In 2009 deed ik samen met mijn toenmalige partner 4 ivf pogingen zonder dat er een kindje kwam, nu 10 jaar later ben ik begonnen aan een embryoadoptie traject in st Petersburg. Ik ben inmiddels 48 jaar en ben heel benieuwd of hier meer vrouwen zijn die op latere leeftijd toch nog voor hun droom willen gaan?!
Mag ik een vraag stellen? Houdt dit in dat je een embryo laat plaatsen die van stellen komen die deze hebben afgestaan? Ik vind het knap om hiervoor te kiezen op deze leeftijd. Ik heb er zelf geen ervaring mee, ook niet in mijn omgeving. Persoonlijk vind ik t ook een best heftige keuze. Qua gezondheid omdat een zwangerschap op oudere leeftijd veel risicovoller is en een zwangerschap met twee keer lichaamsvreemd materiaal ook. Ook de keuze voor een baby op latere leeftijd en de toekomst. Uiteraard ga ik ervanuit dat je een weloverwogen keuze maakt en ik wens jou hierin alle goeds!
Dank voor je reactie! Ik kan mij jouw reactie voorstellen...t is een heftig en groot besluit waarover ik heel goed heb nagedacht, mij heb laten voorlichten door artsen en uiteindelijk toch voor een ja ben gegaan. Gelukkig ben ik gezond, heb geen overgewicht, is er goede controle en kan ik tijdens of na de zwangerschap een langere tijd uit mijn werk als nodig. Ik wens jou ook geluk!
Ik hoop voor je dat alles voorspoedig gaat! Ben zelf 42 en vlak voor mijn 40ste na mijn 2e miskraam heb ik voor mezelf besloten dat het bij 1 kind blijft ( gelukt zonder medische hulp). Mag ik uit nieuwsgierigheid vragen waarom je het daar doet? Of doen ze het in Nederland niet? ( wist niet eens dat het bestond)
Wat mooi dat je je droom achterna gaat ❤️ Ik hoop dat je wens gauw in vervulling mag gaan. Zelf ben ik net 42 en heb ik pas op latere leeftijd een relatie gekregen met een man met wie ik graag nog een wil kijken of het lukt om een kindje te krijgen. Mag ik vragen of je nu een partner hebt? En welke leeftijd was je met de ivf pogingen? Heb je deze behandelingen ook in het buitenland gekregen? Hoe ziet dit traject eruit en heb je misschien al een datum voor een plaatsing? Heel veel succes in ieder geval
Dank! De datum voor de embryotransfer/terugplaatsing staat in mijn banner Ik was tussen 36-39jaar toen wij de pogingen deden toen, dat kon toen in NL en dus deden wij het hier. In NL mag het niet meer boven de 42 of 45 jaar en dus ben ik verder gaan kijken. Ik heb lang op de wachtlijst gestaan voor adoptie maar mijn grootste wens is toch een kindje uit mijn buik en dus heb ik dat traject (terwijl ik er bijna was) stopgezet. De kliniek in st Petersburg, net als in Spanje, is erg professioneel en ze nemen het zekere voor het onzekere, zijn gemakkelijker met medicatie voorschrijven en hebben een grote donorenbank met jonge bewezen vruchtbare donoren. Ik gebruik nu oestrogenen en progesteron om mijn cyclus te reguleren, ze gebruiken net andere medicatie, plaatsen embryos terug op dag 5. Ik betaal de behandeling wel zelf en t is niet goedkoop maar t is het waard voor mij. Ik heb nu geen partner, dat vind ik wel moeilijk en zwaar, maar dat zal ook niet eeuwig duren denk ik zo Wat spannend dat jullie voor een kindje gaan..proberen jullie spontaan? Ik hoop voor jullie dat het lukt!! Anders is het buitenland met ruimere leeftijdsgrenzen mss ook een optie..
Tuurlijk mag je dat vragen In NL ligt de leeftijdsgrens in veel ziekenhuizen op 42 jaar of max 45 jaar....embryoadoptie wordt niet gedaan voor zover ik weet..
