Nee ik kan niemand bellen, ikzou ook niet weten wie. Dinsdag afspraak bij mijn eigen gynaecoloog die dit ook veroorzaakt heeft, dan bespreek ik dit wel
@Dorianne: ik vind het zo naar voor je meis. Heb je erg veel pijn van? Wel iets gekregen of dat ook niet?
Ja ik heb antibiotica al ivm ontsteking en neem nog paracetamol voor pijn en koorts ik heb met plassen veel pijn en oranje urine maar die wordt weer geler
Jeetje Dorianne, het houdt ook niet op bij jou... Mamsie, fijn dat je weer in je eigen kleding past! Fijn dat je een mooi doosje hebt gevonden. En heel mooi dat je je zoontje het laat beschilderen! @de rest, sorry nu effe niet de puf om op alles te reageren... Zoonlief vannacht weer een bloedneus.... Hij ligt nu op ons bed, hopelijk een goede nacht. Verder alleen effe boodschapjes gedaan en vanmiddag nog even getukt. Voel me aardig brak vandaag, mss door de verjaardag van gister, mss de nasleep? Dus ik ga zo lekker mn zoon opzoeken. M'n man heeft het er ook moeilijk mee gehad hoor, dat kwam er eigenlijk van de week pas uit nadat ik het kindje verloren was. Hij laat het ook aan mij over wanneer we er weer voor gaan. Nou dat was het even, hopelijk snel de puf om meer te reageren! Trusten dames.
Mijn man heeft er geen problemen mee. Alleen als ik iedere maand met een positieve ovulatietest kwam aanzetten, dan had hij het gevoel dat hij moet en daarmee ging het leuke er vanaf. Dus zeg ik nu niets meer over de ovulatietesten.
Pfff ik ben net thuis. We hebben het heel gezellig gehad, maar ik vond het achteraf gezien wel heftig emotioneel. Ik heb de hele terugweg zitten huilen. Nog een week en mijn vriendin mag met verlof en ze liet me zo blij alles zien. Dat vond ik ook leuk, maar het deed af en toe zo verdomd veel pijn. Mij overviel vandaag de angst. Angst om zwanger te worden en dan niet te kunnen genieten. Angst voor de angst dus. Ik weet me er even geen raad mee...
Thanks voor je reactie. Zo had ik er nog niet over nagedacht. En alle andere meiden natuurlijk ook bedankt voor de reacties. We gaan het er nog even goed met z'n tweetjes over hebben.
Heel herkenbaar. Helaas doe je er niks aan denk ik. Positief blijven denken en het over je heen laten komen. Na 2 miskramen hoop ik het geen 3e keer mee te hoeven maken, maar ik weet ook dat ik er niks aan kan veranderen mocht het weer gebeuren en dat m'n vriend en ik dat ook weer samen aan zouden kunnen. En huilen na zo'n ingrijpende dag is heel logisch. Even alles eruit laten hoort ook bij het verwerken.Vind het al knap van je dat je dat je mee bent gegaan. Wij kwamen gister onderweg naar ons nieuwe huis langs de verloskundige praktijk. Toen biggelden de tranen ook spontaan over m'n wangen. Het verdriet kan me af en toe erg overvallen.
Hoi! Dorianne, hoe voel je je? Bn echt benieuwd wat je dinsdag te horen krijgt! Mamadj, hoe is het vannacht gegaan? Geen bloedneuzen meer? Hoe voel je je verder? Heb je het nog open gemaakt? Redrose, haha ja zo zou mijn man ook zijn! Vertel hem ook niet wanneer ik denk dat mij ei is hoor. Werkt voor ons het beste. Ika, meid wat een moeilijke dag toch voor je! Confronterend he! En die tranen, gewoon lekker laten gaan meid! Hoe voel je je vandaag? Dido, al in gesprek geweest met je mannetje? Hier voor het eerst sinds dinsdag goed geslapen. Was ook echt moe. Had 2 paracetamol genomen omdat ik hoofdpijn had. Doet een mens goed, even goed slapen! Vraagje, hoelang hebben jullie last gehad van je baarmoeder? Als ik ontlasting heb en ik ga wat persen, is dat erg gevoelig in mijn buik. Herkennen jullie dat?
@mamsie herken het hoor......! Ik heb dat ook best lang gehad. @ika meid geef toe aan je verdriet meid....je moet het goed verwerken vooral als je weer zwanger zou kunnen zijn. Hier was ik bang weer te gaan bloeden nadat we sex hadden gehad, dat gebeurde tot nu toe iedere keer namelijk. Nu gelukkig niet.....beetje roze gehad gister en dat was het. Is toch wel wat voor de bm een mk blijkbaar. Daarom herken ik ook het gevoelige van de bm wat jij beschrijf mamsie!
