Sterkte morgen, bubblybaby. Knuffel voor jou, Kyra. Gaat heel goed met ons. Onze dochter is een heel tevreden en (nu) gezond meisje. Als je haar ziet zou je niet verwachten dat ze al zoveel heeft meegemaakt. Hoe gaat het met jullie nu?
Hallo . Ik ben nieuw op deze pagina weet niet helemaal hoe het werkt en of ik hier goed zit hihi . Ik heb een week geleden een miskraam gehad met 6 weken en 5 dagen . Ik ben pas gestopt met bloeden en wil eigenlijk graag weer beginnen met proberen . Ik word normaal gesproken niet zo snel zwanger bij mijn eerste duurde het een jaar en met de laatste zwangerschap wat dus een miskraam is geworden. Duurde het een half jaar ongeveer . Ik hoop dat ik nu wat sneller zwanger ben omdat ik zo blij was met m'n zwangerschap . Ik begin met ovulatie testen . Zijn er dames met dezelfde ervaring?
Je zit hier helemaal goed meis. Veel sterkte.. hopelijk ben je snel weer zwanger en dan van een "plakkertje". Babydust voor jou; hopelijk snel je eitje! Wij zijn nu aan het wachten op mijn schoonmoeder zij past op onze zoon vandaag. Heb er zoooo geeeen zin in, omg. Hoop dat het me meevalt en ik snel weer lekker thuis ben. Even iets anders.. zondag hebben we een gender-reveal party. Van mijn beste vriendin. Zij waarschuwde mij dat er waarschijnlijk mensen gaan vragen "wanneer wij voor een tweede gaan" en we ons er misschien even mentaal op moesten voorbereiden. Zij krijgt blijkbaar heel vaak de vraag van andere mensen wanneer ik voor een tweede ga, dus als ze mij in het echt zien zullen ze het vast ook vragen zegt ze. Oh ik zit zo niet op die vraag te wachten he... Heb wel zin in het feestje zelf, had me juist zo ingesteld op een leuke dag - even lekker NIET bezig zijn met onze miskraam. Hopelijk valt het allemaal mee en vraagt niemand iets... maar wat zouden jullie antwoorden op die vraag?
Vind dat nogal een brutale vraag. Zou gewoon antwoorden dat ze het vanzelf wel zien als het zover is.
@Robieene: wat naar voor je meis! Sterkte! @Bubblybaby: hoe is het nu met je? Hoe is de curretage verlopen? @vragen naar een tweede: ik heb er niet zo veel moeite mee. Ik ben er heel open over. Maar ik vind het nogal uit maken of mensen vragen of je een wens voor een tweede hebt, of wanneer je voor een tweede gaat. Aan mij word de eerste vraag gesteld en ik heb er dus geen probleem mee.
Ja, vind ik ook een groot verschil. En zoals Robijn zegt is het ook best een brutale vraag (vooral als je de mensen niet zo goed kent). We zien wel hoe we antwoorden. Over gisteren: Het was best wel spannend allemaal, moest gisteren heel lang wachten (al in bed met een blauw schort aan enzo) - was al vanaf 9 uur in het ziekenhuis. Uiteindelijk mocht ik rond half 3. Voelde me eventjes wat eenzaam toen ik in de O.K was en mijn man er niet meer was. Daar kreeg ik mijn infuus. Toen werd ik de operatiekamer ingereden en ging ik onder narcose (was echt zo'n gek gevoel). Heb heerlijk geslapen, werd rond half 5 wakker. Ik was nog even een tijdje suf en duizelig, mijn bloeddruk was ook heel laag (sowieso al lage bloeddruk). Mijn man was rond half 7 weer bij mij (hij was even naar huis gegaan om ons zoontje te zien enzo) en toen kon ik weer rechtop zitten enzo. Ze wilden me eigenlijk een nachtje houden, maar heb echt aangedrongen naar huis te willen en te kunnen. Dus als ik zelf kon plassen en kon lopen mocht ik naar huis . Om 9 uur was ik weer thuis. Had heel de dag nog niks gegeten (in het ziekenhuis na de operatie een paar beschuitjes) dus heb 's avonds toen ik thuis heb nog even goed gegeten . Mijn schoonouders hebben op ons zoontje gepast en dit is heel goed gegaan! Daar ben ik zo blij om! Nu voel ik me ook weer goed. Echt een last van mijn schouders. Over 6 weken moet ik terugkomen om te kijken of alles goed is (die afspraak moet ik nog maken). En hopelijk hoeven we dit nooit meer mee te maken ^^
Hoi! Mag ik hier meekletsen? Ik merk dat ik op zoek ben naar vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt... Deze week het verschrikkelijke nieuws gekregen dat ons kindje al een week eerder was overleden. Hartje was gestopt bij 9w en 6d. Voor de meeste mensen nog niet echt een kindje, maar voor ons al de hele wereld Ik kreeg de keus om af te wachten of een curettage. Ik heb voor het laatste gekozen... vanmiddag word ik geholpen. Nu zit ik met zoveel vragen en angst die niemand van me af lijkt te kunnen nemen... Ik weet niet of ik hier goed zit om mijn verhaal te doen, maar wij willen zo graag een gezinnetje dat we hierna wel weer willen proberen.
