@monchichi Stom he, die ha die je niet willen doorsturen! Ik krijg het ook allemaal maar moeilijk voor elkaar... Maar het is wel stom dat als je niet ongi wordt en ook schildklier problemen hebt, dan is het duidelijk dat het heel moeilijk gaat worden. Snap echt niet dat ze dan blijven vasthouden aan hun jaar. Als je gewoon ongi wordt, en zelf ni raak schiet, snap ik het nog dat je zelf een jaartje moet proberen. Maar goed, mijn cyclus vond de dokter ook niet zo interessant, heb ook een jaar moeten wachten voor ik naar de gyn mocht. Wanneer ben je gestopt trouwens? Moet je nog lang wachten voor dat jaar? Hopelijk kan het via je endo eerder!
haha ja ik begrijp het wel hoor dat je dan dicht klap. Ik heb dat zelf ook altijd wel. En achteraf denk je dan ooh shit ik had dit en dit en dit nog willen vragen. En je spreekt een arts ook niet zo snel tegen. (tenminste ik doe dat niet zo snel) Wat een gedoe met jouw menstruatie. Ben je het eindelijk duurt het megalang. Zou natuurlijk wel geweldig zijn als je een eisprong hebt (gehad) @monchichi vervelend zeg dat je nog niet naar een gyn mag. Eigenlijk zo je gewoon moeten zeggen dat je al een jaar bezig bent. Dat kunnen ze toch niet checken? Inderdaad goede waardes betekenen niet dat je je goed voelt. Bij iedereen is de ideale waarde anders. En mijn moeder had pas geleden best behoorlijk slechte waardes maar zegt dan dat ze nergens last van heeft. thyrax is erop aangpast, waardes zijn inmiddels wat beter, maar ze merkt helemaal niets. voelt zich niet slechter of beter of wat dan ook. (zegt ze) terwijl ik bij het minste schommelinkje (is dat een woord?) al helemaal in de kreukels lig.
ik ben afgelopen november met de pil gestopt. Bijna een half jaartje nu dus. Maargoed. Ik wacht het wel af....Mijn internist neemt me tot nu toe in elk geval serieuzer dan de huisarts. Fijn paasweekend allemaal!!!
Vanochtend naar de internist geweest en hij was het met me eens. Hij heeft me doorverwezen naar de gyneacoloog. Over drie weken kan ik er terecht. De internist had ook het vermoeden dat ik waarschijnlijk geen eisprong heb. Ik vind het wel spannend allemaal.... Ik vertelde hem ook dat ik na het stoppen met de pil zoveel last had van enorm veel haaruitval. Hij zei: als je met de pil stopt en je hebt veel haaruitval kan dit wijzen op geen eisprong. Je hebt dan te weinig vrouwelijk hormoon in je lichaam waardoor je haar uitvalt. Hmmm, jaja, je moet het maar net weten he. Inmiddels zit ik weer op dag 47 van mijn cyclus....afwachten maar en hopen dat ik niet ineens menstrueer als ik over drie weekjes bij de gyneacoloog moet zijn....
