Ha lieve dames, Ik volg jullie al een aantal weken, wat een indrukkende verhalen en wat een lieve reacties!! Heb ook prachtige buiken voorbij zien komen.@m061987 bedankt voor de tip om hier mee te schrijven. Graag wil ik met jullie meeschrijven, (alhoewel ik een lezer ben) ben dan niet in juli uitgerekend, maar wel op 3 aug. Het heeft even geduurd, voordat ik eraan toe was om mee te schrijven in dit clubje. Dit heeft te maken met het feit dat ik best wel onzeker en angstig ben, dat het alsnog mis gaat. En nog niet vooruit kan en wil denken. Ik leef letterlijk van week tot week, echo tot echo. Sommige van jullie kennen mij al wel van een andere groep en die zullen mijn verhaal wel herkennen. Ik probeer het nu een beetje los te laten, omdat de 13 weken echo en de NIPT goed waren. Maar och wat is dit moeilijk.. ik had verwacht dat ik er meer van zou genieten, maar dit is veel intensiever ofzo, dan het hele voortraject. Ook omdat ik mensen om me heen nooit hierover heb gehoord. Nja die weten überhaupt niet hoe zwaar zown voortraject is. En die worden toch wel ala minute zwanger. Lichamelijke heb ik nu wel veel minder last van. Ook afgelopen weken viel het sommige dagen mee. Had meer de standaard kwalen. Ik zit vandaag op 13+2. Wij hebben het nog aan niemand verteld. Het plan is om met 14 weken (as woensdag) te vertellen, maar ik begin nu te twijfelen. Heb sinds gister een kleinere buik en minder trek. (Had super last van obstipatie en ben eergisteren flink op de wc gezeten, misschien hierdoor?) Ik ben aan t twijfelen of ik de VK moet bellen. Volgende controle is pas over 1.5 week. Ik ga ieder 2 weken op controle, omdat ik ieder keer denk het zit niet goed. Nu denk ik moet ik wachten op de controle en dan vertellen aan iedereen of gwn toch het vertrouwen hebben zoals mijn man het zegt. Wanneer en hoe hebben jullie je zwangerschap bekend gemaakt?
Welkom in dit groepje! Wat leuk dat je er ook bij bent, ik dacht toevallig afgelopen dagen ook al eigenlijk moeten we jou ook uitnodigen. Leuk dat je er bent dus! Ik herken je onzekerheid en ik denk met mij de rest van dit groepje ook op jouw termijn. De omvang van je buik is niks om je zorgen om te maken, dat verschilt idd als je naar de wc bent geweest of gewoon smorgens en savonds. Heb ik ook. Smorgens denk ik hm hij is wat platter en savonds ben ik weer een bolletje Bekend maken moet je je goed bij voelen, maar ik denk als tot nu toe alles goed was dan zit het ook wel goed. En weet je, als het mis gaat nadat je het bekend hebt gemaakt, dan heb je ook steun van degenen die het weten. Maar de kans dat het nu nog mis gaat is echt heel erg klein! Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar probeer in die zin te denken dat als het mis gaat, je daar helemaal geen invloed op hebt. Hopelijk krijg je snel wat meer vertrouwen er in, misschien als je het geslacht weet of als je de baby gaat voelen. Knuffel!
Hoi lieve @Didi5555, daar ben je dan! Wees welkom, het is fijn dat je met meiden schrijft die je al kent uit het mmm clubje. We hebben er hier echt véél uit ons topic! Gelukkig maar, hopelijk volgt de rest snel. Het is zo herkenbaar, je angsten. Ik heb het ook. Nog steeds.. begin nu ook nerveus te worden voor de 20 weken echo woensdag. Ik heb het iedereen al vroeg moeten vertellen wegens extreme misselijkheid. Met ongeveer 6 weken kon ik al niet meer werken, en met 8 weken al aan familie en vrienden verteld. Wel eerst 2 goede echo's afgewacht... Na de 13 weken echo hebben we het kenbaar gemaakt aan anderen via social media. Ik denk dat je hier een hoop herkenbaarheid zal vinden!
Welkom! Als je je ongerust maakt zou ik gewoon weer bellen! Dat vinden ze niet erg daar zijn ze voor Ik ging in t begin ook elke 2 weken op controle omdat ook ik elke keer t gevoel had dat t fout zat, maar niks bleek minder waar. Ik heb het gewoon vertelt als ik mensen tegen kwam, alleen ouders via app gelijk vertelt met 12 weken. Ze zijn beide ziek dus kan er niet heen. Voor Facebook hebben we gewacht tot de geslachtsbepaling, en toen op Facebook bekend gemaakt.
