Hoi hoi meiden, Uitgewerkt en inmiddels thuis op de bank!!! Ik heb een half uurtje voor mezelf voordat ik mijn meisje ga halen. Ik heb net alles gelezen weer.... sjeeminee wat veel. Ik ga ff in het wilde weg reageren. @ Madeliefje: Wat shit zeg van je zus. Hopelijk zal ze ondanks voortijdige weeen een goed verloop van de zw.schap hebben. @ Sneeuw: Ja, hehe, hier ook eindelijk sneeuw!!! Mooi hoor. @ Buikfoto: Ik zag weer een super mooie buik 35 wk voorbij komen. @ ziek kind: Heel vervelend *even afkloppen* Hier gelukkig weer in rustiger vaarwater wat dat betreft. Vorige maand had Senna De waterpokken, Het RS-virus en oorontsteking tegelijk!!! Slopend!!! Voor haar, maar ook voor pa en ma! @ Bevalling: Ik heb er 5 uur over gedaan. 's Ochtends half 8 breken mijn vliezen, maar er gebeurde niets. Ik ben toen nog maar even het huis gaan schoonmaken, de was gaan doen en even de afspraak met de glaszetter verzet. 's Avonds om half 5 dacht ik iets van weeen te voelen. 11 uur 's avonds begon het echt. Binnen 2 uur mocht ik persen en daar heb ik 3UUR!!!!! over gedaan. En waarom..... Ik had steeds kramp in mijn been... BELACHELIJK. Na de bevalling ging het gelijk goed. Douchen en de volgende dag stond ik alweer buiten. Ben benieuwd bij een volgende. @ zwanger zijn: Ik had niet veel klachten. In het begin wel o zo misselijk. Later nog een vastzittend SI gewricht, maar door goede therapie er snel van af! Met 19 weken nog 4,5 week rond getrokken door Belize, Mexico en Guatemala, no problemo. Alleen op het laatst was ik de buik zat, vooral na het indalen. Met 39 weken is Senna met Volle maan geboren. Hier nog steeds de zenuwen. Wel ongi gevoel in buik en rug. Geen oud bloed wat ik normaal wel al nu heb. Heb steeds zo'n brok in mijn keel heel gek. Zal wel door de zenuwen komen. @ Puppy25...... Hou je het nog uit? @ iedereen: Lekker dagje gehad?
Oh jee hadden we het over bevallingen..... Nou die van mij waren best pittig omdat mijn meiden verkeerd om lagen. Sterrekijkers. De eerste is gehaald met vacuum na bijna 3 uur persen....was op het randje. Tweede is gelukkig gewoon geboren. Beide heftig geweest omdat ik persween moest tegenhouden.....en mijn placenta's willen er nooit uit.... Maar die kleine wondere op je buik maken alles goed!
Nou de eerste bijna 3 uur en ik kon niet meer.....toen werd het of de vacuum of kzsnede....en zelfs dat ging moeilijk...een keer trok de gyn het ding er weer vanaf....tweede keer moest een kerel komen want er was paniek. En toen ook nog geduw op mijn buik en een megaknip.... Ja was heftig..... Tweede keer wel weer ween moeten tegenhouden...ook weer weeenopwekkers gehad....maar zelf eruit geperst....Binnen 2 uur
Ik ga stampot zuurkool maken lees dalijk alles wel weer bij hihi.. Bereiden jullie me alvast maar voor voor wat komen gaat met de bevallingsverhalen hahaa X
Ik ben denk ik een ongelofelijk leek.. maar wat is een sterrenkijker? Bevallen lijkt me echt ontzettend heftig. Laat staan pijnlijk. Wat mij nog het meest kriebels (in slechte zin) bezorgd is het inknippen. Ik weet dat je het niet schijnt te voelen, maar gewoon het idee.. brrr. Echt respect voor de dames die al eens een bevalling hebben meegemaakt. Wat gaan we allemaal eten? Hier zit de lasagnette in de oven. Ruikt al heerlijk hier in huis.
Bevallen is heftig maar oh zo bijzonder. En de pijn het klinkt cliche maar dat ben je weer vergeten als de kleine er is. En het inknippen...Ik schreeuwde erom! Op een gegeven moment was ik op en schreeuwde ik: KNIP ME MAAR IN!!!! Hebben ze ook gedaan en voelde er niks van (Je hoort het wel als ik terug denk aan dat geluid krijg ik weer kippevel). Ik zal mijn bevallingsverhaal hier neerzetten....Hij is wel lang.
Een sterrenkijker is een kindje die met het gezichtje verkeerd om ligt. Normaal als een kindje geboren word ligt het met het gezicht naar beneden (Kijkt naar de anus zeg maar) een sterrenkijker ligt dus met het gezicht naar boven..
