Hallo meiden! Dit jaar 6 IUI behandelingen gehad, zonder resultaat. Mijn man en ik hebben besloten om nu even 'pauze' in te lassen (vanaf augustus) en in januari een nieuwe start te maken, dan starten we met IVF. Ik ben alleen heel bang voor de punctie... Ik krijg voor de punctie Paracetamol en een Seresta om wat rustig te worden, ik durf ook niet iets anders te vragen... Heb ook een HSG en Hysteroscopie gehad, was gelukkig allemaal goed, maar wat een vreselijke onderzoeken waren dat zeg! Heb toen ook alleen maar Paracetamol gehad. Dus vandaar dat ik nu zo ontzettend tegen de punctie op zie!! Is dit vreemd!? Durf het eigenlijk met niemand te bespreken, dus vandaar dat ik hier even mijn hart lucht!
Ik krijg mijn eerste IVF in december al en ik ben ook doodsbang voor de punctie.. Mag ik met je meepraten? Liefs, Aster
Ik snap dat jullie heel bang zijn, maar het is echt voor iedereen zo verschillend hoe ze het ervaren. Ik heb 5 puncties gehad en ze waren allemaal pijnlijk, maar dat liep van vervelend tot ondraaglijk en alles daar tussenin. Dus per keer en per arts kan het ook nog verschillen. Ik maakte me ook heel erg druk en ook de laatste keer. Maar niet zo erg als de eerste keer het is gewoon het onbekende dat vooral angst aanjaagt. Laat het over jee heen komen, misschien valt het wel mee. Dat is echt bij veel dames zo En natuurlijk heel veel succes!!
Ik heb mijn eerste punctie vorige week zondag gehad. Eerlijk gezegd, ik zou het zo nog een keer doen. Het scheelt gewoon zo qua medicatie en persoon. Ik ben het met hooverphonic eens dat je het eigenlijk gewoon moet ervaren. Je zo goed mogelijk proberen te ontspannen en rustig blijven. Het is zo voorbij. (bij mij was alleen de herstelperiode redelijk heftig, tenminste in vergelijking met de punctie, ik heb echt twee dagen nodig gehad om te herstellen, neem hierin ook je rust)
Hey Aster14! Tuurlijk mag je mee praten! Spannend zeg! Dus jij start al heel snel! Ik ga denk ik toch met de arts overleggen van hoe of wat. De IUI pogingen waren ook pijnlijk (ze moesten vaak wroeten zeg maar... ) en de onderzoeken waren ook niet je van het. En daar ben ik allemaal naartoe gegaan met het idee: als ik buiten ben is het voorbij. Maar ik ben er nu eigenlijk wel een beetje klaar mee. Bij een bevalling zeggen ze: je moet met een goed gevoel terug kijken op je bevalling. Dit geldt niet voor de behandelingen vooraf!?
Ha, die IUI's vond ik ook vervelend, vroeten enzo, vervelende eendebek en dan de BM mond niet kunnen vinden. Grrr. (een keertje had ze per ongeluk mn BM mond geraakt dus ik schrok daar ontzettend van, dat is dan fijn als je vervolgens een IVF punctie hebt met die ervaring in mijn hoofd) Ok, bij mij ging het dus, aankomst, half slaaptabletje en een prik pethidine. Dat is een pijnstiller. Even relaxen, naar de wc, 10 min later naar binnen. Doek over me heen, ontsmetten en eendebek erin. Die was dus voor het inwendige ontsmetten en twee prikken naast de BM mond, waar ze dus doorheen prikken. Dat is dus wel vervelend maar dat vind ik verdoven bij de tandarts ook. Vervolgens: eendebek eruit! (jeej, sorry, maar dat vond ik dus super, misschien was ik gewoon high) Inwendig echoapparaat erin met daarop de naald. De prik zelf voelde ik dus amper, kan best zijn dat die inwendige verdoving gewoon super werkt. Het aanprikken van de follikels voelde ik dus wel maar dat was echt niet pijnlijk. Het hard duwen van een nagel in je hand is pijnlijker. Dat is mijn ervaring maar ik heb begrepen dat lang niet alle vrouwen die inwendige verdoving krijgen. De ene krijgt alleen die pethidine prik, de ander alleen een slaaptabletje dus het verschilt zo van ziekenhuis tot ziekenhuis. Ze snappen overigens wel dat het toch spannend is, er wordt echt verteld wat ze doen en ze zijn erg meelevend. Dat helpt.
