Hallo allemaal, Ik hoor hier eigenlijk niet, maar ik hoop wel dat ik welkom ben ! 29 oktober ben ik bevallen van ons zoontje met 18 weken, intens verdriet.. en schuldgevoel want ik wil weer zwanger worden als mijn lichaam is hersteld want onze wens voor een kindje waar we voor kunnen zorgen en zien opgroeien is nog sterk aanwezig ! Dus ik hoop dat ik hier een beetje mee mag praten/lezen. Ik wil iedereen hier veel sterkte wensen ❤
Wat heftig! Gecondoleerd, maar ook gefeliciteerd met jullie mooie zoon! wil je vertellen wat de oorzaak is van zijn vroege bevalling of liever niet? Er is nog een topic waar je misschien je verhaal in kwijt kan. Daar schrijven een aantal dames mee die ook weer zwanger willen worden na het verlies van hun kindje. Misschien heb je er wat aan.
Dankjewel, hij had ernstige skeletdysplasie en was niet levensvatbaar dus we hebben de moeilijkste keuze ooit moeten maken om het af te breken Klopt ken de topic al, maar daar wordt niet vaak iets gezegd. En ik zag dat dit topic wel levendiger was. Maar als ik hier niet kan blijven snap ik het ook hoor !
Wat heftig en verdrietig! Dat is zeker de moeilijkste keuze. Wij hebben bij onze dochter ook voor die keuze gestaan (maar uiteindelijk de natuur zijn gang laten gaan).. Natuurlijk mag je hier mee kletsen. Dit groepje gaat wel vooral over miskramen, onderzoeken en het opnieuw zwanger willen worden. Ik kletst ook nog regelmatig mee, maar wij hebben op dit moment niet de wens voor nog een kindje (ik soms wel, partner niet)..
Ik zit nu in mijn eerste cyclus na de vmk. 2DPO en ik kan het maar niet loslaten. Het lukt gewoon niet om het uit mijn hoofd te zetten en ik zie als een berg op tegen deze twee weken. Heeft iemand een tip, iets wat ik kan doen. Ik wil het liefst gewoon naar bed en er pas twee weken later uit komen.
Dankjewel! Eerst herstellen hiervan. Daarna willen we onderzoek laten doen naar de herhaalde miskramen. Tot die tijd durven we niet meer te proberen zwanger te raken. We willen eerst zeker weten of er niet een oorzaak is.
Ik snap je helemaal!! Het is ook enorm lastig die wachtweken. Probeer afleiding te zoeken, leuke dingen te doen. Hier durven we nu helemaal niet meer zwanger te raken voorlopig. Het verdriet is zo groot. Sterkte de komende week!
We gaan het laten onderzoeken. We willen eerst zeker weten of er geen oorzaak is. Tot die tijd durven we het niet aan!
Ik heb 30 november nacontrole bij de gynaecoloog. Dan bespreken we wat er onderzocht kan worden. Dus hopelijk kunnen de onderzoeken snel plaatsvinden daarna.
Het zijn wel vaak de standaard onderzoeken waar meestal niks uit komt. Ze kosten wel bij jullie allebei je eigen risico. Maar de gyn zal jullie dit ook wel vertellen. Maar als je je er gerust op voelt, gewoon doen!
Wat @mimi1988 al zei in NL zijn de onderzoeken best beperkt. En ik hoop voor je dat ze de onderzoeken willen doen, soms willen ze doen pas na 3 miskramen (3 miskramen achter elkaar). Succes!
We laten sowieso geen genonderzoek doen omdat dat ooit al eens gedaan is bij beide. Ik zat zelf te denken aan de vitamine te laten bepalen, schildklier en bloedstolling. Verder wil ik ook geen onderzoek. Omdat we al 2 goede zwangerschappen gehad hebben, is dit waarschijnlijk ook pech. Maar dat willen we dan wel zeker weten.
Onze gynaecoloog vroeg zelf of we dit willen laten doen, dus ik denk dat ze dat niet zou zeggen als ze het niet wilt.
Dan is het ook prima Bij verschillende ziekenhuizen hebben ze namelijk andere protocollen. Fijn dat je gyn de onderzoeken zelf voorstellde!