Madelein, fijn zo'n drukke beeb Doet ze inmiddels alweer wat voorzichtiger daarbinnen? Annaenmarie, neem je de progesteron in of breng je het in? Vervelend dat je stress kreeg van je bezoek, hopelijk is je buik nu weer rustig. Y30, vervelend zeg van je bloedwaardes. Hoeveel pred neem je nu dan? Ook herkenbaar zulke nare dromen Hier een beetje paniek gehad net. Voelde de kleine sinds gisteravond niet echt meer, soms misschien nog wat in de verte, maar daar twijfelde ik over. Vandaag hele drukke dag op het werk gehad, dus ook niet gevoeld. Net maar even met de doppler geluisterd en heb z'n hartje gelukkig meteen gevonden. Hopelijk gaat hij wel snel weer lekker trappen. Voelde hem juist vorig weekend heel veel en hard. Hopelijk voel ik hem gewoon minder omdat hij anders ligt en niet omdat het niet goed gaat ofzo. Ook is onze meisjesnaam weg Al jaren een naam op het oog en vrienden zijn gisteren bevallen en hebben die naam ook gekozen. Toch heel erg jammer, mocht ik nog een keer bevallen van een meisje. En dan maar geluk dat ik nu een zoon krijg, want anders weet ik niet of ik de naam had willen houden.
Ik heb echt de kak in vandaag. Weet niet wat er mis is met me. Uiteraard Parijs. Maar ook slechte nacht, F. heel veel gehuild en de dag verliep heel anders dan ik in mijn hoofd had en flexibel ben ik totaal niet momenteel. Alleen maar boos. Toen opeens eng, had ik gewoon een hypo m'n suiker maar 2,8. Beetje raar. Toen gegeten en daarna was het iets te hoog. M'n lijf is niet blij en ik ook niet. En nou heb ik een boek gekocht voor wie bevallen eng is in de hoop dat het me zou helpen maar ook dat maakt me boos. Dat boek is voor normale vrouwen zonder voorgeschiedenis, medische aandoeningen of medicatie. Krijg je van die dooddoeners van joh de kans op complicaties is heel klein, die enge verhalen op internet zijn niet representatief bla bla en het maakt me zo boos want die statistiek daar hoor ik allang niet meer bij en die enge verhalen die je moet negeren omdat ze zo zeldzaam zijn daar BEN ik er eentje van.... en nou? Wat moet ik nou dan met zo'n k-u-tboek geschreven voor doorsnee heppiedepeppie vrouwen die nooit tegenslag hebben meegemaakt? Geloof niet dat dit voor mij werkt, mijn angst wordt enkel groter omdat ik me nog beter realiseer dat ik niet normaal ben. Dit boek legt serieus uit wat een gyn is en wat een vk is... flikker toch op. Misschien moet ik gewoon naar een psych ofzo? Sorry einde klaagzang
@y30: wat balen van die waardes... Maar vraag me af, als je te vroeg zou komen te bevallen is dat toch niet zo'n probleem? Je schrijft dat ze anders ook een extra stoot geven dus dan krijgt ze toch ook veel binnen? Of begrijp ik het nu verkeerd? @nijntje: haha nee rustiger wordt ze niet . Gelukkig verplaatst ze zich wel regelmatig met dr voetjes dus m'n darmen en cervix worden redelijk verdeeld te grazen genomen . Voel je hem inmiddels al meer? Wat balen van de naam . Ik moet zeggen dat ik daar wel heel makkelijk in ben, zeker bij vrienden. Ik zou gewoon jullie naam gegeven hebben. @nuage: lekker zo'n off day, vandaag gaat vast beter. Heb even wat gemist geloof ik, heb jij zo'n gecompliceerde bevalling gehad vorige keer? Hier een Fluxus en infecties gehad maar moet zeggen dat ik er niet tegenop zie. Het kind moet er toch uit en we zien wel hoe het loopt. Er ligt wel al weken een plan gemaakt door de gyn, dat geeft wel vertrouwen en rust. Misschien goed om het eens te bespreken met je gyn? Hier gisteravond het nieuws maar uit gezet. Werd er heel onrustig van. Zijn geen dingen die je moet kijken geloof ik met een uk in je buik. Voelde me enorm schuldig over in welke wereld ik dit kleintje breng. Verder heb ik steeds last van m'n liezen en onderrug . Gisteravond had ik zoiets sufs, wilde een stap zetten en me