Ik ben in februari gecurreteerd maar nu nog steeds wachtende op mijn ongi zodat we het weer kunnen gaan proberen, jeetje wat zouden die welkom zijn
hoi Marianne, helaas welkom. Je verhaal is heel herkenbaar. Ik was ook na ruim een jaar proberen zwanger en een missed abortion gehad nu bijna drie weken geleden. Kindje is bij 6 weken gestopt met groeien. Wat moeilijk he! Aan de ene kant is het extra zuur omdat we al lang bezig waren aan de andere kant is het ook een opluchting dat we spontaan zwanger kunnen worden. Heb jij dus ook?! Het is inderdaad fijn om er over te praten. Het is inderdaad je eerste zwangerschap en kindje en dat is heel verdrietig dat dit zo eindigt. Ik wens je veel sterkte toe en kom vooral je hart luchten! Liefs, Marit
heb hier beetje meegelezen verder.. vandaag/vanmorgen me curretage gehad.. zat er heel erg tegenop... vooral toen ze het infuus niet in me kregen.. na de narcose werd ik huilend wakker ben namelijk met een heel vervelend gevoel in slaap gegaan maar zullen jullie wel herkenbaar vinden... daarna even samen met me vriend gekroelt en uiutgehuild en nu kunnen we het een plekje gaan geven... heb nu wel soms buikpijn maar meer last van de prik in me bil momenteel... aangezien er waarschijnlijk wel een vruchtje heeft gezeten en ik rhesus bloed heb moet je altijd een prikje als je kleine posibloedgroep had en aangezien ze geen risico willen nemen voor de zekerhid nog een prik gehad... ben nu thuis en voel me wel redelijk kijk het verwerken zal misschien nog wel even duren maar kan het nu wel een plekje geven... onze wens voor een 2e blijft nog wel maar wanneer we er weer voorgaan weten we nog niet.. ik moet 8 april terug voor wat anders naar het ziekenhuis en dan waarschijnlijk rond die tijd weer onder narcose dus dat wachten we wel af waarschijnlijk kan er nu nog niet veel over zeggen... we kijken gewoon wanneer de tijd weer rijp is zal maar zeggen... in veel verhalen herken ik ook veel dingen die ik hier heb gelezen.. wat ik wel erg naar vind is soms de reacteis van andere mensen dat ze zeggen aagghh je hebt toch een gezonde dochter of wees blij dat je het nu al weet en niet over 4 weken of iets... tuurlijk ben ik trots dat ik een gezonde dochter heb en tuurlijk fijn ook niet maar wel dat ik het eerder wist dan me 12 weken echo... maar het komt echt zo over van je mag niet verdrietig zijn... gelukkig denkt niet iedereen zo maar als ze zo doen tegen je doet het wel pijn vind ik... maar wat ik me wel afvraagt moet ik nu me ongesteldheid afwachten als we weer snel voor een kleine willen of als ik gestopt ben met vloeien kan je dan alweer beginnen... weet niet of ik er dan klaar voor betn maar vragen kan altijd vast hier.... in ieder geval nogmaals bednakt voor alle steun die ik ook hier heb gehad..
hallo allemaal, ik ben nieuw hier. heb net met veel verdriet jullie verhalen gelezen. gister ging ik voor de 1e echo, met 11 weken, hier kregen we te horen dat het vruchtje met 7 wk en 3 dagen gestopt was met groeien...... ons wereldje stortte in! de VK heeft me telefonisch gemeld dat het het beste is om het te laten curetteren, er is weinig kans dat mn lichaam het nog afstoot...... volgende wk woensdag gaat dit gebeuren, maak me erge zorgen, over hoe en wat? is het altijd onder narcose? heb je veel pijn? ik laat het allemaal maar gebeuren........denk de hele dag aan niets anders meer, als ik wakker wordt begint alles weer opnieuw! hier kan ik lezen dat ik niet de enige ben, al voelt dat wel zo, sorry! ben blij als dit allemaal achter de rug is, en we weer verder kunnen.....
heey maar, heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.. vandaag zelf curretage gehad en gaat altijd onder narcose althans in het ziekenhuis waar ik altijd ben.. pijn vond ik mee vallen maar het is meer de geestelijk pijn vind ik.. maar in ieder geval heel veel sterkte gewenst...
