Ontzettend veel sterkte beebiedrie. Ik hoop dat de zekerheid wat rust geeft, maar het doet vooral waarschijnlijk heel veel pijn. Dikke knuffel, we denken aan jullie!
O beebiedrie wat een verschrikkelijke uitslag... Er was natuurlijk een grote kans dat het mis was maar toch is het nu 'echt'. Ik heb ook wel eens een kindje gezien met trisomie 18 (op internet). Dat lijkt me erg confronterend nu. Wat een moeilijke beslissing... Sterkte.
Beebiedrie, ik weet niet wat ik moet zeggen. Wat een verdrietig nieuws. Heel veel sterkte voor jou en je gezin.
Dag allen, het is verschrikkelijk moeilijk. Vooral omdat we nu ook met een soort 'beslissing' te maken gaan krijgen, een waar ik ook achter zal moeten staan. En dat vind ik, en mijn man ook, gigantisch moeilijk. Het voelt alsof ik alleen heel slechte keuzes kan maken hierin. Het is iets waar ik NOOIT mee geconfronteerd had willen worden.
Ben vandaag aan het werk geweest en zie nu je nu de uitslag Beebiedrie. Wat vreselijk dat jullie dit moeten meemaken!! Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe!! Hoop dat jullie een juiste keuze kunnen maken! Natuurlijk wil je nooit voor zo'n keuze komen te staan. Wie verwacht dat nou? Had gehoopt dat je een andere uitslag had gekregen. Ik leef erg met jullie mee! Dikke knuf!!!
Oo jeetje beebiedrie!! Heb even terug gelezen maar wat ontzettend verdrietig!!! Gewoon alles van je afschrijven en praten als dat helpt voor jou. Heel erg veel sterkte wijfie!
Oh beebedrie, een uitslag waar niemand op hoopt en voor jullie is dat nu werkelijkheid. Wat een moeilijke keuze moeten jullie nu samen maken. Ik wens jullie alle kracht en wijsheid toe. Heel veel sterkte! Dikke knuffel!
Femkes, fijn dat er uit de groeiecho niks raars is gekomen en dat het termijn van de termijnecho toch klopte. Wat was de uitslag toen van de combinatie test? Ik heb waarschijnlijk een blaasontsteking, vanmorgen deed het plassen zeer en kon niet goed uitplassen voor mijn gevoel. Straks even mijn urine wegbrengen. Heb ook enorme bekkenpijn echt zo vervelend, zeker in combinatie met mijn werk.. maandag naar de fysio ben benieuwd wat die zegt
De uitslag van de combinatietest was 1 op 1200. Zeker voor mijn leeftijd (35) is dat een hele goede uitslag. Bekkenpijn is heel vervelend. Ik heb er ook weer last van. Tot nu toe gaat het goed met genoeg rust, zo min mogelijk traplopen en ook weer niet alleen stilzitten. Maar ik merk wel dat het al steeds zwaarder wordt. Vooral lang stilliggen is heel moeilijk.
Beebiedrie: heel veel sterkte met jullie beslissingen.. dit wordt een heel moeilijke tijd. Ongeacht die beslissing. Heel veel sterkte. En als je het van je af wil praten, moet je dat zeker doen!
Femkes goed dat ze weer gegroeid is! En 1:1200 is echt een mooi getal zeg! Zorg dat je voldoende rust pakt nu, meer kun je denk ik niet doen hè? Cares ik had rond die termijn ook ongelooflijk veel last van mijn bekken! Met oefeningen en vooral leren wat je moet laten gaat het nu veeeel beter. Denk: zo min mogelijk sjouwen, geen kilometer lopen. Oké even een rare theorie testen... Ik was gisteren ontzettend benauwd. De vk had ook al aangegeven dat dat kon aangezien ik een 'baarmoeder op een stokje' heb en een lage bloeddruk. Maar nu heb ik in totaal vandaag wel 5 keer gepoept en heb ik geen last meer van benauwdheid! Ik zie daar een link, jullie ook? Ik was ook eens aan het kijken naar de metingen van de vk qua buik en ik zag dat mijn baarmoeder sinds de vorige afspraak vier vingers gestegen was!! Nogal logisch dat ik het idee had dat ik de ene groeispurt na de andere had! Hoe zit dat bij jullie zo tussen de 18/19 en 22/23 weken? Bij de andere zwangerschappen kan ik het me niet zo herinneren.