Hallo meiden, Mijn ''naam" is Annie...ik word in ieder geval door veel mensen zo genoemd... en ik heb een te snel werkende schildklier en de ziekte van Graves. Hier ben ik sinds september 2010 voor onder behandeling en ik heb sinds een week of twee pas het idee dat de schildklier een beetje onder controle is of komt. Hoe ik erachter ben gekomen: In maart 2008 gestopt met de pil...eerst redelijk op tijd de ongi, later werd het een zooitje om een paar maanden later weer redelijk stabiel te worden. Omdat mijn lief en ik niet echte doordouwers zijn zijn we in november 2009 naar het ziekenhuis gegaan omdat ik maar niet zwanger raakte...Daar kwamen ze tot de conclusie dat ik waarschijnlijk vervroegd in de overgang zou raken omdat mijn eierstokken er 10 jaar ouder uitzien/zagen. Bloed geprikt en niks aan de hand wat betreft de schildklier. Direct gestart met IVF, in januari/februari de eerste behandeling gehad en 2 embryo's teruggeplaatst. Helaas heeft dat niet mogen zijn en blijven plakken. Na onze zomervakantie in juni weer begonnen....Helaas maar 2 eicellen...sperm van lief ook niet goed dus een spoed-ICSI...dat is helemaal niet doorgezet en ik heb ook geen terugplaatsing gehad in juli. In die periode voelde ik me ook helemaal niet meer mezelf, uurtje paardrijden of Zumba was al teveel en ik had opvliegers, hartkloppingen en het heel benauwd. In het nagesprek met de fertiliteits-arts gaf ik dit aan (was in september) en zij liet me bloed prikken omdat ik toch de schildkliersymptomen had. Bloed geprikt maar tegelijkertijd ook begonnen aan onze laatste IVF/ICSI-poging. Deze kon afgebroken worden na drie dagen en ik werd in verband met de waardes doorgestuurd naar de internist. Hier kon ik gelukkig binnen een week terecht...alleen wat zij vertelde......anderhalf jaar medicatie of een half jaar rust na de Slok...dat betekende geen IVF meer....Dat was een schok...Alleen tja de keuze tussen je eigen gezondheid of de wens zet je toch aan het denken. We hebben de internist en de fert.arts laten overleggen met elkaar en daar kwam een nog schokkendere mededeling voor ons uit want we konden toch aan andere medicatie om maar zo snel mogelijk weer aan de IVF te kunnen. Ik heb dus vanaf oktober tot aan februari/maart aan de PTU gezeten, om maar te kijken of mijn waardes konden zakken....helaas heeft dit niet geholpen, mijn vrije T3 was abnormaal hoog welke dosis ik ook slikte. Heb de internist uiteindelijk gevraagd om iets anders en de keuzes die ik had om weer een beetje aan mezelf en mijn eigen gezondheid te gaan denken waren; weer 1,5 jaar medicatie, de Slok en 6 maanden geen zwangerschap of opereren.... Fijne keuze hé....ik heb voor mezelf gekozen en wat ik het fijnst vond en het beste bij mij vond passen en dat betekend dat ik sinds april weer aan de pil ben.... Ik slik nu 1x strumazol en 100 mg Thyrax. Werk halve dagen en kom tot rust....moet een hoop verwerken en een hoop overdenken...maar dit is voor ons de juiste keuze geweest....Of we ooit nog de 3e keer IVF doen of het lot laten beslissen....geen idee...Ik weet op dit moment alleen dat ik beter wil worden en de oude Annie...dat is het belangrijkste... Sorry voor mijn grote en lange ego-post....
Wat een verhaal Annie....Hopelijk gaat het nu de goede kant op voor je. Het zijn moeilijke keuzes inderdaad maar je moet ook aan jezelf blijven denken. Een te hard werkende schildklier EN ziekte van Graves hebben is soms slopend vermoeiend en emotioneel zwaar. Dank je dat je je verhaal met ons wilde delen. En natuurlijk heel veel sterkte.
