@ Y30, Denise is een mooie naam! Moet idd zwaar zijn om nu 2 kindjes in huis te hebben maar dat zal wel loslopen zeker! @ eef, heel herkenbaar! Ik heb al zoveel verliezen meegemakt dat ik me ook niet voorstellen om binnenkort een gezond kindje in mijn handen te hebben. Het is al 2 keer ineens misgegaan zonder boe of ba maar moet weten dat het in de meeste gevallen ook goed gaat. Mijn probeeem was juist hoe meer gewicht hoe meer zorgen maar elke dag is een gewonnen dag voor mij. Ondanks alles probeer ik wat te genieten van mijn zwangerschap en nu moest hij geboren worden maakt hij kans en dat stelt mij ook gerust. Ik denk als je de 20weken echo hebt gehad dat je je misschien wat geruster gaat voelen, niet? maar een zorgloze zwangerschap zal er denk helaas niet meer inzitten! @ Nuage, al bij al vallen hebben we hier nog niet echt doemsenario's gehad hè maar wel moeilijke zwangerschappen dat wel! Wat je zegt is ook weer van: Ik denk echt dat je moet proberen de oorzaak te vinden en het aan te pakken. Straks is het voorbij, heb je je kindje in de armen en realiseer je je dat die zwangerschap waar je zo naar verlangde helemaal verziekt is door [/I]angst.. Bijn mij is het overduidelijk wat de oorzaak van mijn angsten zijn dus na 27weken begon ik er iets of wat meer vertouwen in te hebben want ik denk dat dit mijn laatste zwangerschap geworden dus nu probeer ik de schade nog in te halen door de laatste weekjes van mijn zwangerschap te genieten Dat herken ik ook, nu gebeurt dat minder als in het begin dat wanneer ik hem niet voel bewegen dat ik denk dat hij dood is en idd conejita dan por ik of zet ik muziek op mijn buik en dan reageert hij ook. @ Daisy, ik vind dat juist een mooie eigenschap van jou ondanks alles wat je mee hebt gemaakt dat je zo positief blijft! Ik heb het tegenovergestelde ik probeer mijn gevoelens uit te schakelen. De eerste 18weken heb ik me zo weinig mogelijk proberen te hechten aan dit kindje maar op een gegeven moment ging dat niet meer. Ik voelde hem al goed bewegen enzo. Vanaf toen wist ik ook dat ik een zoon ging krijgen en toen moest ik niet meer vergelijken. Ik ben van hem totaal anders zwanger dan bij de meiden en daardoor heb ik zoveel angst gehad. Hij was zo rustig, de meiden niet maar later in de zwangerschap heeft hij zijn schadde dubbel en dik ingehaald hoor. Toen wenste ik soms dat hij rustig was gebleven! Ik wens je zoveel succes volgende week maar meer dan wachten en hopen kan je niet doen! @ Minty, Ik heb het ook lang niet durven vertellen maar na mijn operatie moest ik het wel vertellen maar ik heb wel niet aan iedereen verkondigd. Als ik mensen zag vertelde ik het of mijn ouders, schoonouders, vrienden,.... vertelde het wel door.
@annaenmarie: dat loopt ook wel los hoor. Zo gauw als ik de gierende hormonen een beetje onder controle heb
ja leuke naam, Denise. een dolle peuter haha, die zal ook wel moeten wennen. vandaag had ik gyn en was de studentgyn (denk dat ze student is want ze is altijd boventallig) die vorige x geen boe of bah zei toen ik moest huilen. maar toen ik binnenkwam zei ze meteen je krijgt een echo hoor en we gaan de groei opmeten. nou he he. dus alles goed, ze zei sjonge wat beweegt hij veel ik kan m amper opmeten. ik zei ja dat heb ik eerder gehoord de placenta, doorbloeding en vruchtwater allemaal tip top in orde. hij woog 2400 g en ik ben nu 35.5. dus niet heel veel. het % was 22. ze noemen het hier percentil maar is hetzelfde als P22 denk ik (?) onder de 10 is pas zorgelijk dus voor hen is alles in orde. maar ik vond het toch niet zo fijn om te horen. vorige keer (3 wk geleden) was het %45 en was hij 1900 g en een beetje (dacht ik)- dus hij groeit toch niet zo heel veel..?? ik bedoel die 22% en je gaat toch weer vergelijken: bij Noa was de groei 18% bij 36.2 en 2400 g geschat (wat dus niet klopte, want ze woog maar 2140g bij 38.5). ook een goede doppler. dus tja, ze kunnen nu wel zeggen ´ja maar de doorbloeding is goed´, dan denk ik ´ja dat was bij Noa ook´. dus dat stelt me niet gerust echt vervelend dit. en zat er weer zo´n B#tch van een vroedvrouw bij (onbekende voor mij) die zegt je moet je niet zo druk maken. wtf!! :x echt. ik zei ´je weet er niets van als je het niet hebt meegemaakt´. verder genegeerd. stom wijf. de gyn nam me wel serieus en we praatten wat verder. toen zei ze nou, stél dat hj¡ij nu écht te klein is nu, dan