Vandaag is een moeilijke dag, lijkt wel of ik vol met twijfels zit. Spelen mijn hormonen een rol,..... Lijkt of ik niet meer weet hoe te gaan handelen, een vriend die niet weet of hij voor de 100% voor mij gaat, een kindje wat volgens hem niet welkom is. Heb hem al een week niet gezien zijn familie maar vooral broer staan op de eerste plaats terwijl ik hem juist zo hard nodig heb op dit moment. Straks de reacties van de buitenwereld, familie vrienden collega´s. Ben ik hier sterk genoeg voor, en wat wil ik zelf nou..... As dinsdag verloskundige dus nog ff doorzetten liefs forever70
Poeh, heftig hoor. Tuurlijk spelen je hormoontjes op maar ik denk dat dit niet vreemd is in jouw situatie.. Ik hoop dat je bij jouw familie wél voor steun terecht kunt?
Ik weet precies wat je doomaakt..zo herkenbaar als je zegt een vriend te hebben die niet weet of ie voor de volle 100% voor je gaat. Ik heb ook heel erg getwijfeld, kon aan niets anders denken meer. Gelukkig heb ik veel steun van ouders en vrienden en ben er nu voor mezelf achter dat hij dan misschien niet weet of ie 100% voor me gaat maar dat ik weet dat ik er 100% voor mijn kindje zal zijn. Heel veel succes met wat je ook maar mag besluiten! xxx Jessy
Voor mij ook heel herkenbaar...14 maanden bezig om zwanger te worden niet gelukt nu in scheiding en ja hoor zwanger erug lastig werd ik maar gewoon ongesteld zou zo veel makkelijker zijn.. Mn as ex zegt dat het mijn keus is maar is verder vooral met zich zelf (en zn nieuw vriendin bezig)...dat het met ons goed komt is uitgesloten (wil ik zelf ook niet meer)...Heb een zoontje van 5 ...Zo dubbel aan de ene kant heb ik zoiets van tjee wel heel toevallig zou het een teken zijn ofzo de uitgerekende datum is op mn verjaardag...aan de andere kant denk ik ...zo kan ik nooit meer verder met mn leven....(misschien overdreven) maar wie wil er nou een vriendin die zwanger is niemand toch...en dan denk ik heb me zelf al lang genoeg weg gecijferd ben ook wel eens toe aan iets wat me energie geeft. aan mn ouders heb ik het niet verteld dat ik zwanger ben en mn as ex een nieuwe vriendin heeft gewoon omdat ik niet wil dat ze denken wat een hufter die vent....tssss altijd eerst een ander en dan pas ikzelf he misschien moet ik het maar wel vertellen want lijk zelf niet in staat een keus te maken...loop er voor weg gewoon doorgaan doen alsof er niks aan de hand is maar dat is er natuurlijk wel woensdag heb ik een afspraak bij de dokter maar weet niet wat juist is...gevoel vs verstand....
@forever70 je zit idd in een lastig parket, maar twijfel je dus zelf nog of je je kindje wil behouden? is dit de reden door je vriend? opdat het kindje niet welkom bij hem is? nou dan zou ik gewoon mijn eigen ding doen als ik jou was, want je weet niet of ie zelfs wel 100% voor jou wil gaan, kies dan voor jezelf en je kindje en de rest , bijzaak! want je zou weleens enorme spijt kunnen krijgen als je voor je vriend en zijn wensen kiest en hij je dan alsnog niet als zijn partner zal houden. maar iig praat er vandaag open en eerlijk over met je vk,.. leg de situatie uit en wie weet helpt het bij het nemen van je beslissing. succes @lydia, staat voor jou al zeker vast dat je zwanger bent? of ben je over tijd? nou ik zou als ik jou was, wanneer je toch al zeker weet dat je met je partner niet door wil, gewoon maar vertellen hoe het zit, en hem niet langer in bescherming nemen,..hij maakte die keuze toch? zo wat, als men slecht over hem zou denken? was toch zijn keus? denk aan je zelf,.....vertel gewoon aan je vrienden en fam hoe het zit, zij kunen je helpen en bij staan, bij het nemen van beslissingen, je ex en zijn vriendin niet,..... en waarom denk je er aan dat iemand geen zwangere vrouw van een ander wil? en al zou dit zo zijn, laat dit niet jouw keuze beinvloeden,... ik neem aan dat je zoontje ook van deze papa is, dus wat maakt het dan uit, of je er nu 1 of 2 hebt,..... een aangetrouwd nichtje van mij heeft ook een kind van "de verkeerde"vader, maar heeft een schat van een jongen tijdens haar zwangerschap leren kennen, en nu hebben zij samen een zoontje van 2 jaar,.....hij ziet en behandeld het kind als de zijne en zij zijn samen heel gelukkig geworden,.... ze willen zelfs nu samen een eigen kindje, dus maak je daar niet druk om, denk aan wat je zelf wil,.... met behulp van vrienden en fam kom je er wel uit,..dek je ex niet langer in
hee meis.. ik ben zelf 10 weken zwanger.. voor mij was het ook heel onverwacht.. Mijn vriend is bij me weggegaan, de zelfde dag nog dat ik vertelde tegen hem dat ik zwanger was.. hij wilde absoluut geen kinderen. Ik heb er voor gekozen om het kindje te houden, daar heb ik zijn volle 100% niet voor nodig.. Ik ga er nu zelf voor 200% voor! sterkte