Ik denk dat TS argumenten gebruikt die elkaar erg tegenspreken, omdat ze in een enorme tweestrijd staat. Ze probeert de voors en tegens tegen elkaar af te wegen. (Verwoord ik dat goed zo, msiebers?)
Ik snap dat je het moeilijk vindt dat je een keuze kunt en moet maken over het leven in je buik. Ik ben het met de meesten eens hier dat je vooral moet kijken naar het kindje dat in je buik groeit en niet alleen naar jullie zelf. Maar ik wilde even ingaan op je angst voor een gehandicapt kind. Je krijgt nu eerst een echo om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uit te sluiten, later een termijnecho en dan kan je nog kiezen voor de combinatietest en 20 weken echo. Stel dat daar iets slechts uit komt kan je altijd nog kiezen voor het afbreken van de zwangerschap. Het is natuurlijk geen garantie dat alles te zien is op de 20 weken echo, maar veel ernstige afwijkingen zijn ermee op te sporen zoals je wellicht weet. Ik hoop dat jullie een goede beslissing kunnen maken, die zowel voor julliezelf als jullie groeiende kindje goed is.
Ik kan me voorstellen dat je gedachten zo wisselend zijn: je denkt en gaat er van uit dat je gezinnetje compleet is en dan raak je toch weer in verwachting. De angst voor een gehandicapt kindje is er denk ik wel bij iedereen. Ik ben me 5 maanden geleden ook kapot geschrokken, bleek zwanger te zijn! Ik ken de mijn vriend net (ik zou onvruchtbaar zijn volgens onderzoeken in het ziekenhuis) , lag in scheiding, ben al 40,financiële problemen enz. En dan nog een kindje erbij terwijl ik ook verplicht ben te blijven werken door de omstandigheden....... En nu blijkt dat ons kindje dus idd wat anders is dan andere kindjes (afwijking vind ik tegenwoordig een vervelend woord), Ik kan je zeggen dat ik regelmatig best bang ben voor de toekomst. Maar ik krijg ontzettend veel steun van mijn vriend en we gaan er samen voor ondanks alle onzekerheden. Spijt van onze beslissing het kindje te laten komen? Nee. Ik hoop dat jullie een goed gesprek zullen hebben en er samen uit zullen komen.
Goedemorgen allemaal, Gisteren moest ik toch wel een paar keer huilen, en zat er even helemaal doorheen. Moest ik blij of verdrietig zijn?? Verdrietig om zo'n wondertje? nee, dat niet. Vrdrietig om de moeilijke keuze. Om die reden kwam mijn vriend eerder thuis en hij heeft me geholpen met de kinderen e.d. We hebben gepraat en we zijn er tot nu toe uitgekomen dat we het gewoonweg niet over ons hart kunnen verkrijgen om iets wat 'goed' zit zomaar weg te halen. Een stukje liefde een stukje leven wat uit ons twee is voortgekomen, wat in ons geval extra bijzonder is. De keuze tot nu toe is dat we het laten zitten als het 'goed' zit, maar als blijkt dat er iets niet goed is, dan kiezen we alsnog voor abortus en wachten we niet af. Nou ja,...ligt eraan, haha. Ik weet nu nog niet waar ik op hoop, ik wacht maar gewoon af tot donderdag en dan zien we wel. Bedankt voor alle reacties tot nu toe!!!! Al jullie principes en meningen hebben bijgedragen aan deze keuze, want daardor kon ik de boel op een rijtje zetten en mijn gevoel verwoorden naar mijn vriend en naar mezelf. Ik ben wel ongelovelijk blij dat mijn vriend en ik er hetzelde over denken. Daardoor is er een enorme last van mijn schouders gevallen p.s. Tupp van harte met je zwangerschap!!! (ben toch wel blij dat ik mijn bericht hier heb geplaatst en niet op het abortusforum )
@msiebers: Wat een mooie reactie... en wat fijn om te horen dat iets goeds niet zomaar weg gehaald gaat worden. Sterkte nog de komende tijd met de echo's, de momenten waarop je het zwaar hebt en de momenten waarop je misschien in twijfel valt.
mama40 Dat klinkt ook heftig zeg! Maar desondanks van harte met je zwangerschap! Idd ook al is er een awijking, dan nog is de beslissing voor abortus erg moeilijk, en je zult zeker niks minder van je kindje gaan houden. dat bedoel ik ook te zeggen in mijn stukje met: De keuze tot nu toe is dat we het laten zitten als het 'goed' zit, maar als blijkt dat er iets niet goed is, dan kiezen we alsnog voor abortus en wachten we niet af. Nou ja,...ligt eraan, haha. We wachten gewoon af en we zien het wel liefs
Fijn dat jullie tot een goede oplossing zijn gekomen!! Heel veel succes met deze zwangerschap en het komt allemaal wel goed!
Ik snap je volkomen, niet voor niets heb je je laten steriliseren.. Zou alleen zelf geen topic hier openen en dit met je man bespreken en beslissen.. Er zitten hier veel dames die moeilijk zwanger raken en zij zullen dit absoluut niet begrijpen.. Je zult op een forum zoveel meningen over je heen krijgen dat een beslissing maken alleen nog maar moeilijker maakt. Niemand kan in jou portemonee of persoonlijke leven kijken dus die beslissing kan je alleen zelf weloverwogen maken. Sterkte, wat je keuze ook is!
Wat fijn dat jullie een keuze hebben gemaakt. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Hopelijk krijgen jullie een gezond wondertje en zal jullie gezinnetje over een tijdje extra compleet zijn.