@loveexx: ja, je zit hier goed! Ik kreeg met 10 wk 4 dg te horen dat mijn kindje 3 weken daarvoor al was overleden. Heel verdrietig! Voor ons ook al een kindje hoor! We hebben het begraven in de tuin met mooie bloemen erop. Ook heb ik een herdenkplekje in huis gemaakt. Ik heb gekozen voor Mifegyn en Cytotec om het thuis te kunnen doen. Dat voelde voor mij fijner. Sterkte vandaag!! Ik hoop dat de ingreep mee valt. Doe hier straks gerust je verhaal! We zijn er om elkaar te steunen!
Hee Loveexx, je zit hier inderdaad goed helaas .. ik vind het heel erg voor je en wens je heel veel sterkte toe. Ik heb zoals je wellicht hierboven heb gelezen hetzelfde meegemaakt ongeveer en ben gisteren gecuretteerd. Hopelijk verloopt het bij jou ook allemaal goed meis. Wij hebben wel eerste de cytotec geprobeerd en toen zijn we ons kindje verloren 1 januari (en in onze tuin begraven... afscheid genomen), maar bij mij zat dus de moederkoek nog vast die hebben ze gisteren los gemaakt. Ons kindje is met Kerst echt overleden en de week ervoor het hartje nog zien kloppen op de echo, maar een ukje dat niet goed groeide en het hartje klopte zo langzaam... nu is het dan hopelijk eindelijk voorbij. Hopelijk voor jou allemaal wat sneller en kunnen jullie het een beetje "verwerken" samen en dan verder voor een plakkertje... nogmaals heel veel sterkte met het verlies en met de curettage vandaag. Jullie kindje zal voor altijd een deel uitmaken van jullie gezinnetje. Helaas heeft babylief maar kort kunnen genieten van jouw warme buik, maar zit nu voor altijd in jouw moederhartje... dat is iets dat niets en niemand jullie kan ontnemen. Jullie kindje, voor altijd. Zo voel ik dat ook heel sterk bij ons en ik snap je dus heel goed. Knuffel voor jou!
Ja, ik hoop het ook .. over 6 weken pas afspraak voor de nacontrole... ik vind dat wel echt een lange tussenpoos .. moeten we zeker ook zolang wachten tot we weer verder kunnen met de kinderwens. Weet nog niet wanneer ik mij lichamelijk goed genoeg voel natuurlijk, maar 6 weken voelt zover weg, omdat we al zo lang hebben gekwakkeld met de miskraam haha.
heeft de gyn nog gezegd dat je 1 cyclus moest overslaan en waarom? mijn gyn zei van wel, maar vk zei dat dit nergens voor nodig was. ik ben 5 weken na de miskraam dus al weer ongesteld geworden.
Dankjewel dames, doet me goed om met iemand te kunnen praten die weet wat we doormaken. Bubblybaby, wij zaten in hetzelfde clubje toch? Ik voel zo met jullie mee, jullie allemaal! Tot 2 keer toe het hartje zien kloppen, prachtige groei en een sterk hartje volgens verloskundige. Toch bleef ik bang. Een week na mijn afspraak voelde ik me anders, zo gek. Heb mezelf streng toegesproken dat ik me niet moest aanstellen, we hadden namelijk prachtige echos gehad. Achteraf was dat de dag geweest Bij de afspraak deze week wist ik het, ze vertelde me dat er geen hartje meer klopte.. ik kon alleen maar huilen en zeggen dat ik het al wist. Gelukkig was de verloskundige superlief voor ons. Ben net weer thuis, alles ging goed. De pijn vond ik verschrikkelijk. 4 uur voor de operatie moest ik 2 tabletten inbrengen om alles week te maken. Daardoor ben ik in het ziekenhuis nog weggevallen, wist niet wat me overkwam. Het infuus prikken was ook een hele opgave, maar 3 keer is toch echt scheepsrecht. Iedereen was zo lief, toen ik terugkwam mocht ik na wat eten en drinken naar huis. Momenteel ben ik nog een beetje high van de medicatie volgens mij, vooral loom maar dat vind ik niet heel erg Sorry voor mijn lange verhaal, maar voelt goed het ergens te kunnen vertellen.