Hallo allemaal, Idd, wat een verhaal van Annie! Moeilijk hoor, als je zo voor de keuze staat! En Monchichi, fijn dat je nu toch bent doorverwezen! Haha, wel grappig, ik wil juist de andere kant op! Door gyn (of ha, maat me niet uit) worden doorverwezen naar internist/endo. Maar nu nog 2 weekjes wachten voor jou, toch? Spannend he! @frupje: hoeist met jou? Wij hebben volgende week weer een kijkuurtje op de bouw! Spannend!! Heb nog even wat raad nodig van jullie... Ben nog niet doorverwezen... Moest laatst weer bloed laten prikken voor hcg (voor beginnen met hormonen) en toen vroeg ik meteen om ook de schildklierwaarden nog eens mee te pakken. Vond gyn goed. Maar was geen verandering. Bleef stabiel, zei ze... Nu dacht ik om toch maar weer via de ha te gaan spelen. Die reageerde vorige keer ook ni echt, maar dacht als ik nu eens even mijn lijstje met symptonen spui en dat ik daar veel last van heb ondanks de thyrax. En of ik nou 2 pilletjes moet slikken rest van m'n leven of ik neem er 3 bijv. en ik merk het dan wel aan symptonen, dan is dat toch wel beter! Dus ik dacht om bij ha voor te stellen om naar 3 tabletjes te gaan, en dan na 4 weken weer prikken, kijken wat waarde doet, maar vooral of ik zelf verbetering merk. Wat denken jullie? Goed idee? Ben nu trouwens ook aan de hormonen begonnen! Heb primolut geslikt afgelopen 5 dagen en nu moet ik wachten tot ik daar ongi van wordt. Dan op cd3 beginnen met clomid die voor een eisprong moet zorgen. Dan heb ik misschien binnenkort ook echt de eerste kans om iets te bevruchten! Spannend dus! Liefs, xx saar
Ik heb een beetje bijgelezen maar er is niet veel blijven hangen. Zal op een wat rustiger moment even bijlezen en jullie leren "kennen" dan kan ik ook wat makkelijker reageren. Heb mijn verhaal namelijk niet gedaan om jullie de moed in de schoenen te laten zinken maar eigenlijk om het voor mezelf ook uit mijn hoofd te schrijven! @Saar, ik heb geen ervaring met Clomid oid maar dat slik je om de eisprong te regelen en dan heb je daarna IUI of word er eerst gekeken of er vanzelf een bevruchting plaatsvind?
Klopt, ik moet clomid gebruiken omdat ik PCOS heb (dus van mezelf geen eisprong heb). De clomid moet de 'slapende' eiblaasjes waar m'n eierstokken mee vol zitten 'wakker' maken. Ze houden met inwendige echo's in de gaten of er een eitje gaat groeien en ze kunnen dan ook zien of dat eitje op het punt staat te springen. Als dat is, moet je dus op commando klussen! Over IUI enzo weet ik zelf ook nog niks, daar heb ik me nog niet in verdiept. Hopelijk gaat het zo lukken! Maar ik zag onder je post staan: ws vervroegde overgang! Das wel heel sip... Zijn ze dat nog aan het onderzoeken dat je er waarschijnlijk bij hebt gezet? XX
Hi meiden, Ik schrik hier echt enorm van, hoeveel herkennin is er tussen mijn en jullie verhalen en ineens voel ik me niet meer zo alleen. In het kort ik heb de ziekte van hashimoto en ze kunnen mij slecht afstellen ik heb 2 internisten versleten en de laatste zei kom maar over 1,5 jaar terug dan kijken wel weer eens. Ik ben nooit klachten vrij en het is periodes heel zwaar om dit te hebben. Ik heb het vaak super koud en ben ontzettend vaak moe, zelfs te moe om te denken Ik slik vanaf mijn 12de euthyrox ong. 100 tot 200mg dat wisselt, ik stel al 1,5 jaar mijzelf in dus als de klachten erger worden beetje erbij en als de klachten wegblijven beetje eraf...ik ben ook bang om weer te gaan dokteren ik heb al zoveel onderzoeken gehad en bizar zware testen dat het ziekenhuis en de huisarts mij angst inboezemen. Nu ben ik inmiddels 30 en de kinderwens is sterker dan ooit maar na 1mk is de angst zo groot dat ook hierbij mijn lijf het gevecht steeds verliest... Ook ik heb een tekort aan vitamine D tekort en de internist gaf 1,5 jaar geleden aan dat dit indd samen hangt met een schildklierafwijking. Ik slik dagelijks vitamine D om dit op peil te houden maar er is niemand meer