Hoi allemaal, Ik post even niet onder mijn normale account omdat ik het een spannend & gevoelig onderwerp vind. Hoe ervaren jullie het 9 maanden (minimaal!) niet kunnen nemen van alcohol en/of drugs? Schets over mezelf: ik heb een fijn actief sociaal leven. Iedere maand wel een leuke borrel (van het werk, of met vrienden) en een keer of 4 per jaar (maximaal) mag ik graag een (techno)dansje wagen met bijbehorende middelen. Ik heb nu 2 gezonde kindjes en aan het proberen voor nummer 3. Ik herken dit gevoel van mijn vorige periodes waarin ik zwanger probeerde te worden: ik krijg enorm FOMO (fear of missing out) op dit stuk. Ik laat nu tijdens het proberen natuurlijk alles al liggen, behalve soms een glaasje als ik toch menstrueer. En het kan nog even duren voordat het lukt, en dán komt nog de 9 maanden nuchter, en dán komt nog het borstvoeden. Ik merk dat ik het jammer vind dingen te gaan missen, omdat ik er ontspanning en verbinding uit haal. De kwetsbaarheid van dit onderwerp zit op twee punten: bang om veroordeeld te worden dat ik dit blijkbaar zo belangrijk vind. En als tweede: de vele vrouwen voor wie zwanger worden niet vanzelfsprekend is, die zullen al helemaal denken ‘waar maak je je druk om’. Ik heb het geluk redelijk snel (steeds binnen het half jaar) zwanger te raken. Ik heb ook twee miskramen gehad (6 en 13 weken), dus ik neem het absoluut niet voor lief. En wat ik van mijn vorige zwangerschappen ook weet: op het moment van positief testen vervalt de FOMO volledig en ben ik over the moon en doet niks anders er nog toe, behalve het kindje gezond laten groeien in mijn buik. Het gebeurt mij dus puur alleen de maanden van het proberen. Herkenning?
Ik herken het niet zo. Maar ik ben dan denk ik die brave doos die het ook gezellig kan hebben zonder alcohol of pilletje. Niet dat ik nooit drink ofzo. En in het verleden ook wel eens geblowd. Maar het is voor mij geen voorwaarde om van een avondje weg te kunnen genieten. Dus wat betreft je FOMO: wat zou je nou precies moeten missen dan? Je kunt nog steeds je borrels doen, alleen drink je niet of minder.
Gho ik ben ook wel iemand die het er graag van neemt, wat drankjes en enkele keren per jaar eens blowed. Wij zaten al wel wat langer met het gedacht om aan kindjes te beginnen en hebben dan ook wel het blowen achterwegen gelaten. Is bij ons ook zo occasioneel dat dat voor ons makkelijk is. Ik drink zeker wel gewoon alcohol tijdens mijn regels en de week nadien. Na mijn eisprong hou ik me dan in tot ik mijn regels weer krijg. Maar 9/10 is dat om te verdoezelen dat we bezig zijn om zwanger te worden. Niemand in onze omgeving is op de hoogte dat wij aan een kindje beginnen, dus ik proost gewoon mee als voordien.
Ik herken het deels. Bij ons heeft het lang geduurd, na een tijd nam ik af en toe ook wel een glaasje. (Voor eisprong/tijdens menstruatie). Tijdens ons traject en zwangerschap 0,0 moeite mee gehad om het te laten staan. Zal straks met bv ook geen probleem zijn. Precies wat je al zegt: dan maakt het je niets meer uit Ik zou me er niet te druk om maken. Is alcohol/drugs per se nodig dan om ergens aan mee te doen? Als dat zou is zou ik me daar eerder zorgen om maken.
