Rhea fijn dag je echo goed was!!!! Ik heb hier ook meerdere malen bloedverlies gehad zonder krampen Echt niet erg! Je bent nu ook al zover in je zw dat als het echt foute boel is jedat ook ech wel voelt Jeeeeeej 10 weken ben je!!
Hey lieve allemaal.sorry hier ff radiostilte.erg moeilijk,ik krijg de 1 na de andere vriendin die zwanger is...en meteen allemaal goed.fijn natuurlijk maar supermoeilijk.hier nog steeds niets.hopelijk brengt 2013 een hoop moois.jullie allemaal de allerbeste wensen en heel veel geluk,liefde en babies xx en tot 2013
Zou graag even met jullie mijn zorgen willen delen en misschien kunnen jullie mij wat gerust stellen. In 2010 heb ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, waarbij het vruchtje weg is gegaan zonder ingrijpen. Ze dachten iets rechts te zien, maar ik had vooral de pijn links. Daarna zwanger van mijn zoontje en twee maanden geleden was ik weer zwanger. Dit bleek echter een tweeling te zijn, ééntje in de baarmoeder (werd een miskraam) en twee weken erna werd er nog een vruchtje in mijn linker eileider gevonden. (eileider verwijderd) Meteen de eerste ronde had ik heel erg het gevoel dat ik weer zwanger was, 2 dagen overtijd een vage test, maar toch ongesteld geworden. Echter ik had in de laatste drie dagen vaak pijn aan mijn rechterkant. Steekjes, beetje zeurend. Was dus bijna opgelucht dat ik ongesteld werd. Nu weer twee dagen na mijn eisprong begint mijn rechterzij weer steekjes te geven. Herkent iemand dit (van een goede of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap)? Denk niet dat ik ooit goed die eerste weken doorkom. Zo veel spannng geeft dit!
Selfje: dikke knuf tis en blijft ook kut! Ik duim dat 2013 jullie geluk brengt! Ik herken je gevoel echt... En ineens ben ik dan toch bijna 20 wkn zwanger... Voor je t weet is het jullie tijd Babeloe: poeh hey wat n toestand allemaal... Even over je vraag: ik vond wel na de operatie dat ik van alles voelde alsof ik meer bewust ben geworden van mn eilleiders en eierstokken ofzo... Geen idee wat goed en slecht is... Heb ook verschillende steken en pijnen gevoeld naar bewust eerste twee rondes gewacht omdat je lichaam moet herstellen zou jou die tip ook willen meegeven
Ik heb de maanden na mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap gevoelige eisprongen en menstruaties gehad. Ook tussen ei en menstruatie steekjes gehad die ik herkende, die had ik ook tijdens mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik was niet zwanger. Nu bijna 10 maanden verder en ben nu zwanger van onze enige cryo via ivf1. Helaas ging het natuurlijk zwanger worden niet meer bij ons, dit hebben wij 6 maanden gegeven. Bij mij ivf omdat mijn overgebleven eileider niet naar behoren functioneerd. Ik ben 17-02-2012 geopereerd aan mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Hey, jane.goed nieuws!gefeliciteerd! rhea en dropje,hoe gaat t met de zwangerschap? Babelou,bah wat naar.ik heb op 14aug 2012 eileider en 8weken oude elfje verloren en heb nog iedere menstruatie pijn.steekjes,krampen,trekkend gevoel en zelfs uitstraling naar mn benen.kan niet op mn zij slapen (voelt alsof iets in me dan heel hard trekt) en kan niet met mn benen over elkaar zitten_dus ik herken de pijn.doktoren kunnen niets vinden en er is ook n hoop gebeurt daar qua operatie maar ook emotie.ik kreeg de tip daar weer t leuke en goede gevoel naar te krijgen warme kruik erop enne wat lieve mannenaandacht maar ook voeten masseren helpt schijnt (zover heb ik mn man nog nuet haha). Sterkte!!! hier gisteren hoorzitting gehad en eindelijk duidelijkheid gekregen.elfje zat naast de eileider ener niet in.eileider is inderdaad vr niets verwijderd.wel was het een kleintje met hartactie al dus moest verwijderd worden....elfje is met hartactie losgeraakt van de eileider tijdens de operatie en ergens in mn lichaam gevallen en door mijn lichaam afgebroken.eileider en mooi lief elfje jwijt.totnu toe nog geen zicht op zwangerschap maar we zijn wel weer aan t proberen na 2 maanden pauze door pijn ed....hopelijk wordt 2013 ook voor ons n vruchtbaar jaar in ieder geval genieg succesverhalen hier. liefs en succes allemaal
