Hallo, lieve mensen, Ik ben 26 jaar oud en aan de pil, helaas niet ongesteld geworden, ik begrijp dat veel mensen hier erg graag kinderen willen, en ik in dit geval (duidelijk aan de pil) nog niet bezig was hiermee. AL wil ik wel graag een keer mama worden. Ik wil heel graag even mijn verhaal kwijt, heb het vanmorgen al aan een bekende verteld die gelukkige mama is van een knap mannetje. Ik zit dus aan de pil, maar heb een nogal al vervelende 3 maanden achter de rug mt een operatie, ziek zijn, enzv. Vorige maand nog gewoon ongesteld geweest. afgelopen maand 1x de pil vergeten, volgende dag ingenomen, Ik weet dat de pil zo goed als 100% betrouwbaar is, maar met de operatie en de anti B kür ( geen invloed op de pil, heb ik nagevraagd) Deze maand zomaar niet ongesteld.. Ben nu toch nerveus dat misschien door al het gedoe, de pil niet goed heeft gepakt.. Inmiddels is zaterdag mijn stopweek al afgelopen, meer dan een week overtijd zou dat zijn, maar mocht de pil dus niet goed gewerkt hebben weet ik niet of ik bijvoorbeeld een late eisprong zou hebben gehad. Ik gelijk de zenuwen, heb al een aantal maanden een vaste bedpartner maar geen vaste relatie. Mijn thuis test, eerste heel licht positief, maar twijfel serieus of ik dit wel goed gezien heb, de 2de vanmiddag gedaan, negatief, Vandaag bloed laten prikken. Helaas is mijn huisarts er niet, dus nu moet ik nog even kijken of een andere huisarts ook mijn uitslag kan zien, en anders helaas tot donderdag wachten. Sinds vorige weekend dus nu al 1,5 week heb ik behoorlijke pijn in mijn onder rug. Rommelige darmen, continu een gespannen baarmoeder (voel me bol of vol) alsof er een mini balletje in zit. en elke keer rare steekjes in mijn lies, en buik. alsof er een spelt in pikt. Sinds deze week plas ik gemiddeld 7 a 8 keer per dag normaal 2 a 3 keer. En de klachten nemen alleen maar toe. Verder s'morgens begin middag gevoelige maag, maar niet misselijk. gewoon een ik ben niet zo lekker gevoel. *geen gevoelige of gespannen borsten* sinds vandaag lusteloos, soms licht in het hoofd, zweverig slap draaierig. al zou dit laatste natuurlijk ook van de stress kunnen komen. Wie o wie, kan me een beetje helpen in deze zenuwslopende tijd. Of herkent deze kwalen als wat anders als een zwangerschap. Het gekke is dat ik die urine testen niet geloof, niet dat ik daar een reden voor heb. maar heb serieus echt het gevoel dat er iets gaande is in mijn lichaam. Nu eerst de bloedtest afwachten en anders terug naar de huisarts, maak mij oprecht zorgen om mijn lichaam. ALs ik wel zwanger zou zijn, weet ik nog niet hoe ik dat zou vinden. Gezien ik heel graag kinderen wil en al 3 jaar rammelende eierstokken heb, maar mijn situatie er op dit moment echt niet naar is. En doordat ik het vroeger zelf niet heel fijn heb gehad, hecht ik heel veel waarde aan moeder zijn en vind ik het zo belangrijk om een goede basis te creeéren voor een kind. In mijn ogen is een kind zo iets kostbaars daar mag je niet makkelijk mee omgaan. en ik vind het een te groot wonder om even zomaar een kind te nemen. Moeilijk punt dus. Ik hoop dat jullie mij een beetje kunnen ondersteunen. Oja de bekende waar ik mijn verhaal aan vertelde, teste zelf negatief tot week 7 . Bloed was wel positief. dus vandaar dat ik nog niet gerustgesteld ben. Het is vooral het niet weten en de onzekerheid waar ik debiel van word. Als ik het weet kan ik er tenminste mee omgaan, of verder zoeken naar waar deze klachten vandaan komen. excuus voor het langer verhaal.
hoi meis.. er zijn eigelijk genoeg virusjes bijv waar je deze kwaaltjes ook van kan hebben. je kan haast nooit met zekerheid zeggen van dit komt door een zwangerschap.. de kwaaltjes zijn zo breed en bij iedereen weer anders. weet je al wanneer je uitslag van bloedprikken krijgt? duurt niet zo lang toch? ik zou als ik jou was me echt richten op het bloedonderzoek.. dat is erg betrouwbaar.. achteraf zijn de kwaaltjes vaak heel goed te verklaren dat het ook bij iets anders past. veel succes meid! en je denkt iig wel heel volwassen over het krijgen van een kindje.. je neemt het niet op voor makkelijk .. respect!
