Wat leuk, van harte gefeliciteerd! Ben benieuwd hoe je echo vandaag was... Ik ben ook zwanger dmv eiceldonatie. We hebben al een dochter van 3 en nu 12 weken zwanger van een tweeling. Helemaal happy natuurlijk. Ik wens je een goede zwangerschap en een prachtig kind (of twee). Liefs
UPDATE: ♥♥ We hadden om 15.00 uur de afspraak. Om even voor 15.00 uur komen we de poli binnen sjeezen. Een stel voor ons wordt opgeroepen en de dokter geeft buiten de spreekkamer het stel een hand en noemt haar naam. (&%^$%^& denk ik: is een teken dat het uitloopt. En idd, pas tegen half vier mogen wij naar binnen. Op het moment dat de dokter het andere stel uitlaat gaat ze eerst nog met de assistentes zitten kletsen en autodrop zitten snaaien... Ik kan niet meer zitten in de wachtkamer maar sta daar een beetje te staan, te zitten, heen en weer te lopen... Vol met angst dat het niet goed zou zitten. Eindelijk. We mogen naar binnen. We worden uitgenodigd om eerst aan het bureau te komen zitten. Ik hou het niet langer en begin te huilen en excuseer me daar voor en geef aan dat ik zo bang ben dat het niet goed zit. De arts springt op en nodigt ons uit om dan het formele gedeelte zo te gaan doen en direct te gaan kijken. In een razend tempo trek ik mijn broek en onderbroek uit en ga op de stoel zitten. Shit, hij staat nog helemaal in de zit-stand en het lijkt een eindigheid te duren voordat het ding mij in lig-stand weet te brengen. Dan begint de arts nog zich te excuseren dat het echoapparaat/het glijmiddel koud is. En ik lig ondertussen te schokken van het huilen en kan alleen maar denken aan: schiet-als-je-blieft op... Het apparaat wordt ingebracht en ik lig nog steeds te schokken maar begin dan ook heel hard te lachen! HET ZIJN ER TWEE!! We zien twee hartjes kloppen. De gyn vertelt dat het er mooi uit ziet. Opmeten met dit termijn vind ze lastig en zegt dat de volgende keer te gaan doen. Ze zegt vervolgens dat de kans het grootst is dat dit een twee-eigige tweeling is. Er zit namelijk een dik tussenschot tussen de embryo's. Het zou ook nog een een-eiige kunnen zijn indien het heel vroeg gedeeld is, maar we hoeven niet bang te zijn voor nare twin transfusie gebeuren. Ze draait vervolgens drie echo's foto's voor ons af die we mogen meenemen. Dan is de echo klaar en mag ik overeind komen. In mijn nog blote billen omhels ik manlief In de spreekkamer krijg ik alle recepten waar ik om vraag: over nieuwe recepten Prednison en extra Utrogestan doet ze niet moeilijk. Dan zegt ze dat ik wel extra foliumzuur moet gaan slikken. Stiekem deed ik al vijf keer zo veel als andere zwangeren ivm het feit dat ik Prednison slik. Nu krijg ik het op recept mee in een dosis van 12.5 keer zo hoog als de normale aanbevolen hoeveelheid ivm dat het een tweeling betreft. Mijn bloed moet ik ook laten prikken op diverse dingen en ik moet langs Interne Geneeskunde ivm mijn schilklier ed. De gyn lijkt het verstandig om toch mijn afspraak te gaan vervroegen met de internist omdat een tweelingzwangerschap toch een intensievere begeleiding vereist. En toen zijn we een rondje familie gaan doen. Afgezien van mijn zusje was nog niemand van onze familie op de hoogte. Zelfs niet van dat we een donor hadden... We hebben door onze dochter een ingepakt fotolijstje met een foto aan mijn schoonmoeder laten geven. En toen nog een cadeautje. Een dezelfde fotolijst met... Een echo foto erin.... (snel bij een fotospeciaalzaak laten copieren ) En daarna nog een foto... Hahaha haar gezicht... Het was prachtig!!! We zijn zo blij!! Maar, tegelijkertijd (ondanks de positieve uitspraak van de gyn dat ze het positief inzag ivm nu al zulke mooie hartjes), spreken wij achter bijna elke zin nog het extra zinnetje uit: 'als dit goed zal blijven gaan.''
