Nee, ik ben er toch ook wel van overtuigd dat we het beter niet kunnen doen... En de kansen dat er iets mis is zijn heel klein natuurlijk, en buiten dat kunnen er ook dingen mis zijn of mis gaan die niet met die testen naar boven komen, dus het is nog steeds geen garantie. Het liefst zou ik nu gewoon een verklaring hebben waarop staat dat alles goed komt, dat de zwangerschap goed verloopt, dat ik een gezond kindje krijgt die een lang en gelukkig leven gaat leiden en zelf ook weer kinderen krijgt en 85 word enzo. Maar er zijn nou eenmaal nooit garanties in het leven, zo zit het leven niet in elkaar. We moeten er gewoon maar op vertrouwen dat het wel goed zal gaan...
Hoe gaat het met jullie? Ik heb vandaag een vreselijke off-day... Ik begrijp mezelf niet, ik jank om niets. Ik heb dit nog nooit zo meegemaakt! Mijn man is ook enigszins gefrustreerd, hij me graag helpen en troosten, maar niets helpt. Dit zijn dus overduidelijk hormonsters Vanmiddag krijgen we visite, ben benieuwd hoe dat gaat
Ahw, balen is dat Krijg je wel leuke visite bij wie een eventuele jankbui niet heel vreselijk zou zijn? Hoop dat het snel weer over is! Rothormonen ook.. Hier gaat het wel redelijk.. Ik denk dat ik een off-weekend heb Vrijdagavond naar de Prénatal geweest, ik wilde graag een zwangerschapsdagboek halen en iets voor een vriendinnetje wat pas bevallen is. Ik voelde me daar echt zó niet op m'n gemak. Ik hoorde daar gewoon niet, voor mijn gevoel.. Gisteren was de open dag in het ziekenhuis hier. De afdeling gynaecologie was ook open. Er was een speurtocht voor kinderen en, zo riep de verpleegkundige die er riep heel blij; 'Er worden ook echo's gemaakt van zwangere dames!'. Ik was helemaal door het dolle, extra echo, woehoe! 'Eeeeecht?' riep ik nog, met een bevestigend antwoord van de verpleegkundige.. Half uur in de gang staan wachten tot degene voor mij klaar was. Daarna liep de arts die de echo's aan het maken was weg, kwam ook niet meer terug. M'n man is het na gaan vragen; er werden alleen echo's gemaakt bij 'zwangere dames' met wie dat van tevoren afgesproken was.. Nou echt, ik heb staan janken, razen en tieren in het ziekenhuis Ik had me er zó op ingesteld dat iedere 'zwangere dame' een echo kon krijgen.. Vanmorgen een 'aanvaring' met schoonmoeder. Zij gaf, toen we haar vertelden over de zwangerschap, aan dat we de kinderwagen van haar krijgen. Gisteren zijn we naar de Baby & Tiener Store geweest en hebben we een mooie kinderwagen gezien. 649. Ik online gezocht, op marktplaats staat precies dezelfde, ziet er perfect uit, voor 150.. Maar schoonmoeder wil dat niet. Het idee van 'tweedehands' staat haar niet aan. En dat snap ik niet.. Écht niet. Ik heb jarenlang op bijstandsniveau geleefd, eerst bij m'n moeder, daarna toen ik op mezelf woonde. 'Even' 649 uitgeven aan een kinderwagen, als het ook voor 150 kan, gaat echt tegen elk gevoel in.. Ik denk dan alleen maar aan wat ik met die overige 500 zou kunnen doen. Een ander zou misschien zeggen; 'Joh, je kunt het krijgen, pak het met beide handen aan!', maar dat kan ik dus niet Ik vind dat gewoon ontzettend zonde en het voelt niet goed.. Ik word er echt verdrietig van dat tweedehands niet goed genoeg zou zijn. Bij mijn zoon was alles tweedehands (of derde- of vierde- of vijfdehands..). Voor mijn gevoel wordt dan indirect geïnsinueerd dat ik het toen niet goed heb gedaan, ofzo. Nouja, we komen er vast wel weer uit..
