hey meiden, sorry dat jullie zo lang niets van mij gehoord hebben. Julian is al weer een week oud! De tijd vliegt voorbij, tussen de voedingen door komen we eigenlijk nergens aan toe. Zelfs de geboorte kaartjes moeten de deur nog uit Het is afwisselend heerlijk op de blauwe wolk, om even later overspoeld te worden door emoties/kraamtranen en het gevoel al die nieuwe verantwoordelijkheid amper aan te kunnen. Ik ga hier binnenkort ook bij lezen, maar moet nu zo verder, met Julian wassen e.d.
Hey Y30! Heeeeel erg herkenbaar! Heftig allemaal he? Die verwarrende emoties horen er wat dat betreft echt bij (een kraamtranen pfff... nu nog wel af en toe hoor! Maar gewoon lekker eruit gooien, kennelijk is het dan even nodig). Fijn dat het verder goed gaat, succes en geniet waar het kan! Dikke knuffel
@joehoe: fijn dat je het herkent! Ik geniet ook heel erg van Julian, maar als zoals gister de kraamzorg weg gaat, moest ik toch wel erg slikken.
Hoi Y30, heel herkenbaar hoor. Heel herkenbaar hoor, ik denk zeker voor ons na meerdere mk merkte dat ik zo in beslag genomen werd door de zorgen voor ons nieuwe kindje en ook het genieten ervan. Het duurt ook nog wel even hoor maar het went en je zal relaxter worden. @hier kan ik steeds meer genieten, ze wordt steviger en is nu al net zo lang uit als in mijn buik ;P We zijn al aan t oefenen met hoera roepen en armen omhoog voor haar verjaardag ! zoveel vertrouwen hebben we inmiddels, ze hoort echt bij ons
Ik heb een foto van ons mannetje in mijn album gezet. Hoop dat ik snel meer kan genieten, en minder bezorgd zijn. Voel me wel minder overbezorgd nu ik weet dat meer van ons het hebben ( gehad).
Lief ventje Y30, logisch dat je over je schat waakt ;D hihi, gedeelde smart is halve smart he ;P Ben nog soms labiel hoor, maar kan net zo hard van haar genieten, lekker schommelen, je kan altijd je hormonen de schuld geven ;P
Y30 heel logisch en herkenbaar hoor, wij hebben de eerste tijd met J ens ook in een soort cocon gezeten, hadden wel veel bezoek maar verder kwamen we ook nergens aan toe. Wij zijn gisterochtend in het ziekenhuis geweest, ik zag niet scherp, had rugpijn en continue harde buiken. Aan CTG geweest was prima, ze waren bang voor HELLP maar geen eiwitten in urine. Bij minder leven of andere zorgen moest ik gelijk terugkomen maar vandaag gaat het gelukkig veel beter. Morgen de groeiecho, ben benieuwd of ons knulletje genoeg gegroeid is.
Succes morgen Ireen. Y30, heel herkenbaar, elke dag voel je je zekerder en wordt je meer ontspannen, het komt goed !
He jakkes meis, het blijft wel gedoe elke keer he? Succes vandaag, ik duim voor goed nieuws! Kennisje hier trouwens had de eerste ook een flinke baby, (8,5 pond) en de tweede was net geen 5 pond... Ook allemaal zorgen om vanuit de groeiecho's, maar dametje bleek kerngezond te zijn. Ze weten nog steeds niet waarom ze zo klein was. Hoop maar dat het bij jullie toch ook 'gewoon' onschuldig zal zijn! @Y: bij Thirza heb ik me nooit zo druk gemaakt, had ik niet zoveel zorgen, maar nu bij Caitlyn heb ik dat veel meer. Dat doen -behalve de hormonen- miskramen blijkbaar ook met je @Elpie: fijn dat het goed is met de kleine beeb! Ik kon hier pas een beetje rustig gaan genieten na de 20 weken-echo, (bij 19 weken hier). Voor die tijd schoot ik nog erg regelmatig helemaal in de stress Daarna trouwens ook nog wel hoor @all: 't is hier op en af met een hoop tandenellende. Gisteren heeft Caitlyn vrij goed geslapen en vannacht ook, dus hopelijk dat we even voor wat langere tijd rust gaan krijgen, want ik merk dat de vermoeidheid er elke keer harder in knalt. Begin je net een beetje weer wat bij te komen, en hop... dan is er weer wat, zijn er weer intensieve dagen en slechte nachten en dan kun je me weer totaal opvegen. Ze doet het verder wel goed en eergisteren zijn we gestart met de tweede poging tot bijvoeden, (vanwege reflux wilde ik zo snel mogelijk starten, paar weken geleden kreeg ze alleen heftige kramp). Nu lijkt het goed te gaan en ze zit ongelovelijk te mmm-en tijdens het eten. Het gaat ook allemaal naar binnen, (maarja, ze is ook al gewend om nexium naar binnen te sabbelen). En het is, op de 5 dagen BV na, natuurlijk het lekkerste wat ze ooit in haar leven gehad heeft Morgen gesprek bij het UWV, waar een sociaal medisch verpleegkundige definitief moet gaan beoordelen of m'n ziek-zijn zwangerschapsgerelateerd is. Ben ondertussen voorzichtig wat aan het nadenken over wat ik eigenlijk wil qua werk straks. Wil ik wel terug de hulpverlening in? Zit wat te spelen met de gedachte om iets van een adviesbureau voor huilbaby's op te richten ofzo, maar vraag me dan ook gelijk wel weer af of daar vraag naar is en zoja: hoe dat gefinancierd zou moeten worden, (betalen mensen zelf, zou er een overeenkomst met zorgverzekeraars te maken zijn, dat soort dingen). Nouja, ik ga het idee eens rustig in m'n achterhoofd laten hangen eerst. Kijken of er iets moois uit groeit Tips zijn welkom trouwens Wil iig de ervaring die ik nu met twee zorgenkindjes heb opgedaan, wel ergens in gaan zetten, wil al die ervaring en kennis niet zomaar weer verloren laten gaan.
