Hallo, Ik ben dus zwanger van de derde het is eerder dan gepland we hebben het wel veilig gedaan maar toch zwanger echt een wonder dus. Het was voor mij een hele grote klap en nu nog steeds ik lig er wakker van en enerzijds wil ik dit helemaal nog niet ik ben er niet klaar voor..ik ben non-stop verdrietig is t niet van buiten dan huil ik van binnen ik weet niet of ik het kan een derde en abortus is ook zo hard ik zou dat niet kunnen hoor. Een abortuspil ook van gelezen kan tot acht weken en dan geen echo laten maken.. Het is aan mij de keus.. Vanmiddag een echo ik weet niet of die door moet gaan of niet .. Ik zit zo met me handen in het haar ik weet het niet meer 😭 Anderzijds wil ik de echo door laten gaan en als het hartje klopt er voor gaan!! Dat was mijn eerste ingeving maar ik denk zoveel na.. Misschien formulier ik dit allemaal wat hard en krom maar zo bedoel ik het niet. Ik denk dat ik maar op de echo moet wachten en als het allemaal goed zit dat ik vast weer 90 graden draai. Hopelijk geen haat berichten want vraag hier alleen om advies.
Jeetje wat lastig ik zou denk ik wel naar de echo gaan, vooral omdat dat je eerste ingeving was. Als er hart actie is dan zijn er ook nog een heleboel andere keuzes dan abortus.. als je wat meer weet kan je misschien ook die keuzes naast elkaar leggen en samen met je man/vriend bespreken wat de opties zijn en waar jullie voor willen gaan. Abortus lijkt me persoonlijk erg moeilijk. Ook als ik zie dat jullie al 2 kindjes hebben, zou je dat kunnen? Als je hun zo ziet en weet dat er zo een derde kleintje rond had kunnen lopen? Moet je denk ik wel heel stevig voor in je schoenen staan Je kunt met een kindje ook andere mensen heel gelukkig maken als jullie het zelf (nog) niet kunnen. Of inderdaad er gewoon voor gaan.... Wat een enorm moeilijke beslissing heel veel sterkte meid!! Hopelijk kun je een keuze maken waar je zelf achter staat, dat is denk ik het aller belangrijkste.
Veel succes bij de echo, is er iemand die met je mee kan gaan om je te steunen? Het klinkt alsof je dat nodig hebt. Heb je de echo bij de verloskundige? Ik zou eerlijk tegenover haar zijn over je gevoelens. Het is niet niets als je in ene onverwachts zwanger bent, helemaal niet raar dat je aan het idee moet wennen. Ik denk dat zij wel zal weten hoe je verder te helpen. Anders kun je hiervoor ook bij je huisarts terecht. Sterkte.
Bedankt lieve meiden Ja met me vriend heb ik het er continue over hij gaat ook mee En ik ga het er ook over hebben heb vrijdag een intake .. Mijn gevoel zegt wel meer " kom op ga er voor het moet!!!! Waar er twee eten kunnen er ook drie eten" En moet er niet aandenken schuld gevoelens te hebben als ik denk aan abortus dan rollen de tranen over me gezicht. Ik wacht de echo eerst maar even af maar als t goed zit moet ik er voor gaan ik kom er wel overheen ik moet wel ik heb geen keus
Jeetje lastige situatie,hoe staat je vriend erin ? Ik zou idd ook voor de echo gaan en dan verder kijken,plus een goed gesprek met je vriend,dit is een beslissing van jullie samen nl. Succes iig.
Wat een lastige keuze zeg! Het is fijn dat je vriend achter je staat. Als je gevoel je ingeeft de echo te laten maken, zou ik dat absoluut doen. Het was zo te lezen ook best schrikken omdat jullie juist probeerde niet zwanger te raken. Hormonen zij ook van die ondingen die je zooo in de war kunnen maken. Misschien helpt de echo dan wel met dingen wat helderder te krijgen.
Hopelijk schept de echo wat duidelijkheid voor jullie beiden! Jullie hebben natuurlijk ook nog een maand of 7 voordat de kleine zich aandient dus nog even de tijd om aan het idee te wennen, jullie voor te bereiden enz. Succes!
