Tjee, wat schrikken dat je zoontje zo naar is gevallen en dan is het extra pittig om zonder je partner alles te moeten regelen en verzorgen. Gelukkig lijkt het uiteindelijk mee te vallen, hopelijk knapt hij snel weer op (en jullie ook!!). En wat een mooi nieuws van dat knipperlichtje ❤️ hopelijk is er binnenkort ruimte om dit te laten landen!
Hier goed nieuws gelukkig! Ze hebben niks gevonden met de vruchtwaterpunctie. (Uiteindelijk een paar dagen geleden al verlost van de spanning, de wachttijd viel dus mee!) De kans is dus groot dat de afwijking die ze hebben gevonden op zichzelf staat. Hopelijk blijkt dat ook allemaal gewoon mee te vallen. In ieder geval gaan wij dus gewoon een kindje krijgen deze zomer❤️ over anderhalve week de 20 wekenecho in het ziekenhuis, ben benieuwd wat ze er daar over zeggen.
Hoi Allemaal! Ik ben zwanger na een cryo uit een ICSI, en ben uitgerekend in november. Ik schrijf graag mee!
Welkom en gefeliciteerd! Wil je wat meer over jezelf vertellen? Ik heb momenteel late OHSS. Wat een hel. Hoe is dat bij jou nu?
Meid, ik las het net toen ik door dit topic scrolde. Ik heb 3 jaar geleden een ICSI gehad met 1 verse tp. Ik had 13 follikels, 12 eitjes en 5 bevruchtte cellen. 1 ligt boven te slapen. 4 zaten in de vriezer. Ik voelde me tot aan de punctie prima en daarna is het vreselijk mis gegaan. Ik ben er bijna door overleden, omdat het zh mijn waarden wel risicovol vond, maar me toch naar huis stuurde, ondanks onze smeekbedes om hulp. Uiteindelijk is mijn man middenin de nacht naar het UMC gereden en toen is het misgegaan. Ik was thuis al 3x flauwgevallen en dat ging daar verder. Bloed en urine afgenomen en binnen 10 minuten stond er een heel peleton in de kamer. Ik kon niks meer, alleen maar pijn voelen. Ik dacht echt; dit was het. 13 dagen UMC, en eigenlijk nooit meer hersteld. Ik neem het zh veel kwalijk. Ze hebben toegeven dat ze me te laat hebben opgenomen EN te vroeg hebben ontslagen. Ik kwam in 10 dagen tijd 24 (!) kilo aan, 2 acitespuncties gehad en ik heb zelfs gevraagd om abortus (wat ze weigerden). Ik kon niet meer. Ik werd suïcidaal, agressief en wanhopig tijdens mijn opname. Goddank was daar een psychiater die ingreep en daarna ging het beter en ben ik nu mentaal heel erg sterk. Maar de zwangerschap was een hel. En zowel ik als het zh hebben te licht gedacht over het mogelijke risico. Ze hadden nooit mogen terugplaatsen! Mijn advies is echt om niks aan te nemen, maar goed onderzoek te doen naar jouw situatie en ik weet dat wat ik had zo zeldzaam is (gradatie 5, komt maar een paar keer voor per jaar), maar elke vorm van OHSS is vreselijk! Informeer jezelf goed, en ken je rechten. Laat je niet wegsturen! Nu ben ik weer zwanger met gelukkig maar 1 spuit ovitrelle en zijn ze bij het umc heel erg bewust van mijn geschiedenis. Mijn eigen arts zei; stop met Personal trainers en diëten, geef jezelf 5 jaar om er bovenop te komen. Dus met die woorden en de 7 kilo die zijn blijven plakken, ben ik een cryo poging ingegaan. Één keer, als het niet zou lukken was dit het einde van het zh-verhaal. Maar tis gelukt. Vandaag 4 weken precies en ik vind het echt heel onwerkelijk!! Ik ben ook bang dat ik weer een rotzwangerschap krijg met 20 extra kilo’s (en ik weeg al 80!), waarin ik niet meer voor of achteruit kan en labiel word. Die angst is gigantisch. Maar goed, de wens is groter dan de angst zullen we maar zeggen
@Maan84, welkom en gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat een heftige zwangerschap heb je de vorige keer gehad dat zou je ook niet verwachten met 13 follikels!! Ik kan me voorstellen dat nu de schrik er wel in zit. Gelukkig hoefde je nu bijna geen hormonen te gebruiken en wat mooi dat het meteen raak was!
Wat heftig! Heb jij het UMC aangeklaagd? Dit klinkt als een forse medische misser? Het gekke bij mij is, is dat echo vergrote eierstokken laten zien (factor 10 ofzo) en heel veel en veel te grote blaasjes en vocht in de buikholte. Dus niemand twijfelt dat ik pijn heb. Mijn bloedwaarden én gewicht zijn echter keurig. Heb alleen pijn en een hele dikke buik. Heb jij daar een verklaring voor? Als ik had geweten dat ik deze pijn zou krijgen, had ik geen verse terugplaatsing gewild. Een verpleegkundige heeft mij totaal niet serieus genomen, terwijl ik bij 4+0 al klaagde over buikpijn. Ze noemde OHSS niet eens als mogelijke oorzaak. Ik had bij 6+4 echt een dieptepunt, toen had ik vreselijke pijn. Sindsdien is de grootste druk er gelukkig af, maar echo laat dus wel grote eierstokken zien…hoop zo dat het vocht snel weg gaat…
Het doet vreselijk veel pijn! I know! Heb je iets van oxicotyn gekregen? Ze hebben mij wekenlang verdoofd met oxycotin 50 en morfine, anders was het niet te doen. Het vocht zit er bij mij nog een beetje, maar vooral ben ik nu gezegend met altijd dikke benen, maar soit. Ik heb lang nagedacht over een klacht, maar ze houden elkaar toch allemaal de hand boven het hoofd. Jouw pijn zal ongetwijfeld uit je eierstokken komen, dat kan niet anders. Daar blaas je helemaal van op en dat doet veel pijn.
