Hoe is het met jullie meiden? @BertxBirgit, lukt het je een beetje om het een plekje te geven? Waar zitten jullie in je cyclus dames? Ik zit nu in de 1e week, dus komende tijd weer meer klussen. Geloven jullie in pendelen? Ik heb hier op het forum weer laten pendelen en daar komt een positieve test december 2019 uit. Ik heb zo'n maand dan toch altijd wat meer hoop, ook door eerdere ervaringen. We zullen het zien...
@Sjanani 2 keer eerder laten pendelen maar helaas. Maar het geeft idd een beetje hoop! Ik hoop met je mee dat het uit gaat komen. Hier gaat het goed. Ik ga weer richting vruchtbare periode. Mijn huisarts wilde helaas geen utro voor schrijven, daar baal ik wel een beetje van. Zonder is volgens mij helemaal kansloos maar we gaan het zien..
Hier gaat het ook wel. Zit ook in eerste week, cd9, dus nog ff te gaan tot eisprong. Donderdag moet m'n man z'n zaad inleveren en ben wel benieuwd wat daar uit gaat komen.
Dank je! Ga je nog terug naar de gynaecoloog of wil je man dat niet? Waarom wil de huisarts je niks voorschrijven? Dat is toch wel spannend zaad inleveren. Is het de 1e keer? Heb jij verder al onderzoeken gehad?
Mijn man wil idd niet, helaas. De huisarts zegt dat alleen de gyn dat kan voorschrijven en dat ik dus daar moet zijn.. voor deze ronde heb ik denk wel genoeg maar daarna is het even aankijken.
@Sjanani bij het eerste gesprek heeft hij even snel een echo gemaakt bij mij en dat zag er goed uit.. vind het spannend ja het zaadonderzoek (M'n man ook haha) voor wat de uitslag zal zijn hopen natuurlijk op goede zwemmers. Heb zelf een bloedonderzoek via de huisarts gehad. Ik heb een korte lf, week na eisprong was m'n progesteron waarde al gekelderd . Maar m'n gynaecoloog zei in het vorige gesprek dat het niet uit moet maken.... Ik denk daar anders over. Nu maar eerst het zaadonderzoek afwachten en volgende week woensdag terug op gesprek.
Hier komt mijn ovulatie er weer aan, altijd fijn! Hopelijk lukt het ook nog deze maand te benutten iets met druk allebei
Spannend @Spectre, die onderzoeken. Hopelijk komt er niets uit natuurlijk, maar dan zou je wel weten waardoor het niet lukt. Zo dubbel is dat. Willen jullie wel dr mmm in gaan en heb je ook al een idee tot hoe ver? Succes deze dagen @Luna86, hopelijk kunnen jullie wat tijd vrij maken.... Kan je je er bij neerleggen dat je man niet de mmm in wil? Vind hij het wel goed als jij je wel verder laat onderzoeken, omdat je toch utro nodig hebt? (Korte lf?). Lijkt me heel lastig, maar kan hem ook wel begrijpen, het is allemaal wel zwaar.
Het ene moment kan ik me er wel bij neerleggen, het andere moment voel ik me boos richting hem. Wie weet wat het allang gelukt als we 12 mnd geleden voor onderzoeken waren gegaan. Het doet me soms verdriet dat mijn wens veel sterker is en dat ik er alles voor wil geven en hij niet. Hij vind het wel prima zo dus begrijpt mijn verdriet ook niet. Als ik de onderzoeken vooral richt op de pijnlijke menstruaties en het vele bloedverlies in mijn hele cyclus vind hij het prima. Verdere onderzoeken wilt hij niet.. Het is helaas niet anders.. We hebben tijd vrij kunnen maken, yeah! Denk vandaag mijn ovulatie dus mag weer op het wachtbankje.
