LOL Zwangerschapsdementie. Heb er ook "last" van. Laatst wou ik bij mijn moeder dweilen (doe nog 1x in de week helpen in haar huishouden sinds ze vorig jaar kanker heeft gehad. Nu gaat het de betere kant op, maar blijf wel helpen) Dus ik wou boven dweilen. Vul beneden de emmer met sop. Neem het meer naar de trap, zet de emmer op de grond en loop zo naar boven Toen ik het door had ben ik lachend naar beneden gegaan om toch de emmer te halen Maar hoe verzin je het he. Gelukkig kunnen we om onszelf lachen. Blijft het leuk
Het 2 pittige zwangerschappen gehad (de eerste pre-eclampsie, en de tweede keer premature weeën met 27 weken). Op die momenten was het gewoon overleven en met alle macht hopen dat het goed komt. Maar dat neemt niet weg dat ik niet kon genieten van dingen die wel goed gingen. *Getrappel van je ukje die laat weten dat het nog steeds oké is. * Lieve berichtjes, presentjes van mensen die je door een spannende tijd heen helpen. * Een goeie groeiecho/ctg die je weer wat moed geeft. * Het besef dat ik met de liefde van m' n leven een minimensje gemaakt heb wat voor altijd 'van ons' zal zijn
Leuk topic dit! Ik ben van nature heel positief ingesteld dus dat komt goed uit. Een vriendin van me loopt alleen maar te klagen sinds ze zwanger is. Zelfs zo erg dat het bijna een beetje onbeschoft is naar ons toe. Wij moeten ons allemaal maar aanpassen, omdat zij zwanger is. Beetje diva gedrag. Zo heeft ze afgelopen koninginnedag een behoorlijk stempel gedrukt op de "gezelligheid". Erg jammer. Nu ben ik zelf zwanger en ik vind het heerlijk!! Ik durf niet eens te klagen! Heb ook niet heel veel kwaaltjes dus dat scheelt. Bij deze nog mijn positieve inbreng: * Ik wordt momenteel misselijk van koken dus dat doet manlief terwijl ik lekker een beetje tv kijk met de voetjes omhoog * M'n vriend en ik zijn veel liever voor elkaar sinds de zwangerschap
Haha lachen die zwangerschapsdementie. Ik reed laatst naar m'n werk en moest tot 3 x toe terug naar huis rijden omdat ik iets vergeten was.
Vind ik ook. Ik heb pittige zwangerschappen gehad in die zin, dat ik zware bi had en een rolstoel gebruikte. Desindanks vond ik zwanger zijn geweldig en heb ik van iedere seconde genoten. 9 maanden lang ben je met zijn tweetjes, en dan dat verlangen naar een onbekend wezentje.. Ik vind zwanger zijn loodzwaar, maar echt geweldig!