Meid, als je die onderzoeken al hebt gehad, dan durf je dit ook en kan je dit ook aan! Kijk naar wat jullie al hebben doorstaan en hoe sterk je dus bent! Het komt helemaal goed en meestal is het de angst vooraf die het ergst is.
Ik heb zelf 3 x de punctie moeten onder gaan de eerste twee keer vielen mee en de derde keer was ontzettend pijnlijk. Maar wat bij mij heel erg hielp waren ademhaling oefeningen! En vooral blijven denken dat je daar maar max tien min ligt sleepte mij er door heen! Succes het is voor een goed doel!
nee hoor, ik was zelf ook super super bang! echt niet normaal, maar jeetje wat viel mij dat mee! stelde echt niets voor, prik in mijn bil, phetidine, en toen de punctie. Enige wat beetje zeer deed was prik in mijn bil. Punctie voelde ik echt amper iets van. Herstel viel me wel tegen, twee dagen behoorlijk last van gehad. Ik moet waarschijnlijk binnenkort op voor ICSI 2 en ondanks dat de punctie me zo mee viel, toch ook weer super bang hoor. Iedere keer kan namelijk verschillen.. Probeer je er niet te druk om te maken, en geef het aan! misschien kunnen ze je wat meer verdoving geven als je je daar prettiger bij voelt..
Er wordt hier nog niet echt geschreven over de IVF. Het is nu meer een topic geworden over angst voor de punctie, haha! Ik had vandaag een witte test, dus ik hoop snel ongesteld te worden en dan te mogen beginnen met prikken. Weten jullie ook al welk schema jullie krijgen? Ik sowieso het korte schema. Beginnen met Puregon, dan vanaf dag 7 nog iets erbij tot aan de punctie. Ik schat zelf dat mijn punctie half december is.
Hoi allen! Dit bericht heb ik gister in een ander forum gepost, maar geldt ook voor jullie: Mochten jullie het leuk vinden dan kunnen jullie ook meekletsen in de besloten club "van IUI naar IVF/ICSI" (aangemaakt door Deebje). Hierin kletsen een aantal meiden die elkaar kennen van de club "in 2013 starten met IUI". Daar zijn we ooit met heel veel meiden begonnen met kletsen, maar de meesten zijn inmiddels zwanger of bevallen. Degenen die overbleven zijn nu dus een nieuwe club begonnen, maar het zou leuk zijn als er meer mee komen kletsen. Zelf vind ik het heel fijn om in een besloten club te praten, omdat ik anders altijd bang ben om herkend te worden als ik wat meer de diepte in ga. Op een openbaar forum zou ik zelf wat oppervlakkiger blijven om anoniem te blijven. Om toch kort iets te zeggen: ik ben begin dit jaar begonnen met IUI. Na een aantal IUI's zwanger geworden. Dolblij uiteraard, maar helaas is het geëindigd in een miskraam. Daarna volgende een nieuwe reeks IUI's, maar die zijn tot nu toe allemaal mislukt. Ik heb er nog één te gaan, maar waarschijnlijk begin ik begin volgend jaar met IVF/ICSI. De anderen in de club moeten bijna ook nog allemaal beginnen met IVF. Nou, zou gezellig zijn als er meer meiden mee komen kletsen. In ieder geval wens ik jullie enorm veel sterkte in dit verdere proces. Die IUI's hakken er al behoorlijk in en IVF/ICSI is emotioneel en lichamelijk nog zwaarder. Net als Klaproos ben ik ook vooral bang voor het emotionele gedeelte. Na een terugplaatsing heb je meer hoop dan na een IUI en val je ook dieper als het dan toch niet is gelukt. Tenminste, zo zal het voor mij voelen!