tegelijk omdraaien, schiet m'n heup half uit z'n kommetje! Gelukkig schoot het gelijk terug, maar au!!! De stappen daarna gebeurde het weer. Denk een combinatie van geen spieren meer en slappe banden door hormonen of zo maar moet dus beter opletten Verder gaat het met nichtje redelijk. Alleen nu blijkt ze ook een aangeboren afwijking aan dr nieren te hebben. Het houdt niet op daar. Van de stress natuurlijk meer last van m'n buik. Vandaag gaan we leuke dingen doen, accessoires voor de babykamer maken . Gisteravond hebben we de vilten wolk geknipt, vandaag ga ik druppels knippen . Even wat positiefs
Wat vreselijk van je nichtje zeg. Is op de echo's eerder al iets opgemerkt of was dit compleet onverwacht? Mijn bevalling op zich was niet zo erg. Moest ingeleid worden door de suiker, toen bleek m'n dochter opeens in week 39 gedraaid te zijn naar volkomen stuit. Keizersnede dus. Nu wil ik ik graag normaal bevallen. Alleen door risico op suiker weer grote kans op inleiding. Dat vind ik heel eng, niet overal mag dat; inleiden na een ks. Daarbij nu ook natuurlijk een berg medicatie, insulineallergie wat nog speelt, kindje wat erg voorloopt op groei... Ik ben gewoon heel erg angstig. Vorige keer raakte ik in paniek bij de inleiding, ik wil mezelf nu beter voorbereiden maar dat lukt vooralsnog dus totaal niet.
Enige wat gezien is met de 20 wk echo waren 2 vaten in de navelstreng ipv 3. Ik maakte me daar in hun plaats wel zorgen om omdat kindjes die dat hebben een grotere kans hebben op groeiachterstand en afwijkingen. Maar zij hebben zich daar nooit druk om gemaakt. En vanaf 28 wk bleek ze al flink achter te lopen in groei en dat werd alleen maar erger. Met name het koppie bleef enorm achter. Maar er komt voor haar nu elke dag weer wat bij lijkt wel. Eerst de epilepsie en een aangeboren afwijking ( welke wordt onderzocht momenteel) toen een infectie en nu dus ook dr nieren die niet goed zijn. Waar houdt het op.. Lastig dat je zo angstig bent. Ik zou het zeker uiten bij je arts. Ik ben ook ingeleid bij de bevalling van Sam, en kreeg toen weeen stormen. Daar ben ik wel van geschrokken, maar ik weet ook dat ik zo een epiduraal kan krijgen mocht dat nu weer gebeuren. Misschien scheelt het als je weet wat de opties zijn en als je weet dat de artsen en verpleging weten dat je angstig bent. Dan kunnen ze daar rekening mee houden.
Ik kan dus niet meer normaal ingeleid worden want dat verhoogd de kans op littekenruptuur. Heb het aangegeven bij m'n arts en die zei ook ga je voorbereiden inlezen en cursus inderdaad en we hebben de scenario's besproken. Probleem is dat ik onwijs controlefreak ben en nu al 3x te horen heb gekregen dat wat mij gebeurt nooit gebeurt. En dat geeft mij dus geen vertrouwen. Waar een andere vrouw leest goh maar 0,1% gebeurt dat, denk ik nou ik heb ook dingen gehad waar de kans kleiner was dus ik ben er niet gerust op. Ben ook niet gerust te stellen merk ik. Vreselijk zeg. Ik had me daar ook zorgen om gemaakt na zo'n echo. Sta er altijd van te kijken hoe zorgeloos mensen kunnen zijn. Hopelijk komt er niet nog meer bij voor het arme kleintje.
Maar wat is er bij jou dan anders dan bij andere vrouwen die eerder een keizersnee gehad hebben? Dat heb ik even gemist geloof ik, sorry.. Ja het is moeilijk om dat van buitenaf aan te zie . Vind het nu vooral ook lastig dat er maar zo weinig info komt van hen af. De helft klopt dan vaak medisch gezien ook nog eens niet. Moet me enorm inhouden om ze niet het hemd van het lijf te vragen, maar af en toe doe ik dat wel.
Niks. Ja bloedverdunners. Alleen in veel ziekenhuizen doen ze het überhaupt niet vanwege het risico. Maar laat maar je zal me wel een aansteller vinden. Krijg het niet uitgelegd. Heb gewoon teveel meegemaakt om vertrouwen te hebben dat het zomaar goedkomt.