hoi marr, Wat een ontzettend verdrietig nieuws voor jullie. Ik heb zelf hetzelfde gehad een paar weken geleden. Ik wilde niet gecuretteerd wordt omdat ik wilde dat mijn lichaam het zelf zou doen. Ik heb dus medicijnen gekregen ( vaginale tabletten) om de miskraam op te wekken. Bij mij werkte dit erg goed, binnen een paar uur begon het vloeien en dit heeft een dag heftig geweest en daarna weet het een normale menstruatie, maar dan langer. Ik hoop dat het allemaal goed mag verlopen voor je en wens je heel veel sterkte! Marit
Tjee, wat zijn er toch in een paar dagen weer veel nieuwe meiden bijgekomen op dit forum. Dan wordt toch wel duidelijk dat we niet alleen staan in ons verdriet en er helaas heel veel lotgenoten zijn... Iedereen heel veel sterkte met het verwerken van dit alles. @Marr, een curretage is inderdaad altijd onder volledige narcose. De curretage stelt fysiek niet veel voor, maar emotioneel is het een hele zware klap . Zelf had ik een goed boek en MP-3 speler mee, zodat ik de tijd die ik moest wachten voor ik naar de operatiekamer ging wat te doen had. Verder de eerste dagen rustig aan doen en zelf goed aangeven wat je wel en niet wilt. Zo wilde ik zelf de eerste dagen even helemaal geen mensen zien (behalve mijn vriend natuurlijk en mijn moeder liet zich niet tegenhouden) en dat hebben wij toen ook aan onze vrienden en familie laten weten (lang leven de sms ). Heel veel sterkte met de operatie!
bedankt voor jullie reacties. ik moet zeggen dat dit echt heel veel impact op me heeft, heb de hele dag huilbuien, gelukkig veel steun van vriend en familie, maar als ik alleen ben...... ik ga nu proberen te slapen, als ik dan wakker wordt begint alles weer opnieuw!....het heeft zn tijd nodig..........gelukkig lees ik hier wat meer verhalen...verzacht de pijn een btje! @natassie, wat een nare dag is dit voor je! heel veel sterkte... @pooltje, bedankt voor de info, ga morgen toch nog even mn VK bellen zit toch nog met een aantal vraagjes, had haar zlef nog nooit gezien, ging maar telefonisch, en had het idee dat ze er ook weinig over wist, vond ik wel een btje vervelend allemaal, zeker omdat t voor mij ook nieuw is.
Marr, voor het proberen te slapen wellicht nog een tip: ik heb een boekje met sudokopuzzels versleten de afgelopen tijd. Voor mij werken die puzzeltjes als ultieme gedachtenblokker en van het focussen op de getalletjes werd ik snel erg slaperig . Je kan je VK altijd bellen met vragen hoor, het is heel normaal dat je als het slechte nieuws eenmaal een beetje bezonken is er een hoop vragen zijn die wilt stellen aan een VK of arts.
heb net zoals jullie hebben kunnen lezen afgelopen vrijdag een curretage gehad. maar ik kon kiezen of ik een ruggeprik of volledig onder narcose wou. dus mss moet je gewoon ff vragen als je naar de narcotiseur gaat. ik vond t vrijdag achteraf heel erg mee vallen. het ik vond t zelf wel prettig dat mn vriend bij me was zolang t kon, heb je een btje steun aan elkaar. maar t blijft voor iedereen verschillend hoe je je eronder voelt. ik ben wel blij dat ik t door heb gezet, want er is een hele last van me afgevallen.. klinkt mss heel raar, maar ik werd helemaal naar van t feit dat t niet goed was en dat er nog niks gebeurd was. nu we dat allemaal achter de rug hebben, kunnen we t een plekje proberen te geven. wel gaan we als ik mn 1e menstruatie gehad heb er weer voor. medisch gezien hoef je niet zolang te wachten. maar psychisch gezien is t volgens de gyn beter. ook omdat je niet weet wanneer je dan zwanger bent geworden. nog een goede gedachtenblokker: gemsweeper op zylom.nl moet je van houden, maar is ook met getallen en dingen uitrekenen. heb m al 2 keer uitgespeeld
wat ik me afvraag even... na een curretage moet je dan je eerste ngesteldheid afwachten wil je er weer voor gaan of kan je gelijk al beginnen als het vloeien gestopt is? wij hebben dubbele gevoelens namelijk het liefst willen we snel weer beginnen maar ook weer bang voor tegenslag of iets.... maar weet niet of je moet wachten of niet...? misschien gekke vraag... maar toch..
medisch gezien hoef je niet zolang te wachten. maar psychisch gezien is t volgens mn gyn beter. ook omdat je niet weet wanneer je dan zwanger bent geworden. Je weet niet wanneer je eisprong is, en omdat je cyclus weer op gang moet komen kun je dat voor jezelf niet goed berekenen. stel je raakt straks zwanger terwijl je zit te wachten tot wanneer je je menstruatie krijgt, duurt heel lang maar uiteindelijk ga je dus een test doen voor de zekerheid. je bent zwanger en je denkt bv ong 6 wk. dan blijkt dat t op de echo mss nog maar 3 wk is.. dus dat is heel lastig. maar t is ieder voor zich. dat moet je met zn beiden beslissen.
we wachten wel af zowieso hoor... geestelijk moeten we er nog niet aan denken... en moet namelijk deze maand waarschijnlijk weer onder narcose voor wat anders... en daar wachten we zeker weten ook op... alleen vroeg het me af... want lees vaak verhalen en werd er nieuwsgierig naar zal maar zeggen... dat er veel na een miskraam weer zwanger zijn.. en curretga maar is mij toch gezegd dat ik moet wachten... was ik wel van plan maar dacht wil het even weten... snap je?
