Mijn titel herkenbaar? Onderzoeken blijken goed te zijn.. Ik zou dus gewoon zwanger moeten kunnen worden... maar ik ben het dus nog nooit geweest. Ben nu twee jaar bezig, en dan bedoel ik ook echt elke maand benutten. Ik hoor het vaak.. laat het los.. je bent er ongezond mee bezig. En ja.. dat is waar.. Ik ben niet gelukkig op dit moment. Ik ben per dag als ik het op tel zeker 4 uren in totaal bezig met 'zwanger worden'. En dan bedoel ik; zoeken op internet naar verhalen, symptomen zoeken, bang zijn voor de toekomst etc etc.. Graag zou ik ervaringen willen horen van andere dames die ook lang bezig zijn of waren en waarbij ook alles oké is (onverklaarbaar verminderd vruchtbaar dus)..
Hoi Limburg27... Zoals in mijn handtekening staat ben ik dus ook al 2 jaar bezig, heb bloedonderzoek, HSG en kijkoperatie gehad. VL heeft zijn zaadjes gebracht en ook dat was in orde, dus conclusie onverklaarbaar verminderd vruchtbaar... Ik snap je helemaal... Ik kan er ook ontzettend mee bezig zijn. En ja het loslaten is erg lastig... Ik had zelf al zeker een jaar geen hoop dat het zou lukken en 2 maanden terug dacht ik toch ineens zou het dan toch (voor het eerst sinds lange tijd hoopvol), was niks maar vorige maand toch ineens een positieve test! Ik dacht dat ik gek werd... Nooit gedacht dat dat mogelijk zou zijn. Maar helaas resulteerde dat in een MK Afgelopen dinsdag ben ik weer bij de gyn geweest en ik heb het zover dat ik op de wachtlijst sta voor de eerste IUI behandeling. Ik moet zeggen dat dit mij wel de nodige rust in mijn hoofd geeft. Nu heb ik echt het idee dat ik het los kan laten omdat er licht aan het eind van de tunnel is, ik krijg eindelijk hulp! Heb jij al zicht op een vervolg traject, of is dat voorlopig nog niet aan de orde?
Wat verdrietig dat je al zo lang aan het wachten bent..... Ik ben van mening dat als je zwanger wilt worden het onmogelijk is om hier niet mee bezig te zijn. Ik geloof ook niet dat als je er minder mee bezig zou zijn je dan wel zwanger raakt. Het zaadje moet op het juiste moment bij het eitje komen, zo technisch zie ik het. Al eens aan acupunctuur gedacht ? Verder is het natuurlijk heel vervelend dat je nu niet gelukkig bent, daar kun je wel iets mee doen ! Misschien is een training mindfulness iets voor je ? Succes !
Hoi Limburg, Helaas herken ik je verhaal... alleen zijn wij er nog geen twee jaar mee bezig maar iets langer dan een jaar. Elke maand ben ik ook veel bezig met zwanger worden. Nu er niets uit mijn laparoscopie uit kwam, alleen lichte endometriose, ben ik uitbehandeld. Mijn man is nu een brok positiviteit. En ook ik was erg blij en positief. Nu drie weken later begint toch de twijfel weer toe te slaan. Waarom gaat het ons nu wel lukken? Soms zal ik wel willen naar de periode dat de kinderwens er nog niet was, of althans niet zo sterk aanwezig. We zullen ons door deze periode heen moeten slaan en hopelijk ook snel een positieve test in handen hebben...
dood moe word ik van mensen die roepen er niet mee bezig zijn!! is toch onmogelijk als je graag een kindje wil. 2 jaar is echt heel lang en wat frustrerend dat er geen oorzaak is, wat aan de andere kant natuurlijk ook weer positief is dat jullie beide gezond zijn.. ik heb echt geen tips hoe je het kunt loslaten. ik ben nu bijna jaar bezig voor een tweede en het is frusterend sinds het jaar zijn er om mij heen 8 zwanger geworden en het is zooo een groot verlangen. ik kan over niks anders meer praten zelfs mijn vriend word gek van me. ik probeer er niet aan te denken....is 3 weken gelukt en was toen gelijk zwanger is wel een miskraam geworden. praat erover en lucht je hart.
