Ik ben benieuwd Nuage. Ik weet er weinig van af dus ik kan mijn mening niet geven. Ik hoop dat de gyn gewoon goed nieuws voor je heeft. Ik heb vandaag mijn 4 maanden afspraak gehad en wat is die gyn toch super. Hopelijk blijf ik dat vinden. Zijn wachtkamer was leeg bij aankomst. Bij ons vertrek zat hij helemaal vol. Hij heeft 50 minuten voor ons uitgetrokken. Hij heeft meteen de echo gedaan die voor volgende week stond (de extra morfologie echo). Hij heeft alles nagekeken en in plaats van gewoon te zeggen dat alles goed was, liet hij een voorbeeld zien van het hoofdje en wat hij allemaal controleert bij het hoofdje en dat het dus allemaal goed was. Hij legde het allemaal uit. Zo fijn. Ik heb dat erg nodig: feiten. Want gewoon "alles gaat goed" vertrouw ik niet zo op. Ook mocht ik rustig al m'n vragen stellen. Maar goed, alles lag precies op schema, zelfs ietsje voor. Hij wil er voor zorgen dat ik vanaf een maand of 7 elke week een verloskundige zie om me te volgen en me gerust te stellen. Met de heparine wil hij rond 35 weken stoppen voor bloedingen bij de bevalling en zodat ik wel de ruggeprik kan krijgen. Dat mag blijkbaar niet onder heparine. Ik gaf aan wat jij ook hebt Minty. Dat ik het mede moeilijk vind omdat ik niet eens weet wat nou de oorzaak was en wat nou heeft geholpen, of dat het toeval is. Hij gelooft echt niet in de prednison. Ik heb aangegeven dat er zo'n 10 meiden uit m'n omgeving (jullie dus) zwanger mee zijn gebleven maar hij blijft bij zijn punt dat het niet werkt als er geen immuunoorzaak is gevonden. Maar dan vraag ik me af of ik niet gewoon een tot nu toe onbekende immuunoorzaak heb. Volgens hem moet ik het maar achter me laten, maar inderdaad Minty, ik vind het ook frustrerend. Ik ben...voor nu...wel weer even gerustgesteld. En ik was graag komen shoppen!! Madelein, je houdt ons wel goed in spanning zeg!! Daisy, alles rustig bij jou?
Wat een fijne gyn zeg Eef!! Heerlijk als ze zo de tijd voor je nemen en je zorgen ook zo serieus nemen. Daar heb je wat aan...want het gaat wel om je kindje en daar wil je gewoon alles van en over weten. Mooi ook dat alles er goed uit zag en dat je zelf ook hebt kunnen zien Hier is het momenteel bloednerveus....ineens beginnen de zenuwen toe te slaan, terwijl de echo pas over 4 dagen is. Maar ben er gewoon misselijk van (ook van de zwangerschap zelf natuurlijk haha). Ben ik anders zo positief, nu ben ik ineens doodsbang, Niet persé dat het kindje niet leeft...maar meer voor het onbekende. Ik weet niet wat ik ga zien dinsdag, ik durf bijna niet meer. Blijf ergens nog liever in mn bubble en zeg de echo af Maargoed, tegelijkertijd wil ik ook gewoon weten of dat frummeltje er daadwerkelijk zit en of hij/zij leeft. Ik heb sinds zondag al geen bruinverlies meer (heb dat uiteindelijk maar 3 dagen heel lichtjes gehad en is ook niet donkerder dan zalmkleur geweest). Ben onwijs moe en heel erg misselijk. Dus ik hoop zo dat dat betekent dat het goed is. Vorige zwangerschap geen klachten gehad ondanks dat ik toen ook tot 7 weken ben gekomen, maar dat kindje is nooit verder gekomen dan krap 6 weken. Dus ik hoop dat de kwaaltjes nu betekenen dat dit kindje iig al verder is qua ontwikkeling. Pfff....ik zou het liefste slapen tot dinsdag
Daisykesie echt vreselijk die eerste periode. Hoop dat de tijd een beetje snel gaat voor je... Eef, hoe is het nu met je zorgen? Beter? Ga nou morgen maar lekker naar de winkel iets kopen meis!
