We gaan kijken hoe het er straks aan toe gaat! Zal wel eens Googlen naar een online praatgroep, is misschien wel fijn. Bedankt voor de tip!
@Lov YESS!!! Jihaaaa! Wat fijn!!!! Wat een opluchting. Op naar een hele vruchtbare ronde voor jou! Knuffel!
dank je lieverd...pffff....zo`n opluchting en toch komt het niet echt door ofzo....opeens is alles goed...alles is in orde .... Weg verhaal miskraam.....gek he
Doet een vreugdedansje voor lov Zo blij voor jou en hoop echt dat het snel raak mag z'n word je zo gegund na je moeilijke periode meiss, HUGG xx
Hmm, ja ik begrijp het.. Qua woning zit ik goed omdat we natuurlijk gaan samenwonen (hoewel dat misschien een gevaarlijke gedachte is, want stel dat het misgaat.. Maar daar wil je natuurlijk niet aan denken), maar werk zal ik daar wel goed m'n best voor moeten doen.. Opleiding ga ik denk niet meer volgen.. Sowieso eerst maar eens de duitse taal verder onder de knie krijgen, haha. Die gedachte had ik inderdaad ook, er is altijd wel iets waardoor je kan zeggen 'Nu niet, beter nog even wachten', maar ik ben bang dat vriendlief daar te lang in zou blijven hangen en het er uiteindelijk misschien helemaal nooit meer van zou komen. (Hij heeft gezegd dat hij het heel eng vindt, maar dat dat waarschijnlijk nooit weg zal gaan totdat het echt zover is) In de zomer hebben we wel twee maanden samengewoond (z'n ouders en broer waren op vakantie). Hij ging doordeweeks naar z'n werk, ik voerde de katten, hield alles een beetje aan kant en maakte het eten, enz. Dat ging wel heel goed. Maarja, dat waren maar twee maanden natuurlijk. Daar ben ik me wel heel goed van bewust! Ik ben 'gelukkig' gewend aan gebroken nachten, hoewel het met een kindje natuurlijk heel anders zal zijn.. Over m'n ziekte, het is inderdaad heel lastig, maar omdat het niet in te schatten is wanneer het overgaat, OF het überhaupt ooit overgaat, wil ik het niet daarvan af laten hangen.. Moet er niet aan denken dat we door mij nooit een kindje zouden krijgen. (Als in, door m'n ziekte, niet als er iets mis is met m'n baarmoeder o.i.d.) Dankjewel!
Aaahw da's lief van je meis, dikke knuffel! -- Excuus voor mijn enorme ketting aan berichten, trouwens.
Ik heb afgelopen zaterdag al negatief getest, dus ben nu aan het afwachten op m'n ongi en anders doe ik over een weekje nogmaals een test. Nee heb dit normaal nooit, dus het is echt een raar gevoel steeds. Het hoeft natuurlijk niks te betekenen! En fijn dat je zoontje weer aan het opknappen is! @Lov.. Wat super zeg, dat je hcg eindelijk weer laag is! Nu kan je het eindelijk van je afzetten en starten met een nieuwe ronde!! Hoop dat het snel weer raak is, en dat hij natuurlijk blijft plakken! Het is je gegund meid! Gezellig dat je weer actief mee komt kletsen @Micchan.. Wat een heftig verhaal zeg! Wat goed dat je zo goed naar jezelf kan kijken om te beseffen dat je het niet zeker weet.. Ik heb veel goede reacties gezien, dus sluit me hierbij aan! Hoop dat je straks lekker kan samenwonen, van elkaar genieten en dan de keuze mag maken om voor een kindje te gaan! @me Ik heb vanmiddag een fijn gesprek gehad met mijn moeder.. Het kwam zomaar ter sprake omdat een vriendin van mij zwanger is dus heb even goed kunnen peilen hoe het bij m'n ouders allemaal ging toendertijd. (Ze weet niet dat wij nu al bezig zijn!! ) Mijn ouders hebben er namelijk 12 jr over gedaan om zwanger te worden. Mijn moeder heeft een aantal keer een operatie gehad vanwege verklevingen en uiteindelijk dmv hormonen zwanger geworden. Nu besef k pas hoe heftig dat geweest moet zijn, ze zei ook dat ze 2jaar tussendoor gestopt zijn omdat ze er gewoon depressief van werd.. Ik hou dus ook altijd in mijn achterhoofd dat dit erfelijk zou kunnen zijn.. Dus wil nog niet zo erg m'n hoop vestigen op dat het bij ons wel snel zal lukken. Nu zou ik wel wat sneller aan de bel trekken en zijn er tegenwoordrig misschien betere medische opties, maartoch! Ook heb ik een neef en nicht die de hoop op kinderen hebben moeten opgeven na 3 ivf pogingen.. Dusja dat zet je wel aan het denken! Maargoed, we zijn nogmaar net begonnen dus wil er ook weer niet teveel mee bezig zijn in negatieve zin!
Nou mijn boedverlies is pas gestopt....heb 2 weken geleden een ongi gehad... Maar ovutestje is vandaag nog lichter volgens mij . Dus denk dat ik maar vanaf vandaag tel als begin
Ja, het kan erfelijk zijn.. Net zoals je cyclus/ menstruatie. Ik heb net als mijn moeder ook een hele onregelmatige cyclus waar we dan weer wel in verschillen is dat ik op m'n 12e ongesteld werd en zij was pas 16. Maar ik hoop natuurlijk dat ik hier geen last van heb, maarja daar kom je pas achter als het na langere tijd niet is gelukt. Ze had er verder geen (pijn) klachten van..
Zou ik niet doen, dadelijk mis je je eitje nog ik zou vanaf dag 1 van je ongi tellen, misschien heb je nu wel bijna je eisprong?? Ik bedoel het goed met je