Tjonge jonge wat ben ik toch een naar mens om mee om te gaan... Mijn aura is één keer zo groot als hij was, en die was al groot Pas na de confrontatie besef ik dat IK het probleem ben en niet mijn man. Hij is dan vaak al vertrokken. We knuffelen amper omdat ik dat niet prettig vind omdat hij stinkt naar de werkplaats. Daar had ik nooit geen problemen mee. En als hij schoon is ben ik ook niet gelijk zo dat ik me moet inhouden hem te bespringen... Sex is al helemaal niet om blij van te worden. De teller staat op 1 keer in de week, dat is ook wel eens anders geweest! Ik vind het zo erg voor hem... Zijn er nog meer mensen met dit probleem????
Herkenbaar. Ik vind adem stinken (bij iedereen, dus ook bij mn man). Heb daardoor echt minder zin om te knuffelen. Had ik bij de eerste ook, maar gaat na de zwangerschap weer over. Vervelend maar het is even niet anders.
Haha, herkenbaar! Niet zozeer van de confrontaties, daar hebben wij dan weer geen last van. Maar knuffeligheid en seks staat hier al tijden op een laag pitje. VL werkt met vlees en dat ruik je altijd nog zo goed aan z'n handen, als hij gewerkt heeft. Dan hoeft hij ook echt niet heel dicht in de buurt te komen . Idem als hij vergeten is deo op te doen, mannengeur oké, maar zweetlucht nee dankje! En seks is hier nu alweer 3 weken geleden (maar dat is mede dankzij de ziekenhuisopname), maar was eerst ook 1 keer per week. Ik slaap tegenwoordig liever en heb 's ochtends geen zin meer om in bed te blijven . Overigens is mijn libido ook niet beter geworden na het eerste trimester, dat was eerst nog mijn hoop . Maarrr, hij zit er niet mee! Hij is net zo tevreden met 1 keer per week (of helemaal niet, vanaf nu ) en af en toe wat minder geknuffel. Zolang je het bespreekbaar houdt of aangeeft er iets aan te willen doen, zal je relatie het vast nog wel even volhouden!
Meid.............gefeliciteerd je bent zwanger hahahaha Heel normaal hoor. Misschien je man het boek van Kluun geven daar staat veel in opgeschreven
Een zwangerschap vraagt ook heel wat van het incasseringsvermogen van de partner is mijn ervaring. Mijn vriend hield soms wijselijk zijn mond op momenten dat niet ik, maar mijn hormonen spraken. En de intimiteit, tja die was hier ook ver te zoeken. Dat komt echt wel weer meid! (1x per week, daar had mijn vriend voor getekend tijdens de zwangerschap trouwens haha) Blijven praten, over je gevoelens, wensen, onzekerheden. Dat helpt echt!
Je bent zwanger, heel normaal.. Ik vond momenteel ook alles stinken en wil het liefst dat niemand me aanraakt.. ben ook stront misselijk en geef veel over, dus ja dan ben je gewoon wat meer prikkelbaar.. Gelukkig hier een man die er niet om zeurt en het begrijpt..
Wat mamavandaan1 zegt... Voor een keer in de week gaat hier een fles champagne open. Ons seksleven is echt beroerd op het moment . De eerste maanden omdat alles 'vies' rook en ik allang blij was als ik de boel binnen kon houden door alleen maar stilletjes rechtop te zitten. Daarna kreeg vermoeidheid de overhand en lag ik keurig iedere avond voor half 10 in bed... en inmiddels is die sleur zo aan het huishouden hier dat we er beiden simpelweg niet aan denken. Ik maak me er wel eens zorgen om... Wat als hij nu niet aan z'n trekken komt... Anderzijds denk ik dat hij dan ook wel wat meer animo mag tonen.
Je zal zien, over een aantal weken gaat het beter. Bij de eerste had ik de eerste 10-12 weken ook geen zin etc. Bij 20 weken was ik niet meer te houden Man lief kon het niet meer bij benen
Herkenbaar! Mijn vriend heeft al een aantal keer mijn hormonen om zijn oren gehad . Maar daarna praten we erover en dan lachen we er om! Knuffelen ben ik wel gek op, maar daar blijft het ook bij......sex.......wat is dat??? Echt, sinds ik zwanger ben staat de teller op 2 Mijn sexdrive is echt totaal verdwenen en ook mijn vriend wil liever niet vanwege de baby in mijn buik (bang dat ie tegen hem stoot of dat de baby het merkt ). Net als wat de anderen zeggen: blijven praten! Open communicatie is echt super belangrijk. Bij ons zorgt dat er echt voor dat het niet tussen ons in komt te staan. Sex komt na de bevalling wel weer .
