Allereerst, onze zoon is net 2 maanden dus zeker niet het juiste moment om daar nu een beslissing over te nemen. Toen onze eerste geboren was wilden we vrij snel weer voor een 2e gaan. Onze wens is altijd geweest, 3 of 4 kindjes. Ons eerste kindje is heel pittig en slaapt slecht. Ze is bijna 2,5 en slaapt nog altijd niet Door (we moeten er iedere nacht zeker 3x naartoe). Maar na een jaar werd het wel makkelijker (of het went). Dus onze zoon werd geboren toen zij 2 jaar en 2 maanden was. We zitten nu weer in de slapeloze nachten en ook hij is vrij pittig. We herkennen veel van hem in onze dochter en gaan er eigenlijk van uit dat het nog wel een tijd duurt voordat hij door gaat slapen. Hij komt nog 3 a 4 x per nacht. Vandaag Heeft mijn man aangegeven eigenlijk niet meer een derde kindje te willen. Hij vindt het zwaar en verheugt zich op de tijd dat onze zoon gaat lopen en wil die baby periode niet nog een keer. Natuurlijk respecteer ik dat maar voor mij is het nog helemaal niet compleet. En omdat hij ook altijd 3 kindjes wilde heb ik ook nooit bewust afscheid van het zwanger zijn genomen. Hebben jullie hier ook verschil van mening in gehad en veranderde dit nog? Ondanks dat het nog alle kanten op kan gaan ben ik wel erg teneergeslagen.
Ik snap zijn denken wel, maar jullie zitten en nu nog midden in. Ik zou zeggen laat het los en breek dit punt pas aan zodra je jongste wat maandjes ouder is. Ik heb geen idee wanneer je weer denkt een 3e te willen... Misschien dat het voor hem ook wat meer rust geeft als de oudste ook eens de nacht door slaapt.
Ik zou t echt even de tijd geven. Twee kinderen die bij elkaar nog 6x per nacht komen, de jongste net uit de buik.. Die gevoelens zoals een vrouw het ervaart heeft een man niet zo, die denkt wat praktischer. Ik zou het er over een jaar of 3 weer es over hebben
Ik snap je wel, maar ik denk dat jullie met dit onderwerp op dit moment nog niet zoveel kunnen. Misschien gaat je man er over een jaar als ze beiden alweer een stuk ouder zijn, wel weer naar een gezin met 3 of 4 kinderen verlangen. Dat hij dat nu zegt, vind ik ergens wel logisch. Ik riep dat ook dagelijks tegen mn man toen dl 3 maanden was ofzo. 🙉
Heel herkenbaar hoor, onze oudste is een zorgenkindje dus het heeft heel wat tijd geduurd voordat ons tweede kindje kwam. Net nadat zij er was gaf mijn man aan dat hij niet echt meer voor een derde wilde gaan. Dat vond ik heel moeilijk. Enkele maanden geleden zei hij het dan toch wel te willen en er het liefst dan niet te lang meer mee te wachten (waar ik in mijn hoofd had eind 2017 oid, wilde hij ineens zomer dit jaar ) als compromis wordt het nu ergens van het najaar. Wat ik wil zeggen is geef m even wat tijd. Jullie jongste is net 2 maanden, je zit als gezin van 4 nog niet lekker in het ritme, dat kost een beetje tijd. Ik denk dat je er goed aan doet om het even te laten rusten en er wellicht over een aantal maanden nog eens over te beginnen op een goed moment. Ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is nu om het even zo te laten, maar misschien wel beter.
Mijn man wilde er eerst ook "maar" 2, toen was het "oke, we zien wel, het is goed als er nog 1 komt" wat uiteindelijk nog een jaar duurde voor ik zwanger was. Nu wil ik een 4e maar man niet. Heb hem wel gezegt dat hij daar ook zelf (mede)verantwoordelijk voor is. Maar toch, als ik wel zwanger word is hij er na de eerste schrik wel blij mee denk ik. Het zijn vooral practische bezwaren (en verkeerd voorbeeld van thuis) wat hem tegenhoudt
Ik moet er zelf zeker het komende jaar ook niet aan denken hoor maar ik weet voor mezelf dat er nog wel eentje bij komt en ik schrok ervan dat dit van mijn man niet hoeft. Hij zegt wel 'ik heb de deur nog niet dicht gedaan maar hij staat ook niet meer wagenwijd open'. Ben blij te lezen dat meerdere mannen dit hadden een toch zijn bijgedraaid. Hopelijk komt dit bij ons op Den duur ook goed
bij ons wisselt het steeds... Voor onze dochter wilde vl "veel" kinderen en vlot achter elkaar. Ik wist niet zo zeker of ik het überhaupt wel wilde. Liet me in zijn enthousiastme mee slepen en ben nu echt heel blij. Wel slaapt ons meisje nog heel slecht snachts en is veel ziek. Nu twijfelt vl of hij het nog wel een keer wil en bij mij kriebelt het al maanden. Maar soms als ik naar dl kijk en ik er aan denk dat ik al mijn aandacht en liefde moet gaan verdelen durf ik ook niet zo goed meer.. En aan de andere kant, een broer of zussen band is zo leuk als je wat groter bent en ze zal natuurlijk ook steeds zelfstandiger worden en niet hele dagen met mama willen sikken op de bank hahaha Ik heb besloten het maar even los te laten en dat het vanzelf wel op zen plek valt. Maar man wat kan het kriebelen af en toe!!!
Ik snap wel dat het lastig is als je er nu beiden anders in staat. Alleen kun je het beste voor nu proberen hier niet teveel bij stil te staan. Wij wilden allebei 2 kinderen. Tot ons kind geboren was en het erg pittig bleek te zijn. Toen zeiden we 1 kind is genoeg voor ons. Inmiddels zijn we er weer 100% van overtuigd dat we toch graag 2 kinderen willen. Dus ja, gevoelens kunnen (zeker na de eerste fase) nog helemaal veranderen.
Tijd geven. Waarschijnlijk vind hij het nu nog allemaal te pittig. Ik heb zelf 2 kindjes die 2 jaar verschillen en makkelijk is het niet. Maar ik zou wachten tot de laatste 2-3 is en er dan nog eens over nadenken. Misschien wil hij het dan weer wel.
Je kindje is 2 maanden en beide kindjes slapen slecht.. Misschien moet je eerst even pas op de plaats nemen ipv nu deze discussie te voeren Bbevries het onderwerp even voor een jaar of twee zelf en bekijk en dan nog eens samen
ik denk dat het te pril is om er nu over te praten te hectisch en dat als het makkelijker gaat hij er over na kan denken wij wilden ook altijd 4 kinderen deze 3e zwangerschap was zoooo pittig bij het begin dat mijn man zei: NOOOOIT WEER! we laten het bij 3. ik zei nog: ik hoop dat het een tweeling is want ik wil graag 4!!! en Godzijdank is het nog een tweeling ook...maar nu het makkelijker gaat, weet ik zeker dat als het 1 kind zou zijn, en niet een tweeling, dat mijn man ook na een tijdje wel voor een 4e zou gaan...het is meer het moment dat telt denk ik dat het even net allemaal te zwaar is dat je het niet ziet zitten om dan nog een kind te hebben... wacht maar een tijdje af, en geniet van de kids die je nu hebt