Zo bedoelde ik het niet, voel je niet zo aangevallen. Maar kon toch zijn dat er iets ten grondslag lag aan je angst wat je eerder meegemaakt hebt? Dat bedoelde ik te vragen aan je. Ik denk toch dat je moet proberen je vertrouwen bij je gyn te leggen. En desnoods je angst hiervoor tot vervelens toe bespreken. Hoe beter hij weet wat er in je omgaat hoe beter hij je kan helpen denk ik.
Ik voel me de hele dag door aangevallen door alles en iedereen heb echt mega last van hormonen helaas. Ja uiteraard ligt mijn verleden aan de grondslag, de mola's de miskramen het jarenlange traject. Maar niet specifiek iets met bevallen. Ik kan gewoon geen vertrouwen meer vinden in uitspraken van het komt wel goed. Dat zeiden ze ook na de eerste miskraam, en de mola, en de tweede en het uitstrijkje en en en.... en steeds ben ik de uitzondering lijkt het. Daarom zeg ik misschien met iemand praten ofzo want uit een gewone cursus of boek haal ik het helaas niet
@nijntje: voel je de kleine al weer beter? M.b.t. Je vraag, zit nu op 17,5 mg dus dat is nog vrij hoog voor de termijn. @nuage: snap dat je nadat je steeds bij de uitzondering gehoord hebt, je vertrouwen naar het 0 punt gedaald is. Enige wat ik kan bedenken wat je wellicht helpt is dat je nog een tijdje te gaan hebt om samen met de gyn een goed plan te maken. @madelein: fijn dat er bij jou nou even geen ziekenhuis ellende is. Voor mijn gevoel de eerste week in tijden. M.b.t. De vraag: dat van die prednison stoot is inderdaad als ik de Pred niet afgebouwd krijg naar max. 10 mg. Maar stel dat ze vroeg komt (die 35 a 36 weken zit nog iets in achterhoofd) dan weet ik niet of zo'n vroeg geboren kindje zo'n prednison stoot wel aan kan. Of ze dat wel doen met zo'n kleintje of dat je dan bijv. spoed keizersnee moet. Ga het dinsdag wel bespreken. Verder ben ik al anderhalve week niet aangekomen, hoop maar dat dit alleen voor mij geld, en de kleine meid wel is gegroeid. Vorige keer hield de groei immers ook al niet over...
@nuage: ik bedoelde het echt niet rot . Ken je angst ook goed want wij zijn zelf natuurlijk ook zo'n 0.1% geval. Alleen ik kan het makkelijkers los laten nu merk ik. Ik hoop dat je er een weg in vind, met iemand praten is altijd goed denk ik. @y30: aha snap m. Lastig dat zou ik ook niet weten idd. Ik hoop dat je gyn je gerust kan stellen. Je gewicht zou ik niet te veel waarde aan hechten. Merk bij mezelf dat het enorm wisselt. Zo kom ik in een week 1.5 kg aan, en ben nu al 3 weken hetzelfde gewicht ( afgelopen week alleen niet gewogen). En onze kleine komt toch echt aan en groeit goed. Het zegt dus niet altijd wat als je niet iedere week aan komt. Wij zijn idd woensdag 2 weken geleden voor het laatst met 'spoed' naar de verloskamers geweest. Heerlijk is het. Net meer nieuws gehad over ons nichtje. De afwijking is wel degelijk ernstig. Ze zal moeten dialyseren maar daar is ze nu te zwak voor, dus ze proberen de nieren nu een soort boost te geven in de hoop dat dit wat doet en haar de komende dagen door trekt. Daarna zal ze moeten dialyseren, dagelijks, tot een jaar of 10. Dan komt ze in aanmerking voor transplantatie van een van de ouders. Zo sneu
Nijntje, ik voelde mijn zoontje eigenljk alleen als ik rustig ging zitten/liggen. Zolang ik druk was, was hij rustig. Moet zeggen, het is nog steeds een echte slaapkop. En ik zou ook gewoon de naam gehouden hebben hoor... Nuage, gaat het al een beetje beter ? Moe, boos, bang, gefrustreerd....allemaal heel logisch hoor...met of zonder hormonen! Waarom wil je persé "gewoon" bevallen? Tegen de tijd dat de datum nadert kunt je met je gyn toch wel een heel stappenplan doornemen, voor elk mogelijke verloop van de bevalling? Een boek lijkt me inderdaad niet handig voor je. Daarvoor