De bevalling op 9 augustus 2011. De dag voor de inleiding was ik zenuwachtig en voelde het anders dan normaal want ja .Ik zou binnenkort mama zijn en mn kleine meisje in mijn armen kunnen sluiten en dat is natuurlijk niet zomaar iets! Mijn zus kwam die avond naar ons toe en bleef slapen omdat ook mijn zus bij de bevalling zou zijn en ik me s morgens om 7:00u moest melden bij de verloskamers. Die nacht heb ik ondanks de zenuwen lekker kunnen slapen en gingen we rond 5:30 uit ons bed. Voordat we weg gingen belde ik naar de verloskamers om te vragen of er plek was. Stiekem had ik gehoopt dat het vol zat en ik dus nog niet zou bevallen. Maar dat was niet het geval (Sterker nog er was niks te doen!) en moest ik er toch aan geloven. Natuurlijk moest mijn kleine meisje er toch een keertje uitkomen. Na het belletje naar de verloskamers pakten we de spullen en vertrokken we richting het ziekenhuis om 6:40. Ik was vol van zenuwen & wist niet wat me te wachten stond. Eenmaal daar aangekomen om 7:00u werd ik naar de verloskamer gebracht en aan de ctg gelegd. Op dat moment had ik 2cm ontsluiting & een verweekte bmm. En het duurde maar en het duurde maar ..Wat duurt een uur dan lang. Ik vroeg me om de minuut af waar ze toch bleef! Om 8:00u kwam dan eindelijk de verloskundige de kamer binnen lopen. Wat was ik blij toen ik haar binnen zag komen(In de verloskundigenpraktijk waren in totaal 9 verschillende verloskundigen maar de verloskundige die ik had was veruit de leukste!). Ze vertelde me dat de baby een elektrode op het hoofdje zou krijgen om haar hartslag exact bij te kunnen houden. Door het plaatsen van de elektrode zouden mijn vliezen automatisch breken. En dat gebeurde ook, opeens voelde ik het warme water lopen. We praatten nog wat en toen zei de verloskundige ach bij een eerste duurt de bevalling gemiddeld 11 uur dus dat zal nog wel eventjes duren . Gelijk zakte de moed me in de schoenen (Niet dat ik die op dat moment droeg). Moest ik dan nog zo lang wachten op mijn meisje? Moest ik nog zolang pijn gaan lijden? De verloskundige vertrok en zei dat ze tegen de middag terug zou komen. Enkele minuten later kwam de verpleegkundige om het infuus aan te sluiten. Na lang zoeken naar een ader is het toch in één keertje gelukt te prikken. Ik kwam aan de weeën opwekkers en een kwartier later zei ik tegen mijn moeder: Ik heb het gevoel alsof ik elk moment ongesteld ga worden! Waarna mijn moeder me erop wees dat dat het begin was en dat het weeën waren. Ondertussen kwam er een verpleegster binnen die met het eten rondging. Ze kwam binnen en had haar linker oog compleet naar links staan & het andere oog stond recht omhoog .Zo iemand waarbij je niet precies weet naar wie diegene nou eigenlijk kijkt. Ze vroeg wat we wilden eten en of we ook een gekookt eitje wilden. En die wilden we wel! We hebben een super lekker ontbijtje gehad. Al snel werden de weeën heftiger en op een gegeven moment was ik het liggen wel eventjes zat. Ik ben op een stoel gaan zitten wat best wel even prettig was maar dit was echter van korte duur aangezien de verloskundige kwam kijken hoe het er voor stond met de ontsluiting. Het was op dat moment 12:30u en ik hoopte stiekem dat het inmiddels 5/6 cm was. Maar niets was minder waar .Wat een domper .Het was 3/4 cm! En dat terwijl ik begon met 2 cm pffft wat een tegenvaller. Niet veel later was de pijn niet meer te houden en heb ik gevraagd om pijnstilling. Ik kreeg toen een of ander middel aangesloten op het infuus en dat kon ik zelf om de 5min activeren door op een knop te drukken. Het haalde niet alle pijn weg maar de scherpe randjes waren er zo wel vanaf en zo was het erg goed vol te houden. De weeën waren nog wel zo aanwezig dat ik ze weg moest puffen. Het goedje werkte echter maar ongeveer 3 min dus ja dan duren die andere 2 min lang aangezien je toch echt 5 min moet wachten tot je weer op de knop kunt drukken. Ondertussen zijn mijn zus & moeder even naar het winkeltje in het ziekenhuis gegaan en kwamen terug met verse sinaasappelsap en voor mij twee bananen. Om 14:20 kwam de verloskundige terug om te bepalen hoeveel ontsluiting ik nu had. Toen zat er schot in de zaak want ik had op dat moment 6/7cm. De verloskundige vertrok weer.....Maar nog geen 2 minuten later was de pijn niet meer te houden. De pijnstilling werkte niet meer en werd omhoog gezet maar ook dat hielp niet meer & na een paar weeën die extreem heftig waren kreeg ik de drang om te