Hoi allemaal, ik ben Mika en 35 jaar. Samen met mijn vriend zijn we nu 2 jaar bezig om zwanger te raken. Januari 2013 zijn we begonnen met IUI in eigen cyclus, dit hebben we 4 keer gedaan. de 5de keer was met hormonen en ben ik zwanger geworden, helaas is dat een miskraam met 6w4d geworden. Hierna hebben we nog 2 IUI's gedaan. Hierna was het voor mij op, ik wilde meer duidelijkheid en een hoger slagingspercentages. We hebben een gesprek gehad voor het vervolg. Morgen is het dan zover en is mijn eerste punctie. Gisteren 13 follikels en nog een paar kleinere. Ik ben erg benieuwd hoe het zal gaan. Zie ook wel een beetje tegen de punctie op. Zoals Myrthe hierboven al heeft geschreven er is een besloten club die voor iedereen toegankelijk is. Ik ben ook lid, want het voortraject heb ik ook met die meiden gedeeld. Iedereen is welkom!Hier even de link van de club. Zwangerschapspagina - Van IUI naar IVF/ICSI
Hee meiden! Wat naar dat jullie in dit zware traject allebei een miskraam hebben gehad! En wat lief dat jullie ons uitnodigen voor een besloten forum. Ik heb eerder in een besloten forum gezeten en ik vind zelf het format niet heel fijn. Je kan niet naar laatst gelezen gaan.. Ik blijf dus voornamelijk mee kletsen in dit topic! Ik hoop dat jullie snel blijvend zwanger mogen worden. Liefs, Aster
Aster, is er geen mogelijkheid tot een roesje? Ik had in mijn poging 22 follikels en adviseerde het ziekenhuis mij (haast dwingend) voor dit roesje te gaan. Ik ben niet zo van de roesjes, wilde er eigenlijk bij blijven, maar zó blij dat ik het gedaan heb. De consulente gaf aan dat het goed gaat bij het aanprikken van 5 folikels, maar niet bij 22. Dat is echt erg pijnlijk. Nadat ik wakker werd (zo'n 20 minuten later) voelde het wat beurs en menstruatie - achtig aan en heb ik er een dag last van gehad. Helaas kreeg ik daarna last van lichte overstimulatie en ben ik de rest van de week thuis gebleven, maar dat terzijde. Tijdens het roesje heb ik blijkbaar de hand geschud van de arts en de anesthesist's hand vast genomen, maar ik weet er niets van. Volgens mijn vriend hebben ze wel wat te lachen gehad in dat half uurtje.
Ja, die mogelijkheid is er zeker, maar ik weet niet of ik dat wil. Ik ben vaak bang om de controle te verliezen, dus dan is een roesje in dit geval misschien niet zo handig. Ik ben ongesteld geworden inmiddels! Morgen de uitgangsecho en dan begint het feest pas echt. Spannend! Hoe is het met de andere dames?
Hai Na deze iui ws het weekend gaan wij ook over naar ivf ws 30december eerst een hysteryscopie op dingen uit te sluiten. Daar na 6 ius er niks is gebeurd en verder bij beide niks mis is. Lopen jullie ook UMC in Utrecht? Hoor ze daar vaak bij ivf praten over een infuus met pijnstillers etc. Maar als je bang bent gewoon om extra pijnstillers vragen hoor.
Welkom allebei! @Klavertje: Nee, we zitten bij het Antonius, maar de bevruchting en terugplaatsing vinden plaats in het UMC. De punctie dus in het Antonius. Komt wel goed, ik vertrouw de artsen daar voor 100%. @MaaikEmile: Wat rot dat jullie aan de tweede poging moeten beginnen.. Hadden jullie geen cryo's de eerste keer?
Dankje! Nee, ze waren niet goed genoeg helaas. Hoorde vandaag dat ik in 2010 18 eitjes had waarvan er 11 zijn bevrucht (hebben ze toen die tijd ook al verteld hoor maar wist het niet meer precies). Ik heb nu een ander schema gekregen omdat ze vonden dat het teveel eitjes waren...