Hier kan ik me nu volledig bij aansluiten. Duidelijk beschreven zeg. Het gaat hier om een nieuw leven en de invloeden daarvan voor een ieder van het gehele gezin.
ja die Bri kan dat altijd goed he dat schrijven! Ben het ook helemaal met haar eens.....we hoeven het niet mooier te maken dan hoe het is hahahah
Zonder AC vrijen is iets anders dan minder precies zijn met de pil. Zonder AC vrijen terwijl je man denkt dat het met is, is afkeurenswaardig en achterbaks. Ik geef toe dat TS waarschijnlijk in een grijs gebied zit. Minder precies zijn met de pil, komt op mij over als een keer een pil zijn vergeten en hem dan toch alsnog innemen. Mijn man en ik hebben besloten dat ik binnenkort ga stoppen met de pil en ik merk aan mezelf ook dat ik wat minder precies word. Ik neem normaal altijd de pil precies om half 10 's-ochtends in. De laatste tijd is het een paar keer voorgekomen dat het 4 uur of zo 's-middags was en dat ik ineens besefte dat ik iets was vergeten... Dan nam ik hem gauw alsnog. Ik doe het waarempel niet expres, het zal wel een onbewust mechanisme zijn, maar ik moet wel oppassen. De pil wordt ietsje minder betrouwbaar als je hem niet dagelijks op het zelfde tijdstip inneemt, maar echt "gevaarlijk" wordt het pas als je de pil meer dan 36 uur na de vorige inneemt. Dus ik zit nog "safe". Wel heb ik het mijn man eerlijk verteld als ik een pil later dan gepland had ingenomen. Minder precies met de pil kan dus vele vormen aannemen, en niet alle vormen hebben iets met achterbaks zijn te maken. Hoe het bij haar zit, weet alleen TS.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Over het hoe en wat laat ik me verder niet uit, jij weet het beste hoe het gegaan is en ik denk niet dat je zo in de knoei zou zitten als je man echt op de hoogte was geweest van jouw pilgebruik. Ik schrik eerlijk gezegd meer van het zinnetje dat je het niet ziet zitten om alleenstaande moeder van 4 kinderen te zijn.. Dat klinkt namelijk alsof je heel goed weet hoe je vriend er in staat. Heel veel succes met alles! Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
Mijn man was akkoord met een vierde. We hadden afgesproken, dat hij zich laat helpen na de vierde. Ik ben in de eerste week een keer de pil vergeten. Dat is wel eerder gebeurd, maar daar ben ik niet eerder zwanger door geraakt. Ik heb hem niet gezegd dat ik 'm een keer ben vergeten. Dus was van mijn kant dom om het niet te zeggen, anderszijds had manlief akkoord gegeven voor nummer vier. Dus minder precies betekent: ik stel het wel eens uit, s'morgens. Dan denk ik neem het straks na het douchen en vergeet het dan. Dus altijd precies op dezelfde tijd lukt me niet. Deze keer kwam ik er op dag 8 achter, dat ik de pil van dag 7 en dag 8 nog in de strip had zitten. Zit het niet alle dagen precies na te tellen op welke dag ik ben. Dus ben ik het in de eerste week vergeten, ws. dag 5 of 6. Als hij dan in de week dat ik ongi moet worden in eens omdraait als een blad aan een boom, tja. Dus was niet een bewuste actie van mijn kant, maar ik had wel tegen hem kunnen zeggen (toen ik er twee dagen later achter kwam) dat ik ergens in de eerste week een pil vergeten moet zijn. Heb het nog steeds niet gezegd, ik voel me er gewoon klote onder. Het is niet alsof ik in mijn eentje even een kind regel. Ik wil mijn man ook niet belazeren een kind is iets waar je allebei achter moet staan. Maar gezien mijn grote kinderwens, gaat manlief nooit geloven, dat het een foutje is. Ik dacht ook, verderop in de maand, dat als het deze keer wel 'mis' zou gaan en ik toch zwanger zou zijn, het geen probleem zou opleveren, omdat hij ook voor een vierde wilde gaan. Hij begon er zelf al over tegen de andere kinderen. Hoe ze het zouden vinden als er nog een kleintje zou komen. De oudste twee waren meteen enthousiast. Hij begon al over het aanschaffen van een bakfiets, etc. Natuurlijk ben ik een domme koe, die de pil vergeten is, maar ik weet niet hoe ik dit moet oplossen. Ik bereid me erop voor, dat hij straks ontploft en me verlaat. We zijn al meer dan 10 jaar getrouwd, hebben al heel veel ellende meegemaakt, maar ik ben bang, dat dit voor hem de druppel is. Ik wil ook niet, dat als er straks een kleintje is, hij dat kindje steeds alles zal verwijten wat er mis is in onze relatie of in zijn leven. Dan kies ik er liever voor om alleen te zijn met onze 4 kinderen.