Ah, dat kan best; ik herken je nickname wel loveexx. Vreselijk he. Het verlies... Ja, de cytotec is heel gemeen. Ik had er zoveel pijn van dat het gewoon voelde alsof ik weer aan het bevallen was van mijn zoon. Daarom vond ik het ook extra naar dat de moederkoek niet was meegekomen en in alsnog een paar weken later voor curettage moest, maar goed - het is nu leeg. Bloeden is zelfs zo goed als over. In het ziekenhuis zou ik eigenlijk ook die tabletjes nog moeten van te voren, maar ze waren ze bij mij vergeten. Gelukkig is het zonder ook gewoon prima gegaan. Wat naar zeg dat het infuus prikken zo moeizaam ging bij jou . Ik was daar ook heel bang voor, maar hier ging het gelukkig in 1 x goed en ik voelde het eigenlijk bijna niet. Moest jij ook onder narcose? Ik ben zelfs nu nog een beetje dizzy soms ervan en moe (ik had mijn curettage eergisteren). Maar da's blijkbaar normaal, dat je er nog even last van kan hebben. Bij mij waren alle artsen en verpleegkundigen ook echt mega lief. Dat scheelt dan toch he? Nogmaals veel sterkte meis. Gaat het een beetje met je? ---- Kyraa, toen bij de allereerste gyn (vorige maand) zei hij dat ik dan 1 menstruatie af zou moeten wachten. Ik weet ook niet echt of dit wel nodig is, ik geloof wel dat het goed schoon is nu. Ze zeiden dat het goed was gegaan en ik heb geen pijn + bloed nu al niet meer. Heb soms een beetje afscheiding met een heel licht kleurtje en dat is het dan. Toen er nog wat vast zat bloedde ik wel. Ik twijfel dus wat ik moet doen .. ik vind het ergens gewoon zonde om straks een goed eitje voorbij te laten gaan xD vooral omdat het nu allemaal voor mijn gevoel al lang genoeg heeft geduurd. Maargoed ik kijk nog wel even ^^.
Ik mocht kiezen voor een ruggenprik of gehele narcose, ben blij dat ik onder gehele narcose was. Ik heb in het ziekenhuis nog verschillende pillen gehad, pijnstillers en een kalmeringstablet. Ik was zo in paniek. Na de ingreep voelde ik me tot mijn verbazing een stuk beter, alsof er een soort last van mijn schouders was gevallen. Niet dat zwanger zijn een last is natuurlijk, had graag in augustus een kindje in mijn armen willen hebben maar toch.. Weet momenteel ook niet zo goed hoe ik me moet voelen, ik voel me verdrietig maar toch ook een stuk beter dan voor de operatie. Zal nog wel even duren denk ik. Vreselijk dat je alsnog een operatie moest bubbly denk je alles gehad te hebben, moet je alsnog Op dit moment heb ik geen pijn, weet alleen niet of dat nog de medicatie is van gisteren. Heb in ieder geval flinke pijnstillers voor als het wel zal komen. Bloeden valt reuze mee, had echt een zware menstruatie verwacht maar daar lijkt het tot nu toe echt niet op. Over 2 weekjes moet ik op nacontrole, hopelijk is alles goed. Ik vond mijzelf best egoïstisch om weer zwanger te willen worden. Volgens mensen in mijn omgeving is dat helemaal niet zo. Dus die gedachte probeer ik weer opzij te zetten. Nu maar hopen dat mijn cyclus weer wat regelmatig wordt aangezien die voor mijn zwangerschap al onregelmatig was. Hoop dat het met jullie allemaal ook wat beter gaat
100% herkenbaar. Hier ook kalmeringstabletjes enzo gehad. Ook het gevoel van last van mijn schouders gelijk erna. Geen pijn, en gisteren al bijna geen bloed meer en vandaag is het eigenlijk gewoon gestopt . Ik moet zo nog even bellen voor een afspraak. Mij wilde ze pas over 6 weken zien, maar ga wel voor eerder aandringen... want echt ik wil niet nog een x zolang wachten. Hopelijk krijg je gewoon een mooie cyclus hierna.
Bloeden is zo goed als gestopt hier, hopelijk blijft dat zo. Vooral de uren na de operatie wat bloed verloren (viel nog reuze mee), daarna amper nog. Hopelijk kan je sneller terecht bubbly! 6 weken is echt heel lang
Hier echt precies hetzelfde qua bloed. Daar hebben we dan toch maar "geluk" mee. Hoe voel je je nu verder? Ja, hoop ik ook! Ben wel weer vergeten om te bellen vandaag voor afspraak... lekker handig. Mijn zoontje is ziek en was even super hectisch vandaag. Hij is zooo zielig...
Ene moment kan ik nog goed huilen, maar het gaat me best goed af vandaag. Geen pijn en even bij onze ouders geweest. Merk wel als ik te lang blijf staan of bezig ben ik weer wat duizelig kan worden. Het was de eerste keer dat ik zwanger mocht zijn en moet eerlijk bekennen dat ik het gevoel wel enorm mis nu. Kan begrijpen dat het dan hectisch is! Zielig zeg hopelijk is hij snel beter. Hoe gaat het verder met jou?
Hier precies hetzelfde hoor en gyn had er niet echt argumenten voor, behalve dan dat je dan precies weet hoe lang je zwanger zou zijn. Vk zei dat we op ons gevoel af moesten gaan; als wij het idee hadden dat we er meteen weer klaar voor waren mocht het gewoon. Ik heb wel ovulatietesten gebruikt zodat ik wist hoe mijn cyclus zou verlopen die keer en hoe lang ik eventueel zwanger zou zijn. En voila, het resultaat van die keer ligt hier nu bij mij te drinken; een dubbel spannende eerste weken van de zwangerschap, maar het is het dubbel en dwars waard geweest Ik duim heel hard dat jullie ook gauw hetzelfde mee mogen maken! X