Hoi Selfje, Wat fijn dat je eindelijk wat duidelijkheid heb gekregen. Ik hoop voor jullie dat je snel weer zwanger bent en dat alles dan goed mag gaan. Hier gaat het wel goed! Met de zwangerschap goed hoor maar met mezelf in een flinke dip gezeten. Toen ik ben geopereerd was ik daar best wel luchtig over en dacht wel een beetje het kan gebeuren maar nu ik opnieuw zwanger ben heb ik de klap gehad. Heb ook een paar weken thuis gezeten omdat ik het gewoon niet meer trok. De symptomen maar ook die onzekerheid dat maakte me echt gek. En tussendoor ook nog de bloedingen maar die heb ik nu al drie weken niet meer gehad. Ik had niet gedacht dat de hele buitenbaarmoederlijke zwangerschap zo een impact zou hebben maar het is toch echt zo bij mij. Ik zit nu in de fase dat ik wat zekerder wordt en nu ook wel aan iedereen durf te vertellen dat ik zwanger ben maar echt nog genieten durf ik niet. Dinsdag heb ik weer een echo en daar kijk ik erg naar uit. Ik hoop gewoon dat ik echt nog kan gaan genieten van deze zwangerschap. Juist omdat we weten dat dit de laatste is (we willen twee kindjes) en omdat ik van de eerste ook niet zo heb kunnen genieten. (dat had te maken met mijn man die werd uitgezonden en mijn jeugd) Dus ik hoop zo dat de onzekerheid langzaam verdwijnt. Sorry hoor voor het verhaal maar ben wel ff blij dat ik het kwijt kon. @jane super nieuws! hoe gaat het met je? @dropje hoe is het met jou?
Met mij gaat t goed. Angst gehad of deze wel goed zit en genieten kon ik nog niet. Gister hartje zien kloppen dus nu word het tijd om te genieten.
ey meiden: hier gaat het goed! alweer 21 weken! Rhea: dikke knuffel!!! ik herken je hele verhaal! heb het hier ook gehad.. kon alleen maar huilen en dacht op een gegeven moment: ik wil niet meer zwanger zijn zo eng vond ik het... Nog heb ik die momenten en ik ben heeeel erg bang dat het te vroeg komt.. ik droom er elke avond over.. maar ik probeer dat weg te stoppen en doorgaan en beetje bij beetje genieten hoort erbij als je zo'n verleden hebt helaas...
Rhea,hele dikke knuffel.goed dat je t opschrijft!komt vast goed...ik duim vr je dinsdag! dropje en jane wat heerlijk! zo fijn dat goede nieuws...liefs
Dank jullie wel. Het heeft wel even opgelucht moet ik zeggen. Ik ben wel veel hier op de site maar dat maakt me soms nog onzekerder als ik vele verhalen lees hier... dus ik probeer al minder hier aanwezig te zijn. Ik zal dinsdag even laten weten hoe het gegaan is.
Rhea, succes morgen!! Hier is het weer spannend. Na de hoorzitting wel wat rust gekregen. nu is het weer afwachten. Ik heb vorige week met de sticks mijn eisprong gevonden. vorige week donderdagavond. Ochtend erna meteen geklust. Nu sinds gisteren weer dezelfde pijn als iedere maand. Veel pijn linksonder in mijn liezen (maar de doktoren vertikken daar een scan van te maken omdat ze zeggen dat daar niets zit). Ik kan amper op mijn zij liggen want het voelt steeds alsof er dan iets dwars zit. Herkent iemand dit? Dit heb ik iedere maand sinds de operatie 14 augustus 2012. Verder een soort week gevoel in mijn onderbuik, krampjes, steekjes, veel afscheiding (sorry voor de uitleg) en troubele urine (zou dus ook weer een blaasontsteking kunnen zijn, maar geen pijn bij plassen). Volgende week zaterdag 2 feb moet ik pas weer ongesteld worden dus nog erg lang wachten. Ik ben zo ontzettend bang. Aan de ene kant probeer ik positief te denken en denk ik aan een goede zwangerschap en hoe mooi het allemaal kan zijn. Aan de andere kant komt de angst om de hoek kijken en het lukt me maar niet die te onderdrukken. Zou het echt zo zijn dat je daardoor je lichaam verkeerd aanstuurt en dat het daarom fout kan gaan? Hoe onderdrukken jullie die angstgevoelens? Zo bang weer de operatietafel op te moeten...maar ik hou me maar steeds voor: waarom zou het niet werken, waarom zou het neit goed gaan. Dat lucht wel op. toch betrap ik mezelf op doom denken... Hoe is dit bij jullie gegaan allemaal? Oh de spanning!!! ben zo blij dat dit forum er is, dat ik af en toe mijn angst kwijt kan? Hoe is het met de rest? Babelou, dropje, Jane? liefs
p.s. ik weet dat jullie ook angsten hadden maar dat stond een goede zwangerschap niet in de weg toch? wat hebben jullie gedaan als afleiding? Dikke kus
Hier alles goed, vandaag nog een echo gehad en frummel groeit goed. In 5 dagen van bijna 7mm naar 1.25. Ben 1 dag vooruit gezet.