@ bioluun: ik zou het eerlijk gezegd niet weten..ondanks mij is uitgelegd hoe je je baarmoeder kan voelen lukt het mij voor geen meter hahah. Heb de 20ste weer de controle bij de vkundige dus zal het dan wel kunnen vertellen. Dat benauwde gevoel ken ik maar al te goed. Weten jullie al of jullie borst of flesvoeding gaan geven? ik zit nog behoorlijk te twijfelen. Aan de ene kant wil ik graag borstvoeding geven maar als ik terug denk aan hoe onzeker ik ervan werd bij de twee oudste zie ik ervan af. Je kan niet zien hoeveel ze binnen krijgen natuurlijk en zoon en dochter vielen elke keer na een paar minuten in slaap en kwamen dan weer heel snel voor een voeding. ik was zowat alleen maar aan het voeden. Toen besloten over te gaan op de fles en dat bracht voor mij en voor hun rust mee. Ik wist wat ze binnen kregen en ze kwamen niet binnen een korte tijd weer voor een fles. Ik vind het nog een lastige keuze.
Ik heb niet het idee dat er een groeispurt is geweest. Ik had zelf wel al kunnen voelen dat mijn baarmoeder netjes gegroeid was. Dat beaamden zowel de vk als de gyn. Dat geeft ook wel wat rust. Ik heb beide zoons bv gegeven. Bij de oudste ging dat redelijk probleemloos, natuurlijk waren er moeilijke momenten en het ging allemaal best langzaam, maar ik heb er een heel positief gevoel aan over gehouden. Voor mij was het juist goed om niet volledig controle te kunnen hebben. Het was een goed lesje loslaten en dat is bij kinderen heel nuttig om te leren. Juist omdat duidelijk was dat hij er goed op groeide werd het voor mij makkelijker om los te laten. Iets wat ik nu nog steeds makkelijker te vertrouwen vind bij de oudste als bij de jongste. Bij de jongste ging het namelijk heel moeilijk. Hij was op een gegeven moment ondervoed en ik heb me daar vreselijk schuldig over gevoeld. Ik ben ook veel te ver over mijn grenzen gegaan en te lang gewacht met flesbijvoeding. Daarmee heb ik mezelf en hem tekort gedaan en dat heeft een tijd geduurd om daar weer ritme in te vinden samen. Uiteindelijk is het helemaal goed gekomen, hij is pas sinds een maand gestopt met "mamamelk" en ik heb van de laatste 2 jaar genoten. Maar ik heb me voorgenomen deze keer beter op mezelf en de kleine te letten. Deze zal ook bv krijgen. Juist omdat er een reële kans is dat ze te klein en/of te jong ter wereld komt, dan is bv gewoon het makkelijkst te verteren. Dat zal voor mij een extra motivatie zijn. Maar uiteindelijk moet het ook gewoon lukken en werken voor jullie. Ik weet heel zeker dat het beter is om over te stappen naar flesvoeding als het niet gaat. Dat heb ik bij mijn tweede heel duidelijk gezien.
Ik dek dat het probleem daar ook bij mij in zit..ik wil de controle houden en niet gaan rommelen met de voedingen. ik werd ook echt onzeker van verhalen hier van moeders die er wel optimaal van genoten borstvoeding te geven en kindjes die dan makkelijk 2 tot 3 uur zonder konden. Wat deed ik dan fout. Heb een tijdje gekolfd maar nee kort daarna toch echt opgegeven.