Misschien denk ik er, lichamelijk gezien, wel te makkelijk over. Het is natuurlijk wel een mini-bevalling. Wond van de placenta zit er gewoon, alleen wat kleiner als bij een voldragen zwangerschap.
Och Ikapika, dat is idd moeilijk zo'n dag. Vind het sowieso knap dat je bent gegaan. Idd lekker die tranen laten biggelen, kan je een stuk beter door voelen. Denk dat iedereen hier die angst wel een beetje voelt hoor. Ik ben niet bang om weer zwanger te worden, maar wel bang dat het weer misgaat. Dido weet het helaas uit ervaring. Lijkt me zo rot! Laten we hopen dat niemand dit meer hoeft mee te maken en dat we allemaal dit jaar een gezonde baby mogen dragen. Ik heb het gevoel ook weleens, doen we hier wel goed aan? Heb twee gezonde knullen, maar die wens voor een derde is er gewoon zo erg! Wat als het ons niet meer gegund is. Roep nu heel hard dat als we dit nogmaals meemaken, dat het klaar is. Maar is dat het wel? Fijn Lov dat je niet meer bent gaan bloeden! Hopen dat het nu echt over is. Gelukkig heb je een goede nacht achter de rug Mamsie! Hier gelukkig ook, zonder bloedneus! Ja, tis echt wel een lichamelijke aanslag. Ik voel m'n baarmoeder ook nog geregeld hoor. Beetje zeurderig gevoel. Zeker nadat ik gister boodschappen had gedaan. Heb m'n man maar alles uit de auto laten dragen. Ga proberen morgen weer te werken. Kijk het even aan, mocht het niet gaan, ben ik zo weer thuis. Heb gelukkig een kantoorbaan, dus veel zitten! Vanmiddag komt gezellig een vriendin op bezoek, dus zo nog even snel de stofzuiger door het huis en de rest vind ik prima. Mamsie, ik heb geprobeerd het open te maken, maar lukte niet goed. Volgens de VK zag het er ook misvormd uit. DUs heb het laten gaan,was veels te bang het kindje te beschadigen. Hier in een doekje gewikkeld en in een bakje gedaan. Ook in de vriezer gelegd. Binnenkort gaan we het begraven.
Ja te makkelijk.....je weet het toch ook niet wat het is een mk ik hebt dat dus ook.... Lees verhalen van meiden die gelijk weer zwanger waren....dacht dat het hier ook wel even zo zou gaan....tja daa heb ik me vies in vergist
Mamavandj....mijn vriend was dus altijd bang dat we te veel geluk zouden hebben met een derde gezonde zwschap....tja kijk wat er is gebeurt. Dus ik denk dat hij nu nog banger is voor alles al zegt hij niks. Vraag het ook maar niet want ik ben vol vertrouwen eigenlijk.... Hier voel ik eindelijk eens niet mijn bm....misschien dat het nu ook echt over is.
Lov, heb jij die angst ook? Of het je nog wel gegund is? Ik weet nog dat ik het tegen een vriendin vertelde die nog geen kinderen heeft kunnen krijgen (wel 2 mk). Eén op de drie gaat mis, je zal zien dat deze derde bij mij ook mis gaat. Dus vanaf het begin af aan heb ik er rekening mee gehouden. Volgens de VK pure pech. Maar omdat het kindje er ook niet 'gezond' uitzag heb ik toch ook wel die angst. Maar we gaan het wel gewoon proberen. Blijf gewoon m'n zw.vitamines slikken, heb extra B12 gehaald. Gewoon voor m'n eigen gemoedsrust. Tis ook niet zo dat ik te oud ben, 30, maar toch. We zijn bij de eerste twee zo gezegend geweest dat het snel raak was en twee superzwangerschappen en bevallingen gehad. Ik ga m'n cyclus bijhouden op mamaapps. Zo kan ik bijhouden wanneer we gemeenschap hebben en dus heel goed kan uitrekenen wanneer de conceptie heeft plaatsgevonden. Vandaag ook ovutesten besteld. Zodra ze binnen zijn gelijk maar testen om te kijken of er nog HCG aanwezig is. Hoop zo van niet...
@Mamsie, dat wonde gevoel herken ik. Dat had ik ook een aantal dagen na de mk. Ik voelde mijn buik heel erg trekken na een dag werken. Alles gaat langzaam weer op zijn oude plek zitten. Hopelijk gaat het gauw over. Ik heb vandaag echt een dip. Ik ben veel aan het huilen. Gisteren heeft veel meer inpakt op me gehad dan ik had verwacht. Maar aan de andere kant kun je het ook niet uit de weg gaan. Zij zijn hele goede vrienden van ons. Ik voel me lichamelijk ook minder. Ik ben moe, heb hoofdpijn en ben misselijk. Het weer wil ook niet echt meehelpen. Mijn vriend is juist de gene die positief is en probeert me heel erg op te vrolijken. Zo lief, maar het liefst kruip ik vandaag gewoon weer in mijn bed