die het nakijkt. Als ik jullie verhalen lees dan ga ik morgen maar eens direct de ha bellen en een afspraak maken omdat de mogelijkheid dat ik nu zwanger ben wel degelijk aanwezig is. Ik voel me anders, heb lichte krampen en bijna 10 dagen een zeurend gevoel gehad in mijn onderbuik maar dat is nu weg...verder geen klachten alleen ontzettend huilerig en kouwelijk...verder geen klachten en ik zit ong. 3 dagen voor nod. Dit forum heeft mijn ogen geopemd dat ik al 18 jaar met deze ziekte leef en er eigenlijk zo weinig van afweet...het is fijn om hier even met je neus op de feiten gedrukt te worden want we zijn al 10 maanden bezig en 1mk en ik dacht dit niet kon samen hangen met mijn schildklier...bizar! Ik heb wel even een traantje weggepinkt toen ik jullie verhalen las en sommige daarvan hebben gezorgd dat de oogkleppen zijn afgevallen en dat ik morgen de telefoon pak om de ha te bellen...ok ik wil een eerlijk kans op een goede behandeling en ook ik wil wel eens meer weten over mijn aandoening en een eventuele zwangerschap...ook ik zou wel eens mijn waardes willen weten... Ik heb een hele lieve vriend en hele vrienden en familie maar toch merk ik altijd dat ze het niet helemaal begrijpen...je ziet ook niets aan de buitenkant dus het is lastig voor mensen om daar dan begrip voor op te brengen...mijn vriend steunt me gelukkig door dik en dun en doet er alles aan om samen zwanger te worden, zelfs tot aan verplichte nummertjes Maar het is fijn om mensen te vinden die in hetzelfde schuitje zitten en die het echt begrijpen... Thanks meiden voor jullie luisterend oor en thanks voor het openen van mijn ogen... Ik zou het super fijn vinden om elkaar op de hoogte te houden...eindelijk meiden die het begrijpen... Liefs Pien
Hey Pien, Fijn dat je ons hebt gevonden! Het is echt fijn dat we elkaar hier kunnen steunen. Ik heb ook heel veel geleerd van hier op het forum kletsen met de meiden. Vooral Frupje heeft me een hoop geleerd! Als nieuwkomer met hypo was dat wel heel fijn! Ik hoop dat je hier lekker je ei kwijt kan, en als je naar de ha bent geweest, laat je het ons dan nog even weten hoe het is gegaan? Sterkte! XX saar
Hey meiden, Sorry hoor, zit hier helemaal alleen op m'n werk te huilen, dus moet even m'n ei kwijt... Heb net assistente van ha gesproken en gevraagd of ik meds mag ophogen omdat ik nog zoveel klachten heb en m'n TSH stabiel is, maar niet omlaag gaat. De ha vindt het niet nodig omdat de waarden binnen de grenzen zitten. :x Heb me even flink boos gemaakt dat het niet om waarden gaat maar om ik me voel! Ik moet wel m'n hele leven dit klotelijf meeslepen waar geen bal van klopt! En dat heb ik haar ook zo gezegd! Ik had er helemaal genoeg van. :x Nu wil ze andere onderzoeken doen, ijzer en allergieën en bloedarmoede en weet ik wat nog meer... Nou ik heb bij deze besloten dat als daar allemaal niks uit komt, ik zelf mijn dosis ophoog. Ik ben af en toe in staat dat hele potje naar binnen te gieten, zo gek word ik ervan... Maar goed, had net opgehangen, en voelde me al super klote, belt een vriendin van me op van wie ik wist dat ze vorig jaar met de pil was gestopt voor een beepje. Ik wist al meteen hoe laat het was: zwanger natuurlijk. Ben wel blij voor haar natuurlijk, maar het komt toch wel even hard aan. Ben al veel langer bezig, ben ouder, ben al langer samen met mijn man.... noem maar op... Dan bedenk je natuurlijk allemaal stomme gedachten die nergens op slaan, en zij kan er ook niks aan doen, en ik gun het haar natuurlijk ook wel, maar ondertussen zit ik met dit klotelijf opgescheept waar niks werkt zoals het zou moeten. En ik zie af en toe gewoon de oplossing niet meer. En ik weet ook wel dat er altijd mensen zijn die het nog veel erger hebben dan ik, maar voel me nu gewoon ff heel klote. Sorry hoor meiden, wil jullie er eigenlijk ook niet mee lastig vallen, maar ik moest het gewoon even van me af schrijven. Sorry...
