Ik vond het ook erg onprettig toen ik de kindjes heel goed ging voelen. Want dan wilde we net lekker gaan beginnen, beginnen die kindjes te schoppen of te draaien. Dan ben ik mn concentratie kwijt hoor, haha. Ik kon niet gaan sexen terwijl ik mn baby's voelde. Dat voelde verkeerd voor mij, om de een of andere achterlijke reden. En later met die mega buik was het ook niet meer te doen. Dus wij hebben het voornamelijk bij hand- en spandiensten gehouden.
Ik vind het ook lastig hoor.. Soms kan ik zelf echt ontzettend veel zin hebben, en op andere momenten hoeft hij maar naar me te kíjken en dan word ik al boos. 'Mijn lichaam is nu een babyhuis, géén n**ktempel!', roep ik dan Het slaat helemaal nergens op natuurlijk, maar toch.. Nouja, we zien wel hoe we de komende 8 (of misschien wel 11, want daarna zullen we vast ook niet heel actief zijn in bed ) doorkomen!
Dit is de test van vandaag trouwens (ja hee, ik moest dat filmpje maken!). Nu is ie écht donkerder dan de controlestreep!
Ik denk dat je nu wel kan stoppen met testen Shaddixxx, haha. Donkerder dan dit worden ze niet. Ohwww, wat ben ik blij dat ik niet de enige ben, haha. En het was ook niet dat ik helemaal geen zin had ofzo. Maar die dikke buik was zó onhandig, en met die actieve beebjes, kon ik alleen daar aan denken. Dat was belangrijker. En ik heb zeker nog 3 maanden bloedverlies gehad (bm was nog niet schoon), dus daarna ging seks ook niet. Nu doen we het wel hoor maar ook een heel stuk minder dan voorheen. Ik ben vaak echt kapot na een dag met de kindjes.
Da's volgens mij ook niets abnormaals, haha. Ik kan er zelf niet echt over meepraten, omdat ik geen relatie had toen Damiën werd geboren, maar ik kan het me helemaal voorstellen. Ik heb dat tijdens de behandelingen zelf overigens ook regelmatig gehad hoor. Gewoon géén zin omdat je zo moe bent door al die hormonen, heen-en-weren naar ziekenhuizen en klinieken.. Ik kan me eigenlijk nog niet helemaal voorstellen dat dat nu voorbij is. Wat zullen we een tijd overhouden, zeg Als ik het goed heb, heb jij eerder gezegd dat een tweeling onder andere ook zo fijn was, omdat je dan 'in één keer klaar was', toch? Als je geen tweeling had gekregen, denk je dat je dan nog een keer aan het hele traject was begonnen? Oh en, ik moet (helaas..) nog een keer testen. Op het filmpje dat ik gemaakt heb, deed ik in de haast het dopje verkeerd op de test. Dat ziet er zo stom uit. Kan écht niet. Ik heb er nog maar 2 (en de digitale), ga ook niet meer bijkopen. Was het maar dinsdag! Marlies, heb je nog veel nachtdiensten de komende tijd?
Nee, ik zou voor een 2e niet weer het traject ingegaan zijn. Ik vond het echt zo super zwaar, al die behandelingen. Zowel lichamelijk als geestelijk. En ik weet dat dit heel ondankbaar gaat klinken, maar ik wilde eigenlijk ook maar 1 kindje. Maar manlief wilde er wel graag 2, dus die was helemaal happydepeppy dat we een tweeling kregen. Maar nu ben ik ook heel blij met mn twins hoor. (ookal is het wel echt heel zwaar)
Klinkt niet ondankbaar hoor, ik kan het me ergens ook wel voorstellen! Extra risico's tijdens de zwangerschap, extra zwaar als ze eenmaal geboren zijn.. Ik heb altijd dolgraag 3 kinderen gewild, maar nu ik eenmaal zwanger ben, ga ik steeds meer twijfelen of ik dit allemaal wel weer zou willen. Ergens kunnen we natuurlijk stellen dat 'deze' behandeling in één keer gelukt is. Als dat de volgende keer weer zo is, zou het een eitje zijn. Maar stel nou dat, als je er weer in stapt, het de eerste keer niet lukt. En de tweede, derde en vierde keer ook niet. Ik weet niet of ik er dan zomaar ook weer úít zou kunnen stappen. Of die drang van altijd maar doorgaan er dan niet meteen weer zou zijn.. Maar goed, zo ver is het echt nog lang niet. Eerst genieten van deze zwangerschap en van het kindje wat geboren gaat worden! ♥
Dank je voor je begrip! Het is ook best zwaar. En ookal krijg je er natuurlijk ook super veel voor terug, het is toch aanpoten hoor. En ik snap wat je bedoeld. Het is zo moeilijk om eenmaal te stoppen als je bent begonnen met behandelingen. Wij wisten dat ICSI 3 onze laatste zou zijn, vandaar dat we ook alles uit de kast wilden trekken. Het was voor ons gewoon echt te zwaar aan het worden. We moesten ergens de grens trekken. En godzijdank lukte het de 3e ICSI!
