Ik ben al een paar dagen thuis, alles gaat prima. Lichamelijk is alles wel nog een beetje bont en blauw (zo voelt het) en ben ik nog best slapjes. Voor nu heb ik nog geen kraamhulp gehad, het was wel een optie maar omdat mijn man nog thuis is en ik al redelijk goed ter been ben heb ik besloten om dat niet te doen. Zodra de meiden thuis zijn hebbik alsnog het recht op de volledige dagen kraamzorg dus dan ga ik er wel goed gebruik van maken. Het enige verschil is dat ik als moeder minder zorg nodig heb en ik ook dingen zelf kan doen, maar daar staat weer tegenover dat het 2 baby's zijn dus ook meer werk. Tegen de tijd dat ze echt naar huis mogen bespreken we hoe we het gaan doen omdat ze misschien nog extra zorg nodig zullen hebben thuis. De gewichten van de meiden zijn in het begin wat gedaald, maar Mila weegt momenteel 2090 gram (nog maar 35 gram onder het geboortegewicht) en Elyn 2095 gram (86 gram onder het geboortegewicht). Volgens de kinderarts doen ze het allebei prima en ziet het ernaar uit dat ze binnen een paar dagen weer op hun geboortegewicht zitten.
Nijn86: ik heb medicijnen gekregen voor de hoge bloeddruk. En ik loop ondertussen meerdere keren per week op ziekenhuis voor controles. Net nog geweest. Had ze al heel de dag niet gevoeld... Alles was goed. Maar morgen weer voor de zekerheid even aan de ctg. Ik vind het allemaal zo spannend worden nu!!!
Oh Huismus, dat niet voelen is griezelig. Wat fijn hè, dat je altijd in het ziekenhuis terecht kan met dit soort onzekerheden. Het wordt ook spannend bij jou! Bijna 35 weken!
jheetje huismuis wat een gedoe zeg. ik ben echt heel blij dat ik dat nog niet heb. ik heb alleen dat ik het meisje niet goed voel en dat is heel de zwangerschap al zij ligt wat meer naar achter. nu voel ik haar nog steeds niet goed en dat maakt mij enorm onzeker. de gyn zegt ook jij bent de enige die het voelt maar ja ik voel haar niet goed hahaha. dus nu af gesproken dat als ik mij zelf en de buik ook anders voel dat ik dan even bel. maar nog niet zo onzeker dat ik naar het ziekenhuis zou willen \moeten. maar ja je weet maar nooit. ben al blij dat we bijna bij de 35 weken zijn als er iets gebeurt dan kan het ook en dan zijn de kids ook groot genoeg.
@twinkeltjes, fijn dat je goed herstel, raar idee om zonders je kids thuis te zijn, wel goed geregeld om te wachten met kraamzorg totdat ze thuis zijn. @huismus, eng idee dat je ze niet voel, hier voel ik kindje 1 de ene dag wel en de andere dag heel weinig dus zit dat ook te prikken in mijn buik en soms krijg ik dan reactie, wil ook niet gelijk in paniek schieten. Dit kindje gaat steeds weer anders liggen. Kindje 2 ligt in mijn zij tegn bmwand, dus die voel ik constant want er zit gewoon een bobbel. Vannacht de schrik gehad, zodra ik op mijn bed lag kreeg ik last van krampen en harde buiken. Ik dacht echt zal toch niet waar zijn, het voelde zo raar en de kids waren zo onrustig in mijn buik en zaten ook steeds tegen mijn blaas aan. Omdat ik telkens bijna in mijn broek plaste dacht ik ff dat ik vruchtwater ging verliezen. Ben er heel vaak uitgeweest, later bleek dat het mijn darmen waren, zit de laatste tijd weer zo vast ondanks de zakjes. Zat toch ff in de stress, die onwetendheid he. Daarna ging ik dromen, we zijn totaal nog niet klaar op de komst vn de kleintjes en moest naar zh en noodtas staat ook nog niet klaar en heel huis staat op zn kop. Kortom uiteindelijk heel de nacht liggen woelen. Gisteren was ik op zolder begonnen met opruimen, we gaan eerst die rommel weer opruimen en dan stop ik ermee. Morgen komt het kamertje en dan moet ik gaan shoppen en aankleden. Anders heb ik geen overzicht meer en doe ik veelste veel. kaartjes moeten ook nog uitgezocht worden, mijn man twijfelt over de jongensnamen. Dus nog genoeg tedoen. X
Tw79: oh jee dat is ook schrikken !!! Nu nergens meer last van? Baby 1: voel ik het minst. MAAR baby 2: voel ik elke dag. En die reageert ook wel op porretjes in m'n buik maar dat deed ie dus ook niet. Vandaar dat ik toch wat angst had. Straks weer aan de ctg.
