Hallo allemaal, Wie herkent het volgende: Ik heb 2 ICSI kindjes. Mijn man heeft echt bar weinig zaadjes en van wat er zit is 99% misvormd. Daarnaast heb ik PCOS, endometriose en mis ik mijn rechter eileider. Door verschillende gynaecologen is verteld dat wij echt nooit op de natuurlijke manier een kindje zullen krijgen. Ben inmiddels ook al 7 jaar volledig van de pil af, wij gebruiken geen voorbehoedsmiddelen en wij zijn inderdaad nog nooit op de natuurlijke wijze zwanger geworden. En toch..... Ergens blijf ik op de 1 of andere manier altijd een sprankje hoop houden. Nu bijvoorbeeld, ik had verwacht rond de 20e/21e wel ongesteld te worden, maar tot op heden niks. Iedere keer als zoiets gebeurd vliegen mijn gedachtes alle kanten uit, met als resultaat dat ik uiteraard gewoon alsnog - later dan mijn verwachting- ongesteld wordt. Toch bizar eigenlijk, dat je weet dat iets niet kan, maar je toch blijft hopen.
Herkenbaar. Mijn beide eileiders zijn volledig vergroeid. En toch steekt er af en toe een stemmetje de kop op over wat een wonder het zou zijn als...
Er gebeuren natuurlijk ook veel wonderen... Zeg nooit, nooit denk ik dan... Iemand die bij ons in de buurt woont heeft 2 kindjes geadopteerd omdat het niet lukte om zwanger te worden. Jaren later werd ze plots spontaan zwanger... De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
Mijn tante werd na 14 jaar (alle mogelijke behandelingen gehad) spontaan zwanger en heeft een gezond kindje gekregen. Hij had 'dood zaad', zij een te hoge zuurgraad in de baarmoeder waardoor innesteling nooit mogelijk zou zijn. Ze hadden alles qua IVF, ICSI gehad. En toch... Is er toch een kindje gekomen. Ze was 37 en hij 41 toen ze zwanger bleek
Familie van mij zou ook geen kinderen kunnen krijgen. Ze hebben toch een mooie dochter gekregen. Man was na ziekte onvruchtbaar verklaard
Familie van mij was ook onvruchtbaar. En dat zijn ze helaas nog steeds. Zij heeft pcos en maar 1 eileider die vergroeid is, hij slecht zaad. Beetje als jullie verhaal. Al 30 jaar helaas. Ze hebben rond haar 40ste nog ivf geprobeerd, maar ondertussen zijn ze ook daar ver over heen. Helaas gelden de wonder verhalen voor bijna niemand meis, dat moet je je ook realiseren. Wij kunnen helaas ook niet natuurlijk zwanger worden, en tuurlijk ken ik ook een wonder verhaal, helaas ken ik heel erg vee meer gewoon realistische verhalen. Soms met een of meer kindjes dmv ivf/icsi en soms zonder kindjes.. Maar ik snap je gevoel wel, heel goed zelfs.je hoopt toch altijd dat jij dat ene wonder ben. Knuffel!
Ik ben gelukkig wel heel nuchter en realistisch ingesteld. Ben ook echt niet verdrietig ofzo als ik dan weer ongesteld ben geworden. Maar ohhhh hoe zou het toch zijn als.... Ik kan daar heerlijk over fantaseren. En al die wonderen... Tsja, ik ben wel iemand die hoort bij het groepje ''weinig kans op'', maar helaas niet in de positieve zin Heel fijn dat dergelijke wonderen bestaan en het sommige mensen ook echt overkomt, maar ik geloof nooit dat het mij zou overkomen.