Saar 28, Het is ook vreselijk af en toe en ik begrijp je gevoel zo enorm goed en ik denk de rest van de meiden ook hier...het is een constant gevecht met medici en je eigen lijf...ik voer dit gevecht al 18 jaar lang (het is een aangeboren afwijking maar pas op mijn 12de ontdekt) dus ik herken je gevoelens... Jeetje en dan de ha en ook nog een vriendin met zulk nieuws...het is niet jouw dag vandaag... Maar iedereen mag verdiet hebben en zich even klote voelen en om dat lekker even te spuien dat is jouw recht en dat mag je hier gewoon heerlijk gebruiken... Jouw verdriet en pijn is nu belangrijk! Dus meid gooi het er maar allemaal lekker uit...een dagje flink balen is goed voor iedereen!! Een dikke digitale knuffel en morgen is weer een nieuwe dag :-D Liefs Pien
Dank je wel Pien voor je lieve post! Had ik net ff nodig! Ben nu lekker bij m'n zusje, die heeft me net een beetje getroost. Vond het wel fijn om ff alles van me af te kunnen schrijven hier. En echt lief wat je schrijft en dat je het begrijpt! XX
@Saar, als jij je verhaal kwijt wilt dan is dit toch de beste plek!! Ook al hebben we niet allemaal dezelfde klachten we weten iig hoe de schildklier alles in de war kan schoppen! Vraagje; weet je vriendin ook van jullie, want ik vind het via de telefoon vertellen dat je zwanger bent altijd zo onpersoonlijk als je weet dat andere mensen er moeite mee hebben. Gelukkig kan je zus je troosten! Genieten van het weer dit weekend, dat zijn ook de belangrijke dingen!! @Pien, al zolang last van alles en niet onder controle te krijgen....wat verschrikkelijk!! Ik hoop dat je huisarts je vragen goed kan beantwoorden en dat je gerustgesteld gaat worden! Van Hasjimoto(??) weet ik niets, eigenlijk van Graves ook niet veel..ikzelf wil er zo min mogelijk van weten...dan heb ik er misschien ook geen last van...maar ja zo werkt het niet... Heb je wel je menstruatie ed op tijd? Of is daar ook geen peil op te trekken. Saar, ik weet niet voor 100% zeker dat ik vervroegd in de overgang ben, alleen mijn eierstokken zagen er op de echo's altijd veel ouder uit, ik heb weinig eigen eicellen/blaasjes en zit dus al op de reserves te teren, ook mijn FSH is vaak abnormaal hoog getest.. Nu weet ik dat je ook van je schildklier (of Graves) eerder in de overgang kan raken, dit ontregelt namelijk ook alles, alleen bij mij hadden ze de diagnose "vervroegde overgang" dus al in 2009 gesteld.. Heel fijn weekend allemaal meiden! Geniet van het zonnetje en de leuke dingen dat is ook allemaal heel belangrijk!!
Hoi meiden, pfft sorry ben totaal niet bijgelezen nu heb allee. De laatste pagina even snel gelezen. @saar hoe gaat t nu? Zie dat t allemaal ff niet top gaat. Wel goed dat de ha in ieder geval wel verder kijkt dan alleen de schildklier er kunnen natuurlijk meerdere oorzaken zijn van hoe je je voelt. Ben zelf dus al weer ff niet op t forum geweest. Gaat helaas ook bij mij totaal niet goed. Blijf me maar vreselijk moe en ellendig voelen. Ik zit zowat elke dag te huilen omdat mijn lichaam gewoon niet meewerkt. Een stukje fietsen is eigenlijk al te zwaar. Met alles wat ik ga doen moet ik rekening houden met dat ik me in de middag gewoon weer rot ga voelen en met mijn vriend botst het nu constant omdat hij het ook hartstikke moeilijk vindt om mee om te gaan. Al met al is t nog een klein drama hier. Ik hoop zo hard dat t 's el beter gaat heb me begin dit jaar echt supergoed gevoeld. Helaas was het maar heel eventjes.
