Ik kan het totaal mis hebben natuurlijk, maar als ik dit alles zo lees, krijg ik sterk het idee dat je eigenlijk alleen maar bij je huidige vriend bent vanwege het kinderen krijgen, en niet omdat je van hem houdt. Ik denk dat je alles voor jezelf eens op een rijtje moet zetten en daarna een eerlijke beslissing moet maken. Als hetgene wat ik hierboven al typte waar is, dan zou het ook niet eerlijk zijn voor je huidige vriend, want op deze manier houd je hem ook maar aan het lijntje. Het zou niet eerlijk zijn tegenover jezelf, want je maakt jezelf er ook ongelukkig mee. En het zou al helemaal niet eerlijk zijn tegenover het kind, die heeft er al helemaal niet om gevraagd natuurlijk. En zou die kleine er uiteindelijk wel gelukkig van worden als twee ouders bij elkaar blijven die eigenlijk niet van elkaar houden? Iig veel succes met het maken van evt. verdere beslissingen, maar denk altijd in het belang van het kind.
Je haalt me de woorden uit mijn mond, dit was ook mijn eerste gedachte. En ik denk dat het voor TS zeker iets is om heel goed over na te denken.
Nu geen belangrijke beslissingen nemen zou ik zeggen. Je bent net zwanger met alle bijkomende hormonen. Vind het wel wat hoor. Weg gaan bij je vriend, een nieuwe relatie, een zwangerschap en hem dan weer verlaten voor de ex... Voelt voor mij als misbruik maken van. Ik zou het aan de kant zetten en er wat van maken met je huidige vriend en kindje.
lastige situatie.. maar als ik hem zo lees vind ik hem eigenlijk heel erg "gemeen" toe naar je huidige vriend. Misschien dat ik hem verkeerd opvat, maar als ik te horen zou krijgen dat iemand alleen maar bij me is omdat ik dr ff zwanger moest maken, maar dat diegene niet van me houdt, zou toch behoorlijk hard aankomen! Maarja, aan de andere kant bij hem blijven is in deze situatie net zo "gemeen". Ik zou idd zoals al eens is gezegd alles op een rijtje zetten met wat je echt wil.
Jeetje wat een verhaal. Eerlijk gezegd komt het op mij ook over dat je alleen bij je huidige vriend bent/was om zwanger te raken. Ik hoop zo dat ik dit verkeerd lees. Maar niet een keer gaat het over hoe goed en /of bijzonder deze huidige relatie voor je is. Eerlijk gezegd heb ik ook wel medelijden met je vriend hoor! Mag ik vragen waarom jullie al zo snel voor kinderen zijn gegaan? Ik probeer je in mijn woorden niet te veroordelen, maar weet je, als je je schreven stukjes terug lees, zal je ook lezen dat je er nu zo in staat dat deze relatie eigenlijk geen kans van slagen heeft. Je hebt een kind van deze vriend, maar houdt van iemand anders. Is nogal een uitspraak. En we zullen beiden met deze foute keus moeten leven, vind ik ook een nogal grote uitspraak. Bijna iedereen reageert dat je deze relatie wel een kans van slagen moet geven, maar kan je dat wel als je er zo in staat?? Heel veel sterkte met deze bijna onmogelijke keus!
Idd pleak ik lees ook alleen maar dat ze liever van haar huidige vriend af zou willen en naar haar ex terug wilt gaan. En eerlijk........ik denk dat dit ook gaat gebeuren. Misschien mag ik dat niet zeggen. Maar meid je bent een volwassen vrouw en hebt al een kind van iemand waar je niet meer mee samen bent....nu weer zwanger van iemand waar je eigenlijk niet mee samen wilt zijn. Is het geen tijd om eens heel erg goed na te denken wat je eigenlijk aan het doen bent? Ik snap dat soms dingem gebeuren .... Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn .... Maar dit is toch ook jullie eigen schuld.