persen. Er werd me gezegd dat als ik ze niet volledig meer kon weg puffen ik voorzichtig mocht persen. De verloskundige moest een gynaecoloog bellen aangezien ze op dat moment de enige verloskundige was die dienst had en er iemand naast mij ook lag te bevallen. Ondertussen kwam de verpleegkundige met haar broodjeskar nog eens langs terwijl ik daar lag te creperen van de pijn. Dit keer nam ik niet eens de moeite om te kijken tegen wie ze het nou eigen had en riep: Neee! Ik hoef niks! Snel daarna kwam de verloskundige terug ze voelde hoever ik nu was en wat was ik blij toen ik hoorde dat ik volledige ontsluiting had en bij de eerst volgende perswee alles mocht geven. Om 14:30 begon ik met persen. Het persen vond ik een ramp en ik was terughoudend aan het persen. Na iedere perswee gleed mn meisje weer een stuk terug. De verloskundige vroeg me wanneer ik voor het laatst geplast had .Dat was inmiddels wel eventjes geleden. Ze zei me dat ik gekatheteriseerd moest worden. Het plas bleef maar stromen en stromen zo vol was mn blaas! De persweeën kwamen en gingen .Ik werd moe. De verloskundige zei nog: Kom op! Er ligt hiernaast nog iemand te bevallen en als je snel bent beval je eerder. Ondertussen had mijn zus een koud washandje voor me gepakt en schreeuwde ik dat ze me moesten inknippen! Dit ging ook gebeuren omdat ik begon te bloeden van binnenuit en dus dreigde uit te scheuren. In een perswee werd de verdoving gezet en de perswee erop knipte ze. Daarna heb ik nog één keer flink geperst en daar was ze dan mijn kleine meisje kwam ter wereld om 15:16u precies. Het duurde echter erg lang voor mijn gevoel voordat ik haar op mn borst kreeg. Achteraf blijkt dat de navelstreng één keer om Lauren haar nekje zat. Ik werd gehecht (dat vond ik nog erger dan heel de bevalling en dat was het enige moment dat ik heb gevloekt), gedoucht en daarna kon ik eindelijk uitrusten en genieten. Al met al is het me erg meegevallen. En wat ben ik trots op mijn Lauren. Ik heb trouwens gewonnen van de vrouw die lag te bevallen op een van de andere kamers!
Jeetje Bougainville wat een indrukwekkend verhaal. Het blijft ook wel een heel mooi iets. Iets wat je echt nooit meer zal vergeten. Ook schijn je de pijn bijna weer 'vergeten' te zijn als je je kindje eenmaal bij je hebt liggen. Lijkt me een ultiem 'gelukmomentje'.
Oh wat krijg ik daar de kriebels van.. Dat is echt het enige waar ik tegenop zie.. Misselijkheid/overgeven geen probleem.. dat de buik steeds meer in de weg gaat zitten, irritant maar tegelijkertijd ook zo mooi.. Maar het bevallen zelf, de pijn en hoe lang het dan kan duren.. Pfff.
@ Keli: vervelend die zenuwen. Kan je je nog beheersen of ga je toch een vroege test doen? Mijn duimen draaien nog steeds voor je! @ Lov23: 3 uur persen? Pff.... moet er nog even niet aan denken! Maar kan me voorstellen dat je kleine wondertje alles weer goed maakt. @ Bougainville: goed dat je hebt gewonnen van die andere vrouw! Werd je ingeleidt omdat je overtijd was? Hier gaat het wel, heb net als Keli de zenuwen. Was vandaag vrij en dan heb je dus veel tijd om na te denken en dromen. Heb het nog nooit zolang volgehouden na de ovulatie (13 dagen). Heb mijn temperatuurkaartje ook ingevoerd op Fertility Friend (zag dat een paar van jullie dat ook hadden gedaan) en die geeft aan 16 dagen PO . Weet nou niet zo goed wat ik moet geloven, dacht echt 13 dagen geleden mijn ovulatie te voelen!
Erg leuk om alle bevallingsverhalen en mooie buikfoto's te zien! Tja.. Die bevalling.. Daar kijkt volgens mij iedereen tegenop, maar tegelijkertijd lijkt het me ook heel bijzonder. Wisten jullie al van tevoren of je thuis of in het ziekenhuis zou bevallen? Het lijkt mij fijn om thuis te bevallen, maar vreselijk als je tijdens je weeen alsnog naar het ziekenhuis moet!
Idd indrukwekkend verhaal bougan! Catheter heb ik ook nog gehad hahaah soms denk ik bij het lezen van verhalen....oh ja dat had ik ook.. Maar meiden laat je niet afschrikken door al die horrorverhalen van ons he hahaha.. Sterreijker is idd een kindje die kijkt naar de sterren grappig... Bevallen is heftig maar vrouwen kunnen dat gewoon! Je bent ook ongeloofelijk trots naderhand dat je dat gedaan hebt...ik ben ook altijd wel trots dat ik het zonder pijnstilling heb gedaan.. Wij hebben kip aardappeltjes gegeten met ijsbergsla.....Kindjes gaan zo naar bed en dan hebben we eindelijk rust hihi...ben eens benieuwd of we morgen met de slee naar school kunnen!