@ pientje lees net op de vorige pagina je verhaal. Heb ook meteen tranen in mijn ogen ook omdat je ook zo'n goeie vriend hebt die je steunt. Heb ik ook namelijk alleen voel ik me zoooo schuldig, hij doet alles voor me maar hij is ook altijd degene die alles moet pikken van mij met alle Mood swings en lichamelijke ellende. Wat slecht ook dat je dan maar eens maar 1,5 jaar moest terug komen trouwens. Pfoe ik wordt toch steeds verdrietig en toch ook blij als ik hier weer dingen lees die zo ontzettend herkenbaar zijn. Mensen zien in principe niks dus ik vind het zo zwaar om altijd maar uitleg te moeten geven als ik weer eens ergens niet mee naar toe wil ofzo. @ Annie ik heb jouw verhaal net ook gelezen. Zo heftig allemaal! En dan zou zwanger worden eigenlijk iets leuks moeten zijn... @ saar hoe gaat t met de hormonen? Merk je er ook iets van in je lichaam ofzo?
@ saar oh ja nog een ding! Haha sorry zit op m'n telefoon te internetten dat is altijd lastiger. Ik wilde nog zeggen dat ik t wel heel goed begrijp hoor van je gevoel bij je vriendin die nu zwanger is. Denk overigens dat t niet iets persoonlijks naar haar is, maar meer frustratie omdat je zelf ook zo graag wilt. En dan gaat t ook nog eens zo moeilijk allemaal ik vind het vrij logisch. Zou het zelf niet leuk vinden als ik t van een vriendin over de telefoon te horen krijg. Maar weet je vriendin ook van jouw situatie af trouwens?
@frupje en @AnnieB: ja, zij weet dat ik al zo lang bezig ben en het ni wil lukken. Daarom belde ze me op, omdat ze niet wilde dat ik het via via zou horen. Maar ze vertelde het alleen, en verder vroeg ze helemaal niet hoe het nu bij mij ging, hing gewoon meteen weer op... Dat vond ik eig het meest vervelende. Dan blijf je met zo'n klote gevoel zitten. Ik ben trouwens wel benieuwd wat er evt nog uit de onderzoeken komt, en als er niks uitkomt en ha wil nog steeds niet ophogen dan doe ik het zelf wel. Vriendin had aangeraden het via verzekering te spelen, die kunnen dan schijnbaar zelfs een aantekening plaatsten over je ha dat die niet wil meewerken ofzo... Moet het allemaal nog uitzoeken hoor. Maar ik heb ook recht op zelfbeschikking: ik bepaal wat er met mijn lijf moet gebeuren, niet iemand die niet eens weet hoe hypo voelt! :x En bovendien wil ik niet dat door zo'n muts ik straks met een kind met hersenbeschadiging o.i.d. zit doordat mijn schildklier niet goed was. Sorry hoor, ben weer aan het spuien, maar jullie begrijpen me tenminste wel.. Is zo fijn! De hormonen hebben idd invloed, Frupje! Ik was gisteren een emotioneel wrak! (Heb een vriendin die in een heel lastig parket zit, en het met niemand kan delen, behalve met mij. Ben heel bang dat ik haar kwijt raak als zij bepaalde keuzes maakt.) Dus liep hele dag te janken... en ja hoor: 's avonds ongesteld!! Maar ik tel vandaag pas als eerste dag denk ik, dus dan mag ik op dinsdag met de clomid beginnen. Als dat z'n werk doet, ga ik misschien voor het eerst een eisprong krijgen!! Dus voor het eerst sinds we bezig zijn, hebben we dan ook echt een kans om iets te bevruchten! Das wel spannend, maar ook wel dubbele gevoelens door de schildklier... @frupje: hoeist met jullie nieuwe huis? Wij hebben