Enneh: super bedankt voor jullie meelevende woorden en felicitaties. Ze doen mij heel goed en lijken mij iets verder te doen beseffen: ik ben zwanger!! Mariek, wat leuk dat onze verhalen overeen komen. Het lijkt mij erg leuk om contact met je te houden.
Meid van harte gefeliciteerd. Hier een stille meelezer. Ik was al helemaal zenuwachtig geworden omdat ik maar niks las. Het zal toch niet mis zijn dacht ik. Nog een laatste keer gekeken voor ik zou gaan slapen, en goed nieuws! Een tweeling zelfs. Geniet ervan.
Lees dit prachtige nieuws dat je zwanger bent nu pas. En ook nog van een tweeling. Van harte gefeliciteerd!!
Hartelijk gefeliciteerd!!! En besef komt met de tijd wel. Bij mij begint nu pas meer te komen en ben al bijna 21wk En dan ook nog een dubbel wonder in je buik! Kei leuk!
Als ik me zelf joepiedepoepie voel, dan wentel ik mij graag in de joepiedepoepie verhalen van anderen en zo las ik jouw verhaal Wat een wonder, nee, zelfs twee wonders! Gefeliciteerd hoor!
Lamge tijd Maartje niet gezien en dan zoek ik en vind ongelooflijk bijzonder en vreugdevol nieuws! Ontzettend gefeliciteerd lieve meid!!!
Bedankt lieve meelevende meisjes!!! Het is soms nog zo onwerkelijk dat IK zwanger ben!! We hebben het nu inmiddels best al veel vrienden en familieleden verteld, maar het blijft nog wel onwerkelijk. Ik? Zwanger?? Haha. Dat terwijl ik 24/7 misselijk ben haha. Is volgens mij wel een teken van dat ik het onder ogen mag zien dat ik zwanger ben. Afgelopen donderdag op vrijdagnacht was minder vreugdevol dan hoe dit stukje hier boven nu net geschreven is. Ik kreeg ineens heel veel bloedverlies. Ik was niet thuis en raakte volledig in paniek. Na een kwartier in mijn eentje proberen de paniek de baas te raken had ik toch manlief maar wakker gebeld. We besloten dat ik een ZH in de buurt van waar ik was te gaan bellen. Ik mocht langskomen voor een echo. Helaas bleek dat ze daar een ontzettend butt echo apparaat te hebben. Er was alleen ruis te zien en ik kon met de beste wil op aarde nergens een hartje in zien. De arts excuseerde zich voor het apparaat en meende wel de hartjes te zien. Meende... Ik moest de volgende dag maar contact met mijn eigen ziekenhuis opnemen. Gelukkig heb ik dat gedaan en mocht ik langskomen. Gelukkig zagen manlief en ik daar direct de hartjes kloppen toen we de echo kregen. De gyn heeft nog wat onderzoekjes gedaan (uitstrijkje en de baarmoedermond bekeken) maar vond dat alles er goed uitzag. Over anderhalf week uitslag van het uitstrijkje. Waarschijnlijk is er een vaatje gesprongen want er was niets slechts te zien. Ook mijn progesteronwaarde kon niet de veroorzaker van het bloedverlies zijn want die was van 30 (4.1 week) gestegen naar 80 (6.2 week). Het bloeden is inmiddels helemaal weg, maar de kans bestaat dat ik de komende tijd vaker bloedverlies ga krijgen. Zowel ECD als een tweelingzwangerschap verhoogd de kans op bloedverlies. Ik ben echt geweldig opgevangen door mijn ZH. Ze hebben aangegeven dat ik altijd mag bellen. Mocht ik weer bloedverlies krijgen dan moet ik direct bellen en willen ze mij met een echo geruststellen. Ook als ik geen bloedverlies krijg maar gewoon ongerust ben moet ik bellen. Ook dan, zo hebben ze beloofd, mag ik voor een extra echo langskomen. Die uitspraak stelt mij gerust dat ze goed voor mij willen zorgen. Morgen ben ik alweer/pas 7 weken!!
Brrrr Maartje, natuurlijk schrik je je dan helemaal lam. Met hoeveel weken had je dat hematoom toen ook alweer. Rond de 12 weken? Hou je maar heel rustig, als het even kan. De trein rijdt weer!