Als jouw vriend accepteert dat jij met je ex mee bent gegaan, dan moet hij wel heel erg veel van je houden! Het eerste wat ook bij mij opkwam: je bent bij hem omdat je kinderen wil en niet omdat je van hem houdt! Heel eerlijk, als ik van mijn vriend zou horen dat hij met zijn ex mee is geweest en samen heerlijk hebben zitten huilen, ik had hem de deur uit getrapt! Met mij een kind willen en daarna lopen jammeren over je ex? Helaas ben jij degene die het kindje draagt en niet hij. Nu zal hij de boosdoener zijn als hij dit zou doen... Misschien ben ik nu heel hard, maar alleen de gedachten al dat ik zoiets zou doen, maakt dat ik me al heel naar voel naar mijn mannetje toe! En nog erger naar mijn kindje! Met alles op een rijtje zetten en bedenken wat je nu precies wil, daar ben je nu te laat mee. Het kindje komt nu en dat kun je niet meer uitstellen. Ik zou me niet meer bezig houden met je ex, maar bezig houden met je vriend die heel veel van je houdt en je toekomstige gezin! Ik heb echt met je vriend te doen
Ik denk dat het wel degelijk zin heeft om alles op een rijtje te zetten en daarna een beslissing af te wegen, al is het alleen maar in belang van het kind. Natuurlijk is ze er wel (te) laat mee, aangezien ze nu zwanger van haar huidige vriend is. Maar heeft het dan echt zin om bij elkaar te blijven op die manier? Wie wordt daar nu gelukkig van? Mama mss niet, want die is niet bij degene van wie ze echt houdt. Papa niet, want die zit opgescheept met iemand die niet van hem houdt. En de kleine niet, want die zit bij een stel ouders die elkaar met een zure smoel op de bank zitten aan te kijken. Nou, joy, wat een mooie thuis situatie Verder ben ik het zeker met iedereen eens hoor. Ik krijg ook zeker het idee dat dingen met ex niet volledig zijn uitgesproken toen ze uit elkaar gingen. En ik vind ook zeker dat een ex niet voor niks een ex is. Maar ik vind niet dat ze "dan maar bij elkaar moeten blijven, vanwege de kleine" of "vanwege het feit dat ze die keuze gemaakt heeft, dus er maar mee moet leren leven". De kleine staat op de allereerste plaats en die heeft het recht op een stabiele thuissituatie.
Vindt ik ook hoor wollywell ... Zeker niet samenblijven als je geen oprechte liefde voelt voor iemand. Misschien dan wel even nadenken voordat je een kindje "maakt" .....
Bedankt voor jullie reacties. Ik wil eerst even zeggen dat ik niet begrijp waarom de verwekker van mijn dochter erbij word gehaald. Want die staat hier geheel buiten. Ik ben toen ongeplant zwanger geworden en we hadden samen afgesproken om er maar voor te gaan.alleen is hij op zijn keuze terug gekomen en heeft het laten afweten waardoor ik toen alleen kwam te staan met mijn dochter. Verder ben ik vergeten te vermelden dat ik echt wel gek ben op mijn huidige vriend en dat we het samen heel leuk hebben. Gelijk toen ik hem ontmoete heb ik hem over mijn kinderwens verteld omdat ik niet weer in een relatie wou komen te zitten waarbij ik aan het lijntje zou worden gehouden. Ik heb het nu ook met een goede vriend van mij er over gehad en die gaf aan dat hij ook nog altijd van zn ex houd ook al heeft hij al een jaar een nieuwe vriendin. Op zich is het ook wel logsch ik ben een aantal jaar bij mn ex geweest en we hebben lief en leed gedeeld. Zo iemand houd toch een speciaal plekje in je hart. Het is toch anders dan wanneer je met ruzie uit elkaar bent gegaan. En misschien spelen mn hormonen nu ook wel wat mee. Maar vooral tegenover mn vriend ivm schuldgevoel wou ik dat ik niet die gevoelens meer voor mn ex had
Dan denk ik dat ik even wat mis, want ik zie nergens in dit draadje terugkomen dat je al een dochter hebt, of iemand die daarover begint. Zal wel zwangerschaps-blindheid zijn bij mij...? Want ik heb alles nog eens doorgebladerd en ik zie het echt niet staan Verder blijf ik bij mijn verhaal. Er is idd een degelijk verschil tussen op een normale manier uit elkaar gaan (zonder haatgevoelens) of met slaande ruzie. Maar dan nog blijft het feit bestaan dat het niet voor niks een ex is. Daar heeft een reden achter gezeten. Maar je zegt zelf: En ik denk dat dit stukje tekst al meer dan genoeg reden is om bij jezelf ten rade te gaan over wat je nu precies wil en wat de meest verstandige keuze is. Want als je echt van je ex houdt en niet van je huidige vriend (of je houdt van je huidige vriend als een gewone vriend) en je besluit te blijven, dan vind ik dat echt niet eerlijk tegenover wie dan ook.