deze week de 4e factuur gehad (van de 7 in totaal) en de eerste betaling (25%) van het meerwerk. Wij hebben a.s. donderdag weer een kijkmiddag! Zo spannend! Onze huizen zijn nog de enige waar ze nog niet gemetseld hebben, maar er was deze week wel wat isolatie geplaatst, dus ik heb het vermoeden dat ze begin komende week nog wat gaan metselen, zodat wij ook tevreden zijn op de kijkmiddag! Ben benieuwd hoe het bij jullie vordert!! Nou meiden, allemaal een hele fijne zondag!! Sterkte voor wie dat op deze (moeder)dag nodig heeft, en probeer lekker van het weertje te genieten!! Spreek jullie later weer en bedankt voor jullie steun! Dikke knuffel, XX
Ha Saar! Ja heb ook wel eens iets gehoord dat je dit soort dingen via je verzekering kan spelen inderdaad. Die hebben vaak ook iets meer invloed. Het is ook echt belachelijk ik hoor zo vaak van die slecht meewerkende huisartsen. Volgens mij een soort ego ofzo omdat ze denken dat ze zelf alles wel kunnen 'uitdokteren'. maar waar zijn anders de specialisten voor toch? Lekker hoor zo'n emotioneel wrak. haha het is echt vreselijk, achteraf vind ik het (bij mezelf dan) altijd wel weer grappig van hoe ik me dan zo gek kan maken over dingen en hoe ik reageerde op dingen, waar ik dan ineens op 'goede' momenten van denk: lekker belangrijk! Maar wel vervelend je situatie met je vriendin ook. Ik vind het wel heel leuk dat jullie nu waarschijnlijk echt de kans krijgen omdat er een eisprong aan gaat komen. Dat maakt het allemaal extra spannend! Maar net als jij heb ik ook altijd in mijn hoofd van als t maar goed gaat met die schildklier want straks krijgt mijn kindje een afwijking ofzo, maar ik word nu gelukkig helemaal goed ingesteld. Nu jij nog, het is zo belangrijk. Zou je anders niet gewoon naar een polikliniek endocrinologie in het ziekenhuis bij jou in de buurt kunnen bellen om te vragen of ze iets voor je kunnen betekenen zonder verwijzing? Omdat je ha niet wil meewerken en dan leg je gewoon de situatie uit dat je ook zwanger wilt worden? Proberen kan altijd. Wij hebben 2 weken geleden de factuur voor 1e verdiepingsvloer gereed ontvangen. En als het goed is zijn ze op dit moment bezig de muren op de 1e verdieping neer te zetten. het rijtje naast ons daar staan ze al. Jullie zijn al echt een stuk verder, maar dat wordt november al heh. schiet echt op hoor ik wil dat ook! haha. ik dacht steeds dat het misschien december zou worden, maar als ik zie hoe het nu verloopt denk ik eerder januari / februari. balen want dan moeten we langer huren en dat kost natuurlijk alleen maar meer geld. We gaan in juni wel verhuizen naar ons huurhuis en dan in juli de overdracht van ons huidige huis. Dat is nu gelukkig allemaal rond, weer een last van onze schouders. Ik zit wel steeds te rekenen wanneer ik uitgerekend zou zijn als ik zwanger zou raken, had ik deze maand zwanger geworden zou dat zo ongeveer tegelijk met het huis zijn en komende maand zwanger worden is het misschien net op de grens. dus eigenlijk zou ik pas vanaf juli zwanger moeten worden als het om de ideale planning gaat haha. maar ik vind het ook prima als het eerder is, want vind mijn gezondheid belangrijker dan de oplevering van een huis.