Hè wat een nare dagen voor jullie zeg! @Rijo, lijkt me heel naar... Het schijnt er echt bij te horen en er is niets aan te doen, maar kan me voorstellen dat het frustrerend is voor jullie allebei. Hopelijk is het morgen weer beter! @Shadixxx, wat een tegenvaller van de echo. Maar maandag heb je er ook weer één toch? Nog 1 nachtje slapen Wat betreft de kinderwagen, tja, ik snap jullie allebei wel. Maar kan me voorstellen dat je denkt; voor dat geld kan ik zoveel andere dingen doen, 500 euro is veel geld. Maar jouw schoonmoeder wil jullie denk ik gewoon verwennen en bedoelt het ook goed. Ze zal toch vast niet insinueren dat je het met Damiën niet goed hebt gedaan? Ik snap je wel hoor, wij hebben het in het verleden ook jaren niet heel breed gehad. Ik sleepte mooie meubeltjes van het grofvuil mee naar huis, mijn schoonmoeder ging eens in de zoveel tijd met me shoppen voor nieuwe kleren. Dus ja, ik vind 500 euro ook heel erg veel geld. Maar aan de andere kant, ze geeft je geen geld, maar een kado. Vraag me af of het het waard is om ruzie over te maken Hier alles goed, sinds zaterdagavond 2x overgegeven, weet niet wat me overkomt, maar ach... ML vanmorgen na het werk (en het overgeven) mijn emmertje verschoond. Mis nu een smiley met hartjes ipv oogjes om de zin fatsoenlijk te kunnen afmaken... 't is zo'n dropje
Klopt, er zitten ook maar 2 dagen tussen voor ik weer een echo zou hebben, maar op dat moment.. Ai Wat mijn schoonmoeder betreft.. We liggen elkaar niet zo heel erg en dit is dan weer één van die vele dingen die voor moeilijkheden zorgt. De vader van m'n man is piloot geweest, dus zij hebben nooit geldproblemen gekend. 4 keer per jaar op vakantie, altijd de mooiste en duurste spullen en tja.. Bij ons was het altijd omgekeerd. Een kinderwagen van 150 (en dan ook nog eentje van een bekend merk) is voor mij al een ontzettend dure kinderwagen. Het is ook niet zo dat wij het nu ontzettend breed hebben, als we hem níét cadeau zouden krijgen, zouden we waarschijnlijk gewoon voor een minder mooie maar even goede kinderwagen van 50 gegaan zijn. Wat mij betreft is het dus sowieso een enorm cadeau. En doodzonde om 500 meer uit te geven aan precies dezelfde wagen in precies dezelfde kleur die er precies hetzelfde uit ziet en even goed rijdt. Als we de nieuwe in de winkel zouden kopen, terug zouden brengen en de tweedehandse zouden kopen, zou ze waarschijnlijk het verschil niet eens zien.. Ik ben echt helemaal niet van het 'hoe duurder, hoe beter'-principe. De gloednieuwe kinderwagen komt er dus ook gewoon echt niet. Daar heeft ze zich inmiddels bij neergelegd, maar mijn enthousiasme is wel een beetje weg nu.. Ah, toch aan het overgeven gegaan? Wel lief hoor, dat je man het voor je omspoelt. Kun je hem ook je MvM-kannen niet over laten gieten? Dat doet de mijne wel
vervelend dat jij en je schoonmoeder elkaar niet zo liggen... Hopelijk blijft het bij deze ene keer en begrijpt ze het nu... Hier vandaag slechte dag. Zo moe, maar ben niet misselijk en mijn borsten doen geen pijn. Dus maak me weer erg zorgen. Net ruzie gehad met ML. Ik belde hem op om even te praten, omdat ik me zo depri voelde, gaat hij heel erg tegen me tekeer omdat we een schiphol rit vergeten zijn en ik had beloofd dat ik dat wat in de gaten zou houden omdat hij het momenteel heel druk heeft met het opzetten van een 2e bedrijf. Ik ben het glad vergeten, en nu belden die mensen dus waar de taxi bleef. ML is er meteen heen gevlogen maar nu dus erg boos op mij.
