Hoi allemaal, Momenteel ben ik 5 weken zwanger. Vorige week dinsdag testte ik voor het eerst positief (echt al een knaltest) en een extra test afgelopen donderdag (14dpo) was voor mij de definitieve bevestiging. Vrijdag was een dag vol kwaaltjes: kotsmisselijk, extreem koud, extreem moe, lage rugpijn, pijnlijke gespannen borsten. Maar vanaf zaterdag is de misselijkheid weg en doek mijn borsten nog wel zeer maar niet meer zo erg als eerst. Hoewel ik rustig probeer te blijven omdat ik weet dat het op en af kan met kwaaltjes maak ik mij uiteraard toch grote zorgen. Dit, samen met onze slechte eerste echo en vervolgens de miskraam (die middels curretage verwijderd is) van vorig jaar maakt dat de tijd tot de eerste echo (25 maart) echt extreem lang duurt deze keer. Daarom dacht ik: ik open een topic voor vrouwen die ook pril zwanger zijn en de dagen tot aan de eerste echo ook echt weg zitten te kijken. Wellicht kunnen we elkaar wat afleiden hier, onze angsten en onzekerheden delen en maakt dat de tijd wat dragelijker tot aan onze eerste echo's?
Wat verdrietig van jouw eerdere miskraam zeg. Ik snap helemaal dat dat je extra onzeker maakt of het dit keer wel goed zal gaan. Wat hoop ik voor jou dat deze zwamgerschap wel goed gaat! Ik wist bij 3 weken+2dagen (9dpo) al dat ik zwanger was en had de mogelijkheid om vanaf 8 weken een eerste vitaliteitsecho (op eigen kosten) in te plannen. Die heb ik nu staan voor 15 maart, en wat duren die 5 weken wachten eindeloos zeg! Mijn klachten wisselen ook best wel en vind ze in verhouding tot veel anderen met mijn termijn erg mild, ik ben wel een paar keer wat misselijk en wat moe geweest inmiddels maar niet extreem en steeds heel kort. Had vorige week nog super gevoelige borsten en dat is sinds gister ineens ook helemaal weg. Dat geeft toch echt wel angst en onzekerheid of het kindje nog wel aan het groeien is ofzo. Ik kijk zowel heel erg uit naar volgende week maar kijk er ook absoluut als een blok tegenop, ontzettend bang dat het niet goed is. En hoe dichterbij het komt hoe langzamer de dagen lijken te gaan!
@DBoer bedankt voor je lieve reactie! Zo jij wist al heel vroeg dat je Zwanger was dan op 9dpo! Ik wist het op 12 dpo en dat is fijn, maar dat maakt ook dat het nog heeeeel lang duurt tot aan de echo. Ja heel eng is dat afnemen van klachten hè? Ik weet precies hoe je je voelt. Je leest overal verhalen dat dat perfect normaal is. Maar omdat het bij ons de vorige keer niet goed was bij de eerst echo vind ik deze hele periode alleen nog maar spannender. Het liefste hang ik elke ochtend kotsend boven de wc het gehele eerste trimester. Dan heb je tenminste een beetje een peiling dat het wel goed zit . Wij hebben de eerste echo met 7 weken dus wij moeten wachten tot 25 maart. Manmanman wat zitten er dan opeens veel uren in een dag zeg. 15 maart dat is over een week, de langste week van je leven waarschijnlijk. Hopelijk kun je jezelf een beetje afleiden. Heb je nog wat zaken gepland staan om je bezig te houden in de tussentijd? Ik ga de blaren op mijn duimen draaien voor je in de hoop op een hele mooie echo volgende week. Hier heeft mijn vriend opeens Corona, wij leven al 2 jaar heel netjes volgens alle coronaregels maar helaas toch heeft het virus ons/hem ook gevonden. Ik testte negatief op de zelftest maar ben toch ook meegegaan naar de GGD. Ik vind het maar allemaal heel spannend zo vroeg in mijn zwangerschap en dan Corona hier in huis. Maar goed ik probeer het los te laten want je doet er toch niets tegen. Ik ben 2x gevaccineerd en geboosterd en ik lees overal dat de omikron variant niet zoveel invloed heeft op vrucht en placenta dus laten we het hopen. Hopelijk blijf ik negatief en blijft het beebje plakken.