zouden we je naar een andere afdeling sturen en dan zou je volgende week wéér een doppler krijgen. en dat krijg ik nu al. staat al gepland. dus dat stelde me wel gerust. en wrsch die week erna inleiden. en hij beweegt echt supergoed, dat was bij Noa echt niet zo. dus voor nu weer redelijk gerustgesteld al ga ik nu nóg minder doen. geen lange trajecten met het OV meer (alleen maar harde buiken) maar alles met de auto en zoveel mogelijk rust. heb ook meteen even piepklein pyaamatje (maat 46!!) en vestje en broekje (mt 50) gekocht want in kleinste maatje heb ik niet veel. wel veel rompertjes en broekjes maar geen vestjes bijna. sorry voor lang verhaal maar moest het even kwijt. ik hoop niet dat ie straks de couveuse in moet... . maar ik wil ook niet dat ie te lang in mijn buik blijft.. wat denken jullie? met hoeveel g moeten ze in couveuse? @ toch wel beetje bezorgd... is er toch iets mis met mijn lijf dat mijn kindjes op het laatst niet meer zo goed groeien? ik ben zelf ook niet groot en mijn man ook niet maar ik vind het toch wel extra spannend nu
Eef, hopelijk straks gewoon een goede echo en kan je gaan genieten (al blijft dat moeilijk...). Wanneer is je echo weer? Y30, fijn dat het goed gaat met je dochter. Vind je zoontje het ook leuk? Is vast erg wennen voor hem. Conejita, dat hij zo druk is in je buik is in ieder geval een goed teken! Snap je angsten, zeker als je al een keer hebt meegemaakt dat het niet klopte. Heb er verder geen verstand van, maar hoor wel vaak dat ze ernaast zitten. Zowel zwaarder als lichter. Veel rust nemen en hopelijk groeit hij dan goed!
@conejita: Vienna woog 2640 bij de geboorte (met 36.1) en hoefde niet in de couveuse Dus als hij nou komende week nog even lekker groeit moet het denk ik wel goed komen meis. Maar ik snap je angst...laten ze hem maar goed in de gaten houden en gewoon gauw inleiden. Nog even volhouden, knuffel!
Conejita, snap je zorgen hoor maar volgens mij is het best goed gewicht. E.mma is geboren met 37.4 en woog 2700 gram toen. Dus jij zit op 36 weken en dan 200 gram per week dus ook zoiets. Zijn geen enorme reuzen haha maar prima op gewicht. Hier ook geen couveuse ze deed het meteen super goed. Ik zat overigens net onder P50 ook. Ze werd met echo iets groter geschat (2.9 KG). maar goed inderdaad in de gaten houden en gewoon vragen om inleiding met 37 wkn ivm geschiedenis!
Bedankt meiden, voor jullie berichtjes !!! Minty, ik snap je. Ik kan felicitaties ook nog steeds moeilijk ontvangen. Ach, ze zien je buik straks vanzelf wel Je hebt misschien gelijk Nuage, ik heb hier teveel nare verhalen gelezen. Maar als minder genieten van mijn zwangerschap de prijs is, dan is die het wel waard. Want zonder dit forum en jullie verhalen, was ik misschien wel nooit meer zover gekomen, had ik het bijltje er al eerder bij neergegooid. Want dat niemand het beter begrijpt dan jullie blijkt nu ook weer.... Ik hoop dat ik na de 20 weken echo wat geruster zal zijn. Dat ik een extra echo krijg door de bloedwaarden helpt natuurlijk ook niet echt om heel kalm te zijn. Morgen de 4 maanden afspraak. Wie weet kom ik dan al een beetje verder.... Wanneer heb je de afspraak nu, met de andere gyn? Daisy, je instinct laat je misschien in de steek, maar eerlijk gezegd heb jij het wel bij het juiste eind. Je hebt je zwangerschap volop beleefd en geleefd en dat is je kindje meer dan waard...een prachtig kado dat je haar hebt kunnen geven. Mocht het bij mij fout gaan, dan heb ik dat niet eens mee kunnen geven. Jouw kijk erop geeft me zin om alvast een knuffeltje te kopen. Want als het mis moet gaan, kan ik het toch niet tegenhouden en wil ik hem/haar niet met lege handjes laten gaan. Ik zou dus zeggen dat je zeker niet moet veranderen....geniet want ze zijn het waard! Ik wou dat ik het ook beter kon!! Annaenmarie, je kindje heeft nu toch een hele goede kans, met 30 weken, als de groei enzo op schema ligt? Krijg je ook longenrijpers voor het geval dat of is er nu veel vertrouwen dat je tot de termijn komt? Conejita, waarom nog al die trajecten? Kun je niet ook stoppen met de auto? Gewoon, thuis blijven en rusten? Jammer dat jij er ook weer tegenaan moest lopen dat buitenstaanders er niks van begrijpen. Niet dat ik bekend ben met wat jij hebt moeten doorstaan, maar dan toch genoeg om te begrijpen dat je je WEL druk maakt. Nijntje, kan het ook geen ijzertekort zijn, die flauwtes?
