Ben er al mee gestopt, hoefde maar 2 weken. Vind dat zo een vreselijk spul. Elke keer ellende daarmee. Ah germ dan schrik je je wel rot ja als je dat niet verwacht!! Complete hartverzakking om niks
Ja ik ook heb 7x die gore utro gebruikt. Kreeg de tip via dit forum! Artsen schrijven het niet zo vaak voor omdat het duur is en je een eigen bijdrage moet betalen die best flink is. Maar de effectiviteit hetzelfde en gebruiksgemak voor mij dus x10
Ik heb drie pregnyl boosters gezet afgelopen keer (ipv de utro). Wordt ook niet vaak doen gedaan maar evengoed alternatief zei dd arts
Ah shit zeg, dat is schrikken! Gelulkig zag je daarna dat t niet iets ernstigs was,maar ik zou ook helemaal van slag zijn. Ja die buikpijn zo af en toe is echt killing, omdat het dus af en toe best heel fors is met steken enz. Als t nou de 'krampjes' waren die je overal hoort en leest, prima. Maar gelukkig dus ook dagen met idd die gewone krampjes. Tot nu toe idd geen bloed gelukkig. Mijn mk verliepen allebei anders, wel veel buikpijn. 1. IUI 2, op 14 dpo positieve test, maar veel menstruatieachtige buikpijn. Bleef aanhouden en ik voelde met niet zwanger. Met 5+0 een test gedaan en die was al nagenieg blanco. Met 5+1 mk. Dus soort biochemische zwangerschap. 2. Verse tp (5e), 16 dpo 2-3 op CB, menstruatieachtige buikpijn. Zelfde avond bruinverlies, volgende dag flink bloedverlies 5 dagen dus miskraam. Op 16 dpo was hcg geprikt en dat werd 19 dpo herhaald en dat bleef gek genoeg stijgen (bijna verdubbelen) en ik voelde me zwanger. Echo 4+5 liet lege baarmoeder zien met totaal afgebroken bms. HCG bleef echter stijgen, ze vreesden voor bbz. Op 5+2 zagen ze stipje in baarmoeder en 5+6 zwangerschap in baarmoeder met ter plaatse opbouwend bms. HCG bleef stijgen, progesteron was echter <1, ik kotsmisselijk (ook van spanning gok ik). Lang verhaal kort, ik heb ik totaal 7 echo's gehad, 14x bloed geprikt, 18 liter gejankt. Van kliniek verwijzing naar ziekenhuis (wat bij 1e consult heel naar verlopen was in communicatie, 2e en afspraken daarna gelukkig goed). Uiteindelijk bij 9+2 durfde pas een gyn de knoop door te hakken en me medicatie te geven om het af te breken. Er was al die tijd nooit een embryo geweest, alleen lege vruchtzak en latere dooierzakje. Maar t bleef groeien, dus t was erg onduidelijk ofzo. Echt, drama weken gehad. Miskraam zelf verliep heel vlot en daarna kon ik eindelijk beetje herstellen en bijkomen.
Ja, dat zou bij mij bij de eventueel volgende keer het experiment ook zijn! Alleen dan trigger pregnyl en op 5dpo 1x booster. In natuurlijke cyclus 1x booster zeiden ze. Hoewel ik zelf ook die 3x vaak gehoord heb idd!
@Gliss jeetje wat een verhaal! Ik snap dat je het lastig vind om het los te laten en te vertrouwen! Ik had gister nauwelijks last van misselijkheid en vandaag ook, wel nog steeds wat last van m'n buik, niet meer constant, maar wel af en toe. Ik vind het dus heel lastig, deze weken, want ik ken heel veel verhalen van mensen die geen bloeding hadden, maar waarbij tijdens de echo bleek dat het niet goed was en daar ben ik altijd bang voor!! Zeker als ik dan ineens een dag nauwelijks kwaaltjes heb. Ik probeer me ook vooral voor te houden dat elke zwangerschap anders is en ik straks richting de HCG piek waarschijnlijk naar deze dagen terug verlang! Overigens heb ik zelf nog nooit een miskraam gehad voor zover ik weet. Stiekem hoop ik dat dat een goed voorteken is, dat als het dan dus eindelijk is gelukt het blijkbaar wel goed zit @VeganMil Oei dat is schrikken!!! Wel fijn dat je het daarna kon relativeren en het maar een wondje was!! Ik denk wel eens, ik wil helemaal niet weten of ik al zwanger ben, ik test wel als ik na drie weken nog niet ongesteld ben ofzo, maar zo werkt dat nou nooit helaas
Jeetje Gliss wat een slopende tijd moet dat zijn geweest!! Jeetje zo lang in onzekerheid en met zo’n uitkomst. Heftig hoor. Een miskraam is 1 maar al het gedoe eromheen maakt het nog veel zwaarder. Dus als het hartje de 22e klopt dan ben je al een grote stap verder voor je gevoel misschien? @mamavandave haha ja straks denken we was t maar zo lekker rustig nog allemaal, maar komen en gaan van kaaltjes vraagt wel een beetje mentale flexibiliteit ja voel je je over het algemeen Oke (lichamelijk)?