Gelukkig bestaat dit forum want hier kun je altijd je hart luchten . Vervelend dat er niet iets is waar het aan ligt zodat je geholpen kunt worden, natuurlijk anderzijds erg fijn dat jullie gezond zijn. Kun je niet nogmaals om hulp vragen bij een gyn of ergens anders?
Limburg: wij zitten in hetzelfde schuitje.. Maar ben er denk ik wel iets minder mee bezig. Mijn hoop dat het spontaan lukt is weg. Ik hoop dat ze ons toch wel verder willen helpen als we 2 jaar bezig zijn. Dus dat is nog een half jaar wachten en zelf proberen en daarna hopelijk met hulp. Dan gaat het voor mijn gevoel echt beginnen. In tussentijd doen we nog van alles wat zonder kids nu eenmaal makkelijker is. Heb me eigenlijk gewoon neergelegd bij het 'feit' dat we nog moeten wachten. En toen de prestatiedruk minder werd viel er eigenlijk wel een last van mijn schouders. En ja het blijft frustrerend en elke menstruatie is een tegenslag, maar dan neem ik een borrel en ga ik weer verder.
Wij hebben half december weer een afspraak gepland staan. Dan hebben we een half jaar zelf geprobeerd na de hsg. Ik verwacht dat we dan snel genoeg met IUI gaan starten.. Maar eerlijk gezegd heb ik daar ook niet zo'n vertrouwen in. Ik vind de slagingspercentages toch vrij laag hiervan in tegenstelling tot de normale maandelijkse kans. Maar ja dat is ook weer lekker negatief van mezelf hé @Gaab27: begrijp ik het goed dat je zwangerschap van laatst (helaas nu een miskraam) is gelukt in een maand waarin je er minder mee bezig was? @Meg: is de endometriose wel weggehaald bij jou? Ik geloof wel dat dit ook invloed kan hebben op de kans om zwanger te worden. @Patruusje: inderdaad vergelijkbare situatie. Wat vervelend om te lezen dat het lukt en dan toch weer mis gaat. Ben je zo blij na al die tijd.. en dan nog niks.. Sterkte. Ik heb in de maand augustus ook een rare cyclus gehad, waarvan ik achteraf denk; misschien is er ook ergens iets mis gegaan. Ik heb altijd regelmatige cyclus 29 dagen en wordt na mijn eisprong 9/10 dagen later ongesteld. Nu had ik op mijn NOD dag alleen wat donkergeel/bruin achtig met afgeven, de twee dagen daarna ook donderbruin of heel klein beetje bloed.. Ik dacht jippie!! maar de vierde dag toch gewoon ongesteld geworden.. We zullen het nooit zeker weten helaas (heb niet getest in die maand!)
Hoi Limburg, Dat is idd heel erg lastig allemaal, weet er alles van. Ik geloof ook niet dat loslaten helpt en hoe je dat zou moeten doen weet ik al helemaal niet. Elke dag denk je wel even aan een baby, of zwanger zijn of de toekomst. Het is niet mogelijk om dat uit je leven te bannen, zeker niet als je zoiets heel graag wilt.
Oei, zie nu pas je reactie.. sorry! Ze hebben de endometriose niet weggehaald. De arts gaf aan dat weghalen geen zin heeft omdat het dan tijdens mij volgende periode weer terug komt. Toch vreemd, wat ik lees genoeg verhalen waarbij het wel wordt weggehaald. Misschien vind je het prettig om mee te kletsen in een groepje met een aantal meiden waarbij het allemaal langer bezig zijn (allemaal met verschillende "problemen"). En nog een paar weken wachten en dan weet je gelukkig meer over het vervolgtraject. Dat zal fijn zijn als je precies weet waar je aan toe bent...