@ huismus, nu is het wat beter, net eindelijk naar toilet gekund. In rust is mijn buik gewoon zacht, dus denk dat dat de oorzaak was. Vanaf Vandaag maar verder maar weer rustig aandoen. Gelukkig kan je weer voor co naar zh, spannend allemaal. Bij hebben ze ook al een paar keer gezegd beter 20x voor niets bellen dan het te laat is. Al heb ik er vannacht wel aangedacht maar wilde mijn man ook niet gelijk ongerust maken. X
Te79: ja dat grvoel ken ik. Ik wou ook eerst niet bellen. Wil geen zeur zijn. Fijn dat je je nu wel beter voelt!! Hier net terug vd controle. Hartslag van beiden babys was goed. Mijn onderdruk was goed. Maar morgen wel terug komen. Puur voor de zekerheid.
@twinkeltjes; fijn dat alles goed gaat en dat je zelf ook goed vooruit kunt! Als ik terug denk aan mijn herstel bij mijn dochter had ik het in jou situatie erg zwaar gehad om naar het ziekenhuis te reizen want ik kon mijn dochter op de laatste dag niet eens in badje doen.. Heb toen ook paar dagen kraamhulp extra gekregen. Want hoe vaak mag je op bezoek gaan? @huismuis; gelukkig was alles goed vandaag! Welke medicijnen heb je gekregen? Ik had daar hele nare bijwerkingen van, nadat mijn medicijnen werden opgehoogd toen bij mijn dochter ben ik na 1 dag overgestapt op een ander middel want ik trok dat psychisch echt niet.. Ik slik nu ook al weken labetalol, deze kreeg ik toen als tweede keuze voor mijn bloeddruk maar ik krijg deze nu omdat ik in rust een erg hoge hartslag heb (over de 100). Deze dempt dus ook mijn bloeddruk nu maar gelukkig is deze telkens nog wel goed. @tw79; wat een nacht!! Die nachten heb ik ook weleens gehad. 1x dacht ik ook aan weeën of dat je wakker wordt en ineens alles door je hoofd spookt wat nog moet gebeuren en daar gaat je nachtrust Volgens mij is het de nesteldrang. Maar die harde buiken die voel je en die maken je erg onzeker! Ik heb al weken harde buiken, soms kan ik ze echt klokken als weeën, ik word er gek van en ze doen steeds pijner, ze drukken tegenwoordig echt op mijn ribben. Maar telkens bij de extra controles is alles goed en daar hou ik me maar aan vast, maar bij twijfel altijd bellen. Een ctg maken of de baarmoedermond meten is voor hun een kleine moeite en ze zijn toch aan het werk! Ik ben ook weer een beetje onzeker en vanochtend dus ook weer extra in het ziekenhuis geweest. Het begon gisteravond, ik zat niet lekker in mijn vel, geen 1 houding voelde fijn en was erg benauwd. Uiteindelijk werd ik misselijk en voordat we naar bed toe gingen heb ik ook moeten overgeven. Vannacht een paar keer wakker geweest en dus knoerharde buik, die heb ik altijd wel maar toch na die misselijkheid ben je extra alert dus vanochtend toch even gebeld. Ook omdat ik de bovenste baby super goed voel en meneer onderin dus ook een stuk minder. Die voel ik alleen regelmatig als die de hik heeft. Ctg was goed, urine was op alles schoon, en de baarmoedermond nog een kleine 3cm, volgens de gynaecoloog goed (vorige controle 3 weken terug was die 3,5cm). Weet ook niet wat ze in cm'ers hanteren.. Vanmiddag heb ik op bed effe geslapen maar voel me nog steeds niet lekker, de harde buiken komen als ik zit constant opzetten en trekken weer weg, maarja dit heb ik al meer gehad maar toch wordt je er onzeker van. Ik heb ook hoofdpijn maar misschien dat ik gewoon wat grieperig ben ofzo, ik ben in ieder geval blij dat ik vanochtend gegaan ben en ik weet dat de urine schoon is..