ik was bang toen ik zwanger raakte dat ik mijn feestjes en drankjes zou missen. Maar bij mij is het volledig omgeslagen. Ik was ongepland zwanger geworden dus acuut gestopt met roken en drinken natuurlijk ook. Kleine druif is bijna 9 maanden en nog geen druppel op of sigaret aangeraakt. Ik heb de behoefte niet meer? Ik zie het ook gewoon niet zitten om de hele dag op een festival rond te stuiteren. Heb bij het krijgen van een kind een soort van rust gekregen ? Ik zal echt wel weer een keer een feestje hebben met de nodige hoeveelheid alcohol maar ik denk dat het niet meer hetzelfde zal zijn als hiervoor. Dus helaas geen herkenning bij je verhaal. FOMO was wel een serieus probleem bij me voor dat ik moeder werd overigens. Ik heb NOOIT 1 feestje overgeslagen! praktisch elk weekend en elke gelegenheid die er voor zorgde dat er een feestje gevierd kon worden daar was ik bij.
Zeker weten! En ook toen ik zwanger was, miste het enorm. Ik ben echt maar 1 maand gestopt met drinken toen ik zwanger probeerde te worden omdat het allemaal zo spastisch werd, daar had ik geen zin in. Voor mij is een positieve test—> zwanger —> leven als een zwangere.
Heeft helemaal niks met wel of niet gezellig te maken, ik word altijd een beetje kriebelig van die opmerking als ik eerlijk ben. Ik drink niet om het gezellig te hebben, ik drink een wijntje omdat ik het lekker vind.
Heel fijn, wat reacties! Helpt mij ook, want fomo voelen is helemaal niet fijn. En een beetje puberaal ofzo. Ik weet het niet. Dansen met een pilletje is iets wat ik weinig doe (echt gemaximaliseerd paar keer per jaar) maar dan enorm naar uit kijk en vól van geniet. Het verbindt me op een mooie manier met de mensen met wie ik het doe en met name: met mijn man. Natuurlijk is die verbinding er ook zónder, en op andere momenten, maar het magische van die feestjes is iets wat ik koester. Voorpret, de dag zelf, nagenieten. @hibiscusje Wat fijn dat je een rust voelt nu je moeder bent. Ik ben ook zeker rustiger geworden sinds ik moeder ben, maar heb het altijd belangrijk gemaakt mijn momenten uit te pikken waar ik even zorgeloos kan genieten: wat voor mij dus (onder andere) bovenstaande is. Niet in de hoogtijdagen van slapeloze nachten en lekkende borsten; wel op het moment dat er meer rust in het gezin komt. @Malbec Herkenbaar… Ik hou me maar vast aan het idee dat ik straks bij een positieve test alles los kan laten en me dan heerlijk op het broeden stort.
Natuurlijk is dat de reden waarom je een wijntje of iets anders drinkt. Maar TS zegt niet dat ze de smaak van wijn gaat missen. Maar ze heeft het over 'fair of missing out'. En daarom vraag ik: wat zou je moeten missen dan? Want je kunt toch nog steeds naar borrels en feestjes, ook als je zelf geen alcohol drinkt? Dus wat zou je dan moeten missen?
