Alf ik las in het andere topic over je controle. Pffff wat een opluchting weer, ik ben super blij voor je
Thnx Meleka Hoi Mimi, jeetje beebje alweer 4 maanden.. wat gaat dat hard! Gaat alles goed met je? En je gezondheid?
Hallo allemaal, Haha Sprokkel nog hardlopen!? Respect! J ens heeft ook een voorkeur voor een zusje. Ons maakt het niets uit (zien van allebei voordelen, is ons om het even) maar ik weet bijna zeker dat er een knulletje in mijn buik woont! Alf fijn dat alles goed was! Mirri en Mimi, geniet van jullie wondertjes! Hier alles goed. En nee, mijn dagen zitten normaal niet zo vol hoor! Heb vorige week gewoon een heel drukke week gehad. Ik heb daar van het weekend flink de prijs voor moeten betalen, zondag hield ik helemaal niets binnen. Daarna rustig aan gedaan , nog steeds spierpijn van het braken, ik dacht echt dat ik mezelf binnenstebuiten zou keren Nu gaat het weer wat beter. Heb ook wat beter geslapen (slapen gaat normaal al erg lastig vanwege ernstige bekkenproblemen en nu in de zwangerschap gaat dat natuurlijk niet beter ). J ens slaapt ook wat langer uit, dat scheelt wel. Inderdaad gaat hij zaterdag uit logeren bij mijn schoonouders, dat is ver weg (en vind ik altijd best moeilijk omdat hij dan zover weg is). Hij wordt opgehaald en thuisgebracht, erg fijn, wij gaan even aan de slag, er moet in huis echt eea opgeruimd worden (oa de zolder, die ligt vol met allerlei kleine losse prullen, evenals de trap ernaartoe). Ik voel ons kindje al bewegen! Erg fijn. Laatste dagen is hij rustig, buik is ook echt aan het groeien, dus hij zal zijn rust wel nodig hebben om te groeien! Vannacht werd ik wakker en hees mezelf uit bed, zie ik een plasje bloed op het onderlaken (10 cm doorsnee). Ik ben hyperventilerend rondjes gaan lopen door de slaapkamer toen ik merkte dat niet mijn onderbroek, maar mijn shirt nat was. Had een prikplekje van de fraxiparine die ik spuit gelekt (best heftig gelekt dus voor zo'n klein gaatje). Gelukkig maar, ik schrok me dood! Dinsdag mag ik weer op controle, ik vind het ook lang ertussen...
Aggossie, Ireen, wat zal jij geschrokken zijn en daarna opgelucht dat het n prikgaatje was. Fijn dat je de baby nu voelt. Mimi leuk hè 4 maanden. Druk met genieten Alf ook zo geschrokken, op een gegeven moment worden ze anders, rustiger met bewegen omdat de ruimte minder wordt. Gister met Eva in de supermarkt (doen we weinig) kreeg zoveel complimentjes ze is natuurlijk ook moeders mooiste. Grote broer vind haar de mooiste baby van de wereld Ze ligt nu lekker te brabbelen en te geiten naast me.