Daar dacht ik dus ook aan misschien draai ik wel bij na de echo als we het hartje zien kloppen dat is toch iets onbeschrijfelijks mooi dus dat zal dan toch wel moeten..
Ik hoop dat de echo goed is en jou weer een goed gevoel geeft. Als ik het zo lees zou je waarschijnlijk niet met een abortus kunnen leven. Ik weet niet jullie situatie en kan niet in jullie portemonnee kijken maar er is altijd wel een oplossing. 2de hands spullen, kleertjes enz. Misschien nog van je andere 2 kids? En misschien kan je omgeving helpen met bijstaan. Geen oordeel hier wat je beslissing ook is! Maar ik hoop dat je het houd en super gelukkig zal zijn! Ik wens je veel kracht en sterkte!
De jongste is nog maar 1 die heeft nog een babykamer dus wat dat betreft hebben we alles en ook qua kleren en badje en noem maar op dus dat is het helemaal niet Alleen me meiden zouden dan bij elkaar op de kamer moeten maar dat heb twee weken geleden uitgestippeld en was erg enthousiast .. Ik ben gewoon omgeslagen.. En met een abortus kan ik niet leven nee vooral niet als het hartje zou kloppen. Dan had ik met 4 weken meteen de knoop door moeten hakken en zelfs dan zal ik dat nooit vergeten.
Heb net met me vriend gesproken Ik ben eigenlijk iedere zomer weer onwijs onzeker en deze zomer had ik alles in huis gehaald om te sporten en oefeningen te doen etc etc. Verder had ik nog wel wat plannen en alles en ik wou als ik ooit aan een derde begon een keertje met een wat slankere lichaam de zwangerschap in gaan zodat ik dan een nog mooiere buik zou krijgen (had ik met de andere twee ook hoor) wou gewoon eens weten hoe dat was het was gewoon een soort van doel die ik had. Maar kan nu dus niet al krijg ik vast weer een mooie buik. Me oudste gaat bijna naar school de jongste is lekker aan het rondlopen en bezig met op potje zetten etc en toch wat vrijer ben je dan of tja hoe leg ik dit duidelijk uit ? Een derde is echt welkom we wouden er anders vanaf december mee beginnen maar zelfs daar had ik soms wel ietwat twijfel maar het blijft wel een wens en desnoods over een aantal jaar ik ben nog zo jong! Ik voelde gewoon alles goed komen met afvallen en me meiden etc. En nu in dec weer de luiers in wat ik toch echt zou moeten met een derde maar goed dit maal zonder voorbereiding en dan worden al je plannetjes even door de war geschopt ik had echt wel gedacht ooit de luiers weer in te moeten hoor!! Maar voor nu wou ik het zo laten zegmaar. Me vriend kwam wel met een goed punt dat als ik 25 ben we eigenlijk ons kinderwens hebben vervuld en dat als ik 30 ben zelfs de jongste al naar school gaat en dat als de baby dan 1 is het net zo is als nu en ik dan de "vrijheid" weer heb vrijheid heb je niet met kinderen maar wel meer zegmaar want zoals nu had ik plannen die ik waar kon maken en nu ben ik dus zwanger. Maar dan ben ik ook nog jong en kan ik ook nog van alles doen etc Dit heeft me ogen wel geopend dit is helemaal waar dus nu ben ik eigenlijk super blij (hormonen?) kijk je heb t niet voor t zeggen allemaal over wanneer je kinderen wilt en het dan ook gebeurt ik heb twee zussen de een is 5 jaar bezig en de ander 1,5 jaar heb het ze beide wel verteld want heb ook heel wat gehuild om me zussen maar ik weet zeker dat het goed komt!! Ik ben toevallig dan wel zo vruchtbaar als wat! Dus ik kan het "tot in hoeverre dat kan" wel een beetje denken van dan en dan gaan we er voor etc en dan kan t zomaar lukken. Niet dat t altijd t zelfde liedje moet wezen maar bij de eerste twee was t in 1x raak namelijk en nu zelfs terwijl we t veilig deden. Volgens mij is me verhaal een beetje aan de kromme kant maar uiteraard wel goed bedoeld. Ik ga het dus houden. Juist om wat me vriend me gezegd heb. Nu nog hopen op een goede echo
