Hier op 2 weken na gehouden aan de 6 maanden en toen begonnen met de Rapley methode om voedsel te introduceren ( half rapley en half op eigen gevoel) Begonnen met wortels en daarna banaan etc...leuk hoor de eerste hapjes gewoon doen wanneer t voor jou goed voelt
Wat n mooi mannetje Lym. Ja dan heb je geen tijd voor andere zaken en volop genieten. Herkenbaar ook dat je na alle moeite niet wilt klagen. Dat ervaar ik ook zo, zeker in vergelijking met mn oudere kids die na minder moeite kwamen Leuk, nog steeds live voeden en okk raleyen hier ook nog steeds snachts rond 03 u live maar vindt t echt nog steeds genieten zolang als ik kan
Sprokkel, wat n vlotte mejd, met staan en veel tandjes al... Eva blijft hangen op 5 tandjes ;P RM jammer dat Caitlyn het weer moeilijk had, hoop dat inmiddels de rust weer n beetje terug is... Kan ze er wanneer ze ouder is overheen groeien ? Sterkte meis en n digiknuff van ons
Waahhh RM , jij hebt een week slapen nodig om bij te komen Ik ben van de week 1 x gelijk met Eva om 8 u naar bed gegaanom ff bij te tanken... Maria, 2 jaar alweer ! Wordt steeds leuker he Dreamz, fijn n goeie apk en heerlijk dat geruststellende getrappel vanbinnen, zo gezellig hoop dat je bekken zich goed houdt... Hier is Eva pas flink verkouden geweest, iedereen eigenlijk maar daarna lijkt ze zich ineens sneller te ontwikkelen. Het baby achtige gaat er wel af. Ze gaat steeds meer lopen, wil niet graag meer in de wandelwagen en brabbelt erop los
Hallo allemaal, wij zijn terug van een vakantie die eigenlijk geen vakantie was De vluchten met Eva zijn prima gegaan. Eva werd na de eerste nacht al ziek: keelontsteking en darmvirus met veel overgeven en diarree en niet willen eten/drinken tot gevolg. Dat is natuurlijk zorgelijk, helemaal in een warm klimaat. Wij bezorgd naar een arts gegaan, uiteindelijk is ze tweemaal opgenomen en aan een infuus gelegd. Turkije zou Turkije niet zijn als je als toerist niet een berg aan medicatie meekrijgt Zes verschillende soorten. Ik liep vervolgens nog een flinke brandwond op, lazerde van een ziekenhuistrap (gelukkig alleen een pijnlijke plek) en kreeg een felle (buik)griep. Man, man wat een ellende met een zieke baby erbij die constant doorlekt. Wat heb ik mijn wasmachine gemist, in plaats daarvan handwasjes met koud water. Ik snakte op een gegeven moment naar hygiene Voor zwager en schoonouders ook niet leuk, het was niet wat we in gedachten hadden natuurlijk. Maar niet aan te doen. Ik ben zowat de hotelkamer niet uitgeweest en heb de bikini 3 uurtjes aangehad. Volgend jaar beter. Eva is inmiddels helemaal hersteld. Mama heeft nog te kampen met wat naweeen van de griep en meldt zich zowiezo bij de huisarts omdat het niet helemaal lekker gaat. RM, sterkte en kracht voor jullie! Maria, ongelooflijk dat jullie meisje alweer twee is Lym wat een mooie man! Dreamz wat fijn om te lezen dat het goed gaat deze keer
Jeetje Meleka, wat akelig dat jullie zo ziek waren. En dan ver van huis wat zal je blij zijn dat je weer thuis bent. Sterkte met opknappen en verwerken van alle zorgen die je gemaakt hebt. Knufff
Ow arme Meleka, wat een ellende! Het is vreselijk als je kind niet wil drinken, zeker als het zo warm is. Wat zielig dat ze moest worden opgenomen. Wat zullen jullie je ellendig hebben gevoeld. Nu gelukkig weer veilig thuis, in de kou . Beterschap. En ja, wij kunnen onze ogen ook nog steeds niet geloven. Het is zo'n blije, vrolijke dreumes. Ze zingt de hele dag op luide toon medleys (olifaaante inne bos, in de maaaaanesjein, rije rije rije inne waaagetje). Het is geweldig.