Welkom @Maan84! Hier afgelopen maandag een mooie echo gehad, een dag of 2 vooruit gezet (maar ik weet dat dit niet kan, dus het is gewoon een grote garnaal ). Volgens de gyn zag ze een jongens nub Hoewel ik weet dat de kans 50/50 is, is er een diep diep verlangen op een 3e meisje. Niet dat ze dan ons overleden dochtertje zou vervangen, maar zo voelt het gewoon (en ik heb een volledige nieuwe “roze met strikjes en hartjes” newborn/baby garderobe die onaangeraakt is en dat zou ik dan zo jammer vinden om nooit gedragen te zien worden). We zeggen hier steeds “zolang het maar gezond en wel over x aantal maanden ons wakker houdt, zijn we gelukkig” en dat is na al die jaren ook zo. Ik moet er gewoon nog aan wennen. Binnen anderhalve week de nipt en dan weten we het zeker! Hoe is het met jullie?
Die nub is meestal pas na 11 weken duidelijk zichtbaar, dus het zou zomaar kunnen dat het wel een meisje is. Wel goed om er rekening mee te houden dat het nu een jongetje lijkt te zijn, voor het geval ze wel gelijk krijgt. Ik begrijp je verlangen zo ontzettend goed, ze zou jullie 2e meisje niet vervangen, maar het beeld dat je voor ogen had met 2 dochters en alle spulletjes die klaar staan om gebruikt te worden en die je ook heel graag alsnog wil gaan gebruiken. Afwachten maar... Fijn dat alles verder wel goed was, hopelijk de nipt straks ook! Wij hebben nu juist dat we het ontzettend gaaf zouden vinden om een jongetje erbij te krijgen. Een 3e meisje zou ook geweldig zijn, maar ik kan niet ontkennen dat ik heel nieuwsgierig ben naar hoe een zoon van ons samen zou zijn haha! De echoscopiste zag een jongensnub, die dacht ik eerder met 10.5 wk ook al te zien, maar we weten pas over 2.5 week zeker wat het is. Zondag de geslachtsbepalingsecho, maar wij mogen het dan nog niet weten en moeten tot 8 april wachten... Ben erg benieuwd! Kindje doet het verder super en loopt een week voor in groei, dat is ook aan mijn buik te zien Ik heb alleen erg veel last van enorme hoofdpijn, denk hormonaal. Behoorlijk vervelend wel!
Hoi allemaal! Wat fijn om een forum onderdeel te vinden waarin ik me thuis kan voelen. Ik zal proberen ons verhaal samen te vatten, maar het fertiliteitsverhaal duurt al langer dan 10 jaar wat meer dan een kwart van mijn leven betekend, realiseer ik me . Momenteel ben ik 6w1d zwanger na PICSI. In totaliteit onze 8e poging als ik het goed heb. Als het goed mag blijven gaan wordt dit ons 3e kindje. Ik ben mamma van een dochter van 8 en een sterrenzoon van oktober 2017. Daarnaast nog een hele rits miskramen gehad waarvan 2 op 10 weken. Ik ben 40 jaar oud, en zal ook nog 40 zijn als ik uitgerekend ben op 20-11. Maar tot die datum zal ik niet lopen. Woensdag heb ik een eerste spiekmoment bij de verloskundige en daarna nog na Pasen bij de kliniek. Ik durf nog niet op de wolk, al gaat het tot nu toe gewoon goed. Ik heb een verleden met haematomen en forse bloedingen. Vandaar ook ons zoontje op 24.4 weken moeten afgeven. Momenteel géén klachten van bloedverlies. Dus dat stemt me wel enigszins positief! Ik wil iedereen feliciteren met de zwangerschap waarop we allemaal zo lang moesten wachten.
@Kruimel14 Ik las net dat je geopereerd bent voor een ovaria torsie, wat heftig! Hopelijk herstel je goed en zijn je klachten hiermee ook een pak beter! Veel beterschap hoor!
Vandaag de NIPT afgenomen en normaal ten laatste maandag toch de uitslag. Die avond ook de 12w echo dus dit worden weer zenuwslopende uren/dagen. Ik heb gisteren de doppler nog eens uit de kast gehaald, en na wat zoeken kon ik een mooie hartslag vinden! Het gaat wat moeizaamer dan vorig jaar, maar ik merk dat mijn bm echt een stuk gevoeliger is (wss omdat het nog maar zo recent geleden is) dus durf ik ook niet té hard zoeken met dat ding.
@Kruimel14 hoe gaat het nu met je? Heftig wat je allemaal hebt moeten doorstaan. Alsof de weg naar het zwanger worden an sich niet al zwaar genoeg was …
Even spannend dus nog! Ik ga duimen voor een snelle en goede uitslag. Duurt dat tegenwoordig zo kort? Dit heb ik gemist. Hoe gaat het met je?