Hallo dames. Ik ben hier een flinke tijd niet geweest. Maar vanaf nu vast weer iets vaker gok ik. Na een periode van heel veel harde buiken, regelmatige (extra) bezoekjes aan de VK heb ik gisteren het dringende advies gekregen om het vooral heel erg rustig aan te gaan doen. Ik heb zoveel harde buiken (eigenlijk bijna continue) en ze doen inmiddels zoveel pijn dat eigenlijk bewegen in het algemeen afgeraden wordt:x. Een oorzaak ligt waarschijnlijk in mijn bekken. Dat begint flink op te spelen (als ik de trap op loop heb ik het echt gevoel alsof de 2 delen van mijn schaambot langs elkaar schuren, en volgens de VK zou dat kunnen kloppen). Daardoor is lopen "niet echt prettig" meer. Door mijn bekken dus waarschijnlijk die harde buiken.. Maar echt veel te veel en met veel te veel pijn. Heb dus de handdoek nu maar in de ring gegooid. Baal er wel enorm van. Had het op mijn werk graag netjes achtergelaten, er liggen een aantal klussen die ik graag afgehandeld had. Ik ga volgende week nog wel 1 of 2 keer heen, maar ga lang niet alles afkrijgen (merkte gisteren na 3 uurtjes werken al dat dat eigenlijk veel te veel is, en dan zit ik eigenlijk nog de meeste tijd). Maar goed, heb de hele zw-schap niet mogen klagen, dus denk dat ik nu alles in 1 keer krijg. Ik haak hier weer aan dus. Ik hoop dat het bij iedereen goed gaat! Knuffelssss
Hey meiden, lees in de gauwigheid weer een hoop gedoe en narigheid en pijn Dikke knuffel voor iedereen! Hier weer een hoop gedoe, het schijnt hier nooit normaal te kunnen gaan... Van de week met Caitlyn op de spoedeisende hulp terecht gekomen nadat ze een dag nauwelijks gedronken had (en de dagen ervoor al erg zuinigjes ). Ze had een ondertemp van 35,9 en sliep eigenlijk alleen nog maar en had een hele hoge hartslag. We zijn er inmiddels achter dat ze een lichte hartafwijking heeft, (wpw-syndroom), waardoor ze dus een (veel) te hoge hartslag kan ontwikkelen, (van de week op de spoedeisende hulp was die 290!). Ze is toen 'gereset' met een ijszak op d'r gezicht, die gelukkig wel direct resultaat gaf, (bij sommige kindjes werkt dat namelijk niet en dan moeten ze met shocks aan de gang of met medicatie). Twee dagen opgenomen geweest op de kinderafdeling en toen alles rustig bleef weer naar huis donderdagmiddag. Maar gisterochtend was het alweer raak. Ze kwam er wel zelf weer uit toen, maar omdat het zo snel alweer voorkwam, werd ze weer opgenomen en is er overolegd met de kindercardioloog van het radboud, die haar zelf wilde zien en dus is ze gisteren opgenomen in het radboud, waar we nu zijn. Zit nu daar even achter de pc, (gratis internet hier, goed geregeld ), dus dacht: zal jullie even op de hoogte brengen... Ze wordt nu ingesteld op medicatie. De start is goed gegaan, vanavond wordt de dosis opgehoogd en het is per keer bekijken hoe ze daarop reageert. In het gunstigste geval zou ze maandag of dinsdag weer naar huis mogen, als maandag hartfilmpje en echo weer goed zijn. In het slechtste geval, als ze slecht gaat reageren op medicatie en het zoeken wordt naar wat er werkt, zijn we eventueel een paar weken wel zoet... We hopen dus heeeel erg hard dat het in 1 keer goed gata, want ik ga echt gillen bij de gedachte dat we haar langer dan een paar dagen niet thuis hebben. Vind het nu al verschrikkelijk zo We maken van de nood maar wel een deugd door dan in ieder geval op tijd op bed te duiken en zoveel mogelijk te slapen: we hebben nu de kans om zonder onderbrekingen te slapen, dus die gebruiken we dan ook maar even om onze energie een beetje terug te krijgen... Goed, ga gauw weer even bij de kleine meid kijken, ze zal zo wel weer wakker worden en dan wil ik 'r wel weer bij zijn
Jeetje Rozemarijke wat een nare situatie! Wel fijn denk ik dat precies duidelijk is wat er aan de hand is en dat het goed te behandelen is! Dikke kus oor jou ennde kleine!!
Rozemarijke, Wat een rotnieuws zeg,, voor zo'n kleintje.. Wat zullen jullie geschrokken zijn! Gelukkig hebben ze haar goed kunnen beoordelen en is ze nu in goede handen en kunnen ze de juiste behandeling geven. Ik hoop dat ze maandag weer lekker bij jullie thuis is.. Knuffel, Poco loco maar dan..
Knuffel, helaas,akelig voor je maar wel belangrijk dat je je eraan houdt. Rust werkt uiteindelijk echt, het duurt alleen even. Je bent al zo ver, worden zware laatste loodjes, zolang je baby het maar goed blijft doen he succes met liggen blijven. Marijke, wat naar voor Caitlyn en jullie, wel goed zat ze erachter zijn wat het is, hoop dat de med. snel aanslaat. Moet ze die dan altijd blijven gebruiken?