Nijn86: oh jee jij ook al extra controle. Voel je je al iets beter nu? Ik weet ff niet hoe die pillen heetten. Wordt er wel heel suf van. Maar ze werken. Onderdruk was nu lager als van de week.
@huismuis; ik denk dat je methyldopa of zoiets gekregen hebt. Dat is de eerste keuze bij een zwangere vrouw met hoge bloeddruk. Ik werd er ook erg duf van maar zo een heel vervelend licht gevoel in mijn hoofd alsof ik niks van de buitenwereld mee kreeg, heel vervelend!! Wat is je onderdruk eigenlijk? Ik zit denk ik weer in een dipje.. Ben de zwangerschap echt zo zat!! Mijn buik doet zo zeer, helemaal bovenin heb ik echt het gevoel alsof mijn buik openscheurt, en die spant al als ik gewoon rechtop zit. Echt alle houdingen zijn ongemakkelijk of doen pijn en dan heb ik het niet eens over de bekkenklachten.. De dagen duren zo echt heel erg lang!! Is dit herkenbaar?? Hoe gaan jullie ermee om?
Ik gebruik methyldopa. Normaal is m'n bloeddruk 120/70. Nu was hij steeds gemiddeld 140/95. Vervelend al je klachten Nijn. Ik heb het vooral savonds. Dan ben ik die buik zat. En savonds in bed vooral bekkenklachten.
@nijn86, vervelend zeg al die klachten, kan je verder geen tips geven, bij mij zijn tot nu toe de bekkenklachten door rust verdwenen. Maar ik snap dat je door alle ongemakken ff een dipje heb. Ws de hormonen. @huismus, gelukkig slaan die med aan. X
nijn86 ik heb eigenlijk pas sinds deze week wat last van mijn heupen maar verder mag ik zeker niet klagen. ik zou zeggen doe het rustig aan dat is volgens mij het enige wat helpt. hier verder dus gelukkig geen klagen en ik mag pas volgende week weer op controle. ik ben nog niet onzeker al was dat gister wel wat anders. ik had de keuken schoon gemaakt ja ik weet het moet ik niet meer doen in dit termijn maar ja de hormonen!!!! dus ja toen waren de kids enorm rustig in de avond hoe veel ik ook niks deed. gelukkig vandaag weer veel gevoelt dus ja dan zal het wel goed zijn. ik heb er vandaag wel de tol voor gedragen hoor veel last van harde buiken en krampen in mijn buik. gelukkig niet veel gedaan en nu komen we allemaal tot rust hahaha. vraagje hebben jullie de schoonmaak woede al en wat doen jullie dan wel of niet er aan toe geven??? ik lijk wel niet anders te kunnen dus mijn zolder is al weer aan kant, de keuken ook weer en mijn man heeft gelukkig de bank gedaan en dan van de week nog even boven alles helemaal goed doen en hopelijk is de woede weer over hahahaha
@sherly182, die opruim woede ken ik ook al en word alleen maar erger denk ik. Ik kan me nu nog wel bedwingen en tegenhouden want krijg snel harde buiken en moet het dan ook bekopen met pijn de rest van de dag. Als ik nu iets wil opruimen of schoonmaken doe ik gewoon niet alles tegelijk, dan doe ik er gewoon een paar dgn over. Probeer het wel rustig aandoen. X
Die nesteldrang om alles in orde te hebben herken ik wel hoor, maar geeft me ook extra stress omdat ik zelf gewoon echt niks kan, de vaatwassen uitruimen is al teveel dus laat staan een keuken poetsen. Gelukkig heeft mijn mama ook wel wat nesterdrang en komt die regelmatig helpen om weer iets aan te pakken in huis, zonder haar had ik echt een probleem! Ik heb nu ineens heel sterk de drang om de ziekenhuistassen klaar te maken, je weet maar nooit, ik heb nog niks klaar staan dus dat is deze week ook aan de beurt. Gister en vandaag enveloppe geschreven voor de geboortekaartjes dus dat kunnen we ook weer afstrepen en zo wordt mijn lijstje steeds korter en ik doe maar wat ik nog kan doen, maar qua schoonmaken is dat helaas niet zoveel..