Dus je hebt het nog niet verteld,of toch wel ? Heel veel sterkte,ik denk dat je man echt niet bij je weg gaat hoor! En ik vind het ook oneerlijk dat hij jullie kids vraagt hoe zij het zouden vinden! Daar zou ik ook veel hoop door krijgen! Succes!!
Dus je hebt het nog niet gezegd? Ik denk dat jet het beterr zsm kunt vertellen, beter nu als later dan voelt hij zich misschien wel belazerd.. Een kind erbij krijgen is niet zomaar een ding. Ik hoop dat hij er toch nog goed op gaat reageren. Maar hoe langer je wacht, hoe moeiliker het word.
Hij is de afgelopen dagen alleen een uurtje thuis geweest 's avonds omdat hij allerlei verplichtingen had op zijn werk. Hij kwam thuis om te eten en te helpen de kids naar bed te brengen, zodat die hun papa ook nog zouden zien. Ik sliep toen hij terugkwam. Vanavond heeft hij ook een afspraak en het weekend is hij een nachtje weg met vrienden. Ik ga hem zoiets niet vertellen als hij even 5 minuten heeft. Dus op zijn vroegst kan ik hem het zaterdagavond vertellen.
gewoon met de billen bloot en meteen vertellen, tis ook niet eerlijk als je dingen achter gaat houden daar word het alleen maar erger van. ( is met de meeste dingen die achtergehouden worden) en hij gaat je echt niet verlaten, ga ervan uit dat hij genoeg van zijn andere 3 kinderen houdt! misschien dat er wat ruzie ontstaat maar je kunt het nu eenmaal niet terug draaien! en zult samen voor een oplossing moeten zorgen.
Ah oke. Maar hoop wel dat je dan eerlijk bent, daar heb je veel meer aan. Ook dat je het dus al een paar dagen weet enzo. Als je blijft liggen of achter houden en hij komt er ooit eens achter dan is het misschien nog erger. Ik denk niet dat je man je zomaar zal verlaten.. Vaak hebben mannen even de tijd nodig om het te laten bezinken. Maar meeste zijn na de eerste echo om
ik vergeet ook wel eens de pil... en normaal gesproken word je van 1 keer de pil vergeten ook niet zwanger. Maar goed, jij dus wel. Ik had ook een hele grote wens voor een derde. En werd toen ondanks spiraal toch zwanger.(later miskraam) Maar ik kon dat toch echt niet voor me houden... de seconde dat ik de test deed wist hij het ook. In een goede relatie vertel je toch alles tegen elkaar? Snap echt niet dat je dit geheim kan houden voor je man... En sja... je man zal er aan moeten wennen. Je bent nu eenmaal in voor en tegenspoed getrouwd. Je hebt hem niet bewust erin geluisd en als hij je nu in de steek laat is ie een zacht gekookt ei.
?????????????? Voor zoiets belangrijks wacht je toch met naar bed gaan tot je man thuis komt!! ?? Ennuh, in dat uurtje had je niet eens ff 1 zin kunnen zeggen tegen hem?? Overigens geloof ik je verhalen niet zo... eerst zeg je dat je DACHT (voor jouw gevoel) dat hij wel een 4e kindje wou en was je minder secuur met de pil (wat in mijn ogen niet 1 pil vergeten is maar meerdere in de hoop zwanger te raken) .. en nu later zeg je ineens dat hij zei dat hij wel een 4e wou .. en dus later ineens niet meer? Tja .. wat is het nu .. ?? Ik vind het heel erg dom en onverantwoord (zeker voor een moeder van al 3 kinderen). We praten hier over een kind !! Niet een stuk speelgoed die je weg kan gooien als je het zat wordt of als de ander er niet meer "mee wilt spelen"
maar hoe lang duurt die afspraak van vanavond? ik ga ervan uit dat ie gewoon thuis slaapt? dan heb je toch gewoon de tijd om het hem te vertellen, dan maar een uurtje minder slaap. tenminste dat is het minste wat je kan doen denk ik. je gaat ons niet vertellen dat tussen nu en zaterdagavond helemaal geen contact met je man hebt? lekkere relatie heb je dan. dat zijn drie hele dagen??? het lijkt er nu op dat je het helemaal niet wilt gaan vertellen, zoiets belangrijks daar zou ik mijn vriend van terug laten komen van zijn werk met een smoes..
