Hoi. Na het vele meelezen is dit mijn eerste post. De onzekerheid en het wachten begint toch wel te wegen. Ovulatietesten, temperaturen, kwaaltjes noteren en vergelijken met de vorige maanden op zoek naar oorzaken.. We zitten nu in ronde 5, ik 29 jaar, hij 30, we zijn 2 jaar getrouwd en reeds 11 jaar een koppel. De kinderwens kriebelt al even, maar onze rationele ziel heeft ons steeds wat tegengehouden, maar nu is de kinderwens ZO sterk dat elke maand wachten er teveel aan is. Ronde 5 zou niet erg lang zijn, maar als iedereen om je heen er minder lang over doet, begin je toch te twijfelen.. Vandaag ben ik 1 dag overtijd, deze ochtend ben ik opgestaan met een enorm gezwollen gezicht. Ondertussen is het iets beter, maar ik verschoot me een ongeluk! Toch zijn de testen negatief, en heb ik sinds een paar uurtjes toch wat menstruatiekrampen. Het zal dus weer niets zijn. Voor elke menstruatie heb ik een aantal dagen bruinverlies, deze maand heb ik daar minder last van, maar toch was het er wel weer. Ook geen goed teken, denk ik dan. Zolang ik geen bloed zie, blijf ik toch stiekem hopen.
Vervelend he die onzekerheid, vooral als je overtijd gaat, je blijft hopen! Ik ben nu inmiddels 9 dagen overtijd, zit op cd37, afgelopen zaterdag voor het laatst getest: negatief. Heb ook ongi krampen gehad, waardoor ik steeds dacht ongesteld te worden... Maar steeds niks te zien. Ik heb het nu wel wat los kunnen laten. Ben ovulatietesten gaan gebruiken in de hoop dat ik mijn eisprong ga vinden... Maar eigenlijk wil ik gewoon ongesteld worden zodat ik door kan naar de volgende ronde... stiekem hoop ik zwanger te zijn, maar testen durf ik niet meer .. In ieder geval veel succes! Hopelijk heb je snel een positieve test in handen. Ik zou zeggen, kijk wat rond op het forum, bij 'het wachtbankje' kun je veel dames vinden die met hetzelfde zitten.. altijd fijn om ff je hart te luchten