Hoi allemaal Wij zijn erg gelukkig met 2 kids maar het blijft kriebelen! ! Wij zouden het best graag willen maar zitten zo in twijfel. Naja ik meer... wij hebben de ruimte er gewoon niet voor, er is natuurlijk altijd wel een oplossing maarja bepaald handig niet. Financieel lukt het wel, wat de toekomst brengt weet je nooit. onze zoon is een enorm slechte slaper, hierdoor twijfel ik ook of ik dat wel weer ga redden met die gebroken nachten. Ze zijn nu al behoorlijk heftig. ook de oppas (sm) past 1 x in de week op maarja het is nu al druk zat en wil ik haar wel met 3 kids "opzadelen". Voordeel is wel dat de kids straks naar school gaan. Voor mijn gevoel is mijn wens/gezin nog niet compleet. Ik ben bang dat ik spijt ga krijgen dat ik niet mijn gevoel gevolgd heb. Ik denk er nog zovaak aan. Kan het gewoon niet naast mij neerleggen. Is dit een fase? Hebben meerdere mensen dit? volgens mij houdt je altijd wel die kriebels maarja moet ik er wat mee doen. ik moet deze beslissing zelf maken (samen met ml natuurlijk) maar soms denk ik ach de ruimte en de oppas komen we ook wel weer uit. Aan de andere kant denk ik, wees bblij zo....die kriebels hou je altijd. Wie herkent dit en is toch voor een 3e gegaan????? wil niemand tegen het hoofd stoten hoor, begrijp al te goed dat ik gezegend ben met 2 kids maar ik zoek herkening e.d.
Herkenbaar. En elke maand werden de praktische bezwaren minder en nu kan ik niet wachten Dat had ik een jaar terug nooit gedacht!!
Haha ja nou het is meer de ruimte ook wat mij hoog zit...hebben geen kamers meer over. We zouden een dakkapel kunnen laten plaatsen maar dan houden we de vlizo trap...lekker onhandig. Samen op een kamer lijkt mij niks... vooral de vreselijke nachten die we nu hebben zitten mij hoog. En dan weer die nachten ingaan van een baby...ansich niet erg maar wel als je er twee hebt . Maar het rammelt en kriebelt aan alle kanten.... grrrr haha
Wij hadden die twijfels ook. Hebben nog wel een kamer over, maar waar laten we dan alle rommel? Toch ervoor gekozen om toch voor een derde te gaan. Helaas net ongesteld geworden, op naar ronde twee!
Wij zijn toch nog voor de derde gegaan en nu kriebels voor een vierde......zuchttttt wanneer gaan ze weg....nooit denk ik! Succes met wat je ook beslist!
Vierde kan echt niet haha daar heb ik echt geen ruimte voor hoe ik alles ook omkeer haha een derde ook niet maar er zijn wat onpraktische oplossingen voor eventueel. daarom ben ik ook bang, zal dat gekriebel altijd niet blijven? Is dat iets wat je gewoon houdt hoeveer kids je ook graag zou willen? maar aan de anderr kant, moet ik deze wens niet gewoon proberen te vervullen. Soms moet je het gewoon doen. Overal is een oplossing voor toch? Hmm
Zo herkenbaar allemaal nummer 3 is er hier al wij hebben juist veel zitten wikken en wegen om een 4 de en die komt er in 2015 hopelijk ook
hier voor een 4 de was trouwens de keus wat makkelijker omdat me oudste 11 is mocht er een kleine erbij komen dan is die alweer 12 mn middelste is dan 5 ( gaat al lekker naar school toe ) en heb dan eigenlijks overdag alleen de 2 kleintjes dan ( nog een dochter van 2 dan 3 en een beebje ) kwa ruimte is het ook geen probleem ( zijn nu bezig met een grote woning)
Zo herkenbaar! Ik klikte zelfs hier omdat ik zelf een topic wilde openen over die wens voor een 3e... Onze kinderen zijn nu 2 en 4 en het gaat heel goed, we hebben een heftig jaar achter de rug ( Werkeloos, burnout, verhuizing, vooral de verhuizing voor de kinderen! ) en nu raken we in rustiger vaarwater. Manlief heeft nu aangegeven dat als de rest rustig blijft ( We moeten over een half jaar nog een keer verhuizen en hij heeft nu een jaar contract, dus nieuw huis en verlening contract ) hij wel een 3e kindje erbij durft. Ik wil het al heel lang heel graag - zelfs zo erg dat ik regelmatig met de pil gestopt ben omdat ik 't niet wil slikken. En dan vervolgens wel heel voorzichtig met vrijen want een ongelukje is niet de bedoeling, het mag wel een wel overwogen keuze zijn. Maar nu denk ik; het gaat nu zo goed, we hebben rust, gezonde kinderen, ze slapen regelmatig door, ze spelen leuk samen... Wat kan er gebeuren met nog een kindje? Een zware zwangerschap, er kan iets mis gaan, we gaan weer 2 jaar gebroken nachten tegemoet.... Ik ben heel vaak alleen met de kinderen, hoe ga ik dat 3 weken met 3 kinderen alleen redden, ik heb geen sociaal vangnet sinds de verhuizing... Maar toch, die wens is natuurlijk groter als de bezwaren! Ik wil het zo graag!