Het raakt me wel dat mijn berichtje meteen dit effect heeft Eef Dat je nu iets wil kopen voor je kindje, dat je iets meer durft te genieten misschien en dat je hem/haar iets mee wil geven. En je hebt ook wel gelijk, ik kan me tot op zekere hoogte wel meteen aan mn kindje hechten en dat voelt prettig. Aan de ene kant maakt dat de klap misschien groter als het mis gaat....maar eigenlijk is die klap sowieso groot, of je er nou negatief en positief in staat denk ik. De eerste zwangerschap na D* moet ik eerlijk bekennen dat ik er een stuk minder positief in stond hoor, durfde toen ook niks te kopen of te denken. Maar vorige zwangerschap heb ik meteen een knuffeltje gekocht. En dat wil ik bij deze zwangerschap ook snel gaan doen. Omdat ik dat tegelijkertijd ook niet zo heel goed durf (helemaal 100% positief durf ik dan ook weer niet te zijn ) ben ik ook al die afgelopen maanden dingetjes gaan haken voor een baby. Kost geen/weinig geld, maar zo kon ik toch een beetje dromen/fantaseren... Ik hoop gewoon enorm dat het bij ons allemaal nu goed gaat komen met de kindjes en dat we er allemaal een beetje van durven te genieten.
Ik hoop echt Eef dat je straks na die echo eindelijk de knop kunt omzetten. Ik heb ook gedacht van ja het kan nog steeds mis gaan, maar als dat zo is dan heb ik daar geen enkele invloed op. Ik heb geen verleden met een kindje wat doodgeboren is. Ik had "enkel" miskramen. Pas hier heb ik over dat soort verhalen gelezen. En ik heb altijd gezegd dat ik me gewoon niet kan voorstellen hoe dat moet zijn...het lijkt me echt een van de ergste dingen die je kunt mee maken. Maar ik heb me wel echt vastgehouden aan dat het mij nooit is gebeurd en dat er dus ook geen groter risico is voor mij. Het was echt een bewuste keuze om die angst te parkeren, dat hielp. Overigens, als je kindje nou wat klein zou blijven dan zou ik overleggen of je de prednison niet kunt verlagen/stoppen. Want die gebruik je nog steeds of niet? Ik heb de 19e de afspraak in het zkh. Momenteel zit ik nogal met de vraag wat ze gaan doen als m'n medicatie niet meer omhoog kan en m'n suiker niet goed is. Is er dan kans dat ze 'm nog eerder gaan halen? Dat wil ik graag weten.
Ik heb geen predni meer sinds een paar weken. Maar m'n kindje lag bij de vorige echo op schema hoor. Ik had alleen hoge waarden bij de tritest. Normaal is 1 hoge waarde in combinatie met de andere verlaagd, een risico voor trisomie. Bij mij waren ze beide hoog. Dat duidt dus niet op trisomie maar het is wel afwijkend van de norm. Echt heel hoog zijn ze niet maar ik krijg dus de extra controle uit voorzorg. Ik zou me niet te druk maken over een kindje dat eerder gehaald wordt. Ik heb het idee dat ze beter iets te vroeg gehaald worden dan te laat. Van mij mag de mijne bij zo'n 35 weken wel komen. Weer zon kanjer eruit laten trekken is ook niet het leukste vooruitzicht
Ik begrijp je zorg over die echo, ik zou het ook hebben net zolang tot het tegendeel is bewezen want zo zit ik ook in elkaar. Maar aan de andere kant... ik had ook een lange tijd onzekerheid over triploidie en ik heb me toen vooral vastgehouden aan de nekplooi. Ik heb veel gelezen en dat bleek toch de belangrijkste graadmeter voor afwijkingen. Die was bij mij goed, en bij jou ook, dus probeer je daar toch op te richten. Maar zoals ik zei; ik wilde ook eerst hard bewijs hoor Ik vind vroeger bevallen wel een beetje spannend omdat ik zo bang ben dat de longen dan nog niet goed zijn. Diabetes zorgt ervoor soms dat die minder goed ontwikkelen namelijk. En het lijkt mij echt vreselijk als mijn kindje in een couveuse moet en in het zkh moet blijven. Als ik garantie heb dat ie gezond is en mee naar huis mag dan vind ik het prima Word het dan toch 29 februari hahaha
@Conejita: fijn dat hij in ieder geval lekker beweegt. En die metingen in de buik blijven toch vaak schattingen. Ik zou een enorm kind krijgen, maar dochter bleek net geen 7 pond te zijn. Maar ik snap het heel goed als je tijdig ingeleid zou willen worden. En doe vroedvrouw zou ik wel willen slaan: hoe durft ze, terwijl ze op de hoogte is van jouw verleden. @Eef: jammer dat je niet in NL woont, anders hadden we samen iets kunnen gaan kopen . Ik heb het ook nog steeds niet gedaan. Maar eigenlijk is het wel een mooi rutueel om nu te gaan doen. Ik begrijp ook nog steeds niet dat het nu ineens wel goed is gegaan. Komt het toch door de Ascal, waar ik met 8 weken mee ben begonnen? Echter, bijna alle miskramen waren al eerder. Komt het door de silicium, waar ik volgens de acupuncturist een groot tekort van had? Komt het door de rust die ik mezelf deze zwangerschap echt opgedrongen heb? Of was er toch iedere keer iets mis met het vruchtje de vorige keren? Ik zal er waarschijnlijk nooit antwoord op krijgen.