@Shadixxx - mooie test!!!! Werk eigenlijk altijd donderdag, vrijdag en zaterdagnacht. We hebben een taxibedrijf en dat zijn de drukke nachten. Afgelopen weekend ging het verder wel, alleen omdat ik ineens niet meer kon slapen was het even afzien. Hopelijk gaat dat dit weekend beter!
Wij hebben wel gewoon seks gehad de eerste weken, al vond ik de eerste keer na de positieve test wel wat 'vreemd'. Momenteel is mijn libido echter ver te zoeken Ik probeer me er wel regelmatig toe te zetten, maar dat lukt niet altijd. Het is niet anders. Mooie test! Fijn dat het streepje nu donkerder is Ik kan me voorstellen dat het zwaar is met 2 hoor! Met 1 lijkt het me al een hele opgave Ik vind het altijd knap dat mensen met een meerling hun huishouden zo goed blijven runnen! Rustig aan, Marliesje! Mijn man 'wil' het liefst twee kinderen, ik zou het liefst een huis vol 'willen'. Maar goed, je hebt uiteindelijk niks te willen! We zijn zo ontzettend dankbaar dat we nu een kindje verwachten, dat is met geen pen te beschrijven. We hadden het eigenlijk al niet meer verwacht.
@Rijo, dat snap ik precies! Mijn man wilde altijd een heel groot gezin, die heeft het wel eens over 6 kinderen gehad. Dat hoefde van mij dan weer niet zo nodig, ik vond 2 wel genoeg. Zo ben je heel serieus alles aan het plannen en in de overtuiging dat je het ook gewoon kúnt plannen, want iedereen om je heen doet het ook. Dan valt het toch wel even rauw op je dak als blijkt dat het voor jezelf niet te plannen valt. Wij gingen er uiteindelijk echt vanuit dat we met zn tweetjes zouden blijven. Ik had ergens nog wel hoop dat het 'ooit nog eens' zou lukken, ben uiteindelijk pas 30 dus dan heb je toch nog wel zo'n 100 kansen te gaan, maar mijn man had het echt uit zijn hoofd gezet. Ik trouwens voor voorlopig ook wel, dacht dat als het al eens zou komen, het nog wel een paar jaar kon duren. Dus wij waren echt met andere dingen bezig de laatste maanden; vakanties plannen, een autobedrijf starten naast het taxibedrijf, de toekomstige babykamer (die nog altijd wat doelloos en rommelig was) helemaal omgetoverd tot supermooie make-up en logeerkamer. Om nu dan toch weer ineens over te gaan op het 'oude plan', alleen deze keer is het overschakelen van het ene naar het andere plan een stuk leuker dan de vorige keer
Ik zeg je; dat is ook een hele opgave hoor! Het huishouden doen wij als de kids slapen, of als we met z'n 2en thuis zijn. Stofzuigen doe ik na hun fruithapje, als ze heel eventjes tv kijken in hun kinderstoeltjes. Want dat vind ik wel zo fris als ze daarna lekker over de grond gaan kruipen. Plus hebben wij een hele grote grondbox, waar de kindjes super graag in spelen. En daar zetten we ze ook in als we moeten koken bijvoorbeeld.