Knuffel > rustig aan he meis!! Rozemarijke... jeetje wat schrikken zeg... ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat het snel weer beter gaat! Hier alles ok... soms slechte nachten door bekkenkrampen... maar verder alles goed. Godzijdank nog 1 weekje werken en dan verlof... Knuffel voor iedereen!
@Mirri: dat is een van de vragen die we morgen gaan stellen in het gesprek met de cardioloog, hoe lang die medicatie nodig blijft. Ik lees hier dus verder wel mee, maar weinig tijd en puf om te reageren met alle gedoe hier. We zijn wel fijne ononderbroken nachten aan het maken nu en Caitlyn is onverstoorbaar een modelbaby aan het zijn: drinkt, poept en slaapt en huilt weinig. Zij lijkt er weinig last van te hebben dat ze op de high care ligt gelukkig.... En wij zijn qua energie wel vrij behoorlijk aan het bijkomen zo, ik kan nu voor het eerst in tijden weer een paar uur achter elkaar slapen en ben wel behoorlijk aan het bijtanken zo. Morgen opnieuw hartecho en hartfilmpje en dan gesprek met de cardio om te kijken hoe en wat nu verder. Momenteel alles stabiel, keurige hartslag en alles, dus hopen dat dat zo blijft als vanavond de dosering weer omhoog gaat en ze deze week nog weer mee terug kan naar huis...
Hi ladies, @ireen, succes vandaag!!! @mirri, genieten hoor van je meisje @knuffel, tja het is niet anders, vervelend wel maar niks aan te doen,. Alles voor beeb toch? @rozemarijke, jeetje dat is schrikken. Ik heb nog niet gereageerd maar je zat de hele tijd in mn hoofd. Hoe is het nu met Caitlyn, mag ze al weer mee naar huis? Sterkte ermee, hoop dat het snel beter wordt. @joehoe, lekker laatste week werken in gegaan, bijna verlof jeeejj @alf, hoe gaat het met jou? Trek je het allemaal nog een beetje? @ego, hier de 20 weken bereikt vandaag, jeeeej weer n mijlpaal. Gisteren de GUO gehad, onze boy is helemaal goedgekeurd! Jeetje wat een punten worden er bekeken zeg, ben bijna een uur binnen geweest! Toen 's avonds mijn verjaardag gevierd met een hele leuke taart. De familie wist nog niet of het een jongen of meisje is, dus die hebben we verrast met een blauwe taart. Was echt heel gaaf, iedereen was zo enthousiast! Dus hier gaat het grote genieten eindelijk beginnen!
Wat gaaf Lym!! Top dat de echo goed was, weer een paar kilo van je schouders.. En nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
Wat fijn Lym! VAn harte... leuk ook een jongen! Ireen, fijn goeie controle! Alf hoe is het met jou?? Kun je een beetje genieten? Hoe is het met je man na het verlies van zijn moeder? Rozemarijke ik duim voor jullie dat het snel beter gaat en dat jullie saampjes weer lekker thuis kunnen zijn... X
Joehoe, Lief dat je het vraagt. Hier gaat het medium. Manlief heeft moeite om zijn draai weer te vinden. Wordt nog steeds erg geleefd, nu door de zorg rondom zijn vader (87) Dit zorgt er met name voor dat hij moe is en nergens zin in heeft. Ook de hele zwangerschap lijkt hem momenteel weinig te interreseren. Ik heb het daar moelijk mee. Snap heel goed waar hij door gaat (mijn vader is 6 jaar terug eveneens aan hersenbloeding overleden) maar trek het slecht dat ik er ogenschijnlijk eventjes alleen voor sta. Gelukkig heb ik een heerlijk schoppend manneke aan boord die maakt dat ik me gelukkig en niet zo alleen voel. Het komt allemaal goed hier hoor, maar de timing om moeder en schoonmoeder te verliezen kon haast niet beroerder..