Moeilijk. Ik denk dat je je vooral niet moet laten gek maken door anderen en door wat hoort. Als de kleine, die je niet wilt, en waartegen je maatregelen hebt getroffen, je zoveel extra zorgen bezorgt, is dat echt wel een zwaarwegende reden om er nog eens over na te denken. En eventueel ook om de zwangerschap te laten afbreken. ik vind het juist heel goed dat je dat allemaal zo opschrijft zoals jij het ervaart. Misschien niet voor iedereen leuk, maar wel eerlijk. Het zou toch van de gekke zijn als je dit soort dingen niet zou zeggen of vinden om rekening te houden met anderen. Het gaat om jou en jullie nu. En de rest van jullie leven. Ohja, dat spijtverhaal: dat weet je nooit en dat is ook eigenlijk niet het belangrijkst. Het is hoe je met je keuze omgaat. Er zullen vast momenten zijn dat je even spijt hebt van wat je ook kiest. Als je dan maar achter je keuze kunt blijven staan en je realiseert dat het geen kwestie is waar je nooit meer aan terug zult denken. Sterkte!
natuurlijk zitten hier veel dames die moeilijk zwanger kunnen raken, maar als je de naam van dit topic leest, kun je het ook gewoon niet bekijken. dan zou er beter ook geen vlinderlounge moeten zijn (zo beangstigend voor zwangeren), enz. een forum kan juist zo helpen om alles op een rijtje te krijgen. ts zegt zelf dat ze er veel aan heeft, dus naar mijn mening is het heel nuttig. natuurlijk kun je kritiek over je heen krijgen en daar moet je rekening mee houden. maar uiteindelijk is dat hier ook niet vreemd, want ik zie wel gekkere dingen voorbij komen (zie het topic; help mijn man zit weer in detentie, help ik weet niet van wie ik zwanger ben, enz....).
Ondanks dat het mij natuurlijk niks aangaat, ben ik heel blij met de keuze die je maakt! Je beschrijft het mooi. Veel liefde en geluk gewenst.
Ik kan me voorstellen dat je goed bent geschrokken toen je erachter kwam dat je zwanger was. Gelukkig heb je inmiddels een goed gesprek gehad met je partner waarin je ook je gevoel wat meer hebt kunnen uiten. Ik kan me voorstellen dat het toch nog even spannend blijft omdat je verhoogde risico's hebt op een bbz of een gehandicapt kindje, ik wil je daar heel veel sterkte mee wensen! Ik hoop dat je op den duur toch kan gaan genieten van je zwangerschap en van je wondertje, want dat is het toch zeker wel!
Goed om te lezen dat jullie het er Samen over eens zijn, dat is het allerbelangrijkste en dan kun je het ook samen aan. Probeer te genieten van jullie wondertje, geef gewoon alle gevoelens de ruimte door te praten, doen wij ook hier en dat is gewoon ontzettend fijn.
hoi hoi, Wat fijn om te lezen dat mensen toch verschillend denken over mijn topic en niet iedereen het afkeurt. voor mij heeft het tot nu toe geholpen en we hopen donderdag een verstandige keuze te kunnen maken. Jullie sturen nog steeds erg verschillende reacties die ik allemaal kan gebruiken. voors en tegens. Begripvolle reacties en geen begripvolle reacties. Tresje...als 'kadootje' kan ik het niet zien, een kadootje kan ik doorgeven aan een ander en er zijn zoveel mensen die ik het zó graag gun. Veel meer dan mezelf, want ons gezin is al compleet. Als het een kadootje was, had ik me niet eerst laten sterriliseren met de meest betrouwbare methode die er is. Het is wel een 'wondertje' want er was maar 0,2% kans dat ik nog zwanger zou worden in het eerste jaar na sterrilisatie. Dank jullie lousaa en lies voor jullie begripvolle reacties xxxx
achteraf kan ik wel zeggen dat ons zoontje een cadeautje is. hij was de eerste baby die niet dag en nacht huilde (wat heerlijk om ook eens mee te maken!) en hij is echt een verrijking van ons gezin. ik heb altijd gezegd dat ik niets gaf om luxe en bezit, maar doordat ik nu toch wel wat op moest geven, kwam ik er achter dat ik er toch meer om gaf dan ik dacht. ik kan nu zeggen dat ik er écht niet meer aan vastzit en dat is voor mij een verrijking. op het moment zelf vroeg ik me alleen maar af: waarom is mijn vriendin die zo dolgraag een kindje wil nu nog steeds niet zwanger en krijg ik een kindje waar ik nooit meer op had gerekend en gewacht!!?? logisch dus dat het voor jou nu ook nog echt niet als een cadeautje voelt. jij staat vóór die berg en ik ben er al overheen! je komt op mij wel heel sterk over, dus ik heb er alle vertrouwen in dat het goed gaat komen!
Hoi hoi Allemaal, Vanmorgen ben ik bij de gynaecoloog geweest. (dit had hij nog nooit meegemaakt en heeft het dossier helemaal gecontroleerd om te kijken of hij misschien een foutje had gemaakt met plaatsen van de veertjes(essure). maar dit was allemaal wel goed gegaan) Hij heeft een inwendige echo gedaan en kon niks in de baarmoeder vinden. Het btreft dus een EUG. Ze hebben meteen bloed geprikt en daar had ik vanmiddag uitslag over. het HCG was erg laag, dat betekent dat ik tot maandag af kan wachten. Dan prikken ze weer opnieuw voor HCG en moet ik weer naar de gynaeloloog. Als het HCG hoog is dan moet ik meteen geopereerd worden. Ook als ik ineens spontane bloedingen krijg moet ik naar de Spoedeisende hulp. Ik voel me nu toch wel opgelucht, want ik hoef nergens voor te kiezen. Ik zal geen spijt krijgen en voel me zelf ook veel rustiger. Toch is het emotioneel nog steeds moeilijk en zwaar. Hopelijk loopt alles goed af en kunnen we verder