Hoi dames, Ik vond het heel moeilijk om weer in te loggen en mijn oude berichten terug te lezen. Ik heb december 2015 een missed abortion gehad met 11 weken en in mei 2016 een miskraam met 6 weken. Nu ben ik sinds maandag erachter dat ik weer zwanger ben. Eindelijk na zo'n lange tijd. Ik ben pas 4 weken en de angst is enorm. Ik weet dat er niets tegen te doen is maar ik betrap me erop dat ik het internet afspeur naar eventuele middelen om een miskraam te voorkomen. Ik heb mijn 1e echo met 7 weken en dat duurt nog 2 weken... Ik haal mijn steun weer uit dit forum en zal veel meelezen en schrijven.
Gefelicteerd ! Ik snap je angst.. maar wat ontzettend fijn dat je opnieuw zwanger bent. Ik hoop echt voor je dat alles goed gaat! Vertrouwen hebben is moeilijk, maar probeer het wel! Hopelijk de spannende weken gauw voorbij en dan genieten!!
Van harte gefeliciteerd! Geniet van elke dag en zoek veel afleiding dan zijn die 2 weken zo om. Heel veel succes!!!
Dank je wel voor je felicitatie! Tot nu toe (morgen 5 weken) gaat alles nog goed, alleen een beetje moe en misselijk in de ochtend. Vroeger vond ik het verschrikkelijk maar nu ben ik zo blij met deze kwaaltjes Ik betrap me er wel op dat ik geneigd ben om al eerder een pretecho te laten maken puur uit angst om te kijken of alles goed gaat.
Dank je wel voor je felicitatie! Afleiding genoeg met 2 kids maar alsnog betrap ik mezelf erop dat ik de hele dag eraan denk. Daarbij komt ook nog eens dat mijn partner het nog niet weet. Ik wil hem de pijn en verdriet niet aandoen mocht het weer misgaan. We hebben nooit geheimen voor elkaar en dit valt echt zwaar
Gefeliciteerd! Knap zeg dat je je mond kunt houden. Al zou ik het naturlijk gewoon zeggen. Mocht het misgaan merkt hij dat ook aan je dus zou t gewoon lekker vertellen. Ik ken je angst, heb hiervoor ook een mk gehad met 6 weken. Zoals je ziet ben ik morgen 13 weken maar ik heb ook weken in een soort van angst geleefd alsof ik nog niet kon genieten. Dat is heel normaal na een mk en ma, een zwangerschap zal nooit meer hetzelfde zijn. Leef van echo naar echo, dat is het beste. Ik dacht altijd dat je bij 12 weken wel meer rust had, maar het is al een echt mama instict die volgens mij blijft tot ze geboren zijn en dan begint het ook weer opnieuw hihi. Voorkomen kun je niet dus niet gaan googelen. Probeer ondanks de angst lekker te genieten van het kleintje in je buik. En deel het nieuws met je man, je bent te trots op t kleintje om t niet te vertellen toch?
Als eerste GEFELICITEERD!!! Na een mk ben ik ook nog steeds zooo onzeker want vanochtend voelde ik geen symptomen. Laat het los je kunt op je kop gaan staan maar gaat het fout dan gaat het fout en gaat en goed dan gaat het goed! Je kunt er niks tegen doen dus GENIET!
je hebt helemaal gelijk de angst zal altijd blijven zelfs na de geboorte. ik lees veel mee hier op het forum dat houdt me ook lekker bezig. Mn partner begint volgende week aan een nieuwe baan en de week daarna moet hij 2 weken naar Duitsland voor zijn inwerktraject. Ik wil niet dat hij dan wordt afgeleid. En nog een leuke bijkomstigheid: over 5 weken wordt hij 30 jaar. Ik zou het een prachtcadeau vinden om hem dan een goede echo te overhandigen
Dank je wel Noor En je hebt ook helemaal gelijk. Ik lees gwn veel mee op het forum dat houdt me ook lekker bezig hier op werk. Ik heb sinds eergisteren pas symptomen en vond ze voorheen verschrikkelijk maar ben er nu zo blij mee hahahaha
Je moet doen waar jij je goed bij voelt. Zou zeker een prachtcadeau zijn. Weet je al wanneer je je eerste echo hebt? Ik blijf mee lezen, ben erg benieuwd naar je man zijn reactie over een paar weekjes en hoop dat alles deze keer gewoon helemaal goed mag gaan.