Ik kom graag mee kletsen! Allereerst beterschap voor je vriend, hopelijk blijf je zelf negatief! Ik heb 30 maart mijn eerste echo, dan ben ik 7+4, en inderdaad, de tijd gaat echt zoooo langzaam!! Ik heb er zelf wel een heel positief gevoel over. Hier is het eerder ook mis gegaan maar had toen 0 kwaaltjes, echt helemaal niets. Het ging wel al vroeger mis dan bij jou, vlak na de positieve testen werd ik toch nog ongesteld. Kwaaltjes zijn bij mij nu wel erg veel aanwezig, maar het wisselt ook. Het ene moment doen mijn borsten meer pijn dan het andere moment, en de misselijkheid komt vooral met vlagen. Gister was ik wat minder moe dan de afgelopen week, merk dan ook dat ik direct een beetje ga twijfelen of het nog wel goed zit. Maar probeer toch vertrouwen te hebben. Je hebt er geen invloed op. Maargoed dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk! Ik merk wel dat ik wat angstig ben, ik durf bijv geen geslachtsgemeenschap te hebben (ook al weet ik dat het geen invloed heeft, maar toch voelt het niet goed) en op mijn werk ben ik erg bezig met dat ik geen zware dingen wil tillen, niet teveel bukken etc. Toch wel angst dat het door mijn eigen toedoen mis gaat ofzo.
@cappuchino heel herkenbaar die gevoelens. Hier sta ik zelfs met een thermometer in de douche om te meten checken dat het water niet warmer is dan 37 graden (ik houd normaal van extreem warme douche dus ik vertrouw mezelf er niet zo op dat ik kan inschatten wat een "normale" temp is. Bovendien heb ik het al 2 weken extreem koud hahahaha) De eerste 12-15 weken vind ik het gewoon extra spannend omdat het risico op miskraam gewoon groter is. De natuur houdt je natuurlijk niet tegen, maar ik probeer gewoon redelijkerwijs zo voorzichtig mogelijk te doen, zonder dat ik me opsluit in een kamertje en onder een dekentje ga liggen wachten tot het eerste trimester voorbij is . Ik durfde ook niet meer te schilderen hier in huis (we zijn aan het klussen) ivm de verfdampen en mijn vriend schept tegenwoordig de kattenbak uit. Maar verder probeer ik het zoveel mogelijk los te laten (dikke fail maar ik blijf het proberen), gezond te leven en te eten, elke dag minstens half uurtje buiten zijn en toch ergens ook te genieten. En dan mag mijn lijf de rest doen Al blijft het doodeng. Superfantastischwonderlijkmooi, maar echt doodeng . 25 en 30 maart ligt wel redelijk dicht bij elkaar. Dus we kunnen voorlopig @DBoer door de laatste week heen helpen en dan elkaar supporten voor onze laatste week/1,5 week. Hebben jullie al genoeg afleidingen gepland om de weken sneller te laten gaan?
Qua afleiding de komende week heb ik vooral werk staan haha. Al kan ik helaas nou niet echt zeggen dat de werkdagen voorbij vliegen ofzo. Verder voel ik een beetje moeite om te socializen en erop uit te gaan enzo, omdat hier om ons heen echt mega veel coronabesmettingen en griep/buikgriep gevallen zijn en ik toch wel angstig ben om ziek te worden nu ik nog zo pril ben. Vooral uit angst dat zoiets dan een miskraam zou veroorzaken. Terwijl ik het voor de afleiding eigenlijk wel weer graag zou willen. Hebben jullie dat ook?
Ja ik herken het hoor was ook zo bang vorig jaar miskraam met 8+. Daarom mocht ik vanaf 5w5d elke 2 weken een echo. Mag jij dat niet?
Nee helaas niet. Ik mag wel met 7 weken komen maar niet vroeger. Wat enorm verdrietig van je miskraam, ik hoor het helaas heel vaak dat vrouwen dat hebben moeten meemaken. Vanmorgen tijdens het thuiswerken opeens een ploppend gevoel links in mijn buikholte net onder mijn ribben. En gelijk daarna een pijnscheut op dezelfde plek maar dan aan de zijde van mijn rug. Ik schrok me dood maar daarna geen last meer gehad. Zo maf. Dat is geen plek voor banden pijn oid. Ik maak me dan gelijk zorgen. Vandaag ook wel mee last van misselijkheid en heel snel moe (lees: 3 keer op een bankje tijdens 30 min lopen door vermoeidheid/misselijkheid, eerder nog niet gehad) dus ik doe het zo rustig aan mogelijk en ga zo na mijn werk nog even heerlijk van het warme zonnetje genieten. Hopelijk hebben jullie daar ook tijd voor: het is zo lekker warm en dat is heel fijn als je het al dagen steenkoud hebt
Ik herken die pijn wel hoor had ik in het begin ook , bij mij bleek het een week later obstipatie te zijn ( en nog steeds zoet mee ) Ja duurt lang he zo die onzekerheid, maargoed dan duurt zelf een uur te lang . Ja heerlijk he, het zonnetje. Vandaag lekker een stuk gewandeld en nu even lui op de bank haha
@DBoer ja wij waren ook heel voorzichtig en wilden liever niemand zien tot twee weken na carnaval. Helaas bleek mijn vriend afgelopen dinsdag toch corona te hebben (werkt in de zorg), ik was negatief op thuistest en pcr test van de GGD. Maar gisteren helaas toch een positieve coronatest in handen. Ik ben zo bang dat dit tot een miskraam gaat leiden, corona zo vroeg in je zwangerschap. Ik ben gelukkig in januari geboosterd maar dan nog. Ze zeggen gelukkig dat de Omikron-variant veel minder schadelijk is en daar ga ik dan maar van uit. Maar ik vind het echt heel eng dit. @PerfectChaos obstipatie, o jee daar had ik niet aan gedacht nee. Wat vervelend dat jij daar al zo lang last van hebt. Ik ga in ieder geval mijn eten en drinken aanpassen in de hoop om te voorkomen dat ik zoiets nogmaals krijg.
