Goeienavond dames, Eind december ben ik gestopt met de pil, we gaan nu aan de tweede ronde beginnen (over een weekje weer 'gepland klussen' dus), voor ons eerste kindje. Nog maar net bezig dus. En toch... ik ben nu al ontzettend ongeduldig eigenlijk. We hebben besloten er voor te gaan, en dan wil ik wel heeeeel graag dat het ook snel gelukt is. Een maand lijkt opeens heel lang te duren . Dat ik ongesteld werd in de eerste ronde was stiekem ook best een teleurstelling. Maar ja, bij de meesten duurt het zeker een paar maanden, ik mag al blij zijn dat mijn menstruatie na 11 jaar pil slikken meteen weer op gang kwam! En als ik dan hier lees hoe lang sommigen van jullie wel niet moeten wachten, en/of wat voor ellende jullie hebben meegemaakt, dan schaam ik me eigenlijk wel een beetje voor mijn ongeduld... Ik weet dus best dat ik geduld moet hebben, dat de kans groot is dat het vanzelf wel komt en dat ik er niet zo mee bezig moet zijn, maar 'I can't help it'. Hebben meer van jullie dit gevoel? En hoe gaan jullie er mee om? Diepe respect voor iedereen bij wie het niet zo makkelijk gaat en die gewoon de moed erin blijven houden en anderen gemeend feliciteren met hun zwangerschap! Groetjes, Gwen
Dat is heel begrijpelijk hoor..kon in ronde 1 ook al niet wachten..toch is het moeilijk te zeggen wanneer het zal lukken.Rustig blijven is het beste medicijn,ook al is dit erggggg moeilijk.Veel succes en lekkker klussen ook leuk
Ik kan me het heel goed voorstellen hoor ik vond altijd dat de tijd szo verschrikelijk snel omvloog maar nu duurt een maand inderdaad heel lang vooral tot je weer ongesteld moet worden heb ook al stiekem getest kan paas over een week hi succes en hoop het beste voor je
Idd, het is volgens mij volkomen normaal dat je ongeduldig bent, en helemaal als je net bent begonnen! Maar als je een paar maanden bezig bent en het nog niet raak is word je toch iets rustiger (in de meeste gevallen ) Maar het is dus heel normaal als je ongeduldig bent als je moet wachten tot je kunt testen en teleurgesteld bent als je weer bezoek krijgt van En ik vraag me af en toe ook wel eens af waar meiden het geduld en de kracht vandaan halen als ze al zó ontzettend lang bezig zijn en in de MMM zitten en allerlei behandelingen moeten ondergaan. Dan denk ik bij mezelf ook wel eens, als ik weer es down ben ofzo, stel je niet zo aan, je bent nog maar net bezig en hebt nog genoeg kansen. Maar toch is het niet altijd even makkelijk als het weer niet raak is, maar gewoon vol goede moed doorgaan! En natuurlijk is het klussen niet alleen voor een kleine, maar tis natuurlijk ook leuk en lekker
hoi hoi ik heb dit totaal niet zo ervaren maar kan je wel begrijpen ik d8t er pas na ongeveer 8 maanden heel erg aan omdat het zo lang duurde ondertussen w8t ik al 20 maanden en ben toch maar naar de huisarts gegaan voor verwijzing naar het ziekenhuis maar ben ook wel weer bang om naar daar te gaan en ik vind wat ze zeggen over jaa je denkt er te veel aan je wilt het te graag daarom lukt het niet vind ik deels een fabeltje want zodra je stopt met de pil of voorbehoedsmiddelen dan denk je al aan een zwangerschap anders zou niemand zwanger worden uit zich zelf groetjessss
Ik heb het ook heel erg gehad. Vorige maand was het al erg, wist nog niet wat mijn cyclus zou zijn en ging er vanuit dat het een normale 28 dagen zou zijn, maar kwam pas 11 dagen later. Nu ben ik uitgegaan van 35 dagen (ivm ovu-testen) en ben nu weer 11 dagen overtijd. Na veel nega testen vorige week ben ik deze week een stuk rustiger geworden. Als het zo is: jippie, feest. Komen de op bezoek: ook goed, heb ik tenminste zekerheid.
aangezien dat je pas in ronde 2 zit ben je denk ik nog aan het ontpillen dan is ht afwachten wat voor cylus je gaat krijgen
Je leert er met de maanden wel mee omgaan en je hebt later ook meer rust in je lijf hoor, als je tenminste nu niet snel zwanger bent .. Maar in het begin het is gewoon heel spannend! Bij de meesten duurd het toch wel een half jaar voordat je zwanger bent, en als het eenmaal zover is dan ben je die ellende en stress alweer vergeten denk ik .