Ik heb deze zwangerschap voor het eerst dat ik af en toe denk oh lekker rode wodka redbulletje oh nee mag niet haha. Komt omdat ik daar net een paar maanden voor de zwangerschap steeds zin in had. Drugs gebruik ik sowieso nooit. Enige wat mij triggert in je vraagstelling is 'bijbehorende middelen'. Nu klinkt het alsof het zo hoort en je zonder alcohol en drugs je daar niet of minder vermaakt ofzo. Terwijl dat natuurlijk ook prima kan zonder die middelen. Bovendien vraag ik me af hoeveel je nou echt gaat missen want door corona nag er toch al bijna geen feest plaats vinden dus zou dit voor jou juist het uitgelezen moment zijn om zwanger te zijn omdat je niets of nauwelijks 'wat mist'. Tijdens zwanger worden dronk ik altijd voor eisprong en/of menstruatie als ik daar een keer zin in had. En tijdens de borstvoeding zijn er opties: Als je 1 drankje wil doen tijdens het eten en je weet 100% zeker dat het 2 uur duurt voor een nieuwe voeding gevraagd wordt kun je 1 horecahoeveelheid van een drankje nemen. Na 2 uur is deze alcohol weer uit je bloed. Melk wordt gemaakt van bloed. Dus alcohol uit bloed=alcohol uit melk Wil je echt flink wat gaan drinken moet je je melk gaan afkolven en weg gooien. Ondertussen krijgt je kindje dan eerder afgekolfde voorraad uit de vriezer of kunstvoeding. Je zult om je productie op gang te moeten houden en om geen stuwing of ontsteking te krijgen dan dus gaan kolven op een festival. Persoonlijk zie ik dat al niet zitten dus ga ik liever gewoon niet Enige wat ik echt jammer vind is medium biefstuk haha. Nou ja dan maar helemaal gaar
Ik zal vast aangevallen worden vanwege mijn reactie, maar ik snap het niet zo goed. Waarschijnlijk omdat ik geen drugs gebruik, niet blow en niet drink. Ik snap niet dat er moeders zijn die behoefte hebben aan het gebruik van drugs, tenzij ze echt verslaafd zijn en er niet af van kunnen komen. Moeder zijn en drugs gebruiken, gaat er in mijn misschien "bekrompen gedachte" gewoon niet in.
Drinken omdat je bang bent dat je wat mist? Ik vind dat nooit een gezonde reden om te drinken... dat staat helemaal los van een zwangerschap. Ik drink een drankje omdat ik dat lekker vind. voor wat betreft het zwanger zijn. Als je zwanger bent hoef je niet saai op een stoel te zitten. Een feestje kan toch nog wel? Alleen dat drankje laten staan.. ja jammer. Toen ik hoogzwanger was in de zomer heb ik heus wel eens gedacht dat het 'nu' lekker was om een cocktail te drinken. Verder dan dat ging die gedachte niet.
Ik had er de laatste keer een stuk minder last van doordat ik voornamelijk gewoon meeging naar elk feestje (tot 28 weken oid), er veel meer 0% alternatieven zijn en natuurlijk ook Corona gedurende de bv periode, waardoor ik ook weinig hoefde te missen. Ook besefte ik me des te meer dat de zwangerschap en alles zo voorbij zou zijn. En ja af en toe dan mis je die uitlaatklep, probeer daar iets anders voor te verzinnen. Ik ging graag uit eten met vriendinnen en dat deed ik dan ook vaak. Zo toch een leuk uitje en alcohol oid miste ik daar ook niet zo bij.
Hier sluit ik me bij aan! Ben gestopt met drinken en roken na de positieve test. Het traject duurde zo lang dag het redelijk spastisch werd anders. Nu tijdens de zwangerschap mis ik het niet erg, hoewel ik er wel naar uitkijk weer lekker een glaasje wijn te kunnen drinken. Happy mama = happy baby en ik vind (ook) feestjes en borrels nou eenmaal leuker met een wijntje erbij. Roken ga ik (hopelijk) niet meer mee beginnen Oo en terugkomend op de drugs. Zolang het verantwoord, recreatief en incidenteel gebruikt wordt, en je kinderen onder gebracht zijn, zie ik het probleem niet zo zeer… Als de kleine er uit is, en ik geef geen BV meer, kan ik ook niet beloven dat ik nooit meer een hijsje van een blowtje zal nemen
Toch wat type reacties die ik verwachtte, waardoor ik het ook spannend vond om te posten. Ik kan het zeker leuk hebben op een borrel zonder alcohol. En ik heb een hartstikke leuk Down The Rabbit Hole gehad toen ik zwanger was. Als voorbeeldje. Maar: mét is ook fantastisch. En ik vind het (nu) jammer dat een tijd te gaan missen. Maar zoals gezegd verdwijnt bij mij dat gevoel altijd als ik positief test. En ook met borstvoeding (inderdaad @Stokstaartje86) vind ik altijd wel een goede modus (en is er best wat mogelijk als je goed plant). Als ik nu denk aan een festivalletje in december waar ik tickets voor had gekocht (steeds verplaatst) dan hóóp ik dat ik zwanger ben, maar denk nu wel “shit dat ga ik dan missen op die manier”. Misschien is fomo niet het goede woord, maar gewoon het gevoel van “jammer, want ik vind het altijd zo tof”. Weet het niet precies… Nou goed. Fijn om zo wat te lezen van een ieder. Herkenbaar wat jullie schrijven @Daantjeee en @Mississippi !