Ja dat zou zo'n enorme stap zijn voor ons, zover zijn we dus nooit gekomen. En dan mag ik ook van kliniek naar verloskundige (in overleg met zkh ivm schildklier, misschien wordt het toch nog medisch). Ook dat lijkt me een mijlpaal. Eindelijk niet meer op het onvruchtbaarheidsbankje..
Zo heb alles weer bijgelezen! Niet veel tijd gehad om te reageren want zit met een ziek kindje thuis. Voor het eerst sinds lang dus weer onderbroken nachten, wat de vermoeidheid ook niet ten goede komt... Wel veel afleiding gehad, hoewel ik daarnet weer een heel scenario in mijn hoofd had bedacht haha. Met de verse terugplaatsingen en IUI had ik Pregnyl en kreeg ik daarvan meteen allerlei symptomen. Ik voel me echt niet zo zwanger als met de Pregnyl (terwijl dat ook HCG hormoon is, toch?) , dus dat komt de onzekerheid niet ten goede, maar waarschijnlijk gaan we inderdaad straks met heimwee terugdenken aan deze periode zonder kwaaltjes Fijn dat het bij iedereen wel herkenbaar is dat de kwaaltjes komen en gaan. Oh @Gliss wat een verhaal... Maar zo fijn dat het nu goed lijkt te gaan en er geen bloedingen zijn! Nog even en je bent inderdaad "afgestudeerd" van de fertiliteit! Zal een hele stap zijn. Ik tel mee met je af, nog 12 dagen!
@VeganMil Ja op zich wel! Afgelopen twee dagen stressvol, want weinig tot geen kwaaltje, maar vanochtend weer lekker blegh.... verder voel ik me best oke, maar bij de vorige zwangerschappen kreeg ik pas echt de volle laag qua kwaaltjes vanaf 6wk. Dus op zich niet heel raar dat het nu nog niet constant is. Ik was ook net weer begonnen met trainen ivm revalidatie vanwege long covid, dus daar ga ik lekker mee door, in de hoop dat ik weer weinig last van m'n bekken krijg. Ik heb een bindweefsel aandoening en bij de 1e twee had ik extreme bekkeninstabiliteit vanaf wk 16 en bij nummer drie niet omdat ik toen veel had hard gelopen en m'n lijf dus sterker en fitter was. En mijn eerste echo staat ook! 25okt. Nog 14 dagen wachten....
Ah shit, niks aan als de kindjes ziek zijn!!! Ik moet afkloppen hier.... En ja die onzekerheid hè!!!!
Oh vreselijk die troep! Ik kreeg er ook giga infecties van. Alles lag gewoon tot bloedens toe open. Niet te doen. Hoefde het gelukkig niet lang te gebruiken en kon 3x pregnyl gaan spuiten in plaats van de utro. Helaas geen vk voor mij. Ben doorgestuurd naar universitair ziekenhuis en zal daar de hele zwangerschap onder controle blijven + moeten bevallen. Na de bevalling ook minimaal 48 uur blijven. Heel jammer, maar ik weet het nu al dus kan me er wel op instellen. Het is niet altijd leuk dat het allemaal zo klinisch is en er niet echt ruimte is voor mij als zwangere, maar het is wat het is. Als het eindresultaat dan gezond en wel ter wereld komt is het allemaal weer snel vergeten. Wat schrikken dan hè dat bloedverlies! Dat niet weer willen plassen klinkt herkenbaar, maar dan ondertussen elke halve minuut willen checken en vanalles denken te voelen
Oei jammer idd @Enigma! Maar als het dan allemaal goed gaat, is het inderdaad al de moeite waard. En gewoon je ruimte nemen als zwangere hoor!!!! Ondertussen heb ik ook de 1ste afspraak bij de verloskundige staan, op 2 nov! Nu eerst nog 13 dagen wachten tot de echo.