Ach nee he, wat vervelend dat je nu positief bent getest! Heb je er tot nu toe ook veel klachten van? Hopelijk blijft het bij jou gewoon mild!
Het is lastig omdat ik niet weet welke klachten van de zwangerschap zijn en welke van de corona. Voel me gewoon verkouden, wat keelpijn en flink grieperig en doodmoe Maar dan mét lage rugpijn en pijnlijke borsten. We hopen zo dat dit geen effect heeft op de zwangerschap. Je leest ook online dat wetenschappers zeggen dat Omikron veel milder is en daar houden we maar aan vast. Deze zwangerschap is zo enorm gewenst, ik duim de blaren op mijn vingers in de hoop dat alles goed blijft gaan
Ah wat balen zeg, veel beterschap!! Ik kan me je spanning wel voorstellen. Hopelijk knap je snel op! Ik mag toch eerder voor een echo, aanstaande dinsdag! Ik ben dan 5+3 dus kans is groot dat er nog geen hartslag te zien is. Omdat ik bij mijn twee voldragen zwangerschappen dreigende vroeggeboorte had, en ik daarna 2 miskramen heb gehad (heel vroeg) gaf het mij toch wat spanning of mijn baarmoederhals wel netjes gesloten is. Ik haalde me ineens in mijn hoofd deze week dat dat misschien de oorzaak kan zijn van mijn 2 vroege miskramen in sept '19 en maart '21. Nu weet ik wel dat ik bij die miskramen ook 0 kwaaltjes had en al direct geen goed gevoel er bij had, dus ik denk toch niet goed ingenesteld. Maar ik lig er soms toch wakker van, want als het te laat is is het echt te laat... en nu kunnen we er wellicht nog wat mee. Dus heb dit voorgelegd aan de VK en die heeft me doorgestuurd naar een specialistische echoscopist. Daar kan ik dinsdag dus al terecht. Die gaat mijn baarmoederhals opmeten zodat het me hopelijk wat rust geeft. En mocht deze toch te kort zijn dan kan er preventief al wat aan gedaan worden.
Wat fijn dat je al voor een vroege echo mag als je je zo'n zorgen maakt. Hopelijk kunnen ze daar je zorgen over de baarmoederhals wegnemen én kunnen ze ook snel na die echo een nieuwe echo plannen zodat ze op zoek kunnen naar hartactie. Ik weet hoe het is na een miskraam: je bent er op de een of andere manier gewoon totaal niet gerust op en elk klachtje of pijntje of juist de afwezigheid daarvan maakt je nerveus. En je wilt er zoveel mogelijk aan doen om het dit keer te laten lukken, terwijl je er eigenlijk zo weinig invloed op hebt. Met welke termijn had jij je miskramen?
Poehh het komt nu wel dichtbij hoor, morgen eindelijk mijn echo! Begin nu echt behoorlijk nerveus te worden, van mij mag het wel snel morgen zijn. Hopelijk gaan we een goed groeiend vruchtje zien met een hartslag en is alles helemaal in orde!
Pffft nou helaas, geen goed nieuws bij de echo . Het vruchtje is met 5/6 weken gestopt met groeien, helaas dus een missed abortion. Vanmiddag gaan ze me bellen met informatie over hoe nu verder gezien mijn lichaam het dus zelf niet heeft opgeruimd. Wat is dit pittig om te verwerken zeg.
Jeetje @DBoer was een enorm heftig en verdrietig nieuws . Je hoop op mooi nieuws en een hartslag en dan hoor je opeens dit. Ik weet helaas wat je doormaakt, dit is ons vorig jaar ook overkomen. Als je je verhaal kwijt wilt of iemand zoekt om mee te praten dan mag je me altijd een pbtje sturen ❤️! Hele dikke knuffel!
Ik zit in hetzelfde schuitje! Ik ben vandaag 6+0 en mag vanavond voor mijn echo. Ik hoop zo dat het deze keer niet weer foute boel is.