slik je teveel spullen, heb je teveel voorgeschiedenis en bijkomende zaken. Misschien sofrologie eens proberen, met ontspanningsoefeningen enzo ? Nog even mbt de uitdrukking..."het komt wel goed". Daar gaat m'n haar recht van overeind staan. Of "niet zo doemdenken", "niet zo stressen", "niet op de zaken vooruit lopen", etc. Hoe kunnen we nou anders...???? Dan zijn we voor mij altijd meteen uitgepraat. Maar...aan de andere kant....je bent nu heerlijk op weg in je zwangerschap...dus tot nu toe is het wel allemaal goed gekomen!! Welliswaar niet "zomaar" zonder slag of stoot, maar je bent er wel bijna dankzij je vechtlust! Dus met een stappenplan dat niks aan toeval overlaat, zou ik toch willen zeggen (sorry!), kom jij er wel !! Y30, je kleintje pakt wat ze nodig heeft hoor....!! Ik hoop dat de gyn je gerust weet te stellen! Madelein, wat ontzettend naar voor je nichtje en haar ouders. Wat een moeilijke tijd gaan ze door. Echt een nachtmerrie. Ik hoop dat je nichtje verder geen pijn van heeft !
Ik zou het zo graag mee maken. Het lijkt me zo mooi. Dit is m'n laatste kans. Ik mag ook kiezen voor een ks, maar ja ik heb nu nog een kindje en heb zoveel gemist vorige keer in het begin doordat ik niks kon. En toen ging mijn wond ontsteken ook nog. Ik zou het echt heel graag zelf doen deze keer. Ook misschien uit de wens om nu een keer iets "normaal" te doen ofzo. Ik weet het niet. De scenario's zijn besproken. Wel diabetes, geen diabetes, wel insuline, geen insuline, wel inleiden of niet, zo ja hoe dan, etc. Heb alle scenario's. Het enige waar ik onzeker van word dat ben ik zelf. Ik raakte vorige keer in paniek. Dat wil ik nu niet. Maar ik vertrouw mezelf niet. Hopelijk bevalt yoga dinsdag beter.
Ha yoga! Dat werkt vast wel, dat is en beetje als de sophrologie. Misschien helpt het je een keizersnede te accepteren mocht het zover komen....een bevalling is ook niet altijd een garantie. Ik heb niet normaal voor mijn zoontje kunnen zorgen. Ik kon niet zitten in bed met mijn zoontje, had 5 minuten nodig om uit ligpositie naar stapositie te komen (allemaal vanwege mijn stuitje, de hechtingen voelde ik gek genoeg niks van). Ik kon toch zeker een maand lang niet zitten in een auto. En nog vervelender, zodra ik opstond, plaste ik in m'n broek. Dus snel m'n zoontje voeden zat er niet in. Me meer dan 5 minuten van huis verplaatsen dus ook niet. En dat heeft wel 2 maanden geduurd (en is nog niet op en top). Je hoort inderdaad van ideale bevallingen (en keizersnedes), maar voel je zeker geen raar geval als dat bij jou niet zo is !! Misschien mag je ook voor een ruggeprik gaan? Ik had die (gelukkig gezien de complicaties) en echt waar, je voelt dan haast geen pijn waardoor je gewoon helder kunt blijven, mee kunt denken enzo. Dat vond ik erg fijn. Voordat de ruggeprik effect deed was ik wel in paniek. Wist niet meer wat ik moest doen, hoe ik me uit die "situatie" kon redden.
Madelein, ohh wat een herkenbare gedachte zeg; schuldgevoel over in wat voor wereld je het kleintje brengt Vervelend die pijn in je liezen en onderrug en wat een verschrikkelijk naar nieuws van je nichtje. Jarenlang dialyseren is echt heel zwaar, poeh wat moeilijk allemaal. Y30, lastig zeg met die prednison als ze eerder wordt geboren. Hopelijk blijft ze nog even een paar weekjes zitten. Eef, hoe gaat het met jou? Binnenkort echo toch? Gelukkig heeft hij vannacht weer goed bewogen. Ik had vrijdagavond zwangerschapsgym/yoga en het was best zwaar en gisteren natuurlijk een hele drukke dag op m'n werk, zal wel daardoor zijn gekomen dat hij rustiger was. Vandaag trapt hij er gelukkig ook weer op los. Mijn man heeft vanmiddag ook alle meubeltjes in elkaar gezet, ze zijn echt mooi Nu alles nog inruimen en accessoires kopen.