Jeetje Meleka, wat een rotvakantie zo Mag hopen dat volgend jaar beter is idd zeg! @Maria: goed om te horen dat het zo genieten is! Ook al zo'n zangeres dus! Thirza hier ook en Caitlyn begint al te brabbel/gil-zingen... Hier: niet zo best. Komt d'r hart weer tot rust met medicatie, komen en allemaal tandjes en kiesjes en wordt ze zwaar verkouden Al 3 nachten niet meer dan 3 uur geslapen, dus je kunt me aardig opvegen weer. Maar goed, ooit is dit over, roep ik maar steeds tegen mezelf, want anders word ik helemaal gek. En gelukkig heb ik het dragen inmiddels goed onder de knie, dus ze wordt hier momenteel behoorlijk rondgedragen Maandag bij de kinderarts geweest en er blijft kans dat ze er alsnog overheen groeit. Over een half jaar weer medicatie stoppen en weer kijken wat er gebeurt. Heb al wel bedacht dat ik dat alleen doe als het verder rustig is en wij de energie hebben om eea op te vangen als het toch weer mis gaat, want anders wachten we gewoon tot ze 2 is, (daar is wel enige ruimte in, geen vast protocol bij dit syndroom, dus dat scheelt ). Verder doet ze het wel goed, ontwikkelt goed. Begin klanken te herkennen in haar gebrabbel, dus ze begint echt dingen met vaste namen te benoemen. Erg grappig. En ze heeft een klimrek in ons huis ontdekt....
Ha RM, hier ook gebroken nachten, al dagen weer. Ontzettend verkouden, hoge koorts en hoesten. Zo erg hebben we het nog niet meegemaakt, en ik heb het zelf nu ook. Maar inderdaad, ooit gaat het over. Domme vraag, ik heb een hoop gemist: wat als ze er niet overheen groeit? En wat een knap klimaapje heb je. Lief!!
Oei, wat een klimgeitje, jij hebt ogen in je achterhoofd nodig En wat goede nachtrust...ooit gaat t echt over. Fijn dat er nog steeds kans is dat ze eroverheen groeit RM. Hier de verkoudheid al gehad tis nu weer warmer ook. Beterschap voor de snotteraars Fijn weekend allemaal
@Maria: heftig dan weer he? Dan ben je met een paar gebroken nachten zo tussendoor haast nog brakker dan als je in een vast ritme van lamme nachten zit Als ze er niet overheen groeit, wordt het op den duur een ablatie. Ze gaan dan via de lies naar binnen en branden de extra zenuwbundel die ze heeft, (bundel van Kent) weg, en dan kan ie nooit meer dwars zitten. Maar dat doen ze liefst pas met 10-12 jaar, omdat het hart dan groter is/litteken kleiner en kans op complicaties afneemt. En zolang medicijnen goed werken, houden ze het daar dus op. Vind ik ook prima hoor, zolang het maar rustig is
Ha RM, ja dat is wel even flink brakken ja. Dat je denkt, dit houdt nooit meer op. Maar goed, voor je het weet, rijden ze brommer en heb je geheel andere zorgen . Oké, gelukkig is er dus wel wat aan te doen, en voorlopig sowieso niet opereren dus. Ik hoop dat er nu ook een keer wat rust bij jou komt, en dat dingen gewoon een tijdje relatief soepel lopen. Sterkte!
Ja, 't is qua hartafwijkingen wel een van de betere dingen die je kunt hebben, (mits het op tijd ontdekt wordt. Heb laatst in onze tv-gids een verhaal gelezen van een vrouw die met 37 weken zwangerschap een tachycardie en vervolgens hartstilstand kreeg en zij en haar kindje hebben dat ternauwernood overleefd). Eerder opereren gebeurt alleen als medicatie niet goed genoeg werkt. We zijn hier nu over van vloeibaar naar poeder, (de vloeibare variant heeft een hoop hulpstoffen nodig om vloeibaar te zijn, die erg veel bijwerkingen gaven), en dat ging direct een stuk beter ).
Pff jemig, scary. Hopelijk blijft het gewoon goed gaan met deze meds, en heeft ze ze straks gewoon helemaal niet meer nodig!
Nou, ergens zou ik geruster zijn als ze er niet overheen groeit en die ablatie krijgt. Dan weet je daarna zeker dat het nooit meer terugkomt, terwijl je dat met 'overheen groeien' niet bent, want dan zou het altijd nog terug kunnen komen, vooral in perioden met hormonale schommelingen, (puberteit, zwangerschap, overgang). En dat vind ik met dat verhaal wat ik dus laatst las wel een eng idee. Dan maar liever zo'n operatie en zeker weten dat je overal van af bent... Maar goed, we'll see...
@RM: wat naar dat ze er niet overheen gegroeit blijkt te zijn, maar wat je zelf al schrijft misschien is zo'n operatie waardoor het echt weg is, wel het veiligst. in tussentijd hopen dat de medicatie snel weer goed werkt. Wel een hele leuke foto van je kleine meid. @dreamz: Super fijn dat alles nog steeds goed gaat! @Meleka: Wat een narigheid! Hoe is het nu?