Ah, wat balen.. Snap wel dat het rot is, maar dat kan toch gebeuren? Zeker als je met je hoofd alleen maar bij je kindje zit en je je daar zorgen om maakt! Hebben jullie het wel uit kunnen praten uiteindelijk? Jij hebt donderdag weer een echo, toch? Hopelijk word je dan weer helemaal gerustgesteld! Als ik naar je banner kijk; aan het eind van deze week mogen we opgelucht ademhalen We zijn al zover gekomen! Mijn echo in het ziekenhuis was gisteren waardeloos.. Enorm veel tijd verspild met een stomme discussie over mijn bevallingsdatum. Na een kwartier kwam de dokter erachter dat er een fout in haar kalender zat en dat 10 november, zoals wij al tig keer aangegeven hadden, inderdaad gewoon op maandag valt :x Er was nog maar weinig tijd over voor de echo, ze heeft het heel snel afgeraffeld, ons kindje niet eens opgemeten.. We kregen ook geen foto mee, want ze vond dat hij niet goed in beeld te brengen was. We waren zó teleurgesteld en eigenlijk was ik na deze echo ook helemaal niet gerustgesteld Toen hebben we BabyVision gebeld, of zij last-minute nog een pretecho in konden plannen. De stand-by wilde wel een echo doen, gelukkig. Daarheen gereden 's avonds. Superlieve vrouw. Zit ook in de MMM (hoe knap is het dat je dan zulk werk kunt doen!?) en toonde zoveel begrip. Ons kindje lag gisteren inderdaad lekker verstopt (en dat het bij de pretecho uitwendig moest hielp ook niet mee natuurlijk..) maar ze heeft in ieder geval een meting gedaan; 2.21 cm. Dat zou precies bij de termijn passen, maar ik maak me toch een beetje zorgen. Dat zou betekenen dat hij in 6 dagen tijd nog geen 5 millimeter gegroeid is.. Het hoort toch harder te gaan nu? Nouja, voor zaterdag staat er weer een echo gepland
We hebben het gelukkig weer uitgepraat, maar was wel even een k*tdag gisteren. Wat slecht van het ziekenhuis zeg! kan me goed voorstellen dat je daar van baalde!! Je komt toch voor de echo?! Gelukkig kon je nog bij het andere echo bureau terecht! Zou me niet teveel zorgen maken, want het past idd precies bij de termijn en buiten dat schijnen die metingen voor 12 weken toch niet heel nauwkeurig te zijn. Vond deze net nog: CRL table Hier verder nog steeds neurotisch, vannacht heel slecht geslapen van de buikpijn, had niet het idee dat ik teveel gegeten had maar schijnbaar was dat toch zo, want toen ik (úren na het eten) in bed lag kon ik niet slapen zo vol zat ik en brandend maagzuur, oefff. Maar klachtjes zijn er dus wel weer, hoewel mijn borsten echt zachter lijken. Maar zo vlak voor de echo word ik weer zo onzeker. Nou ja, ik hoef het jou niet uit te leggen
Volgens die tabel klopt het inderdaad precies, haha. Ik denk dat ik zo ongeveer wel weet wat je bedoelt, ja Ik zei het gisteren nog; 'De vierde echo, je zou zo onderhand wel verwachten dat je iets minder zenuwachtig bent van tevoren, maar nee..'. Het is ook elke keer weer zó'n enorme opluchting om leven te zien.. Ik vraag me af of dat (tot je beweging gaat voelen) überhaupt overgaat..
erg hè, die zenuwen... Ik ben in de illusie dat ik het na deze echo wel van me af kan zetten, maar dat had ik voor de eerste echo ook. Onzin. Ik pieker tot ik het voel bewegen, of tot de bevalling, of, nou ja, voor de rest van mijn leven...
