Vannacht en vanochtend voelde ik hem goed bewegen dus ik heb de ctg afgezegd. Vanmiddag was hij ook lekker aan het bewegen. Dus dat is fijn. Waarschijnlijk lag hij gewoon gisteren op een gekke manier zodat ik hem niet kon voelen bewegen.
Bij mij is de dame weer niet echt actief. Heb ze al wel een keer gevoeld dus hopelijk komt ze straks weer ik actie.
Pff, het ging zo goed. Was al twee weken van de misselijkheid af. Sinds gisteren is het is volle glorie weer aanwezig alles wat ik eet wordt er gewoon weer misselijk van.. ohja en sinds gisteren brandenmaagzuur erbij gekregen..
Wat fijn @qwsr !! Spannend ook, nog je laatste dagen als zwangere en dan ineens mama van twinnies. Gek idee he
@qwsr leuk dat je de datum weet! Ik ben ook met 37 ingeleid. Is veiliger dan laten zitten tot verder dan 38+0. Nog lekker genieten van het getrappel en bijna heb je ze in je armen. Het is echt een rijkdom. Zelf vons ik het raar om ze zo vroeg te e laten komen maat het is echt veiliger voor de 2. Na de bevalling bleek mijn placenta echt nog mooi in orde te zijn en hij was zo groot hadden zo niet zo vaak gezien. Dus die twee waren anders misschien wel tot 40 weken blijven zitten. Dan is het risico ook echt groter. Enige nadeel aan 37 weken inleiden is dat ze iets minder kracht hebben met drinken. Maar de 2 doen het nu ontzettend goed aan de borst. Morgen weer wegen en dan weet ik of ze het geboorte gewicht weer hebben.
Fijn dat de kids het zo goed doen @Neeltje1985! Om me heen hoor ik ook telkens opmerkingen van ‘snap niet dat ze met 37 weken al inleiden’ en dan weten ze het ook allemaal zo goed te vertellen. Zoals het er nu naar uit ziet morgen weer ritje ziekenhuis. Tuttebel geeft weer weinig tot geen actie en jongeman ook niet. Ben er zo klaar mee..
Fijn hoor dat de babys het so goed doen ! Moest je ook nog extra kolven om het op te krikken je productie? Ja ik word overigens niet ingeleid maar krijg een keizersnee.
Ik weet niet meer of ze hier tussen de 37e en 38e week inleiden of met 37/38 weken. Scheelt een week. Mijn man is er heilig van overtuigd dat ze over 2 weken komen op de 25e. Dan ben ik jarig namelijk haha
Klopt ik had wel harde buiken op dinsdag, en woensdag twijfelde ik even of ik vochtverlies had. Maar dat bleek niet zo te zijn, en bij de bevalling bleken mijn vliezen ook intact. Dus eigenlijk alleen die harde buiken. Het echte voorwerk was puur dat beetje bloed op vrijdagavond, vrijdagnacht en zaterdagochtend. Hier gaat het naar omstandigheden nog steeds relatief goed. Dag 4 en nacht 4 doorgekomen zonder hersenbloedinkjes, hartfalen of infecties. Ze zijn beiden van de antibiotica af dus dat is een goed teken. Beiden hebben wel nog steeds geelzucht dus liggen nog regelmatig onder de lamp. Maar dit is op het randje dus binnenkort niet meer hopelijk. Musa ligt nog aan de beademing maar dat gaat verder goed. Vandaag eens vragen hoe lang ze denken dat het nog gaat duren voordat ze gaat proberen hem eraf te halen. Harun doet het eigenlijk super. Gisteren wel 1x dat ie stopte met ademhalen en toen lag hij er bewegingsloos en doods bij. Dat vond ik echt heel eng. Porren en dat ie dan niet wakker wordt. Maar dat zijn van die "normale" incidenten blijkbaar bij prematuren. Tegen de tijd dat er 2 verpleegsters kwamen aan snelwandelen had hij het zelf al opgelost Musa is eerst afgevallen tot 954 gram, gisteren weer wat aangekomen naar 980 gram. Harun heeft iets meer speling, die zit nu op 1030 gram ten opzichte van 1050 gram eergisteren. Maar Musa is dus lichter dan een pak suiker. Bizar gewoon. Het leuke nieuws is dat ik eergisteren voor het eerst met Harun heb mogen buidelen, en gisteren ook voor het eerst met Musa en daarna ook weer met Harun. Met mij gaat het op en af. Fysiek gaat het zo goed als het kan gaan, was de volgende dag al op de been eigenlijk. Iedereen staat versteld hoe snel ik herstel. Mentaal heb ik echt een grote klap gekregen. Heb nog niets kunnen verwerken. Ik riep bij de bevalling alleen maar in paniek: "Het is nog te vroeg, ze zijn nog veel te klein". En dat voel ik eigenlijk nog steeds. Vind het ook verschrikkelijk dat ik van de schopjes in mijn buik geen afscheid heb kunnen nemen. Dit was hoogstwaarschijnlijk mijn laatste zwangerschap dus dat vind ik echt heel erg. Vooral voel ik me gewoon heel erg leeg als ik niet bij de kindjes ben. Letterlijk en figuurlijk leeg en dat gevoel is echt hartverscheurend..
Tsja heb ze vannacht bijna niet gevoeld. Meisje wel maar nu het jongetje niet. Nu ik wakker ben wel wel al een keer gevoeld.
Ohh meid ik heb tranen in mijn ogen en kippenvel op mijn armen tijdens het lezen van je verhaal. Is er ook een reden gevonden waarom je te vroeg bent bevallen? Of wordt je placenta niet onderzocht? Je bent een paar dagen geleden geheel onverwachts bevallen meid, veel te vroeg. En nu met de angst en de zorgen om de kleine mannen is het helemaal niet gek dat het nog niet geland is. Ik denk dat dit ook wel tijd nodig heeft. Als je er maar goed over kan praten. Volgens mij zijn er ook speciale dagboeken voor prematuren, misschien iets voor je? Dat je het van je af kan schrijven. Lig je nog in het ziekenhuis of moet je dagelijks heen en weer rijden?