Daisy, die tijd van de eerste weken ligt nog maar net achter me en ik kan je helaas geen tips geven. Het is gewoon een zenuwslopende tijd. Probeer anders maar lekker veel tijd door te brengen met je optimistische vader, dat helpt misschien een beetje Maar bruinverlies gestopt, beginnende kwalen.... Het klinkt goed! Nuage, de uitverkoop is hier net begonnen. Dat betekent dat de hel is losgebroken in de winkels. Daar ga ik niet tussenlopen, de eerste zaterdag van de uitverkoop! Volgende week misschien Ik voel me nu erg goed, durf erin te geloven en wil zelfs al beginnen te zoeken naar een naam. Hopelijk blijft dat gevoel!
@Eef: fijn! Het is je gegung. @Daisy: ik vind het ook heel hoopvol klinken. Bij al mijn vroege miskramen had ik ook heel weinig kwaaltjes. Bij de latere wel wat meer, maar zakte het na een paar weken weer. Volgens mij zie jij over een paar dagen een prachtig kloppend hartje. Maar deze tijd blijft gewoon slopend en zeker niet leuk. En hoe verder ik kwam, hoe onzekerder ik werd. Met 13 weken is het wel weer wat gezakt, maar weg is het nog niet. Ik probeer me er nu wel aan te ontworstelen, maar het is niet makkelijk.
@nuage: maar zo vroeg halen ze hem echt niet tenzij hij het niet goed meer doet in de buik en er direct uit moet... Vraag het idd even na bij de controle. @eef: haha sorry, nadeel van een open forum ivm meelezers .
Als mijn waardes te hoog zijn dan is dat zeer schadelijk voor hem. Denk wel dat hij eruit moet dan. Maar ik hoop dat m'n waardes nog even zo blijven als nu.
Dat gaat dan om je glucoses? Heb dat even gemist sorry... Hoop voor jullie dat het meevalt en je gewoon zo door kan als nu.
Ik kan me voorstellen dat die terugloop in groei je niet helemaal lekker zit, maar beweeglijkheid en voldoende vruchtwater schijnt het belangrijkste te zijn, althans dat zei men hier. Al ben ik het met je eens dat p22 nou niet echt lekker voelt. Gelukkig houden ze je goed in de gaten.
Mijn zoontje is heel gek op zijn zusje, behalve als ze huilt. Hij is alleen wat druk bij haar, dus steeds haar beschermen.
@eef: wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad, en het nu beter voelt. @daisy: succes dinsdag!! Het is een rot tijd dat begin. @vroeg inleiden: ik lees veel over vroeg inleiden, ik ben benieuwd wie er uiteindelijk allemaal voor kiezen (heb ik het dus over de mensen bij wie de gyn de keuze geeft, het niet op legt). Heb mezelf namelijk verbaasd, dacht dat ik zeker voor op tijd inleiden zou gaan, en toen het zover was en de echo's waren goed wilde ik liever wachten. Ben achteraf heel gelukkig dat ik nu ook een spontane bevalling heb mee mogen maken. (Al zou ik daar met risisco natuurlijk niet voor gekozen hebben). Mijn meisje was overigens 3924 gram en 56cm bij de geboorte, die mega dikke buik van de echo's ( waarvoor ik nog zwangerschapssuiker heb laten prikken, was er niet, evenals die spekkige beentjes) het lang zijn klopte dat weer wel. Ik bedoel te zeggen, dit is nu voor mij de tweede keer dat de echo's niet klopte met de werkelijkheid. Met zorgen voor niets ten gevolg, misschien neemt het bij jullie wat zorgen weg. (Zelfs die hele slechte placenta bleek bij de geboorte nog wel mee te vallen. Wel witte plekken maar niet heel extreem).
WoW! Toch wel flinke baby dus voor een meisje! Bijna 4kg en zo lang! Mijn zoontje was 54cm en daar hadden ze het toen al allemaal over. Haha....een echte Hollandse meid dus
Hollands welvaren Y30! Ik heb net een Angelspund ontvangen via de Facebook pagina en het hartje gehoord. Toch wel even heel fijn zeg. Ik ga hem niet te vaak gebruiken, maar voor onzekere momenten is het wel heel prettig. Oh, en ik heb echt positiekleding nodig...
Zo dat is een grote zeg! mijn dochter was 3840gr en 52cm en ik had wel diabetes. Hier geen keuze om in te leiden, ze doen het zeker niet eerder dan noodzakelijk dat weet ik wel! Heb je nu een natuurlijke bevalling gehad na een kzs Y30? En was je ingeleid?
Dat zei ik ook Minty, max. 1x per week. Zat toch al gauw aan 2x per week. Maar ik had die geruststelling gewoon echt af en toe nodig en deed het alleen daarom. Zodra ik het hartje gevonden had, stopte ik meteen. Ik heb in NL broeken gekocht bij de hennes, in de uitverkoop. Zitten prima!