Ja en??? Wat is een akkoord? Ik kan misschien mateloos ouderwets zijn in de hele verhaal maar of je nu aan een 1e of 4e begint dan heb je het er (goed!) over met elkaar. Dagen, weken of maanden dat maakt niet uit. Het moet een weloverwogen beslissing zijn. En dat erbij, Je kunt echt wel zwanger raken die eerste week, juist die eerste week is het oppassen geblazen! Dat weet je ook. In het verleden sliktte ik ook de pil en als ik deze vergat dan was mijn man die eerste die het wist. Het gaat om vertrouwen hebben in elkaar en respect hebben voor de kinderwens van beide.... Ik wens je veel succes en sterkte om het te vertellen. Het feit dat je dit nog niet hebt gedaan zegt al genoeg. Je weet dat dit moeilijk gaat worden en dat dit niet netjes is gebeurd. En als ik je man was dan had ik hier tijd voor gemaakt. 4e kind of niet, het blijft bijzonder en daar maak je tijd voor. Nogmaals succes. Het is geen aanval maar door dit verhaal gaan mijn neusharen kriebelen.....
Als jij een schoon geweten hebt kun je het hem toch gewoon vertellen?? Of ben ik nou gek. Als jij niks achter zijn rug om gedaan hebt, en je durft hem dit niet te zeggen, zegt dat veel over jullie relatie. Jullie hebben samen sex, en als jij hem er niet hebt ingeluisd dan zie ik niet in waarom je het hem niet kan zeggen. Neem aan dat je man ook weet dat de pil niet 100% veilig is, dan had ie zich maar moeten laten helpen. Vaag dit!
Ik vind zoiets niet een onderwerp waar je in 1 minuut mee klaar bent, dus ga ik dat echt niet om 23:30 aansnijden als hij moe en chagrijnig thuis komt na een lange dag...zeker als je het vermoeden hebt, dat hij er niet 1,2,3 blij mee is. Daarbij ben ik gewoon erg moe (tja, hoe zou dat toch komen???) en moet ik ook werken de volgende dag. Daarbij hebben we het onderwerp "nummer 4" al heel vaak besproken en was hij de ene keer voor, de andere keer tegen. Het laatste gesprek wat we erover hadden, was positief. We hebben het vij uitgebreid besproken en hij was akkoord op voorwaarde, dat hij daarna zich zou laten steriliseren. We hebben toen alleen geen datum afgesproken wanneer ik zou gaan stoppen. Vorige week zat hij er ineens heel erg doorheen, hij is moe en zijn werk zat. We willen graag verhuizen, maar de huizenmarkt is niet echt gunstig op dit moment. Levert veel onrust op. Hij zit er daardoor 'doorheen' en gooide er toen boos uit: ...en dan wil jij nog een vierde! Ik ben geschrokken van zijn uitbarsting. En dat ik een pil vergeet, zal ook onbewust te maken hebben met mijn grote wens, maar is dus geen opzet. Ik ben heel erg vruchtbaar. Tenminste de andere drie waren alle drie gelijk de eerste keer raak. De laatste maanden (sinds september) heb ik een ander model strip voor de pil, die voor mij minder duidelijk is. Ik was gewend een ronde strip te krijgen waar je een sticker opplakte waar alle dagen op staan. dan vergeet je het gewoon echt nooit. Ik heb ernaar gevraagd bij de apotheek, maar dat ronde model hadden ze niet meer. Vandaar dat ik het makkelijker vergeet. en waarschijnlijk, dat in mijn onbewuste er een zekere afkeer van de pil zit, als je eigenlijk graag zwanger wilt worden. Maar dat zijn dus geen bewuste acties. Ik schrik er zelf van als blijkt dat ik er een vergeten ben.
hoe ver ben je eigelijk? Je moet toch ook een afspraak bij de vk gaan maken enzo... dat kan je toch niet achter zijn rug om doen...
word steeds spannender... ik blijf erbij hoe moe je ook bent of hoe sjachie hij ook is en hoe bang je ook bent voor zijn reactie GEWOON VERTELLEN!!!! je kunt niet blijven "liegen" tegen hem het is ook zijn "probleem"