Ik had niet op je banner gelet In Nederland krijg je op dit moment tot 43 ivf/icsi vergoed en mag deze behandeling tot 45 jaar uitgevoerd worden als je zelf de behandeling betaald. Embryo's voor 45 jaar verkregen mogen volgens mij tot 50 jaar worden terug geplaatst. Nederland is helaas met alles heel behoudend, werkt vanuit protocollen en er is weinig ruimte om de behandeling echt op de specifieke casus aan te passen. Ik vind het heel jammer dat er in Nederland alleen naar de leeftijd wordt gekeken en niet naar fysieke gesteldheid en lichaamswaarden. Er kan nogal verschil zijn tussen de ene vrouw van 40plus en de andere. We hebben het eerst spontaan geprobeerd. Na herhaalde miskramen hebben we na lang overwegen besloten om naar Viva Neo in Dusseldorf te gaan voor een ivf/icsi behandeling. Ik heb, gezien het bovenstaande, er geen vertrouwen in om als 40-plusser deze behandelingen in Nederland uit te voeren. Waar ze de artsen in Nederland geen idee hadden van de oorzaak hiervan (hoe kan dat ook anders met de simpele standaardonderzoeken en herhaaldelijk te roepen dat eitjes van vrouwen boven de 40 nu eenmaal slechte kwaliteit hebben) was in Düsseldorf de oorzaak snel gevonden. De kans op een miskraam zoals elke vrouw die heeft blijft helaas bestaan en door de hogere leeftijd is deze kans ook groter We overwegen ook het poollichamenonderzoek te doen, zodat eicellen en embryo's met ongelijke chromosomen niet terug geplaatst worden. Ik zou het ook nog verder zelf kunnen proberen, maar dan gaat er mogelijk weer wat tijd overeen voordat er een volgende zwangerschap komt (als deze komt). Door ivd/icsi hopen we de kansen op een doorgaande zwangerschap iets te bespoedigen. Krijg je een embryo of een cyro terug geplaatst? Het schijnt zo te zijn dat bij een terugplaatsing op dag 5 de kansen veel groter zijn dan een terugplaatsing op dag 3. Voor jou zal er sowieso een hele goede slagingskans zijn toch? Omdat je aangaf dat er jonge donoren zijn. Wordt er gewerkt met embryo's die stellen afstaan ter adoptie of kon je ook eventueel wensen kenbaar maken ten aanzien van de donoren? Heb je toen je 36-39 jaar was veel terugplaatsingen gehad? Is er ook een reden gevonden waarom het niet lukte? Ik kan me voorstellen dat het niet hebben van een partner zwaar of moeilijk voor je voelt. Aan de andere kant vind ik ook dat het voordelen heeft. Het is straks jouw kindje en jij bepaalt alles zelf. Geen discussies, geen verschillende denkwijzes over de opvoeding etc. En een liefde dient zich idd vast wel weer een keer aan Heb je wel steun van familie en/of vrienden? Wel fijn dat je werk het toelaat om even wat gas terug te nemen als het nodig is. De weekjes aftellen nu
Precies wat je beschrijft: NL is heel behoudend en dat is nu net wat 40+ vrouwen met kinderwens niet nodig hebben! Wat goed dat je uitwijkt naar Duitsland, ik ben ook eens in Dusseldorf geweest voor onderzoek, weet eerlijk gezegd niet meer precies wat er uit kwam. Wat was bij jou/jullie de oorzaak? En ook super dat je niet verder zelf gaat proberen...zolang je nog eitjes hebt alles op alles zetten zou ik denken. In Rusland hebben ze een donorenbank waarbij ik per terugplaatsing zelf de donoren mag kiezen maar de embryootjes zijn er al wel. Gelukkig plaatsen ze alleen topkwaliteit embryos terug want anders zou t voor mij voelen dat ik een soort van de 'left overs' zou krijgen. Het zijn dus wel cryos maar zij zeggen dat door hun invriezings en ontdooingstechnieken er slechts 0,01% kwaliteitsverlies is door het invriezingsproces. De kans dat t lukt schatten zij op 60%, een goede kans dus. Eerder zag ik niet echt een duidelijke meerwaarde van nog eens proberen: ik heb in onze laatste icsi poging 7 goede embryos teruggeplaatst gehad en ze bleven niet plakken dus waarom nu dan wel? Ik sprak er met een vriendin over die fertiliteitsarts is en zij verzekerde mij dat dat echt verschilt per keer, per kliniek, per kliniek specifieke technieken dus ben ik t toch aangegaan. Eenmaal met de artsen in st Petersburg in gesprek analyseerden zij waarom het nu maar zo eens wel zou kunnen lukken: ik heb in 2016 een trombosebeen gekregen, ik wist niet dat ik deze kwetsbaarheid had en dat maakt dat ik nu naast de hormonen bloedverdunners neem. In mijn geval zou dat een factor geweest kunnen zijn in het niet zijn blijven plakken vd embryos in de poging van 10 jaar geleden. Tevens wilden artsen in NL niet wachten tot dag 5 terugplaatsing (ondanks dat ik dat vroeg) en de artsen in Rusland zien dat ook als een factor. Daarnaast nog andere medicatie, acupunctuur en veel rust (de artsen in NL zeggen dat gewoon sporten goed is, in Rusland en de acupuncturist zeggen juist geen hartslagverhogend gedoe in deze toch kunstmatige cycli van mij nu), maakt dat ik goede hoop heb...en de donren zijn 24 en 26.. En toch vind ik t ook zoooo eng er vol in te gaan, in de voorpret, de hoop en geen twijfel toelaten....hoe doe jij dat?
Hai @Koosje Ik werd geattendeerd op dit topic en wilde even laten weten dat embryoadoptie/donatie ook in Nederland gebeurd. De enige kliniek die dit doet is MCK Leiderdorp. Dit kan met eigen donoren of uit hun embryobank (2 pogingen per paar/vrouw). Restembryo's uit ivf behandelingen van stellen waarvan het gezin compleet is. Ze plaatsen terug tot 50 jaar. Meen wel dat je in kunt schrijven tot je 45e.. Maar die grens lag eerst ook lager en is tijdens mijn tijd daar verhoogd, wie weet dat ze ook die verhogen met de tijd. Dacht misschien is dit waardevolle informatie voor meelezers. Veel succes gewenst!!
Wauw @Koosje, wat ontzettend goed en dapper dat je dit doet. Als de wens er is, moet je ‘m najagen. Ik hoop dat het je gegund is en dat je over een jaar je baby in je armen mag sluiten. Mijn verhaal is totaal niet te vergelijken met het jouwe, maar ik ben niet de jongste meer. Waar het zwanger worden op mijn 38e (3e ronde raak) zoon geboren in 2018 en op mijn 39e (2e ronde raak, helaas miskraam) makkelijk ging, gaat het nu even wat lastiger. Zit een beetje te dubben wat ik zal doen. Medisch traject in? Of toch proberen tot het spontaan lukt. Ik ben nu net 40. Voorlopig gaan we er nog voor zonder medisch traject. Je zal de dagen wel afstrepen tot augustus! Er is trouwens een topic over eiceldonatie en daar is een vrouw van 46 net bevallen van een kindje. Misschien dat je daar kan meekletsen? (Waarschijnlijk had je dat zelf ook al gevonden) Ik zal voor je duimen!