Ja.. Ik ben nu eigenlijk nog onrustiger dan ik de voorgaande weken was. Die echo's van maandag zitten me gewoon niet lekker. Het zal vast helemaal normaal zijn dat je kindje zich op de ene dag beter laat zien dan op de andere, maar voor mijn gevoel klopt het gewoon niet. Met 8 weken hadden we zo'n mooie echo, ik had me er zo op ingesteld dat het beeld met 9 weken alleen maar mooier zou zijn.. Ik heb wekenlang amper kunnen eten, ik was of misselijk en had geen eetlust, of ik had honger en zat na een paar happen propvol. Gisteren heb ik m'n hele bord leeggegeten en vanmorgen 4(!) beschuitjes met aardbei. Ik haal me dus ook weer van alles in m'n hoofd Jij mocht vandaag weer he? Hoe was het? Of moet je pas later?
Nou ik ga het hele verhaal nog wel een keer vertellen, denk dat mijn post werd geblokkeerd omdat ik een "gewaagd" woord had gebruikt om de inwendige echosonde te omschrijven. :x Maar jouw laatste echo was een uitwendige toch? Is het daar niet altijd minder duidelijk op te zien? Ze doen niet voor niets inwendige de eerste weken. Een vriendin van mij wilde liever geen inwendige echo, en daar konden ze het steeds niet goed zien, pas met 10 of 11 weken ofzo de eerste duidelijke echo. En die kwaaltjes, daar word je gek van. Ik had maandag en dinsdag echt helemaal nergens last van. Borsten waren helemaal niet meer gevoelig, ik was niet meer misselijk. Paniek sloeg toe. En gisteravond weer de hele avond boven een emmer gehangen. Er valt niets van te zeggen. Maar ik begrijp je zorgen hoor!! Je hebt zaterdag weer een echo toch? En check mijn banner, die zegt, aan het eind van de 10e week (dus a.s. maandag) mogen we opgelucht adem halen! Mijn echo ging goed. Was zooooo zenuwachtig. Was zo bang dat het niet goed was, de tranen stonden in mijn ogen van de angst. Maar gelukkig was het wel goed! Meneer of mevrouw was goed gegroeid, nu 26mm op de ene en 26,4mm op de andere meting. Hartje klopte goed, snel en regelmatig. Alleen hij bewoog helemaal niet, en ik dacht dat dat nu al zou moeten, dus, paniek. Omdat ik het zo naar vond dat ie niet bewoog ging ze hem (dus mij) even goed porren met de echostaaf, en toen ineens werd ie wakker en zwaaide met zijn armpjes en begon wat heen en weer te draaien. Nu heb ik alleen buikpijn van al het gepor... Maar wel weer enorm opgelucht voor zolang het duurt...
Ah, wat fijn! En al bewegen ook.. Wauw! Heb je foto's? Nu ga ik me weer zorgen maken omdat jouw uk 4 millimeter groter is, terwijl je 2 dagen verder bent, dan ik op de dag van de echo Ze hebben het maandag in het ziekenhuis trouwens inwendig, uitwendig en toen weer inwendig geprobeerd
Hmm... Ik denk echt dat het wel meevalt hoor. Mijn gyn zei vanmiddag ook nog dat ik mazzel had die ie er zo mooi voor lag, want dat is niet altijd zo. Maar snap dat het nu tot de volgende echo weer heel spannend is. Hoop echt voor je dat alle zorgen dan voor niets blijken te zijn geweest! (en ga er stiekem ook wel een beetje vanuit. de kans dat het nu nog mis gaat is zooo klein. Hoor mij nou stoer praten haha, had je me vanmorgen moeten zien, hoopje ellende) Foto's, ja, zie hier!
Wat lief! Echt, zo'n foto wil ik ook zó graag. Ik hoop dat er zaterdag eentje tussen zit die ongeveer dit beeld geeft, want daarmee willen we het dan ook aan gaan kondigen.. Wanneer is jouw volgende afspraak nu?
Ik hoop het ook voor je!! We duimen voor een fotomodel-echo zaterdag! Ik weet het nog niet, ben nu klaar bij het ziekenhuis, zal zo even een verloskundige gaan bellen...
Heb de verloskundige gesproken, 23 april eerst voor de echo, intake duurt nog een paar weken langer maar ivm chronische ongerustheid mocht ik tussendoor dus nog komen voor een echo