Ha bedankt, het komt vast goed. Mirri ja rugpijn is weggetrokken, zicht is nog steeds niet goed, maar kan ook door de zwangerschap zelf komen. Ik denk dat ik vrijdag teveel had gedaan, ik was van 7:30 tot 21:00 alleen met J ens en dat lukt nu gewoon niet. Rozemarijke o dat is ook niet fijn zo... Ik denk niet dat je daarvoor snel contracten krijgt met zorgverzekeraars. De contractering verloopt sowieso heel moeizaam en kost veel tijd, als dat voor de fysiotherapie zo is dan zal dat bij andere paramedici niet beter zijn. Ik weet dat de lactatiekunde pas net (geloof paar jaar) contracten heeft met zorgverzekeraars, en dat is inmiddels toch best een grote groep, denk niet dat er zoveel adviesbureau's voor huilbabies zijn (en vraag me sowieso af of daar een markt voor is, gezien de CB die vanuit de overheid gefinancierd worden en dus voor ouders 'gratis' zijn. Wellicht kun je op een CB gaan werken daar kunnen ze nog wel wat kennis gebruiken (sorry voor diegenen hier die enthousiast zijn over het CB, heel fijn voor jullie, ons hebben ze *iets* te vaak teleurgesteld/in gevaar gebracht).
Hihi, ja, daar heb ik dus ook al aan gedacht, samen gaan werken met CB en mogelijk ziekenhuis-kinderafdeling...
Ireen, heel veel succes vandaag! Hopelijk is je knulletje goed gegroeid! Hier donderdag terug gyn ,ook wat moeilijke dagen achter de rug. Was opeens weer zo ontzettend bang en onzeker, zo bang dat de placenta alweer zn werk niet gaat doen en nu we zo dichter en dichter bij die 20 weken kruipen zie ik het soms echt niet meer zitten. Weet niet wat doen als we op 20 weken weer slecht nieuws zouden krijgen. Leef nu zo een beetje van echo naar echo, gelukkig mag ik steeds om de 2 weekjes beebje kijken!
Hey Elpie, Wat vervelend toch meis... het lijkt me ook zo moeilijk.... ik hoop toch dat je je beter gaat voelen en wellicht een beetje kan genieten af en toe. Gelukkig mag je om de 2 weken komen, maar ik weet ook hoe lang 2 weken dan duren. Dikke knuffel! Rozemarijke groot gelijk dat je iets met die kennis wil gaan doen! Ireen hoe was je echo??
Ons mannetje is gegroeid! Hoofdje nog steeds op P10, beentje zit er iets boven (was P10, nu P14 ofzo) en buikje is echt heel hard gegroeid, zat op P9 en zit nu bijna op P40. Echoscopiste is ook verloskundige en die zei dat ze wel vaker ziet dat vrouwen die zich moe voelen en toch doorgaan een dip hebben in de groei bij het kindje en dat dat met rust mooi rechttrekt. Ik herken me daar wel in, voelde me beroerd, overprikkeld en vermoeid maar had het idee van 'alles is goed met de baby dus ik ga gewoon door' en ben daarbij ook nog lang ziek geweest en merk dat ik nu ik meer rust ik die rust ook eigenlijk gewoon broodnodig heb. Ik val ook niet meer af. Maar we zijn dus heel erg blij dat het er nu niet op lijkt dat er iets engs is met de placenta ofzo, maar 'gewoon' een dipje! Ik duim voor je Elpie, het wordt beter als je hem kunt voelen en op een gegeven moment zie je je buik ook groeien, het duurt alleen nog zo lang...
He, gelukkig Ireen! Nu verder goed uitrusten dus, kan de kleine man nog even flink wat groter worden op z'n veilige plekje!