Hé Nijntje, ja woensdag....ben alweer erg zenuwachtig. Deze voelt ook echt een beetje als mijn laatste kans....weet niet of het ik het nog een keer zou kunnen en het is ook allemaal verloren tijd met mijn zoontje. Het MOET dus echt goed gaan nu fijn dat je 'm nu weer voelt !!
@eef: duimen draaien overuren hier! @nijntje: gelukkig de kleine man weer gevoeld Dialyseren is voor een kindje idd vreselijk. En dan speelt er op de achtergrond nog zo veel... Ze krijgt ook nog steeds medicijnen voor de epilepsie. Hier weer een gevoelige blaas sinds zaterdag. Vreemd want zaterdag was de laatste dag van m'n ab kuur. Woensdag moet ik weer naar de gyn en dan toch maar even weer urine meenemen. Liezen blijven pijnlijk helaas en kan S nachts ook niet meer lang in dezelfde houding blijven liggen. Zal er allemaal wel bij horen . Buik groeit ook echt mega. Ik wil wel graag een fotoshoot laten doen van m'n buik, hebben jullie dat wel eens gedaan?
@Nuage: is het misschien toch een goed idee om een geplande keizersnede in het scenario op te gaan nemen? Als dat zoveel rust geeft, dan is dat misschien wel een groter voordeel dan het meemaken van een vaginale bevalling. Wat je ook nog zou kunnen doen is het inhuren van een Doula. Iemand die er speciaal is om jou persoonlijk gerust te stellen en jouw belangen in de gaten houdt. Bij mij in het dorp woont een goede, en zo ver wonen we niet bij elkaar vandaan. Of misschien kent ze nog iemand bij jou in de buurt. Mocht je het interessant vinden, dan pb je maar.
Ik ben daar echt tegenstrijdig in, dat klopt ook hoor. Ik kan kiezen voor een geplande keizersnede, maar ik wil dat gewoon eigenlijk echt niet. Ik kijk onwijs op tegen die wond daarna. Heb er vorige keer behoorlijk veel last van gehad en het is ook helemaal niet mooi geheeld. Ik ben bang dat ik daarna echt nog weken zoet ben. En 2 keizersnedes betekent ook voor altijd keizersnedes. Niet dat ik nou eigenlijk van plan ben om nog een keer zwanger te worden maar zeg nooit nooit en ik zou heel graag nog draagmoeder zijn voor een vriendin. De kans dat ik hiervoor in aanmerking kom is al heel klein door de eerste ks, maar als ik nu normaal zou bevallen zou dit de kansen misschien wel verhogen. Ik heb nu de afspraak gemaakt met de gyn dat ik laagdrempelig kies voor een ks. Is het kindje echt heel groot? Of weer niet ingedaald? Of weer stuit? Of is er om een andere reden iets waardoor het extra problemen op zou kunnen leveren dan gaan we direct voor een keizersnede. En ik denk dat een grote paniekaanval daar dus ook onder valt. Het ligt ook echt niet aan de gyn. Die is zo onwijs supportive en ik word echt in de watten gelegd vind ik qua zorg. Ik ben zelf echt de grootste risicofactor hihi ik wil echt meer in balans komen en vertrouwen in mezelf hebben. Doula heb ik over nagedacht, maar ik vind het ontzettend duur en ook wel erg zweverig. Ik heb wel een verloskundige gevonden en die zegt ook als je wilt komen wij gewoon naar je bevalling ook al sta je onder toezicht van de gyn. Geweldig vond ik dat. Zij heeft bijvoorbeeld als plan bij inleiding dat we vragen om alleen de vliezen te breken en dan gewoon te wachten. Dat wil het zkh meestal niet maar daarom neem ik mijn vk dan mee om mij te helpen. En uiteindelijk loopt het toch altijd anders dan je dacht hihi zeker met mij Ik ga morgenavond naar de yoga en kijken of ik daar iets uit kan halen. Is dat ook niks dan ga ik toch nog iets anders bedenken en zal ik ook kijken naar een doula!