Welkom @Didi5555! Hierbij mijn buikje! Ik ben nooit de slankste geweest dus of het baby is of gewoon van mezelf valt nog te betwijfelen! Ben er in ieder geval trots op! 15.1 vandaag!
Welkom en leuk dat je hier aansluit. Mogelijk stelt dit een beetje gerust: ik had de eerste weken een mega dikke/opgezette buik vanwege mijn darmen en verstopping. De verloskundige zei juist dat dat na het eerste trimester langzaamaan minder wordt. Mijn buik was toen ook echt even minder dik (was ik alleen maar blij mee overigens). Alles moet een plekje vinden in je buik (je darmen en baarmoeder). En de grootte van mijn buik verschilt sowieso tussen 's ochtends en 's avonds en zeker of ik naar het toilet ben geweest (zelfs een volle blaas is een enorm verschil). Met andere woorden: voor mij in ieder geval heel herkenbaar. Ik heb het met 13 weken op werk verteld. (Familie en vrienden wist het eerder).
@Didi5555 gefeliciteerd! En welkom hier! Ik denk dat je angst en onzekerheid heel normaal is, volgens mij heeft letterlijk iedereen in dit groepje dit gehad de eerste weken in meer of mindere mate. Ik vond de eerste weken verschrikkelijk, ik had zo'n angst. En t stomme was, ik heb best veel echo's gehad die elke keer goed waren, maar dat stelde maar eventjes gerust. Na de echo van rond 10 weken omdat ik weer eens angstig was zei de verloskundige ook; dit gaan we niet oplossen met echo's, dit zit dieper, denk erover om misschien hulp te zoeken. Daarna nog angstig geweest tot termijnecho en toen kon ik een beetje ontspannen. T zag er goed uit, ik was kotsmisselijk, kreeg een buik, alles schreeuwde zwanger. En vamaf dat moment ging t beter. Ben nu niet meer angstig. Niet dat ik nooit twijfels of bezorgd ben, maar het verlamd me niet meer. Ik hoop dat het bij jou ook langzaam slijt mer de weken. En ik denk echt dat als je zo angstig bent, misschien hulp zoeken, ik zou dat ook gedaan hebben als t niet beter was gegaan na termijnecho. Maar wie weet helpt het ook om hier mee te kletsen, want er is veel herkenning! Enne: JE KRIJGT EEN BABY!!
Hahaha @Parel30 dat was ook mijn eerste gedachte hoor. Nooit slank geweest, opent foto, ziet slankste persoon ever met een prachtig babybolletje! @Didi5555 welkom hier!! Je angsten zijn heel herkenbaar. En ook helemaal niet zo gek. Juist met zo'n voortraject. Je bent dan zo ontzettend bezig met zwanger worden, niet met zwanger zijn. Je weet alles van welke behandeling dan ook, kunt uit je hoofd elke dosering van elk gebruikt medicijn opnoemen, weet precies welke behandelingen mogelijk zijn en hoe al die verschillende trajecten gaan, maar zwanger zijn?! Dat is nieuw. Dat is een ver van je bed show. Als je dan ineens zwanger blijkt te zijn is dat best een omschakeling. En ben je ineens weer een newbie die van niks weet. Juist het verschil tussen alles weten en alles is nieuw vond ik een hele grote omschakeling. Qua vertellen heb ik dat eigenlijk al brakend gedaan. Kon het niet geheim houden, daar was/ben ik te ziek voor. Dus heb het helemaal niet op een leuke manier kunnen vertellen. Al is buiten lopen met een sonde in je neus op zich best origineel. "ooooh wat is er met jou dan?! Ja, ik ben zwanger!". Weer eens wat anders dan een shirt of een strik op je buik @gewichtsissues dat is hier ineens ook weer een dingetje. Zo stom, ben heel blij dat ik nu weer aankom hoor, dat moet natuurlijk ook. Maar door het vele afvallen zat ik weer op het gewicht wat ik voor het laatst woog op mijn 16e. En nu ben ik de magische grens weer over waar ik nooit boven wil zitten (en nog wel zat voor de zwangerschap) en ik weet wel dat ik nu zwanger ben, dus dat gewicht is helemaal niet mijn eigen gewicht, maar in mijn hoofd maakt het echt even kortsluiting. Zal eens kijken of het vandaag lukt om te gaan douchen, dan kan ik ook even een foto maken. Buik heeft echt zo'n groeispurt gemaakt! Moet het nu echt eens vastleggen.
Lief van jullie @Kimmetjuh90 en @Enigma.. maar is een foto van de zijkant! En ben door het verleden ook onzeker altijd over mijn gewicht/uiterlijk.