Hoi meiden, Eef en Minty, duurt lang he, voordat het vertrouwen een beetje komt. En als het komt, (was bij mij idd ook na 20 w echo) blijft het toch nog broos. Wat ik deed, ook in de eerste periode, elke stap "vieren", gewoon een lekker croissantjes of zo, even koffie drinken buiten de deur. Even stilstaan bij elke goede echo. Zo pakte ik toch mijn momentjes. Pfff Dais, spannuuuuund! Maar die kwaaltjes klinken toch veelbelovend hoor. Hoe laat mag je? De 12e toch? Eef wat fijn zo'n gyn die alles uitlegt! Idd maakt wil je gewoon feiten horen he, een simpel "alles gaat goed" zegt je niks meer. Heel herkenbaar. Ben benieuwd wanneer jij en Minty met een rompertje of stokjes thuiskomen . Hoe staan jullie mannen er eigenlijk in? Nuage, bij jou dus ook nog even aankijken hoe het allemaal gaat kwa groei en diabetes en wel of niet eerder laten komen. Fijn dat jij op een gegeven moment wel de knop om kon zetten! Madelein nou echt spannend als je een datum weet. Kan me voorstellen dat je er contstant aan denkt nu! Met je harde buiken en zo gaat alles redelijk? Anneenmarie hoe is het met jou? Hier hele heftige dagen gehad. De achteruitgang in groei zat me toch niet lekker en had even mijn second opinion gyn gemaild. (Zij kent mijn dossier van Noa en had ook versch onderzoeken aangeraden toen). Vrijdagavond kreeg ik een mailtje dat ze aanraadde om eerder in te leiden, zodra er ook maar iéts met de groei was. Dus niet wachten tot week 37 en een beetje maar deze week al. Of tweedaagse monitoring, of zelfs opname. Ik schrok dus wel maar voelde me ook serieus genomen want ik maakte me ook zorgen over de achteruitgang in groei (zo ging het precies bij Noa, en ze zaten er flink naast!). Bij haar ging dus wel alarmbellen af, of iig wilde ze voorzorgsmaatregelen nemen. Ik mijn vriendinnen ingeschakeld , wat moet ik doen, wat voelt veilig voor mij, etc. Dus besloten gister naar de eerste hulp te gaan om nieuw plan te maken en te overleggen. Eerst daar aan de monitor, alles prima. Daarna wachten op gyns. De eerste reactie was nee we gaan niet inleiden, er is niks aan de hand etc. Ik snap ook dat ze dat niet "zomaar" doen, maar mijn angst was en is dat zij nooit bezorgd lijken te zijn over dingen waar ik wel bezorgd om ben, en die second opinion gyn dus ook. Er volgde een hele discussie en ik raakte overstuur. Er is zo weinig vertrouwen van mijn kant dat alle spanning eruit kwam. Ik gaf aan even te moeten calmeren eerst. Mijn man waserbij en zei dat ze echt meedachten met ons (kun je nagaan, ik voelde dat totaal niet). Ik denk dat ik een soort paniek moment had. Voel me ook verantwoordlijk of Kaleb straks leeft of niet, en vertrouwen in de artsen is gewoon heel broos. Anyway toen gekalmeerd en eerst eens nieuwe echo gemaakt. Bleek.... Hij is helemaal niet klein. De groei was 74%!!! Drie metingen v gewicht gedaan, kwam uit op 2700-3000 gram! Meting vh hoofdje kwam uit op 37 weken! Deze gyn was ook specialist en echo app veel beter. Ik vroeg hoe kan dit nou dat het donderdag nog 2400 g was en 22%. Daar kon ze geen antwoord op geven. Wrsch had die studente het gewoon niet goed gedaan en op een minder goed apparaat :x. Sjonge jonge al die stress om niks! Maar goed ik wilde niet wéér de discussie aangaan, anders zit ik daar weer twee uur te bakkeleien. Enorm opgelucht natuurlijk ook! En uiteindelijk kon ik hen ook wel weer horen. Ze wilden me echt wel nog meer in de gaten houden als ik dat nodig had, ect. Zelfs e.v. opname. Kijk ik wil heus geen opnamen en in week 36 inleiden, liever niet. Maar ik word gewoon enorm onzeker als de meningen zo verdeeld zijn over de aanpak van mijn zwangerschap. En helemaal omdat het eerder al verkeerd is afgelopen heb ik het gevoel dat ik niet blindelings kan vertrouwen op wat het ziekenhuis zegt. Idd krijg ik ook vaak te horen "alles is goed" maar zij