Ik heb tweede kerstdag mijn 1e iui gehad! Vol goede moed ben ik er in gestapt maar de moed is nu alweer in me schoenen gezakt! Ik kan er nauwelijks nog in geloven en ben erg negatief. Wie kan mij beetje hoop en positieve energie geven met jullie ervaringen?
Lees mee. Wij gaan in januari voor de eerste iui. Dat doen we 6 x en dan en keuze: verder met milde hyperstimulatie (en dus reële kans op een meerling) of ivf. Willen we echt de kans op een meerling niet nemen, dan dus ivf. Tenzij wij natuurlijk zelf vinden dat het te snel zou gaan. (Ben nog geen 30 en ergens vind ik het eindstation dan wel erg dichtbij komen).
Ik moet eigenlijk 2 antwoorden geven. Bij onze eerste was het met de 6e iui raak (3e keer met hormonen). Bij onze 2e heb ik 9x iui met hormonen gehad, maar sloeg niet aan (zelfs flinke overstimulatie de 9e keer) en werd het ivf.
Bij IUI wassen ze het zaad, om infecties te voorkomen. Het zaad van mijn man kon daar helaas niet tegen en ging er massaal dood van. Ze noemen dit ook wel "opwerken" van het zaad.
Hier was raak: iui 6 iui 8 iui 14 iui 20 iui 25 iui 31 Ik kreeg elke keer een miskraam Steeds binnen de 6 pogingen. Uiteindelijk een kindje gekregen middels icsi.