Ik neem aan dat als ze nu besluiten dat ze hem liever eerder halen, dat ze dan ook de longenrijpers in overweging zullen nemen zodat hij zo ver mogelijk op schema ligt. Kunnen ze dat controleren middels een echo?
Wat ik op tv heb gezien is de enige manier om zeker te weten of de longen genoeg gerijpt zijn een vruchtwaterpunctie... niet echt iets waar ik op zit te wachten (understatement). Ja Minty ik mag van mijn gyn maximaal in week 38 bevallen áls alles van een leien dakje gaat. Anders in week 37. Maaaaarrr.. stel dat mijn suikerwaardes echt te hoog worden en ik kan mijn medicatie niet meer ophogen dan weet ik dus echt niet wat ze gaan doen. Dan heb je zomaar kans dat ze roepen we gaan 'm nog eerder halen. Ik ben nu 29 weken en zit op 2 pillen per dag. Ik mag er max 3 per dag. Bij de meeste vrouwen wordt de diabetes erger in het laatste trimester. Dus het is echt afwachten. Ik heb ook lang daarover gedacht hoor, waar ligt het nou aan. Uiteindelijk weet je het toch niet. Ergens denk ik dat deze zwangerschap misschien ook gewoon goed was gegaan zonder enige medicatie. Was bij mijn dochter immers ook zo, en dat geldt voor jullie ook natuurlijk. Het is eerder goed gegaan zonder medicijnen. Maar zeker weten zullen we dat nooit.
@Nuage: wel vervelend dat dat er dan ook nog bijkomt en ik begrijp je zorgen wel. Maar gelukkig houden ze het allemaal goed in de gaten. Tja, antwoorden zullen we waarschijnlijk nooit krijgen. En misschien moet ik het gewoon maar loslaten en gewoon dankbaar zijn dat het toch nog een keer goed lijkt te gaan. Om eerlijk te zijn had ik de hoop al een beetje opgegeven.
@nuage: ze geven na de 36 wk geen longrijping meer omdat het dan meestal gewoon goed ontwikkeld is. Tenzij je kindje een groeiachterstand heeft, maar dat is bij jou niet bepaald het geval . Dus de kans dat hij met 37-38 weken gewoon goed kan ademen is heel erg groot. Soms hebben ze wel nog moeite met zichzelf warm houden, en moeten ze daarom in de couveuse. Maar bij zware kindjes is dit meestal ook niet zo omdat ze lekker spekkies hebben. Komt vast goed meis! Oooooooo kan iemand de klok sneller laten gaan...? Ik had beter de datum nog niet kunnen weten...
Ja dat dacht ik ook, maar ik doelde meer op als hij nog eerder zou moeten komen. Dus stel met 33-34 weken. Of nog eerder. Hij heeft zeker geen groeiachterstand hihi maar helaas geldt zwaarder niet als beter ontwikkeld. De longen lopen vaak achter bij diabetes. Nou ja ik ga het volgende week in ieder geval allemaal vragen bij de andere gyn. Ben benieuwd want deze gyn heb ik nooit eerder gezien, echter blijkt het een gyn te zijn die uit het AMC komt en gespecialiseerd is in herhaalde miskramen. En zijn mening ligt nogal ver van de mijne af wat dat betreft, want hij gelooft niet in het nut van allerlei medicatie. Kan nog een interessant gesprekje worden