Wij hebben ook lang getwijfeld of dat het wel 'verstandig' is om een derde kindje te nemen. Maar wat bij ons de doorslag gaf om toch zeker wel voor een derde te gaan was een zinnetje dat ik hier op t forum tegen kwam; "als je niet voor nog een kindje gaat heb je je hele leven mischien spijt, maar als je je GEVOEL volgt en het lukt om een derde kindje te krijgen, kun je nooit spijt hebben." En er is altijd wel een oplossing voor eventuele praktische problemen. Je leeft maar 1 keer, en ik heb geleerd, volg altijd je HART. Je verstand is slechts een leidraad voor je keuzes.
Ik denk dat ik allemaal heel verstandige redenen hadden om geen 3e kindje te willen (hebben ook heel veel negatieve reacties gehad), maar de kriebels werden zo heftig dat ik overal sch*t aan had . We vinden er wel een oplossing voor! werd mijn standaard gevoel als ik een beer op de weg zag. Op een dag tijdens een zoveelste gesprek over wel/niet kindje hadden mijn man en ik beide het idee: we gaan spijt krijgen als we het niet doen... Niet eens zo heel lang daarna werd ik ongepland zwanger van nr 3 en toen hadden we heel snel overal een oplossing voor... Na de schok was ik er ontzettend blij mee en was ook 'blij' dat de natuur de beslissing voor mij had genomen. Ik was er ook helemaal kapot van toen het niet veel later een miskraam werd. Om daarna bewust voor een 3e te gaan werd toen een makkelijke keuze. We hebben het nog even uitgesteld vanwege timing/planning wat handiger uit zou komen en toen dus nr 3. Zolder verbouwd om extra kamer te maken. Nu heb ik dus mijn 3-tal en ik moet bekennen dat babykriebels bij mij nu helemaal weg zijn. Het was ontzettend leuk om het 'nog een keer' te doen allemaal, maar het is druk in ons huis, aanpoten. En ik ben zoooooo blij dat ik nu niet nog een keer weer helemaal bij 'begin' hoef te beginnen . Ik kijk uit naar het moment dat jongste goed gaat praten, minder driftbuien heeft, beter gaat slapen en even zonder supervisie in een kamer gelaten kan worden, dat we zonder wagen op stap kunnen... Dus het hoeft echt niet zo te zijn dat het 'altijd' blijft kriebelen. Volg je gevoel!! (is mij goed bevallen )
Hier ook veel herkenning (zeker in Suusheuhs verhaal). We hebben 2 dochters, in januari worden ze 7 en 5. We zijn 2 jaar geleden verhuisd en we hebben het de afgelopen jaren allebei erg druk gehad met werk, mijn man half overspannen, etc. Toch heb ik al die jaren het idee van nog één kindje opengehouden. Ik had al eerder gewild maar telkens was er weer een of andere reden om het dan niet te doen. Ondertussen ben ik 37 en tikt mijn biologische klok. Er is nog steeds dat verlangen, en ik ben ook best jaloers als anderen om me heen zwanger zijn, maar er zijn zoveel rationele afwegingen: we hebben nu eindelijk een fase bereikt waarbij we weer eens wat kunnen werken terwijl de kinderen zich zelf bezighouden (we werken veel van huis uit). We zijn nog steeds moe van al die jaren weinig slapen. Onze dochtertjes schelen maar 2 jaar en spelen zo leuk samen. Ze beginnen nu hobby's te doen en dat neemt ook veel tijd in beslag. Dus vaak de gedachte: waarom zouden we dit nu op het spel zetten? Want wat als er qua gezondheid iets zou mis zijn met het kindje? En kan ik een zwangerschap nog wel zo goed aan gezien mijn leeftijd? Maar het is nu of nooit voor ons, en het blijft kriebelen.