@selfje ik heb na de operatie tot op heden ook hele vervelende steken krampen ik had het echt vlak voor mijn ongi. Nu tijdens de zwangerschap heb ik heel erg bij mijn eierstokken maar hoef me geen zorgen te malen. Maar wel heel vreemd dat ze geen scan oid willen maken. Ik vond het heel moeilijk om ergens anders aan te denken tijdens het wachten maar probeerde er echt niet aan te denken en gewoon leuke dingen te doen. De angsten nou ja je weet het bij mij is dat heel lastig het wordt minder maar blijft toch in mijn geval dan. Ik hoop voor je dat deze ronde raak is!! @jane wat een goed nieuws erg leuk Hier gisteren de echo weer gehad alles was goed voor het eerst het hartje gehoord. Lag alleen niet heel gunstig om goed te kijken . Over drie weken mag ik weer. Als ik blijf bloeden gaan ze een uitstrijkje maken of ik toch niet iets andersheb waardoor ik bloed want door de baby kan het echtniet zei ze.
Dank voor het antwoord Rhea! Jane en Rhea sowieso van harte gefeliciteerd...hopleijk mag ik snel met jullie meedoen angst is wel supergroot...volgens mij weer een blaasontsteking. hopelijk kan dat kans op nog een eug niet vergroten? mmmh Jullie in ieder geval geniet ze!!!! liefs en knuffel Rhea, hopelijk is het niets het bloeden, een vriendin van me heeft dat ook haar hele zwangerschap lang gehad en een gezon kindje gekregen, ik duim voor je dat dat ook in jouw geval zo is, maar daar ga ik wel vanuit
selfje: loslaten die angst (ik weet is onmogelijk) blaasontsteking maakt niets uit... buitenbaarmoederlijke zwangerschap is puur pech hebben.. Rhea: ik heb ook nog af en aan bloedverlies, blijkbaar is mijn lichaam gewoon gek.. zolang de baby maar warm binnen blijft!
Hallo lieve dames, ik zou graag jullie advies willen, maar zal me eerst even voorstellen: ik ben wendy, word over een aantal weken 35 jaar. In 2011 werd ik in de tweede ronde zwanger. Superblij mee natuurlijk en een prachtige zwangerschap volgde. In januari 2012 zou ons zoontje worden gehaald met een keizersnede, maar op de dag dat we daarvoor naar het ziekenhuis gingen, bleek zijn hartje niet meer te kloppen. Tijdens de keizersnede bleek zijn nekje 4x te zijn omstrengeld, plus nog een knoop in de navelstreng. Inmiddels zijn we 1 jaar verder. Een hels jaar met ontzettend veel verdriet. Onze kinderwens was met de komst van ons zoontje vermiljoenvoudigd, dus we waren blij dat we 3 maanden na de keizersnede er weer voor mochten gaan. Ik was direct weer zwanger, maar kreeg een vroege miskraam. Daarna 2 maanden een ontregelde cyclus, en afgelopen december (ronde 5) weer een positieve test in handen. Toch knaagde er iets aan me, ik had het gevoel dat het niet goed zat, niet in mn baarmoeder! Mijn (gelukkig actief meewerkende) gynaecoloog, liet me meermalen op HCG prikken, dat steeg wel maar niet naar behoren. Ook kreeg ik steekjes links onderin mn buik. Spoedecho gehad, niks te zien. Nog een echo 1 week later, vruchtzakje in mn baarmoeder te zien. Nog geen week daarna kreeg ik ineens heftige buikpijn, door heel mn buik, veel heftiger dan een "normale" miskraam. Via de huisartsenpost werd ik doorgestuurd naar gynaecologie, en nog geen uur later lag ik in de OK. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in mn linkereileider, die ze hebben verwijderd. Eierstok gelukkig wel prima in orde. Twee liter aan bloed zat er in mijn buikholte, en met een zeer lage bloeddruk en twee bloedtransfusies later, kreeg ik te horen dat ik blij mag zijn dat ik het nog na kan vertellen. Mijn gyn gaf aan 1 cyclus wachten. Niet zo zeer vanwege de buikwondjes, maar meer omdat je anders niet weet hoe je moet tellen als je opnieuw zwanger zou raken. Nou komt dat op mij over als een beetje een flutreden. Ik bedoel, daar heb je ovulatietestjes voor toch? Ik twijfel of we deze maand willen afwachten. Wat is jullie ervaring/visie daarbij? En hoe lang duurde het voordat jullie eerstvolgende menstruatie weer kwam? Het wachten is, zeker met onze historie, ronduit killing, en ik weet even niet meer of ik nu mn verstand of mn gevoel moet volgen!