Maar je weet nu zeker dat je zwanger bent of...? Verder vindt ik het vreemd dat je verhaal steeds anders wordt.....ook had je het hem allang moeten vertellen...zijn allemaal smoesjes naar mijn mening waarom je dat niet gedaan hebt....
Ik vraag me af wat jij erger vind ... het je man vertellen en dus een uurtje later naar bed (en korter kunnen slapen) of gewoon maar niks vertellen en lekker lang slapen! sorry hoor ... maar hier MAAK je toch gewoon tijd voor .. omdat jij het dus niet wil vertellen (en hier dus geen tijd voor wil maken) komt op mij over dat je het echt sneaky hebt gedaan! Als je niks te verbergen hebt, zeg je het gewoon!! Alleen als je wat te verbergen hebt, probeer je het zo lang mogelijk voor je te houden!
GEFELICITEERD!! Als ik dit zo lees, dan denk ik dat het wel goed komt hij is akkoord gegaan (laat zichzelf erna steriliseren) maar is er even doorheen oké, maar verder staat nergens dat hij geen 4e meer wil Wees open en eerlijk naar je man en vertel het zo snel mogelijk
Pff vind het echt naar om te lezen hoe jij er mee omgaat. Het gaat om een kind! Je moet er inderdaad gewoon de tijd voor maken, je kunt dan eeuwig wachten totdat je man niet chagrijnig of moe thuis komt. En ondertussen groeit je kindje maar verder en weet jij en hij nog niet waar je aan toe bent.
Ik snap ook niet hoe je zoiets voor je houdt?! Ik kan dat niet ik voel me dan verschrikkelijk.....en daarbij is het erg onverantwoordelijk en kinderachtig...je bent het zelf schuld !
en wat ga je dan doen als hij de 4e echt niet wilt? ga je dan bij hem weg? of laat je het (krijg het bijna niet over mijn lippen) weghalen? weet je wel hoeveel vrouwen er zijn die een moord doen voor een zwangerschap en dolgelukkig zijn dat ze hun man/vriend kunnen vertellen dat ze zwanger zijn!! ik persoonlijk vind je een egoist! niet alleen ten opzichte van je man maar ook ten opzichte van je andere kinderen..
Ja het is een beetje vervelende situatie nu even... Ik kan me wel voorstellen dat je even wilt wachten tot er een "rustig" moment is, want over twee dagen ben je heus nog wel zwanger en veranderd de situatie niet, het enige wat kan veranderen is dat je man rustiger reageert als dat hij bijvoorbeeld nu zou doen als je het s avonds laat verteld als hij moe, chagerijnig is eigenlijk alleen wilt slapen. Het zou dus alleen maar postiever uit kunnen pakken niet alleen voor jou, ook voor je man, het lijkt me dat als je ontspannen bent dit soort nieuws makkelijker kan verwerken. Ik las nog wel een positieve noot van je, de uitbarsting die hij had " en dan wil jij nog een vierde" heeft hij gemaakt uit frustratie omdat hij er doorheen zit begrijp ik? Het gesprek wat je daarvoor hebt gehad over een vierde kindje was waarschijnlijk in rust en weloverwogen, ik denk dat je daar meer waarde aan kan hechten dan aan een uitbarsting wat maar een moment opname is geweest.
TS zelf ook nog reageren? Ik ben erg benieuwd wat ze hier op te zeggen heeft!! Ik snap ook niet hoe je het zo lang voor je kan houden! Ik zou het niet kunnen!
oh? nog niet verteld.... dat is het 1e wat ik gedaan heb nadat ik de test had gedaan, ik zou er niet dagen mee rond kunnen lopen....
Vind het ook erg vreemd dat je eerst zegt de pil nonchalant te hebben ingenomen,extra!!! En nu zeg je dat je de pil "vergeten" bent. Je houd hierbij dus jezelf ook voor de gek!! Ik zou echt mijn man dan sms'en en zeggen dat ik vanavond een uurtje wil voor ons 2tjes in het dan te vertellen. Ik neem aan dat jij je er wel prettig bij voelt,anders had je het allang vertelt,toch?
Ik zou je flink door elkaar willen schudden nu.. 1. Je bent zwanger geraakt, ondanks dat je 1 keer de pil bent vergeten. 2. Je hebt het je man (nog) niet verteld 3. Je gaat het hem w.s. pas na het weekend vertellen. Waar ben jij in godsnaam mee bezig! :x Als jij denkt dat je man hier kwaad over gaat worden, dan zou ik het als de donder vertellen! Dadelijk wordt hij ook nog kwaad om het feit dat jij het achter hebt gehouden! Want dat is wat je nu doet. Zie het onder ogen en vertel het je man!
meid.. ik denk dat als je zoiets gaat vertellen aan iemand en je bang bent voor zijn reactie..je nooit een moment kan kiezen die goed genoeg is.. als ik jou was had ik het al gelijk verteld toen je ging testen of nog daarvoor toen je dacht dat je zwanger was.. nu word de drempel alleen maar hoger, en geheimen in een relatie kan echt een hoop verpesten.. vertel het gewoon zo snel mogelijk,miss is hij wel heel blij en valt het echt wel mee.. je bent samen zwanger geworden,dus hij heeft ook net zoveel recht het te weten als jij..
Hier heb ik het hoe moielijk ik het ook vond ook 's avonds meteen verteld, maar ik vond dat hij het recht had om het ook meteen te weten en ikd enk ook niet dat hij het had gewaardeerd als ik het hem heel wat dagen later verteld had en al helemaal niet als ik slordig geweest zou zijn met depil. Dus ik zou het dus echt meteen vertellen, ook al heb je maar even de tijd en desnoods wat later je bed in gaan.
sommigen mensen gaan er zo vreemd mee om als jij... het gaat idd net als Caruli zegt wel om een KIND.... Een wonder waar velen van ons alleen maar van kunnen dromen... Heel naar om te lezen hoe jij hier mee om gaat :S Vind het maar een heel vaag verhaal allemaal en betwijfel of t allemaal wel waar is :S....
he meid ''gewoon'' vertellen hoor! en wel voor het weekend! het blijft zo te lezen altijd lastig om te vertellen. En ja miss dat hij boos wordt... maar dan kunnen jullie er iig over praten! Enne het gaat idd om een kind!!!!
Ik was ook heeeel onverwacht zwanger van de 4de,maar kwam er pas achter met 16 weken. Ik heb het meteen verteld toen ik thuiskwam,manlief stond op het punt te gaan werken. Ik zei:je hoeft nu niks te zeggen,maar laat het maar ff bezinken dan praten we er morgen over.(avond en nachtdienst). Hij zei:nou daar hoef ik niet over na te denken want dat kindje komt gewoon,waar er 3 eten kunnen er ook 4 eten. Nou echt zo'n opluchting! Eigenlijk dacht ik dat hij er helemaal niet zo gelukkig mee zou zijn. Ik had zijn reactie helemaal niet verwacht. Dus het kan ook nog meevallen. Niet langer uitstellen hoor want dan wordt de drempel steeds hoger en als hij er dan ook nog achter komt dat jij het al veel langer wist,word ie daar misschien nog wel pissig over (ik zeker wel). Het is gelopen zoals het is gelopen,het heeft geen zin meer om te denken:had ik maar zus of zo. Gewoon vertellen,daar heeft dit kindje ook recht op. Op een eerlijke behandeling. Succes!