Herkenbaar dat alles stinkt, zeker een man die van zijn werk afkomt....... Intiem zijn mogen we even niet (heb een bloeding gehad met 15 weken, er zit een hematoom in mijn baarmoeder en die moet eerst weg zijn......) Maar daar baal ik wel erg van, had echt zoveel meer zin................ Nu staat de teller al een aantal weken op nul.
Ja hoor, hier ook. Ik kan niet zoveel meer hebben en irriteer me aan de meest kleine dingetjes. Seks staat op een zeer laag pitje (alles is zo overgevoelig en mijn buik zit echt in de weg momenteel. Bovendien is mijn lust zo verdwenen als ik dan die kleine tussendoor ineens voel schoppen). Verder ben ik echt een overbezorgde mama in spe. Soms wordt mijn vriend echt gek van me, als zo'n bui een beetje gezakt is bij me bedenk ik me altijd dat ie wel heel veel van me moet houden omdat ie nog niet gillend weggerend is
Tot de 16 weken is hier ook amper tot niets van sex aanwezig geweest.. Heel normaal. Idd niet altijd leuk voor je partner maar de veranderingen in onze lichamen en de op hol geslagen hormonen zijn ook niet altijd leuk... Het komt vanzelf wel goed!!
pff hier ben ik blij te horen dat er meer met dit probleem rond lopen... Hij begrijpt het vaak ook wel alleen ik vind het zelf zo erg voor hem... Zal hem vanmiddag maar even lief smsje sturen, net als vroegé ha ha Een nichtje van mij heeft juist héél veel zin in sex en aandacht, haar man kan haar dan ook niet bijbenen! Ben ik wel jaloers op.. Misschien komt het nog, als ik de andere berichten hoor kán het nog veranderen
Oh meid de eerste 12 weken was ik alleen maar moe en nu heb ik bijna iedere dag wel zin. Tis dat mijn man het nu wat vreemd vind worden maar anders....
Heb je het al eens goed besproken met je man? en dan niet in een moment dat de stoom al uit je oren komt. Maar misschien dat je op een rustig moment eens uit kan leggen dat je je niet lekker voelt en soms dingen zegt die je achteraf niet zo bedoelt. En er dan ook veel spijt van hebt. Goed blijven praten is erg belangrijk. En qua seks. Hier de hele zwangerschap al zeer weinig. Heb 4x flinke bloeding gehad, vroegtijdige weeën, 2x ziekenhuisopname enz. Ik voel me er gewoon niet goed bij. En nu mag het niet eens meer van de gyn....
hahaha echt te leuk om dit te lezen! bij mij zijn het ook vaak de hormonen waarbij mijn vriend echt op zijn tenen loopt. ik kan om niks kwaad worden e dan begin ik net als een klein kind de huilen... sex is wel iets waar ik rekening mee probeer te houden. ook mijn vriend heeft nu eenmaal zijn sex behoeftes en als hij op knappe staat tjop ik hem af whaha
Ja goede tip! Die heb ik mijn vriend kado gedaan... En hier zakte mijn libido tot onder 0 heel vervelend voor mijn vriend maar had echt geen behoefte... Terwijl ik overak las dat,het weer toe zou nemen.. Niet dus.
Hier de hele 9 maanden geen sex gehad.......durfden geen van beiden en ik had nogal een vervelende zw.
Ik kan alleen heel snel link worden tegen vreemden. Ik had altijd wel al een beetje een kort lontje maar nu pik ik echt 0,0. Tegen mijn man ben ik verder wel lief, zolang ik niet gestrest ben athans. Wat betreft stank ben ik nu ook snel geirriteerd, ik wil dat alles lekker ruikt. Ook de adem van mijn vent, dus als hij teveel knoflook op heeft zal ik er zeker over gaan mopperen.. 'WAT HEB JIJ NOU WEER GEGETEN ZEG?!'