Wij zijn nu bezig voor de 5e IUI. De ene cyclus komen de ziekenhuis bezoeken beter uit dan de andere x qua werk. Smoesjes beginnen ook wel op te raken inderdaad nu.. Op het werk weet mijn leidinggevende het, en 1 directe collega. Verder weten mijn ouders het. Helaas begint m'n moeder nu steeds vaker met domme tips te komen, (zoals laat het los, en een verhaal van iemand die suikervrij is gaan eten en opeens toch zwanger bleek) en baal ik er steeds meer van dat ze het weet. Gister is de aanvraag voor ivf opgestart, als we daar mee gaan beginnen ga ik het wel meer delen. Vooral voor de steun, maar ook om geen smoesjes meer te hoeven verzinnen en geen moeilijke vragen meer te krijgen. ('Wordt het voor jullie geen tijd?? En dan heel schaapachtig weglachen)
Wij zitten nu in het traject voor een 2e kindje, maar ook nu zijn we volledig open in onze omgeving. In het eerste traject heb ik de dag van de positieve test het zowat aan iedereen verteld. Ik denk dat ik nu wat voorzichtiger ben en het pas vertel als we de 1e echo hebben gehad.
Bij ons wisten een paar vrienden het en een paar familieleden. Mijn directe collega's waren op de hoogte ivm de niet echt planbare afspraken, zodat ze voor mij backup konden zijn. Vooral gekeken naar wie konden steunen en die mensen op de hoogte gebracht. Een aantal vrienden die lief maar onbedoelt onhandig opmerkingen kunnen maken niets verteld. Dit was voor ons handiger om de opmerkingen te kunnen plaatsen. Met tien weken op eerste trouwdag vrienden verteld.... tussen de 4-5 weken ouders broer en zussen verteld..... Tja en nu drie weken voor verlof is iedereen op de hoogte
Bij ons weten vrij veel mensen wat er aan de hand is, ook op het werk. Ik heb geen zin om elke keer een smoes te verzinnen en nu kan ik gewoon tegen mijn collega zeggen dat ik naar het ziekenhuis moet en dan is het klaar. Waar we staan/stonden in het traject zijn we wat minder open over en bij mijn vorige zwangerschap en bij deze doen we best wel eens een leugentje om bestwil. Doordat iedereen van onze wens weet hebben we heel sterk het gevoel om de zwangerschap nog even voor onszelf te houden. Er even zelf van "genieten" voor het publiekelijk nieuws wordt. Alhoewel we door de bloeding nu weer in de spanning modus staan. Wbt vrienden, je leert inderdaad kennen wie je echte vrienden zijn in zo'n traject. Een aantal mensen zijn me enorm tegengevallen en er hebben me ook een paar enorm verbaasd. Maar het lijkt me als buitenstaander ook moeilijk, want ik lees dat sommigen graag willen dat er meer naar gevraagd wordt terwijl mij dat juist verschrikkelijk lijkt. Mijn beste vriendin appt me heel weinig hoe het gaat en waar we staan, ik app haar als ik ergens mee zit en dan staat ze altijd voor me klaar. En als ze mij appt dan is er wat met haar of één van ons appt dat we samen weer wat moeten gaan doen en dan komt het vaak vanzelf ter sprake. Maar zo ben ik, en daarom is zij waarschijnlijk mijn beste vriendin. Andere mensen zijn weer anders en hebben andere mensen als vriendinnen.