Heb net in het andere topic ook gereageerd. Mijn verhaal lijkt wel op dat van jouw Juni. Hier ook al 2 wat oudere kinderen. Ik wil eigenlijk al jaren een 3e, maar voor man hoefde het niet zo nodig. Toch heeft hij gemerkt dat mijn verlangen blijft en niet minder wordt en daarom gaan we het proberen vanaf het voorjaar. Mijn leeftijd begint nu ook mee te spelen (ben 36), dus het werd een beetje nu of nooit en gelukkig heeft man uiteindelijk ook besloten om ervoor te gaan. Ik vind het weer heel spannend en hoop dat alles goed zal gaan! En dat slapen..... onze jongste ging pas nachten achter elkaar doorslapen vanaf haar 4e, dus dat was ook een reden om het steeds maar niet te doen. Nu gaat dat gelukkig goed!
Hopelijk lukt het dan snel Juultje! Wij zitten nog steeds in de twijfelfase (of eigenlijk op dit moment ik meer dan mijn man). Maar over nu en een drietal maanden zullen we toch echt een beslissing genomen moeten hebben.
Bij ons was het ook geen beslissing die van de ene op de andere dag is genomen hoor. We hebben er veel over gepraat de afgelopen maanden en daar kwam vooral uit dat we onszelf op de lange termijn zien met 3 kinderen. En dan moeten we de moeilijke eerste tijd maar gewoon op de koop toe nemen. Wat zijn nu een paar maanden op een heel leven? Ik weet dat als we ervoor zouden hebben gekozen het bij 2 kinderen te laten ik me altijd zou zijn blijven afvragen hoe de 3e geweest zou zijn. En dat vond ik geen prettig idee. Dat heeft bij ons uiteindelijk de doorslag gegeven. Wat zijn bij jullie de grootste struikelblokken? Wil je dat vertellen?
Hier ook een wens voor een derde. Een kindje van ons samen. Ik heb al een zoontje van bijna 6 en dochtertje van 2.5. Wij gaan ervoor. Het accoord voor de dakkapel is op de post en ben sinds 2 dgn gestopt met de pil. Als de andere 2 op school zitten kruipt er hopelijk hier weer een kleintje rond. Ik heb altijd gedroomd van 4 kindjes....hop heel erg dat deze wens uit mag komen. Nu eerst gaan nr 3
Zo ontzettend herkenbaar, maar wij hebben de knoop doorgehakt en gaan toch voor een 3e. Ik dacht altijd dat met 2 kinderen ons gezin compleet zou zijn alleen de kriebels zijn zo sterk dat we er toch voor gaan en heel erg hopen dat het nog een keer mag lukken. Ik geloof ook niet dat het rationele en emotionele gedeelte altijd op één lijn kunnen zitten. Rationeel kan ik namelijk heel veel tegens noemen maar die wegen gewoon niet op tegen het emotionele gedeelte wat schreeuwt om nog een kindje. Nu is het wel zo dat we qua wonen goed zitten en ook financieel maar ja de jongens zullen wel een tijd bij elkaar moeten slapen als er nog een baby bij komt en ja ik zie ook wel op tegen de gebroken nachten maar het is wel waard!
Daarnaast wil ik gewoon niet de rest van m'n leven spijt hebben, alle andere dingen (de rationele bezwaren) kan ik de rest van m'n leven nog aan werken, maar kinderen krijg je toch in een bepaalde periode van je leven