Nipt krijg ik op z'n vroegst deze vrijdag en anders ergens volgende week, Fragmin moet ik spuiten t/m week 36
Hallo dames, Mag ik bij dit groepje aansluiten? Zal me even voorstellen. Ben 34 jaar en heb een mooie dochter uit zomer 2018 en sinds voorjaar 2020 proberen we voor een tweede. Snel zwanger maar helaas 2 keer een missed abortion gehad. De eerste met 8 weken echo en liep wat achter op groei. Met 9 weken bleek dat het hartje net de dag ervoor was gestopt. Dat was eind augustus. Toen weer in ronde 2 zwanger en toen eerste echo met 9 weken gehad. Alles zag er tip top uit; kindje bewoog en hartje klopte goed. Met 12 weken de termijn echo bleek dat het hartje met 10 weken was gestopt. Ik was echt kapot. Ik weet even niet meer. Die eerste miskraam was verdrietig maar ergens ook ok. Had vanaf het begin af aan slecht gevoel dus er was ook opluchting dat ik het goed had aangevoeld. Die tweede MA was heel heftig emotioneel. Het voelde goed, ik had me al gehecht aan het kindje. Het verlies was zo groot. Daarbij ook de fysieke kant: twee keer zo'n eerste trimester is pittig. Mijn lijf voelt niet meer van mezelf. Van flink sportief naar slap en conditie van nul. En nu? Nu merk ik dat het verlangen naar zwanger en een baby nog meer is gegroeid. En wil ik niet dat het leeftijdsverschil tussen mijn dochter en baby te groot wordt. Maar durf ik het opnieuw aan? Kan het echt pech zijn of zit er iets meer achter? Je hoort vaker van meerdere miskramen maar minder vaak bij deze termijn heb ik het idee. Volgende week intake bij herhaalde miskramen poli. Bloed al laten prikken via huisarts en kwam niks raars uit behalve een iets langzame schildklier (TSH = 2,8). Niks om medicatie voor te geven iig. Verwacht dus weinig van die intake. Beetje lang verhaal geworden. Advies/tips altijd welkom! Verder hoop ik wat herkenning te delen en elkaar te steunen in de weg van blijvend zwanger worden..
@Lellebel86 welkom bij dit clubje! Wat rot van je miskramen Je tsh is toch niks geks? Mijn tsh is 2,9 en tussen de 0,55 en 4,8 is normaal. In Nederland iig wel. Ik heb begrepen dat klinieken in het buitenland de tsh liever rond de 1 zien. En volgens mij is het ook de combinatie tussen tsh en ft4. Mijn huisarts en gynaecoloog vonden iig mijn waardes prima.
Dank voor het reageren! Jij ook al wat miskramen achter de rug lees ik.. Hoe sta jij er emotioneel in? Ik merk dat ik er erg mee bezig ben.. Tsh is in NL idd normaal. Maar begreep dat ze in België, Duitsland en de VS andere normaalwaardes hebben tijdens zwangerschap. Dus in die landen zouden wij medicatie krijgen voor alleen de periode dat je zwanger wilt worden + de zwangerschap zelf. Ik denk zelf niet dat dit DE oorzaak is, maar zou zelf alles willen aangrijpen om de kans op een volgende miskraam te verkleinen. Dus ook schildkliermedicatie om hem naar de 1 te brengen. Maarja gaat in NL niet gebeuren..
Helaas welkom @Lellebel86 ❤️ Ik herken wat je zegt over de emoties rondom de miskraam. Ik was telkens minder ver dan jij, 7-8 weken max, maar de 1e hakte er idd minder in dan de 2e. Dat je een gezonde dochter hebt bewijst wel dat je het kunt, ik hoop dat je de kracht weer vindt om door te gaan, want kijk mijn handtekening, na 4 miskramen ben ook ik eindelijk een keer het 1e trimester door ❤️ maar miskramen zijn zeker slopend en moet je niet onderschatten. Het is een rouwproces! Kun je er goed over praten met je partner en/of anderen?
