Oh sorry ik las niet goed.. ik had niet gelezen dat je schoonmoeder huilde ik dacht je eigen moeder.. Ik snap het ook wel het is natuurlijk super emo.. maar ja van jou snap ik het ook wel.. moeilijk altijd dit soort dingen
ik heb wel dat ik 's avonds de knoop van de broek losdoe als ik op de bank zit omdat het niet fijn meer is
ach ze is hartstikke blij voor ons hoor, dat is het niet maar ik snap ook wel dat het heel emotioneel voor haar is, maar ze moet ook snappen dat dat ook voor ons geldt
Liesje, ik kan me wel voorstellen dat je het zo voelt, maar kan me de reactie van je schoonmoeder ook goed voorstellen. ik denk dat het van haar niet rottig bedoeld is. Natuurlijk is ze hartstikke blij voor jullie, maar ze had graag haar blijdschap met haar man gedeeld. Mijn moeder is al jaren geleden overleden, m'n vader is hertrouwd. Iedere keer als ik zijn vrouw met onze dochter bezig zie kan ik me de gedachten ook niet onderdrukken dat ik had gewild dat mijn moeder daar bezig was met ons meisje. En ik vraag me dan ook af hoe mijn vader dat voelt.
ik snap haar ook wel, ik schaam me ook wel een beetje voor mijn gedachte hoor....wil helemaal niet zo denken
Je hoeft je er echt niet voor te schamen meid. Ik schaam me er ook niet voor dat ik liever m'n moeder met onze dochter had gezien dan zijn tweede vrouw.
Leuk Liesje dat je vanavond weer mag! Inez.. bij mij beginnen sommige broeken nu echt te krap te worden... heb ze nog wel aan maar lekker zitten doet het niet meer..
en voor de rest wachten we tot januari! hier op het werk ook dan heb ik eind december de 2e echo gehad en dan weten we zeker of het goed is ja of nee....eerder ga ik het hier niet vertellen
Wanneer de echo er morgen goed zullen we waarschijnlijk best al wel een paar mensen informeren, maar de rest hoort het pas in januari. Ben half januari jarig en zou dan 12 weken moeten zijn. Lijkt me een mooie gelegenheid om het dan te vertellen. En aangezien ik een eenmansbedrijfje heb, hoef ik op het werk ook niemand in te lichten.
dat scheelt wel weer een beetje Inez, ik werk hier met ongeveer 20 man samen dus ja het wordt denk ik toch een beetje lastig...
Bij m'n eerste zwangerschap werkte ik nog wel gewoon voor een baas. Ik had toen al heel last van stemmingswisselingen en heb toen mijn leidinggevende en m'n naaste collega's ingelicht, omdat ik zo ontzettend veranderd was van de een op de andere dag. Vond het toen niet meer dan reëel om ze te informeren. Ben daarna nog zwanger en wel naar een andere tijdelijke baan gegaan en ben daar gebleven tot m'n zwangerschapsverlof. En een klein half jaar na de geboorte van onze dochter ben ik voor mezelf begonnen.
nou mijn baas gaf me ook al aan dat ik wat 'anders' reageerde...en dat dat bepaalde mensen begon op te vallen maar ik vertel het echt nog niet eerder dan januari zodra ik de echo met 11,5 week heb gehad!
Ik heb het op het werk de eerste goede gelegenheid verteld na de 2e goede echo (was na 10 weken) en we lichten van het weekend de laatste mensen in... De rest hoort het wel via via gaan we van uit.. Heb vanmiddag gesprek met mn baas over parttime werken etc.. spannend... bij mn collega deden ze erg moeilijk...
spannend bruidje...lijkt me niet makkelijk zo'n gesprek...daar moet ik straks ook aan... ik werk nu meer als 40 uur per week....wil wel minder werken... heb jij trouwens je kraamzorg al uitgezocht?
Ja ik zie er ook wel tegenop. Ik wil van 36 naar 24 uur per week.. kraamzorg heb ik al opgegeven via de verzekering..
ik moet eerst eens even kijken of ik zelf mag uitzoeken of dat ik via het kraamzorgbureau moet aanvragen....
Ok ik moest een formulier voor kraamzorg aan de verzekering opsturen waarbij ik een buro met voorkeur kon aangeven.. maar het maakt me niet zo heel veel uit..
Wij gaan weer voor dezelfde kraamzorg als de eerste keer met een stille hoop dat we dezelfde hulp weer krijgen. Ik wacht natuurlijk nog wel even met het opgeven, want voor mij is het daar nog wel een beetje vroeg voor.