Tegen mij is door de vk en de gyn verteld dat ik beter eerst een menstruatie af kan wachten voordat we weer proberen zwanger te worden. Ik lees hier veel verschillende uitspraken en het liefst wil ik zo snel mogelijk weer zwanger zijn, maar denk dat het voor mijn lichaam beter is toch te wachten tot de eerste menstruatie weer is geweest.
het is ons ook maar verteld door de gyn. en wij hebben besloten om te wachten, omdat mn lichaam dan ook weer helemaal hersteld is. en t is voor iedereen anders waarbij ze zich prettig voelen. t was ook een van de 1e dingen die ik vroeg aan de gyn haha tja, wou t toch graag weten.
vraag hier maar even hoe en wat.... ik heb dan gistern curretage gehad en bijna geen bloed verloren... nu is het vandaag en heb nu haast geen bloed meer alleen heeeeeel veel slijm dit is toch normaal of niet? want slijm betekent toch ook dat het zichzelf reinigt of niet?
ik heb helemaal geen idee... ik kreeg te horen dat je t als een forse menstruatie moest zien waar je na de curretage last van krijgt. maar heb hier ook al gelezen dat t voor iedereen verschillend is. maar als je t zeker wilt weten, kun de verloskundige of de gyn bellen. toen ik vrijdag naar de wc ging, verloor ik ook veel bloed erbij. t weekend en maandag overdag was dit al een stuk minder. maar maandagnacht kon ik niet slapen van de buikpijn, en de volgende dag kwam ik erachter waarom. toen kwam er nog heel veel bloedstolsels los. daarna is t alleen maar minder geworden. sorry, klinkt btje ranzig.. maar heb lekker rustig aan gedaan, want als ik al een klein btje deed in huis, kreeg ik last van mn buik. nu is dat al een paar dagen over, maar krijg ik in plaats van last van mn buik, zwaar hoofdpijn tot migraine... hoort dit er ook bij?
Heey meiden, Ik zie dat er een paar meiden een curretage hebben gehad en gaan hebben . Heel veel sterkte gewenst. Ik hoop dat jullie het een plekje kunnen geven, ookal lijkt dat nu nog heel ver weg. @ Natassie: Bij mij werd ook gezegd dat ik moest wachten tot na mijn eerste menstruatie. Dat heb ik niet gedaan, maar ik ben laatst gewoon ongie geworden, dus heb blijkbaar geen eisprong gehad. En slijm weet ik niet. Ik had wel doorzichtig vocht, wondvocht ofzo denk ik. Heel veel sterkte en wel veel rust nemen hoor . Ik ging ook al vrij snel weer naar buiten, maar mijn lichaam trok dat niet echt. Heb me nog een lange tijd na de curretage zwak gevoeld. xx
hoi hoi, afgelopen vrijdag heb ik een gesprek gehad bij de gyn. dit vond ik toch wel heel prettig, ben er na ruim 11 weken achter gekomen dat ik een missed abortion had met 7 wk en 3 dgn. wel had ik contact met de VK, maar ben hier niet erg positief over, had het idee dat ze nergens antwoord op wist, alles ging heel vaag allemaal. gelukkig kon ik, op verzoek van mn vriend, eerder terecht bij de gyn, hier kon ik wel met al mn vragen terecht! a.s. dinsdag word ik gecurreteerd........moeilijk hoor! de gyn heeft ons ook advies gegeven eerst een menstruatie af te wachten, pas dan weer te 'beginnen'. maar hoe ik er nu over denk, mag het van mij wel wat langer wachten, de emotionele schade is enorm!
--- Allereerst: Sterkte toegewenst in dit rouwproces. Aan iedereen trouwens hier. Bij mij heeft er een curretage begin Januari dit jaar plaatsgevonden vanwege een miskraam met hevige complicaties; er komt veel op je af en het heeft ruimte en tijd nodig om te verwerken. Daar in kan ik je i.g. adviseren je te uiten; het moet een plekje krijgen. Ik ben hier nog mee bezig. Ik had zo'n 3 weken last van het vloeien, al werd dit gaanderweg steeds minder en was het bloeden minimaal. Volgens de gyneacoloog was dit normaal. Hoe is het afgelopen bij de gynaecoloog?