Ik begrijp je heel goed. Ik hou van een wijntje, vind het oprecht heel lekker en geniet er enorm van! Mijn vriend en ik houden van uiteten gaan met de nodige borrels en gaan zo nu en dan ook naar een feestje zoals jij beschrijft. Tijdens het zwanger worden heb ik de middelen achterwegen gelaten maar heb ik wel gewoon gedronken, wel beperkend na mijn eisprong natuurlijk. Ik ben nu pas 7 weken zwanger en heel eerlijk? ik mis het wijntje zeker wel. Ben nu 2 keer een weekend weg geweest, met vrienden en dan vind ik het zeker wel “jammer”. Net zoals ik het jammer vind geen sushi te kunnen eten Maar nee, ik zal absoluut geen slokje nemen, alles om onze baby te beschermen en heb het er uiteraard graag voor over!
Ik ging al niet vaak naar feestjes, dus nee eigenlijk herken ik het gevoel van iets te missen niet. Heb ook niet meer zo'n behoefte aan feestjes .. in de periode voor de zwangerschap vond ik het wel lastig en zeker af en toe gewoon alcohol gedronken, moet kunnen. Op z'n tijd vind ik een wijntje wel lekker, maar heb het dus niet gemist.
Ik begrijp je heel goed hoor! Ik houd wel van borrelen en uiteten gaan etc is toch anders met cola dan met een lekker wijnarrangement. En een festival vind ik ook leuker met cocktails dan zonder. Niet dat het niet leuk is! Ik ben afgelopen vrijdag uiteten geweest met vriendinnen. Was superleuk. En ik ben zwanger naar festivals geweest. Ook leuk. Maar ik heb er geen moeite mee. Want ik “miss niet echt out” ik kan/mag gewoon mee met mijn vriendinnen alleen dan zonder borrel. Hebben ze tijdelijk een bob En ik weet dat het van tijdelijke aard is (en ik ga geen borstvoeding geven) dus ach. Er is zoveel tijd in het leven om te feesten/of ik heb al zoveel tijd in mijn leven gefeest. Wat is dan die paar maanden met een baby in m’n buik?
Dan heb je het echt over dagelijks gebruik. In dit geval gaat het om een paar keer per jaar. Ik vind ook niet dat als je kids hebt je ineens niks meer mag doen. Als je zorgt dat je kids veilig zijn bij iemand kan je prima een keertje doorzakken of een pilletje nemen of op stap gaan etc als je daar behoefte aan hebt. Je bent ook nog jezelf en niet alleen maar moeder. En de 1 heeft hier meer behoefte aan dan een ander. Vaak zie je wel dat mensen het minder vaak doen als ze kinderen krijgen. Ik denk ook nog vaak terug aan die goeie oude tijd van elke vrijdag en zaterdag op stap. Hoe leuk en gezellig ik het toen had. Dat zou ik nog weleens weer een avondje willen voelen. De vrijheid die ik toen had. Maar elke week nee haha echt niet.
Dat je het jammer vind is heel erg logisch. Dat hebben we denk ik allemaal wel. We zijn gewoontedieren en als dingen dan anders moeten gaan vinden we dat jammer. Wij gingen deze week barbequen. Zegt mijn man ineens ach wat jammer nu kun je er geen wijntje bij drinken. Ik zei tja volgende keer beter haha had ook liever rode wodka redbull gehad dan haha. Maar als je het echt hebt over angst voor dingen te missen klinkt het een stuk groter en meer richting mogelijk problematisch zeg maar. Lastig uit te leggen via platte tekst