@Star87 Super lief van je! Ik heb donderdag 9 februari mijn eerste echo. Volgens mijn berekening ben ik dan 7 weken en 1 dagen. Mijn beste vriendin gaat mee dus ik heb gelukkig iemand bij me. Ik houdt je op de hoogte
Wauw hoedje af hoor, ik zou het echt niet kunnen 😁 Succes met zwijgen, de kwaaltjes, en op naar een prachtige echo!!
dank je wel Kristientje! Ik heb het zwaar geloof me hahahaha. Maar ik probeer het grotere plaatje te bekijken en anders zou ik ook geen leuker cadeau kunnen verzinnen voor zijn verjaardag hahaah
Hoi dames, Vanochtend had ik een verschrikkelijke pijn aanval en tijdens de echo kwamen ze erachter dat ik een cyste heb van 7cm zo groot als een sinaasappel. Mn zwangerschap is nog zo pril dat er op de echo nog niets te zien was. Doordat de pijn wegzakte mocht ik naar huis en moet rust houden. vrijdag moet ik terug en gaan ze kijken of ik geopereerd moet worden. Geen fijn nieuws en ik hoop dat de zwangerschap dit keer stand houdt.
Jeetje wat een vervelend nieuws! Waar zit de cyste? Is het in een eierstok? Hopelijk is het niets ergs en zit het niet in de weg voor een goede zwangerschap! We gaan allemaal denk ik heel hard voor je duimen, ik in ieder geval wel!
Goedemorgen en excuses voor het late bericht, het waren heftige dagen. De cyste zit idd bij de eierstok en heeft geen invloed op de zwangerschap. Ik zou met spoed geopereerd worden omdat deze om zijn as heen aan het draaien was en mijn eierstok hierdoor afknelde. Gelukkig is ie weer teruggedraaid en de fertiliteitsarts heeft geadviseerd om bij geen pijn niet te opereren. Operatie zou pas ideaal zijn (mits nodig natuurlijk) na 16 weken. Ik ben dan ook volhardend hierin en wil dit absoluut volhouden. Mijn partner weet inmiddels dat ik zwanger ben, ik moest het wel vertellen want hij kwam met spoed naar het ziekenhuis. Hij reageerde super blij en bang tegelijk vanwege de mogelijke operatie. Missie dus niet geslaagd helaas, maar wel fijn dat hij me nu kan bijstaan. Ik heb afgelopen vrijdag weer een echo gehad en toen was er een dooierzakje te zien. Ik heb aanstaande vrijdag weer een echo om te zien hoe het verloopt.
Jeetje wat heftig meid!! Ik hoop echt dat die stomme operatie voor de cyste je bespaard blijft. Ze schijnen ook te kunnen verdwijnen! Gelukkig zit ie je beebje niet in de weg!
Het is net alsof je hetzelfde verhaal verteld als wat ik mee maak. Na een paar miskramen kreeg ik een echo en zat er een cyste van 6 cm maar kon geen kwaad zei de verloskundige. Ik liet dat hele zwanger worden los. Sinds 2 dagen toch getest en positief. Maar ben zo bang. Bij kramp denk ik dat t al fout gaat.
Ik heb hele rare druk/kloppijn links in de onderbuik.. Als ik erop druk dus of poes op m'n buik loopt bijvoorbeeld. Vind het ook doodeng.. Al overlegd met de vlk maar die denk niet aan een BBZ.. Ze kan het alleen niet verklaren. Heb liever n cyste dan een BBZ... maar jeetje wat vind ik het eng! 24/2 pas eerste echo.. wat voor pijn kreeg jij BN2015? Ik voel 'uit zichzelf' zeg maar niks... alleen bij erop drukken of kloppen dan is het echt heel naar. Hoe gaat het nu met je en je beebje?