Ik weet uit ervaring waar je doorheen gaat. Ook ik besloot al snel er voor te gaan, maar het heeft best een aantal weken geduurd voordat ik ook echt blij kon zijn. Ons leven stond ook op zijn kop, ik had zoveel andere plannen, was juist blij dat de jongste al 3 was ( in ons geval). Het voelde toch een beetje als weer opnieuw moeten beginnen. Als je toekomst beeld ineens anders is dan verwacht, is dat heel erg omschakelen en dat heeft tijd nodig. Geef jezelf die tijd en praat erover en stop ook je negatieve gevoelens niet weg, ze mogen er zijn, des te sneller kom je tot rust en acceptatie. Met de tijd ga je steeds meer aan het idee wennen, en ik hoop voor jou dat je er op den duur net als ik hartstikke gelukkig mee bent. WIj kijken enorm uit naar de komst van ons kleintje en hoewel de eerste periode zwaar is geweest (emotioneel) is het helemaal goed nu. Ik wens je het zelfde toe. Succes vanmiddag met je echo.
Hier ook onverwachts zwanger van de derde, man gesteriliseerd en zelf niet zo vruchtbaar, ook geen wens voor een derde. Net als jij de jongste was pas 1 en de oudste vier en ging toen ook nog niet naar school. Dus echt een een groot wonder dat ik überhaupt zwanger was. Ook veel twijfels gehad, man wilde niet, iedereen had commentaar en ook echt gemeen commentaar. Maar wat zijn we blij met onze derde dochter. Het gaat zo vanzelf en kan nu niet meer indenken dat we niet meteen blij waren en twijfels hadden. Succes vanmiddag en het komt goed. Geniet ervan
Snap heel goed dat het even een schok is. Maar je wil graag een derde, maar liever iets later, dus een abortus zou ik dan sowieso niet doen, want daar ga je spijt van krijgen... gelukkig ben je er al uit, alleen nog even wennen aan het idee, komt helemaal goed . Hoop dat de echo goed is!
Ik ben blij dat het niet raar is om hoe ik me nu voel en dat er nog meer meiden hetzelfde hebben gehad als ik.. Wil ook een derde en waarom eigenlijk niet nu maargoed had nu even andere plannen maar die kunnen natuurlijk na de bevalling ook.. Maar dan drie kinderen heb echt zoiets van ik wil er drie maar die wens komt als alles goed gaat nog uit ook en hoe ga ik t doen etc etc. Zo apart ineens terwijl ik sta te springen om de meiden samen op een kamer te doen heb top ideeën ik ben een beetje overdonderd ben wel al iets bijgedraaid moet ik zeggen.
Ten eerste gefeliciteerd met de aankomende baby. Nu je hebt besloten wat je wilt (of eigenlijk hebt geaccepteerd dat de baby er komt, als ik jouw berichten lees had je dat besluit eigenlijk al genomen) kun je alsnog lekker doen wat je wilt. Ik was zelf bezig enkele kilo's kwijt te raken toen ik zwanger werd. Ik ben gewoon lekker blijven sporten tijdens mijn zwangerschap. Bij 15 weken ben ik gestopt met paardrijden en daarna gaan zwangerschapszwemmen. Verder niet teveel toegeven aan de vreetkicks die je krijgt. Gun jezelf wel iets, maar met mate en eet gewoon gezond. Uiteindelijk ben ik daardoor zelf maar 11kilo aangekomen en zit ik nu, zelfs zonder sporten onder mijn gewicht van voor de zwangerschap! (3maanden later dus) En die plannen die je had gemaakt, ach, het leven loopt toch altijd anders dan gepland. Het is natuurlijk even wennen, maar als de baby eenmaal een jaar of 3 is, zul je je waarschijnlijk afvragen waar je je nu druk om hebt gemaakt Hopelijk heb je een lekker vlotte zwangerschap zodat je van de anderen 2 kinderen ook lekker kunt genieten