Zwanger worden in coronatijden

Ik heb ook de afgelopen maanden getwijfeld maar nu toch de knoop doorgehakt om er voor te gaan. Als het ons gegund is zal het ivm complicaties vorige keer weer een medische zwangerschap worden, onder begeleiding van het ziekenhuis. Dus dat heeft ons wel even doen twijfelen de afgelopen tijd.. kunnen ze nog alle opvolging geven die nodig is?

 

Wij zijn bijna twee jaar bezig geweest voordat wij zwanger waren van dit kindje. In Maart 2020 heb ik dan eindelijk de zo gewenste door verwijzing gekregen na dat ik in Maart 2019 wel een miskraam heb gehad. Alles werd stop gezet uiteindeljk door dat de Corona uitbraak opeens zo heftig was, ik heb geen seconde getwijfeld om wel op de “natuurlijke” manier door te gaan, uiteindelijk in Mei een positieve test. Ja, het is anders in de Corona tijd, en ja, sommige dingen daar baal ik wel van, bijv echo’s afspraken die alleen moeten of anders ingevuld zijn, maar wie weet hoelang dit aanhoud, het leeftijdsverschil tussen onze dochter werd ook elke keer groter.. dus ik denk echt dat je het zelf aan moet kijken, ik vind het geen reden om te stoppen aangezien dit ons echt nog wel een tijd bezig zou houden.

 

Wij zijn ook gewoon door gegaan met de behandelingen. Begin dit jaar begonnen, vandaag iui 2 gehad. Enige jammere vinden wij wel dat mijn vriendin niet bij de behandelingen/echo's mag zijn. Helaas is dat nu niet anders. De vraag is, wanneer houd het op en kun je weer 'normaal' de behandelingen ondergaan ...

 

Mijn man en ik waren al een tijd bezig voor een tweede. Toen we op wintersport waren op 18 februari hoorde je net wat meer over Corona. Wij zeiden toen, we stoppen met proberen en wachten de Corona af. Dus gestopt met ovulatietesten en maar 1x het gezellig gemaakt in de eerste week van maart.
Nou je raad het al, in de week van de “intelligente lockdown” testte ik positief.

de eerste echo op 8 weken vond ik wel heel spannend. Aangezien ik medisch ben, was het sowieso al spannend en dan moest ik ook nog alleen naar de afspraak.
Echo met 11 weken is mijn man wel mee geweest en de 20 weken echo ook.

nu werd ik laatst gebeld door de verloskundige dat als er betreft de maatregelen niets veranderd dan mag mijn man bij de bevalling zijn. En als ik langer dan 8 u moet blijven mag onze dochter tussen 16 en 18 u langs komen.

maar, de boel wordt weer aangescherpt dus ik ben bang dat dit ook weer veranderd.

de bevalling van onze dochter was heel spannend en ik weet niet hoe ik zou reageren als ik de komende bevalling zonder mijn man zou moeten doen

 

Ik snap je twijfels wel en de vragen die jij hebt, die hebben mij ook wel bezig gehouden. En soms nog, maar inmiddels 22 weken zwanger dus tja dan doe je er niks meer aan

Hier was corona dus geen reden om het uit te stellen. (Hiet trouwens ook een aardig leeftijdsverschil met de andere 2 kids, de jongste is 6) Ik ben ervan overtuigd dat het hoe dan ook allemaal wel op z'n pootjes terecht komt. Gelukkig mag mijn man tot dusver nog steeds bij elke afspraak/controle/echo etc. mee en daar ben ik erg blij om.

Ik heb wel vraagtekens omtrent de bevalling straks en de kraamperiode, maar dat zien we dan wel weer

 

Ik maak me minder zorgen over eventueel mindere zorg voor mij in de zwangerschap. Ik heb sowieso een achtergrond, dus de benodigde medische handelingen daarvoor gaan wel door. Dan maar zonder man erbij... het is niet anders.

Waar ik me meer zorgen over maak is mijn vader. Die heeft kanker en tijdens de eerste lockdown werden benodigde scans etc. echt wel geannuleerd. Daarbij hebben ze dus een nieuwe tumor gemist die 3 weken geleden wel aan het licht kwam. Gelukkig net op tijd zodat ze een operatie snel in konden plannen. Ik hoop dat de nazorg deze keer wel goed kan verlopen en de zorg niet zover belast wordt dat deze noodzakelijke zorg ook gewoon door kan gaan.

Daarom houden wij ons keurig aan de regels die Den Haag stelt (of we de zin ervan inzien of niet). Want alleen als we rekening houden met elkaar en elkaar beschermen, houden we de zorg voor iedereen bereikbaar.