Ik denk dat bijna elke vrouw die onzekerheid over uiterlijk heeft. En helemaal als ze zwanger is. Je lijf verandert enorm, daar moet je aan wennen, en als je al moeite had met je zelfbeeld is dat natuurlijk niet fijn. Ik heb ook onzekerheden, zo zijn bij mij mijn benen na 4 maanden bedlegerig te zijn geweest volkomen uitgezakt Natuurlijk waren die redelijk gespierd door het vele sporten. En nu ontdek ik ineens cellulitis aan de voorkant!! Haha. En de vellen hangen zo'n beetje naar beneden weet je wel. Nou, dat is ook een hele rare gewaarwording! Dat wordt dus niet in korte rokjes deze zomer. Ik ben best zelfverzekerd, maar zó erg nu ook weer niet Maar ik heb er ook vertrouwen in dat wanneer ik weer goed voor mezelf kan zorgen, dat wil zeggen gezond eten en goed bewegen, dat het dan echt wel weer goed komt.
@Didi5555 Welkom! Ook hier is de onzekerheid héél herkenbaar. En ook het verschillende formaat buik hahah. Ik dacht denk ik tot 14 weken steeds 'he ik heb een zwangerschapsbuikje' en dan was idd verstopping opgelost en 's ochtends en dan 'oh nee helemaal niet haha'. Waren steeds mijn darmen. Nu begint dus het échte buikje zichtbaar te worden, maar nog steeds is hij 's avonds véél groter dan 's ochtends. En voor en na de wc ook idd. Wat betreft onzekerheid over uiterlijk, ik heb dat normaal gesproken dus wél altijd, of nou ja, ik vind mezelf gewoon mooier als ik 5 kg lichter ben dan ik sinds coronatijd was. Dus ik was wel aan het klagen over het extra vetlaagje op mijn buik vooral (grotere borsten bij hoger gewicht vind ik nooit zo'n probleem ). Maar ik heb eigenlijk niet zo'n moeite met de zwangere buik? Ik vind het wel jammer dat er zo'n vetlaagje rondom mijn navel overheen zit, waardoor hij er imo zonder kleren nog steeds niet als een mooi zwanger buikje uitziet. Maar met kleren wel haha. Wat wel scheelt denk ik: ik heb gewoon geen weegschaal. Dus ik heb géén idee hoeveel ik aangekomen ben. Ik dénk dat ik ondertussen wel op/zelfs óver de 70 kg zit en dat is zwaarder dan ik ooit geweest ben (mijn ideale gewicht vind ik rond de 60 kg en ik was voor de zwangerschap nu denk ik rond de 65 kg). Maar ik weet het gewoon niet hahah dus ik kan alleen afgaan op hoe mijn kleding past/hoe het er in de spiegel uit ziet. En volgens mij zijn mijn benen/billen/armen gewoon min of meer hetzelfde. Borsten sowieso veel groter natuurlijk en buik nu ook aan het groeien. Maar daarvan denk ik, tja, dat is niet dat ík dik word, dat is gewoon de zwangerschap (zie wel op tegen slappere buik als de baby er weer uit is... ik vind mijn buik al niet mooi nl.)
Wat een warme welkom! Ontzettend lief, voelt als een warme bad. Voor mij fijn dat jullie je kunnen vinden in mijn verhaal. (Eigenlijk helemaal niet fijn!) Vooral jouw verhaal @Kruimel14, qua obstipatie. Precies na 13 weken is alles gezakt. @DangerBlonde lief dat je aan me dacht! Ik heb last van me buik, beetje menstruatiepijn. En voel wat steken in me onderbuik. Dus heb toch voor de zekerheid de VK gebeld en die gaf aan dat het heel normaal is en zelfs positief, teken dat de baarmoeder groeit. Als ik langs wilde komen om het hartje te luisteren was in vanmiddag welkom.
Buikfoto 19+5 Ps. zoekt iemand nog een héérlijk zittende (sport)legging die van Nike draag ik fulltime. Pasvorm is perfect en fijn stofje. Aanrader dus.
@Didi5555 welkom in het groepje. Als je onzeker bent gewoon bellen, daar zijn ze voor. Zou ik ook doen
Nou wij hebben de ggd test uitslagen binnen en allemaal positief. Dus nu 7 dagen in quarantaine Ik moet afkloppen heb gelukkig nog geen klachten, kan nog komen natuurlijk. M'n oudste zoon heeft ook geen klachten, beetje neusverkoudheid. Jongste zoontje heeft al 3 dagen koorts en zegt ook auw en wrijft dan over z'n hoofd. Dus hij heeft ook echt hoofdpijn, kei zielig. Mn vriend is ook echt goed ziek. Die ligt t liefst alleen maar in bed.