Niemand hier kan die onzekerheid weg nemen. Als je denkt dat je zwanger bent koppel je al gauw elk pijntje/kwaaltje daaraan. Ik vrees dat je zult moeten wachten
Ik vrees het ook. wachten, zo een drama. Maargoed geduld dient de mens (ofzo iets) Helaas is mijn dokter met vak en praktijk dicht, kon afgelopen vrijdag nog terecht voor een doorverwijzing, vandaag bloed laten prikken bij zo'n prikpunt. Uitslag word doorgestuurd, hopelijk kan een vervangende huisarts kijken, en anders toch echt tot donderdag wachten. Ja het meest betrouwbare tot nog toe is het feit dat mijn ongi weg is gebleven. was ik even stom verbaasd :S . Bedankt voor de reaktie's toch even fijn om erover te kunnen spreken!
Operatie en ziek zijn kunnen enorm veel stress betekenen voor je lichaam, waardoor het heel normaal is dat je menstruatie overhoop wordt gegooid. Ook tijdens de pil. Het feit dat je nu last hebt van je buik etc kan betekenen dat je lichaam zich nu klaar maakt om alsnog te gaan menstrueren. Ik ben na een blindedarmontsteking (en operatie) twee maanden niet ongesteld geweest, daarna was ik het eenmalig heel hevig en vervolgens weer normaal. Ik was toen ook aan de pil. Het feit dat je nu zelf in de stress zit over een mogelijke zwangerschap heeft ook weer invloed op je menstruatie én kan ook veel lichamelijke klachten veroorzaken...
De operatie is inmiddels 3 maanden geleden, daarna 2x keurig ongesteld geweest in de stopweek, heb eigenlijk altijd 1ste dag op de 2de migraine, dan kramp, rugpijn. ongesteld en weg zijn de kwaaltjes, nu dacht ik donderdag (was er nog niet mee bezig) verrekt das waar had ongesteld moeten zijn, vrijdag ben ik naar de dokter gegaan, terwijl ik dus eigelijk zondag al ongesteld had moeten worden. Tja wat dat betreft is het lichaam maar raar, maak me wel zorgen maar ben niet overstuur, verder leef ik behoorlijk gezond, sport veel en eet veel gezond! en had ik tot vorige weekend echt nergens last van gewoon top fit. EN al 3 maanden gestopt met roken !! maargoed dus toch echt de bloed test afwachten.. Zijn er trouwens mensen die na een nega urine test wel positief bloedtesten?
Meid wat vervelend dat je in deze situatie zit. Idd moeder worden is niet iets dat je zomaar even doet. Je komt me over als een verantwoordelijke volwassen vrouw. Ik wil wel even zeggen dat als je sochtends licht positief test, het weinig tot geen zin heeft om smiddags te testen. Over het algemeen is de ochtend urine geconcentreerder dan de middagurine en zeker vroeg in de zwangerschap als HCG nog niet heel groots aanwezig is, is de kans dat je smiddags positief test erg klein. Ook al zou je wel zwanger zijn. Ik zou voor de de zekerheid, tijdens het wachten op de uitslag van de bloedtest(mits dat nog een paar dagen duurt) nog even een testje doen. Gewoon de kruidvat huismerk testen(doosje met 2stuks voor 5 euro) die zijn heel gevoelig. succes met de situatie.
Bedankt voor de reaktie, Vanmorgen de vervangend huisarts gesproken, en helaas nog even geduld tot donderdag ochtend.. tot mijn eigen huisarts weer aanwezig is.
Het vervelende van wachten is dat ik nu de kans heb erover na te denken, en ik diep van binnen wel blij zou zijn als ik wel zwanger zou zijn. Dit spreek ik niet uit naar de buitenwereld, want het klinkt zo onverstandig, kan niks doen aan deze gevoelens. heb altijd al graag kinderen gewild, maar wel met een man samen, en een bewuste keuze. misschien komt het ook doordat ik al een langere tijd merk dat mijn eierstokken rammelen, dacht altijd dat dit onzin was, "De biologische klok" maar als ik dan zo'n kleine op schoot heb zitten. smelt ik compleet weg, en word ik helemaal warm van binnen.. wat errug ! ga nu toch een soort van hopen dat ik wel zwanger ben. Zo erg om hardop te zeggen dit. ik wee dat het totaal niet verstandig is en het niet uitkomt. achja de emoties van een vrouw he Is er geen uit knop voor dit soort gevoelens?
mijn urine test is ook neg maar bij bloed prikken niet ik heb vrijdag mijn eerste afspraak bij de gyn
Bij mij was beidde negatief, klachten blijven wel aanhouden, het zal wat anders zijn do naar de dokter, gek he vond t gevoelsmatig wel jammer, was toch een soort van teleurgesteld.