houden bijv weinig rekening met het feit dat dat bij Noa ook zo leek, en dat dat het uiteindelijk niet zo was. Dat schijnen ze maar niet door te hebben, en blijven deze zwangerschap als een op zichzelf staand feit te beschouwen, terwijl ik dat natuurlijk niet helemaal kan. En dat werd nog aangewakkerd door de reactie vd second opinion gyn. Dus helemaal bekaf nu van alles. Ik merk ook gewoon dat het niet alleen dit is, maar alle kleine dingetjes die al voorgevallen zijn, het stapelt zich op en alles kwam eruit. Nou ja, nu weer happy en veilig samen thuis, en ben blij dat ik toch een weekje rustig thuis mag zitten. Weer lang verhaal sorry dames. Never a dull moment
Ik snap eerlijk gezegd niet waarom ze jou niet gewoon inleiden. Kan het me volkomen voorstellen dat je zoveel angst hebt en ik vind het bijna logisch dat ze je gewoon niet langer laten wachten tot aan de weken die je toch misschien het engst vindt. Je bent al 36w2d wat is het probleem dan nog. Hele dikke knuffel meis dit lijkt me een ontzettend moeilijke periode voor je. Straks kan je hopelijk deze angst en gevoelens definitief afsluiten als Caleb lekker op je buik ligt!
@Y30: ik denk dat ik wel echt voor inleiden ga kiezen. Maar idd, ligt dat wel aan de groei van ons kindje. Om zoveel mogelijk stress te vermijden willen ze me liever niet tot dezelfde termijn van D* laten komen (38w5d). En ik moet daar zelf ook niet aan denken. Dus ik mag met 37 weken ingeleid worden. Het scheelt denk ik heel erg dat V met 36w1 geboren is, dus ik vind eerder geboren worden niet zo heel eng. En omdat zij al zo vroeg geboren werd zat ik bij D* ook al vanaf 36 weken klaar. En ik denk dat ik dat automatisch bij deze ook zal doen, want wie weet komt deze ook wel ineens eerder uit zichzelf. Dan voelt 37 weken niet zo extreem vroeg.... (en heel praktisch gedacht, mijn schoonmoeder is de 30ste jarig en ik ben voor nu op de 29e uitgerekend, dus iets eerder zou ook beter uitkomen). Maar ik kies daar wel alleen voor als onze kleine een mooi gewicht heeft...want allebei onze meisjes waren niet zwaar (ook niet veel te licht hoor, maar gewoon twee kleine fijne meisjes). V woog 2640 gram en D* 3058. @conejita: pfff wat een stress meis! Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen! Dat zou hetzelfde zijn als deze niet genoeg zou bewegen en dat de gyn dan ook zou zeggen 'niks aan de hand, gewoon gaan turven enz'. Echt niet! En dan zeker weer een baby die er ineens tussenuit piept! Nee, als ik deze minder voel bewegen dan wil ik opgenomen worden. Dus kan me zo goed voorstellen dat je je niet gehoord voelde. Je kan deze zwangerschap emotioneel nou eenmaal niet los zien van die van Noa. Rot ook dat het tot zo'n uitbarsting moest komen...maar misschien het allerbelangrijkste; Ze hebben nu wel extra metingen gedaan en gelukkig blijkt je ventje al een prachtig gewicht te hebben!! Nog eventjes en dan is hij hopelijk gezond en wel in jullie armen! Wat betreft mijn echo dinsdag, ik mag om 10:20 gelukkig al, en mijn man gaat met me mee
@Conejita: pffff...wat een stress en onzekerheid zeg! Wel heel fijn dat ze de meting heel naukeurig opnieuw hebben gedaan. En wat Nuage ook zegt: blijf aangeven waar jij behoefte aan hebt en laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Sterkte de komende weken, het zal vast een emotionele rollercoaster zijn.
Dank voor de steun meiden. Y30 dat is zeker een grote meid! Vandaar zo'n heftige bevalling ook? Ik ben nu lekker bezig met kleertjes nog, even de leuke dingen hoor. Vandaag mijn eigen gyn, ben benieuwd wat ze zegt. Toch ook wel raar dat die twee metingen zo ver uit elkaar liggen. Aan de andere kant ben ik te moe voor discussies. Wil gewoon ff rust en nog weekje bijkomen en broeden . Dais, zo spannend. Een vriendin van mij moet ook morgenochtend en is ook ong zelfde termijn als jij! Ik duim!