Ik heb het emotioneel heel zwaar gehad. En nog steeds soms. Gaat echt met ups en downs. De eerste miskraam begon met bloedverlies toen ik ongeveer 6 weken zwanger was. Groei is toen wsch rond 5 weken gestopt. Tweede miskraam had ik met 7+1 weken de eerste echo. Vruchtje werd toen gemeten op 6 weken en had een trage hartslag. Dus toen een week in onzekerheid gezeten. Week later was het hartje gestopt met kloppen. De tweede mk was voor mijn gevoel heel anders, omdat ik die keer een hartje heb zien kloppen. Ik herken zeker wat je zegt dat je er erg mee bezig bent. Zeker omdat iedereen om mij heen kinderen heeft. Maar het lijkt soms alsof mijn wens sinds de miskramen nòg groter is geworden (als dat al kon).
Pfff 4 miskramen, weet niet of ik dat aan zou kunnen.. Kan er wel goed over praten met vrienden en mijn vriend. Mijn vriend heeft ook wel verdriet maar niet in dezelfde mate als ik. Het blijft uiteindelijk toch een beetje een eenzaam proces. Hebben jullie onderzoeken gehad @Siamara en @Mim89?
Na de tweede miskraam mocht ik van de gynaecoloog bloedonderzoek laten doen. Ook op bloedstolling. Maar dan moest ik iets van 2x 6 weken wachten met bloedprikken voor een betrouwbaar resultaat. En in de tussentijd niet zwanger worden. Dat vond ik te lang. Ik heb erna zelf bij de huisarts een bloedonderzoek aangevraagd en toen hebben ze geprikt op schildklier, b12, vitamine D en b6. Mijn vitamine D was veel te laag dus daarvoor heb ik vitamine tabletten gehaald. B12 op de ondergrens. Heb ik ook tabletten voor gehaald maar niet meer geslikt sinds ik weer heb geïnsemineerd. En mijn schildklier dus volgens mijn huisarts en gynaecoloog goed. Op echo's zien mijn baarmoeder en eierstokken er altijd goed uit (meerdere echo's gehad ivm cystes).
Na de 4e knapte er iets bij mij en ben ik een jaar in therapie gegaan bij een psychologe. Ook tijdens mijn huidige zwangerschap heb ik goede begeleiding. De psychische gevolgen van miskramen worden erg onderschat, zorg alsjeblieft dat je erover kunt praten. Mij privéberichtjes sturen mag ook als dat je helpt. Ik heb onderzoek gehad in NL (niets gevonden) en in Gent (stollingsafwijking gevonden). Na een flinke strijd en zoektocht krijg ik in NL de medicijnen die ik volgens Gent nodig heb. Eigenlijk hoop ik voor jou dat het pure pech is ❤️
Dat is lang! Is dat advies van Gent? Bij zwangerschap zou ik fraxiparine tot 12 weken moeten spuiten.
Nee, advies Utrecht, maar volgens mij was dit ook het plan van Gent. Zou voor de zekerheid nog even kunnen mailen, maar ze reageren helemaal nergens meer op...
Hi @Lellebel86, sterkte met de verwerking van de miskramen. Zorg goed voor jezelf! Ik heb ook al een zoontje en 2e wil helaas niet lukken In Nederland alleen over "pech" gehoord, zelfs na 5 miskramen zouden ze voor mij niets kunnen doen. In Gent geweest, niets afwijkends gevonden en zelfs met medicatie een miskraam gehad. Dus ja.. En emotioneel? Ik blijf nog positief denken en proberen. Ik moet zeggen dat in het begin vond ik het erg zwaar, vooral met alle vriendinnen die tweede en zelfs derde kindjes kregen. Nu gaat het veel beter. Ik denk dat ik het accepteerd heb dat mogelijk geen 2e komt. Soms is leven gewoon k** en je kan er niets aan doen...
Het zou natuurlijk kunnen dat bij de afwijking die je hebt is het ook nodig om door te gaan met spuiten. Als ik jou was zou ik ook heel spannend vinden om te stoppen Echt raar van Gent.. Ik kreeg nog steeds recepten van hun en ze reageren altijd binnen 1-2 dagen. Zou het aan een behandele arts kunnen liggen?