hoi allemaal, ik ben pas nieuw hier en mijn vriend en ik proberen nu ons eerste kindje te krijgen. We zijn pas begonnen dus bij ronde 1. Graag zou ik graag verhalen met iedereen willen delen die ook voor een eerste kindje gaan. Hoe jullie met jullie ongeduld en spanningen omgaan. Wat jullie allemaal gebruiken voor zwanger te worden. Misschien zodat wij dat ook kunnen gaan gebruiken. Alvast heel erg bedankt voor de tips groetjes stephanie
Ik zal er zeker de eerste maanden gewoon van gaan genieten zonder alle poespas! naar maand of 6 als je dan nog niet zwanger ben verder kijken? Het kan zo snel maar ook zo langzaam gaan. zelf vorig jaar 4de ronde zwanger, helaas met 9 weken ma. april gecurreteteerd en nu weer in ronde 6.....
hoi roever, heel erg veel sterkte.. Ik weet helaas uit eigen ervaring hoe dat voelt. Ik was 10 weken zwanger toen ik een miskraam kreeg. Nu twee jaar later wil ik het weer heel graag proberen. Ik weet dat ik ervan moet gaan genieten maar ben bang dat ik pas kan gaan genieten als ik een positieve test in mijn handen heb. Ik wil jou ook heel veel succes wensen met een nieuwe poging. We moeten proberen iedere ronde weer goede hoop te hebben, en dat is meestal het moeilijkste
Het is al gelukt zie ik...Bedankt voor het begrip.Ik maak er zelf niet zo'n big deal van,maar ik weet dat er meiden zijn die zich er wel aan storen. Super opgelost
ik snap dat volledig pipo helaas zelf al een keertje moeten meemaken hoe het voelt. nog steeds heb ik dat niet kunnen verwerken dus ik kan heel goed begrijpen dat nog meer dames er veel moeite mee hebben
Proberen er zo weinig mogelijk mee bezig te zijn. Dat is mijn tip. Want dat is al moeilijk zat Wij zitten zelf in ronde 2 voor ons eerste kindje en wij vinden het allebei best lastig er niet te veel aan te denken rond mijn eisprong. Vooral omdat ik mijn eisprong aan voel komen maakt dit extra lastig.
hoi padmee, ja ik heb pas sinds 5 oktober de spiraal eruit dus ik ken mijn cycles nog niet helemaal. Ik voelde wel twee dagen geleden een beetje pijn bij mijn rechterlies voelde aan als menstruatieklachten dus ik nam aan dat dat misschien de eisprong was. natuurlijk heb ik mijn mannetje die avond aan het werk gezet. Nu hopen dat het ook dat was. jij ook heel veel succes bij het krijgen van een kindje
Ja,ik las dat je een miskraam hebt gehad.Heel naar,neem de tijd om het een plekje te kunnen geven.Heel veel sterkte daarbij gewenst. Ik heb zelf 10 miskramen gehad,allemaal tussen de 7 en 14 weken. En 1 afgebroken zwangerschap bij 21 weken,waarbij er voor ons dochtertje geen leven mogelijk was. En 2 keer een vroeggeboorte bij 25 weken en paar dagen,beide kindjes zijn levend geboren,maar na een aantal weken overleden helaas. Gelukkig ook 2 kindjes geboren al voor de 25 weken,die het beide prima doen nu.Ze zijn inmiddels 7 en 5,en 1 kindje geboren na 28 weken en paar dagen,die het voor nu prima doet,maar is geboren met een ernstige hartafwijking,en is al meerdere keren geopereerd,hij is er nog lang niet,maar heb er alle vertrouwen in dat het uiteindelijk zover goedkomt dat hij een redelijk normaal leven kan leiden. Zo zie je maar,na regen komt ooit een keer zonneschijn,dat wilde ik je maar mee geven.
oow pipo dat vind ik wel heel erg voor je zoveel miskramen. ik kan 1 miskraam al niet verwerken. wel heel erg fijn dat je nog drie mooie kindjes op de wereld heb kunnen zetten. had jij dan ook bij iedere zwangerschap de angst dat het iedere keer zou gebeuren want die angst heb ik nu namelijk wel
oh my.... Hoe ben je toch door die tijd gekomen!:0 wij vorig jaar ook ma gehad met 9 weken en hopen gauw weer eens op positief test... maar jeetje, heb het er nu nog moeilijk mee. Maar als ik jou verhaal lees , dan heb ik er geen woorden meer voor. Zo sterk ben je en zo fijn dat je ook nog mooie kindjes om je heen hebt lopen!! Heel veel sterkte en kracht gewenst met jullie kleine!
Ja,Tuurlijk had ik die angst.Maar niet zozeer voor een miskraam,daar raak je aan gewend na zo vaak...maar vooral de angst om weer een kindje te verliezen...daar zit echt nog een wezenlijk verschil in,een miskraam of een kindje verliezen later in de zwangerschap,of zoals bij ons,een paar weken na de geboorte... Bij mijn laatste zwangerschap,daarvoor was het 6 keer misgegaan,schrok ik gewoon dat alles er goed uitzag op de echo's na 14 weken,ik was al helemaal ingesteld op een nieuwe miskraam.En toen begon het pas voor mij,die wurgende angst om weer een kindje te verliezen.Maar gelukkig,na een hele spannende tijd,waarbij ik vanaf 21 weken in het ziekenhuis heb gelegen,is ons zoontje geboren na ruim 28 weken,we wisten al vanaf de guo met 20 weken dat hij HLHS had,hij heeft met een kleine tussenperiode van een paar weken,meer dan 6 maanden in het ziekenhuis gelegen,en is nu een goede maand thuis in afwachting van de volgende grote operatie met 9 maanden.Hij is er nog lang niet,en elke operatie is een grote kans dat hij er niet door komt,en toch voel ik ergens,dat het uiteindelijk goed komt met hem.Hij is nu ruim 7 maanden,en doet het naar omstandigheden gewoon best goed. Ik bedoelde met mijn verhaal te vertellen,dat het gewoon goed kan gaan.Sterker nog,meestal gaat het gewoon goed! Probeer de moed niet te laten zakken meid.Heel veel succes!
Dit klinkt als veel te veel,en dát is natuurlijk ook zo.Maar we hebben het over een tijd van meer dan 10 jaar waarin dit alles is gebeurd...Omdat je soms gewoon even tijd nodig had om dingen te verwerken,er mee te leren leven.En ik ben ervan overtuigd dat je nooit meer op je bordje krijgt dan je kunt dragen. Wij zijn er nog,en ik geniet elke dag met volle teugen van ons prachtige drietal.Het was niet makkelijk,en ik mis onze engeltjes elke minuut van de dag.Maar we genieten echt van onze bengeltjes.
Hiervoor kan je jezelf het beste aansluiten bij een club onder het subforum: zwangerschapsclubs of daar een topic aanmaken. Dit topic zal ik sluiten.