Hallo allemaal, Wil me graag bij jullie aansluiten. Ben ook gestopt met de pil. Dit was in november. De eerste maand hebben we bewust veilig geklust (dat schijnt) beter te zijn. De tweede maand ook veel geklust, maar helaas geen zwangerschap. Nu zit ik in mijn 2e echte ronde, ben al wel bijna 3 maanden gestopt met de pil en tot mijn blijdschap heb ik wel een regelmatig cyclus. Ben ook heel erg ongeduldig, net als velen! Ik denk dat het heel normaal is en juist een teken dat je er erg klaar voor bent (lekker gezond toch). Maar ja, het lot bepaalt wanneer je je kleine mini me (ons) geschonken krijgt. Ik probeer er nu erg weinig aan te denken, wat heeeeellll moeilijk is. Maar moet zeggen dat het in vergelijking met ronde 1 ook minder is. We moeten het gewoon op ons af laten komen. Heb het idee ook wel los gelaten om echt stipt op mijn ovulatiemoment te klussen, koop die testen bewust ook nie. Een paar jaar geleden (toen ik nog geen kinderwens had) raakte ik zwanger op de 1ste dag na mijn menstruatie. Laten we zeggen dag 6 of 7 van je cyclus. Door een keer onveilig te klussen. Dit eindigde in een miskraam ( klinkt misschien gek, maar was best een opluchting, omdat wij er beide asoluut nog niet klaar voor waren, vervolgens kwam wel een teleurstelling over mij heen, maar goed) Nu ik er bewust mee bezig ben en ik er meer over lees, vind het ik zo bizar dat het toen al raak was. Maar het is een goede les voor mij. Nu ga ik in ieder geval minder bewust van uit dast ik rond dag 14 het meest vruchtbaar ben. We slepen elkaar samen door deze leuke en spannende tijden Gr
Ongeduldigheid en gezonde spanning is normaal hoor meid. Dat is ook helemaal niet erg. Hoe langer je bezig bent hoe meer rust je krijgt maar ongeduldig blijf je toch. En Sazz67, waar ik mijn geduld en kracht vandaan haal in de MMM: Ik heb geen keus, ik kan er niets aan veranderen. En hoe verdrietig ik ook ben elk stapje dichterbij een kindje grijp ik aan en dat geeft me wel een beetje kracht. Succes meiden, hopelijk is het voor ons allemaal snel raak. En sta dan nog eens stil bij de meiden die al zo lang moeten wachten.... Liefs Zora ( nu 2 jaar bezig)
ik ken dat en nu opt moment vind ik het echt moeilijk omdat er juist 2 vriendine van me zwanger zijn en ik vind dat heel goed voor hun maar ik denk dan waarom zij en ik niet ik ben gewoon jaloers
Klinkt allemaal erg logisch hoor...dat ongeduldige. Ik had precies hetzelfde. Ik ben vorig jaar april gestopt met de pil. De eerste 4 maanden baalde ik enorm dat ik weer ongie werd. (ik had trouwens wel meteen een mooie regelmatige cyclus) Daarna nam het allemaal een beetje af ivm ziekte van mijn schoonvader. De laatste 2 maanden vorig jaar niet echt aan gedacht en eigenlijk ook niet echt actief bezig geweest samen. Maar....toch de dag na kerst....een mooie test. De ene heeft geluk en is binnen 2 maanden zwanger maar helaas zijn er genoeg die ook een heel traject door moeten lopen. Ik wil in ieder geval iedereen succes wensen en hopelijk ook allemaal snel veel geluk
Hier nog zo'n ongeduldige! En die zogenaamde kwaaltjes wat ik elke maand heb maken het er niet makkelijker op. Wel probeer ik er zo min mogelijk aan te denken en te genieten van elke dag wat we nog met z'n 2en zijn. Dit helpt een beetje. Als de weer zijn geariveerd trakeer ik mezelf op iets lekkers of op iets nieuws. Dit maakt de teleurstelling iets minder...
hier oook zo'n ongeduldige! ben in augustus gestopt met de pil... ik wou dat er knopje bestond ZWANGER WORDEN en dat je die aan kon zetten! iedere maand heb ik weer andere kwaaltjes, maar die van deze maand heb ik nog niet gehad.. heb sinds begin regelmatige cyclus, volgens mijn eigen berekeningn heb ik eind volgende week mijn menstruatie. het is te hopen dat die weg blijft en anders.. dan gaan we er de volgende maand weer voor! Ik dacht wel dat ik de enige was, maar vind het fijn te lezen dat meer meiden deze gedachten hebben!
Wees geduldig dames. Geduld is een schone zaak. (vind het zelf ook heel moeilijk) En in tussen kun je lekker volop klussen toch. Look at the bright side. X
Nou, dat heb ik ook hoor! Mijn beste vriendin gaat trouwen in mei en ik zit nu al te bedenken waar ik een mooi positiejurkje kan kopen , terwijl de kans natuurlijk veel groter is dat ik gewoon nog een gewoon mooi jurkje aan kan. Hoe achterlijk, maar ja, wachten is nooit mijn sterkste punt geweest
Ik herken het ook De eerste maand was het wel het ergst, en als ik de andere meiden zo lees hadden zij dat ook. Maar het blijft hoor haha. Heb deze ronde al de hele tijd het idee dat het niet raak is, maar nu heb ik een week voor tijd een ongigevoel en ga ik weer twijfelen... aan mezelf, aan de lengte van mn LF.. en zelfs of het miss zo zou zijn... Erg he al dat wachten...