@Luna86 hoop heel erg dat jullie nog verrast gaan worden! ♡ @Sjanani m'n man riep tot voor kort dat hij geen medisch 'gedoe' wilt, eerst wilde hij ook geen zaadonderzoek.. vervolgens stemde hij dan in met bezoek aan gynaecoloog en zaadonderzoek was ook geen probleem meer. Nu kan ik niet zeggen tot hoe ver ik zou gaan. Mocht het nodig zijn, vind ik het spuiten van hormonen heel heftig klinken en weet niet of ik ervoor zou kiezen + of mijn man het wilt. Want als je zo'n traject gaat doen, betekend niet alleen dat ik het ga doen, maar ook ziekenhuis bezoeken voor hem, zaad inleveren voor iui bijvoorbeeld etc. Maar we gaan het allemaal zien. Voor nu eerst afwachten wat er uit het zaadonderzoek komt. Hoe is het bij jou zelf?
Mooi dat het gelukt is @Luna86. Je moet er samen achter staan, dus als hij dat niet wil kan je hem niet dwingen. Maar ik snap dat het frustrerend is. Je kan altijd jezelf laten onderzoeken, pijnlijke en heftige menstruatie is niet normaal. Dan heb je er wel aan gedaan wat jij kan doen. @Spectre, je blijft je grenzen verleggen hè. Toen wij begonnen voor een derde riepen we ook dat we niet de mmm in zouden gaan (bij een tweede hadden we dat zeker gedaan, was op het laatste moment net niet nodig). Maar uiteindelijk toch iui met hormonen gedaan. Als ik jonger was geweest hadden we ook wel ivf gedaan denk ik. Nu twijfel ik weer of we weer iui gaan doen. Ik heb er echt geen zin in dat gedoe weer, maar we mogen nog minimaal 3 pogingen en het is zo zonde als we niet alle kansen benutten. Mijn man vindt gelukkig alles prima. Ik denk dat we deze maand beslissen of we wel of niet weer de mmm in gaan...
Ik had zo’n oeps, jeetje wat confronterend momentje vandaag.. De neef van mijn man krijgt zijn derde kindje. Vorige zwangerschap, toen hij belde om het goede nieuws te brengen hadden wij net de pil in de prullenbak gegooid. Toen dacht ik nog, goh wat leuk dan krijgen ze straks tegelijk nog een kindje ook... jeetje..
Heel confronterend inderdaad.. zo lastig soms hè.. knuffel ♡ Soms heb ik ook geen idee wat ik met m'n emoties aanmoet. Ik bedoel, het is echt niet dat ik iedere dag somber ben ofzo, helemaal niet. Maar wanneer ik me wel somber voel, dan kan ik zo gefrustreerd raken van mijn gedachtes ofzo. Van waarom het nou niet gewoon lukt. Zit ook in een zwanger worden groepje en soms als ik daar ga kijken dan word ik helemaal bedroefd. Werkelijk waar , bijna iedereen daar is al 30+ weken zwanger. Dan denk ik; 'voor ik eens zwanger ben zijn hun al lang bevallen en dan hebben ze toch geen interesse meer om daar nog over mee te lezen'
Confronterend is dat. En daar mag je ook best een beetje boos om zijn hoor. Het is je gevoel en daar verander je niks aan. Het wil niet zeggen dat je hun het niet gunt ofzo, je had het alleen zelf ook zo graag gewild. Ik heb 2 goede vriendinnen die allebei een 3e hebben gekregen terwijl wij ook bezig waren. Alleen bij hun was het allebei ongepland (bij 1 zelfs ruzie dat zij wel wilde en hij niet). Kindjes zijn nu allebei ruim 1 jaar, maar ergens blijft dat toch pijn doen.
@Spectre idd heel confronterend.. we doen er helaas niks aan. Het idee dat het wellicht nooit meer gaat lukken steekt op zo’n moment extra. Wist ik maar dat het lange wachten beloond gaat worden, dan was het een stuk dragelijker. Vast herkenbaar hopelijk mogen we in dit groepje allemaal op roze gaan. @Sjanani voor jou wel heel dichtbij zeg.. weten ze van jullie wens? Sowieso, weet familie dat jullie bezig zijn? Ik gun het iedereen hoor, dat is het idd niet. Wil het ook niet direct jaloers noemen maar een mega groot verlangen naar hetzelfde. Vandaag voelde ik me alweer beter. De progesteron doet goed zijn werk, tietpijn en dromen. Ik ga niet kijken op welke datum/dag mijn nod is. Zo hoop ik de testdrang te voorkomen. Ik wacht het deze maand af!