En wat heerlijk, om hier die berichten van dankbaarheid te lezen over de zwangerschap nu! Dat voelde ik ook zooooooo erg!!! Omdat we de ellende, verdriet, pijn en teleurstelling ook nog zo goed voor kunnen stellen hè! Ik heb nog steeds zoveel respect voor alle MMM dames die zo hard knokken en geknokt hebben!
Dat is ook precies waarom Marlies en ik besloten om dit topic te openen.. De niet-MMMers staan er zó anders in, in mijn ogen. Ik bedoel, natuurlijk zijn zij ook onzeker en blij, maar ik heb het idee dat het, als je een traject van een paar jaar achter de rug hebt, allemaal in tienvoud komt.. Ik heb echt een enorme off-day. Dat begon gisteravond al, had gehoopt dat dat gevoel weer weg was na een nacht slapen, maar helaas.. Gelukkig is het bijna weekend. Meer slaap, woehoe!
@shadixxx, wat naar dat je een offday hebt Alle spanning van de afgelopen 2 weken werkt ook niet mee natuurlijk. Hopelijk voel je je snel weer beter!
Mijn off-day duurt langer dan ik gepland had Misschien komt het door de stress over de naderende echo, maar sinds gisteren zie ik in alles een teken 'dat het niet goed zit'. M'n borsten lijken kleiner, ik ben minder misselijk (hoewel, momenteel gaat die optie dan weer niet echt op..) en ik heb hoofdpijn, wat ik áltijd heb voor in ongesteld wordt. Natuurlijk kan hoofdpijn ook door de zwangerschap komen, ik heb ook geen idee of je bij een miskraam dezelfde symptomen hebt als bij een gewone menstruatie, maar toch.. Dat gevoel he? Hoe is het met jullie allemaal?
Shaddixxx, wat een onzekerheid hè, die eerste weken. Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar in mijn zwangerschap heb ik de eerste weken steeds gedacht dat ik ongesteld ging worden. Elke keer als ik naar de wc ging, dacht ik dat ik bij het afvegen bloed ging zien. Dat heeft echt heel lang geduurd voordat ik dat gevoel kwijt was. En ik had ook 0,0 last van mijn borsten in de zwangerschap. Tijdens de wachtweken nog wel, maar al voor mn 1e test was het al weer weg. Ik hoop zoooooo op een goede mooie echo voor je maandag! Hoe laat moet je? Dan ga ik heel hard duimen.
Dankjewel! Gelukkig al om 10 uur! Dus geen hele dag wachten! Denk dat we om half 7 de auto in stappen om files te vermijden. Ik weet dat het er allemaal bij kan horen.. Wel last, geen last, elk gevoel en elk kwaaltje; alles kan. Zo slopend! Ben het gevoel nu wel iets meer kwijt, gelukkig. Ik heb maar weer nieuwe testen gekocht (ik word zo moe van mezelf..) en ze zijn nog steeds donker, dus tja..
Wat een rotgevoel, en die onzekerheid word je gek van! Maar ik zou me ook niet al te druk maken, je leest overal dat kwaaltjes komen en gaan. (nu zeg ik dit weer heel makkelijk, maar donderdag nacht bijna een paniekaanval omdat mn borsten geen pijn meer deden en helemaal zacht waren, en nu doen ze gewoon weer pijn) Dinsdag en woensdag had ik ook hoofdpijn, ook van die hoofdpijn die ik heb als ik ongesteld moet worden. Was ik ook weer even bang. Nu de laatste 2 dagen geloof ik het allemaal wel, het komt en gaat, en weet je, in 90% van de gevallen gaat het gewoon goed. Daar probeer ik me dan maar aan vast te houden. Als ik die stukjes lees van de ontwikkeling van week tot week enzo, dan denk ik echt bij mezelf, hoe is het in godsnaam mogelijk dat er 7 miljard mensen op de aarde rondlopen? Het is allemaal zo kwetsbaar en wonderlijk, en helemaal voor ons, omdat wij het niet zomaar gekregen hebben. Maar meestal gaat het gewoon goed. Daar probeer ik echt maar aan te denken steeds...
Oh, ik zie nu dat je de echo 1 dag voor D.amiën zn verjaardag hebt. Das ook toevallig. Maar als die testen jou meer zekerheid geven, dan gewoon lekker blijven testen hoor. Schijt.