Ik twijfel ook nog over borstvoeding. Bij de eerste liep het niet zo lekker. Het deed sowieso echt veel pijn. En daarnaast lekker hij weinig te kunnen drinken. Steeds even een paar slokken en daarna niks. Kolven lukte ook al niet echt. Steeds max 50 ml. Bleek na 11 weken dat ik te weinig opslagcapaciteit heb. Cup E en dan te weinig melk... J. heeft sindsdien altijd ver onder het gemiddelde gewicht gezeten. Bij de tweede twijfelde ik al vanaf het begin en toen ik na een paar keer aanleggen met helse pijn begon te huilen s nachts omdat de baby wilde drinken, besloten we de fles te pakken. En nu? Tja, de vk zegt dat bij elke zwangerschap de opslag kan vergroten. Dus wie weet. Misschien eens tepelhoedjes proberen...
Hier ook een mega groeispurt volgens mij! Nu 22 weken en hij is echt flink gegroeid de afgelopen week. Hoe ervaren jullie een derde zwangerschap qua zwaarte? Ik heb veel minder kwaaltjes dan de vorige keren eigenlijk, geen maagzuur, minder moe, maar ik vind de zwaarte van mijn buik toch tegenvallen. Vorige twee zwangerschappen vond ik vanaf 28 weken echt zwaarder worden, dat ik wat rustiger moest lopen en mijn buik echt zwaar begon te voelen en nu vind ik mijn buik nu eigenlijk al zwaar voelen. Maar de dagen zijn ook zo intensief met twee kleine jongens, ik zit eigenlijk nooit stil. Maar daardoor heb ik toch meer last van harde buiken en aan het einde van de dag is mijn buik echt zwaar en moe. Lukt het jullie om voldoende rust in te lassen? En hoe? Ik lig nu eigenlijk de hele avond op de bank omdat mn buik/bekken/rug moe is, terwijl ik eigenlijk niet echt moe ben. En wat bv betreft, over 3 weken voed ik precies 5 jaar en ik hoop dat daar nog veel jaren bij gaan komen. Bij de eerste vond ik het intensief de eerste weken, maar toen het eenmaal liep vond ik het zoooo makkelijk. Ik kon de jongste zelfs tijdens het fietsen in de draagdoek voeden Super handig. Ik ga nu wel op tijd beginnen met oefenen met een fles, zodat ik makkelijker weg kan (de jongste heeft altijd de fles geweigerd, heel erg lastig vond ik dat..).
Hier bij beide fv gegeven. Heb geen bv geprobeerd. Als je er niet achter staat moet je er niet aan beginnen is me heel erf bijgebleven. Ik vind fv heel prettig en ga dus nu ook geen bv geven. En daarbij ga ik er natuurlijk van uit dat alles goed is (niet te klein, te vroeg ).
Wat leuk, bloembloem. Ik had eigenlijk wel een beetje verwacht ook gewoon door te gaan, maar de jongste vroeg er gewoon opeens niet meer naar. Gezien zijn leeftijd prima, maar wel een beetje onverwacht. Het ene moment was hij nog heel stellig, opeens niet meer. Uiteindelijk geloof ik dat de beste voeding de voeding is waar je je als ouders goed bij voelt. Ik geef graag bv, voel me daar meestal super bij, maar weet ook van genoeg vrouwen die echt ongelukkig worden van bv. Dan is het fijn dat er een alternatief is. Ik vond deze zwangerschap juist makkelijker dan de vorige twee. De eerste keer viel zo tegen omdat ik me zo beroerd voelde. De tweede keer nog veel zieker en meer pijn, gecombineerd met de spanning van een dreigende miskraam enzo. Ik was zo blij toen ik eindelijk weeën kreeg. Deze keer was ik juist minder ziek, minder gespannen, minder ongelukkig. Ik voel me dus ook best kwaad sat ik weer niet mag genieten. Ik ben dus vastbesloten om er weer wat lol in te krijgen, ben echt bewust van elk schopje, gewoon hoe speciaal dat is. Maar ook deze keer ga ik toch weer blij zijn als het over is. Ik tel echt de dagen af tot een goede levensvatbare leeftijd voor de kleine.