Je komt nu weer heel anders over dan een paar berichten terug. Ik kan alleen reageren op wat jij schrijft.....en hoe jij overkomt. Maar wat wil je nu dan? Want je schreef eerder alsof je gewoon terug wilde naar je ex.....? Zo kwam je over tenminste.
Ik schreef dat ze al een kindje had van iemand waar ze niet meer mee samen was en nu weer een kindje kreeg met iemand waar ze volgens mij niet echt van houdtDenk dat ze dat bedoelt.
Ik bedoel idd het stukje van lov23. En verder, ja ik ben in de war. Het was raar om zo'n gesprek met mn ex te hebben. Dat heeft wel mn hooft in de war gemaakt. Dat neemt niet weg dat ik niet gek op mn vriend ben. Ik ben misschien niet helemaal duidelijk geweest in mn berichtjes. Dat komt omdat ik eigenlijk een heel gesloten persoon ben die veel moeite heeft over gevoelens te praten. Ik heb allemaal gevoelens die me in de war maken. En adviezen als zet je ex uit je hooft. Dat klinkt heel makkelijk. Maar ja doe dat maar eens. Je kunt niet ff op een knopje drukken en dat gevoel is weg. Ging dat maar zo gemakkelijk. Ik was eigenlijk ook niet op zoek naar advies over of ik bij mn vriend moet blijven of niet. Ik heb moeite mn gevoelens te uiten en kan dat eigenlijk nergens. Ik wou een beetje mn hart luchten. Want dat ik hier mee rond blijf lopen maakt me in de war
Maar ben je niet al die tijd nog gek,geweest op je ex dan? Ik snap het wel soms is het ook moeilijk om precies uit te leggen wat je bedoelt via een scherm.
Ja ik ben al die tijd nog gek geweest op mn ex. Als hij het voor een kindje gaan niet steeds weer uit had gesteld waren we nu waarschijnlijk nog steeds bij elkaar geweest. Want behalve dat hadden we een goede relatie. Nu heb ik ook een goede relatie. Een lieve zorgzame vriend. Die ook stapel gek is op mijn dochter. We hebben het samen echt leuk. En hij had ook een wens voor een kindje. Dus dat zit allemaal goed. Alleen dat ik nog steeds gevoelens voor mn ex heb zit me dwars. Maar het gaat niet weg. Tegen over mn vriend zit me dat ook niet lekker.
Voor wie heb je meer gevoelens, je ex of je vriend? Je moet dingen op een rijtje zetten en knopen doorhakken, óf je gaat voor 100% voor je vriend, óf je gaat terug naar je ex. Daar een beetje tussenin hangen is tegenover je vriend niet fair, tegenover je ex niet fair, tegenover jezelf niet fair en uiteindelijk voor je kindje ook niet!