Hoe is het met jullie meiden, ik zie dat de meeste afspraken zijn gemaakt en in afwachting van de echo's. @droomwens79 jij morgen weer echo, superspannend! Hier voel ik me inmiddels behoorlijk zwanger geloof ik. Mijn maag protesteert steeds meer, continue licht misselijk, vooral na eten. Maar niet eten geeft ook misselijkheid dus kleine porties maar. Borsten doen ook zeer. Af en toe wat buikkramp, vooral in avond en na eten, maar geen zorgelijke pijn meer zoals eerder sinds zaterdag. Dus dat maakt me een stuk rustiger. En nog geen bloedverlies gehad, voelt ook als een soort overwinning: vandaag 5+2 gehaald. Vandaag (ben aan het werk) wordt ik ineens overvallen door een enorme vermoeidheid zo'n beetje vanaf de lunch. Snap er niks van, juist afgelopen nacht goed geslapen. Zal er ook wel bijhoren denk. Niet van mezelf gewend, ik ben altijd superactief en fit. Ik zit dan op mn werk toch een beetje van hihi, zit ik hier zwanger te zijn en jullie weten van niks. Hoop dat ik het nog even verborgen kan houden (als het goed gaat) want zou zo graag een keer een leuke verassing delen. Ze zijn eigenlijk allemaal op de hoogte van ons traject (ik ben natuurlijk vaak afwezig geweest) en leven enorm met ons mee. Dus ik doe maar een beetje vaag dat het goed gaat en dat ik was last heb van de hormonen (ik lieg niet haha en gebruikt nog progesteron en allerhande andere medicatie). En heb ook wat tijdstippen geblokt staan in mn agenda onder 'medische afspraak' (internist, echo, bloed prikken, moest toevallig ook een keer naar de dermatoloog voor iets onschuldigs) dus hoop dat het daarmee niet opvalt haha. Binnenkort alleen wel een meerdaagscongres waarbij er altijd een goed wijnarrangement is bij het diner en daarna feest, kijken hoe ik me daar onderuit praat haha, voorgaande jaren deed ik gezellig mee.
Haha wat heerlijk dat je je inmiddels lekker zwanger voelt zijn de hormonen in ieder geval aan het stijgen zo klinkt het. Wat fijn dat je collegas zo hebben meegeleefd. Dat maakt het extra leuk om te delen. Wanneer ben je van plan om het te delen? Tot die tijd buik in, niet in slaap vallen en regelmatig blijven eten Toevallig heb ik me vanmorgen ook voor een congres ingeschreven, maar nog lekker online. Ik dacht dan hoef ik alleen maar op de bank te ploffen en lekker mee te luisteren. Wat is jouw werkgebied? Hier heb ik ook last van de vermoeidheid, na de lunch is wel het zo'n beetje gedaan. Heb ook al echt uren achter mijn laptop gezeten, zonder ook maar een woord op papier te krijgen. De hele pit is eruit. Dat herken ik nog wel van mijn vorige zwangerschap. Dat werd gaandeweg beter maar ik heb altijd een beetje tegen mijn werk op gezien (ik houd normaal gesproken ontzettend van mijn werk) maar nu kan ik me er zo moeilijk toe zetten en het is druk, ik ga achterlopen dus baal er echt van. Hoe doen jullie het eigenlijk met cafeïne? Ik drink nu twee keer een half kopje (slappe) koffie en dan geen thee of chocolade meer etc, maar van afkeer van koffie is zeker nog geen sprake Vorige vk zei dat het tot 4 koppen kan, maar dat voelt niet goed.
Het aftellen kan beginnen! Heb je dan vrij laat een echo, of niet? We schelen volgens mij maar 1 dag maar Gliss en ik kunnen de 22e al voor een eerste echo met 6+5. Of vind je het juist wel prettig, dat kan natuurlijk ook!
Ah herkenbare klachten dus! Hopelijk blijft het lukken met werk. Ik haal er vaak veel energie en afleiding uit, ben een doener die snel verveeld en down raak bij thuis zitten. Mijn werkveld deel ik even niet omdat ik een niet zoveel voorkomend beroep heb, onwille van de privacy op forum. Niks persoonlijks dus richting jou . Kan wel aangeven dat ik nagenoeg voltijd werk, met name achter de computer en daarbij ook consulten heb met clienten (video/tel/soms fysiek). Ik wil het eigenlijk op werk en rest familie/vrienden (die nu nog niet op de hoogte zijn) pas vertellen na goede termijn echo 11+3. Omdat ik het dan niet perse met iedereen hoef te delen mocht het fout gaan, maar alleen met de mensen waar ik steun van wil. Op werk zal ik het dan ook wel moeten melden, maar dan gaat het iig niet van happy de peppie gefeliciteerd naar kut.. kut kennen ze al van het traject en eerdere miskramen Ik drink 1 kop koffie per dag, heel soms zoals vandaag bij vermoeidheid op werk 2. En s avonds neem ik altijd een decaf. En neem af en toe een decaf cola. Verder geen zwarte thee.