Hier geen nesteldrang.... Gelukkig maar want ik kan niet veel. Nijn verstandig om je tassen klaar te zetten! Hier staan ze ook klaar.
Zo dames, ik ben er ook weer eens een keer... Hoef eindelijk niet meer naar de psych en ook de anti D is afgebouwd. J.ill & J.oy maken het voortreffelijk, J.ill moest na ons laatste afspraak bij de kinderarts (3 april) ineens toch naar de fysio omdat haar schouder scheef zat, maar het was gewoon een verkorte rugspier waar ze erg last van had in haar doen en laten, laten we zeggen J.oy tijgerd al 2 maand door de kamer en J.ill heeft sinds 2 weken door hoe ze om moet draaien. Laatste weeg momentjes waren 7,0 kg en 7,5 kg. En veranderen dat ze doen, zo trots op mn 3 tal! . Over 2 weken is het gebeurt met de pret, Mama moet weer werken (terwijl het eigenlijke genieten nu pas echt begint). Nooit werd ooit en ooit word nu! Ben super trots op mezelf dat ik alles weer te boven ben en eindelijk kan genieten... De oudste mag vanaf morgen naar de basisschool ze is afgelopen zaterdag 4 geworden ook al een hele meid pfff time flies. Ben dr weer even vandoor, tussen de bedrijven door hebben we afgelopen woensdag ons nieuwe pupje gekregen, nog meer opvoeding maar het is zo een heerlijk ding (L)...
Op dit moment ben ik zwanger 31 weken 4 dagen zwanger van een twee-eiige meisjes tweeling. Mijn eerste twee kinderen. De eerste drie maanden waren lichamelijk en geestelijk wel zwaar, erg last van misselijkheid/lusteloosheid en weinig eetlust, emotionele uitbarstingen. Na de eerste drie maanden viel het allemaal heel erg mee en leek het alsof ik niet eens meer zwanger was. Ik had het gevoel alsof ik alles aankon! ik had 2 banen ging naar school en woonde midden in amsterdam. Tot zover waren alle controles goed verlopen en groeide de meisjes heel goed. Totdat ik steeds meer last van harde buiken kreeg en oververmoeidheid bleef ik toch doorgaan en doorgaan. Ik woonde in een studentenappartment en hoorde dat ik plotseling binnen 2 weken mijn huis uit moest omdat je daar niet met kinderen mag wonen enof zwanger zijn. Dit kwam als een shock omdat alles net zo goed ging en heb dus bij mijn schoonmoeder moeten intrekken. drie kwartier reizen vanaf amsterdam. Kort daarna ben ik Met 26 weken met spoed naar het ziekenhuis gegaan omdat de harde buiken met bepaalde regelmaat steeds meer terug kwamen. In het ziekenhuis bleek dat mijn baarmoedermond dus zodanig verkort was sinds de vorige keer dat ik per direct rustiger aan moest gaan doen, en binnen 2 weken volledig moest stoppen met werken. Ze hebben vlak erna ook een pessarium geplaatst om zoveel mogelijk vroeggeboorte te voorkomen. Dat bleek geholpen te hebben. Nu ben ik vorige week plotseling opgenomen geworden omdat ik weer voorweeen had en hoge koorts omdat ik nog geen 32 weken zwanger ben moest ik met spoed naar een academisch ziekenhuis.. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen en ben nu nog steeds aan het herstellen. Alles was in orde alleen had ik onverklaarbare hoge koorts, na een paar dagen kwamen ze erachter dat ik een virusje had.. ik voelde me totaal niet grieperig alleen hoge koorts. Ik was blij dat ik eindelijk naar huis mocht na elke avond controles te hebben gehad en aan de ctg en bloedprikken totdat mijn armen er blauw van werden. Nu ben ik bijna een week thuis en ben erg lusteloos en heb neerwaartse gedachte sinds ik weer terug thuis ben.. Ik ben al 2 weken niet meer naar buiten geweest en heel weinig eetlust. ik hoop dat de babys nog zo lang mogelijk blijven zitten, en dat ik me beter ga voelen... Iemand ervaring na een ziekenhuisopname zich depri te voelen?